प्रेषितांची कृत्ये 10:6-16

तो शिमोन नावाच्या कोणाएका कातडे कमावणार्‍या चांभाराच्या येथे उतरला आहे; त्याचे घर समुद्राच्या किनार्‍यास आहे. [तुला काय करावे लागेल हे तो तुला सांगेल.]” जो देवदूत त्याच्याबरोबर बोलत होता तो निघून गेल्यानंतर त्याने आपल्या घरच्या दोघा चाकरांना व आपल्या हुजरातीतल्या एका भक्तिमान शिपायाला बोलावले; आणि त्यांच्याजवळ सर्व सविस्तर सांगून त्यांना यापोस पाठवले. ते दुसर्‍या दिवशी वाटेवर असता गावाजवळ येताना दोन प्रहराच्या सुमारास पेत्र प्रार्थना करण्यास धाब्यावर गेला. तेव्हा त्याला भूक लागून काही खावेसे वाटले; आणि जेवणाची तयारी होत आहे इतक्यात त्याचे देहभान सुटले. तेव्हा आकाश उघडलेले व मोठ्या चांदव्यासारखे चार कोपरे धरून सोडलेले एक पात्र पृथ्वीवर उतरत आहे असा दृष्टान्त त्याला झाला. त्यात पृथ्वीवरील सर्व चतुष्पाद, सरपटणारे जीव व आकाशातील पाखरे होती. मग त्याने अशी वाणी ऐकली की, ‘पेत्रा, ऊठ; मारून खा.’ पेत्र म्हणाला, “नको, नको, प्रभू; कारण निषिद्ध आणि अशुद्ध असे काही मी कधीही खाल्ले नाही.” मग दुसर्‍यांदा अशी वाणी झाली की, “देवाने जे शुद्ध केले आहे ते तू निषिद्ध मानू नकोस.” असे तीन वेळा झाले आणि लगेच ते पात्र आकाशात वर घेतले गेले.