१ राजे 11:5-43

सीदोन्यांची देवी अष्टोरेथ आणि अम्मोन्यांचे अमंगळ दैवत मिलकोम ह्यांच्या नादी शलमोन लागला. परमेश्वराच्या दृष्टीने जे वाईट ते शलमोनाने केले; त्याचा बाप दावीद ह्याच्याप्रमाणे तो परमेश्वराला पूर्णपणे अनुसरला नाही. तेव्हा शलमोनाने यरुशलेमेच्या समोरील पहाडावर मवाबाचे अमंगळ दैवत कमोश आणि अम्मोन्यांचे अमंगळ दैवत मोलख ह्यांच्यासाठी एकेक उंच स्थान बांधले. ज्या विदेशी स्त्रिया आपापल्या दैवतांना धूप दाखवत व यज्ञ करीत, त्या सर्वांसाठी त्याने अशीच व्यवस्था केली. शलमोनाचे मन इस्राएलाचा देव परमेश्वर ह्याच्याकडून फिरले म्हणून परमेश्वर त्याच्यावर कोपला; त्याला त्याचे दोनदा दर्शन झाले होते. त्याला ह्या बाबतीत अशी आज्ञा केली होती की अन्य देवांच्या नादी लागू नको; पण परमेश्वराने केलेली ही आज्ञा त्याने पाळली नाही ह्यास्तव परमेश्वर शलमोनाला म्हणाला, “माझा करार व मी तुला लावून दिलेले नियम न पाळता हे असे आचरण तू केलेस त्या अर्थी मी तुझे राज्य तुझ्यापासून तोडून घेऊन तुझ्या एका सेवकाला देईन. पण तुझा पिता दावीद ह्याच्याप्रीत्यर्थ तुझ्या हयातीत मी असे करणार नाही; तर तुझ्या पुत्राच्या हातून राज्य तोडून घेईन. तरी मी सगळेच राज्य तोडून घेणार नाही; माझा सेवक दावीद ह्याच्याप्रीत्यर्थ व मी निवडलेल्या यरुशलेमेप्रीत्यर्थ तुझ्या पुत्राच्या हाती मी एक वंश राहू देईन.” परमेश्वराने अदोमी राजवंशातील अदोमी हदाद हा शत्रू शलमोनावर उठवला. दावीद अदोमात होता आणि यवाब सेनापती मृतांना मूठमाती देण्यासाठी तेथे गेला असताना त्याने अदोमातील एकूणएक पुरुषास मारून टाकले. (यवाब सर्व इस्राएल लोकांसह अदोमात सहा महिने राहिला तेवढ्या अवधीत त्याने अदोमातल्या सर्व पुरुषांची कत्तल उडवली.) तेव्हा हदाद लहान मुलगा होता. तो आपल्या बापाच्या काही अदोमी सेवकांबरोबर मिसर देशास जाण्याच्या इराद्याने पळाला. ते मिद्यानातून जाऊन पारानास आले आणि पारानातून काही लोक बरोबर घेऊन मिसर देशाला फारो राजाकडे गेले; फारोने त्यांना राहायला घर दिले, त्यांच्या खाण्यापिण्याची तरतूद केली व त्यांना काही जमीनही दिली. हदादाने फारोची चांगली मर्जी संपादली म्हणून फारोने त्याला आपली मेहुणी, आपली राणी तहपनेस हिची बहीण दिली. तहपनेस राणीच्या बहिणीच्या पोटी त्याला गनुबथ नावाचा पुत्र झाला; तहपनेस हिने फारोच्या वाड्यात त्या मुलाच्या थानमोडीचा समारंभ केला; तेव्हापासून गनुबथ फारोच्या वाड्यात त्याच्या पुत्रांबरोबर राहिला. दावीद आपल्या वडिलांना जाऊन मिळाला आणि यवाब सेनापतीही मृत्यू पावला हे हदादास मिसर देशात कळले तेव्हा तो फारोला म्हणाला, “मला स्वदेशी जायचे आहे. माझी रवानगी करा.” फारो त्याला म्हणाला, “तू माझ्याजवळ असता तुला काय उणे आहे? तू स्वदेशी का जाऊ पाहतोस?” तो फारोला म्हणाला, “काही नाही; पण माझी रवानगी कराच.” देवाने शलमोनावर दुसरा एक शत्रू उठवला, त्याचे नाव एल्यादाचा पुत्र रजोन; तो आपला धनी सोबाचा राजा हददेजर ह्याच्यापासून पळून गेला होता. दाविदाने सोबा येथील रहिवाशांचा संहार केला तेव्हा रजोन आपल्याजवळ काही लोक जमवून त्यांचा सेनापती झाला; ते दिमिष्क येथे राहिले आणि तेथे त्यांनी राज्य स्थापले. हदादानेच केवळ इस्राएलास उपद्रव दिला नाही तर रजोनानेही शलमोनाच्या सगळ्या हयातीत इस्राएलाशी वैर केले; आणि त्याने इस्राएलाचा तिटकारा केला व अरामावर राज्य केले. ह्याशिवाय सरेदा येथला एफ्राइमी नबाट ह्याचा पुत्र यराबाम हा शलमोनाचा सेवक होता, त्याची आई विधवा होती, तिचे नाव सरूवा; त्यानेही राजावर हात उचलला. त्याने हात उचलायचे कारण एवढेच की शलमोन मिल्लो नगर बांधून आपला पिता दावीद ह्याच्या नगराची मोडतोड दुरुस्त करीत होता; त्या वेळी यराबाम हा मोठा शूर वीर होता. तो तरुण पुरुष उद्योगी आहे हे शलमोनाच्या लक्षात आले तेव्हा त्याने त्याला योसेफाच्या घराण्यातील लोकांच्या कामावर नेमले. त्या काळात यराबाम यरुशलेम सोडून बाहेर चालला असता त्याला वाटेत शिलोचा अहीया नामक संदेष्टा भेटला; त्याने नवे वस्त्र धारण केले होते, व त्या वेळी त्या मैदानात ते दोघेच होते. अहीयाने आपल्या अंगावरचे नवे वस्त्र काढून त्याचे बारा तुकडे केले. तो यराबामाला म्हणाला, “ह्यांतले दहा तुकडे तू घे, कारण इस्राएलाचा देव परमेश्वर ह्याचे असे म्हणणे आहे की मी शलमोनाच्या हातून राज्य तोडून घेऊन दहा वंश तुझ्या हाती देईन; (तरी माझा सेवक दावीद ह्याच्याप्रीत्यर्थ आणि इस्राएलाच्या सर्व वंशांतून मी निवडलेल्या यरुशलेम नगराप्रीत्यर्थ त्याच्याकडे मी एक वंश राहू देईन); ह्याचे कारण हेच की ते माझा त्याग करून सीदोन्यांची देवी अष्टोरेथ, मवाबाचा देव कमोश आणि अम्मोन्यांचा देव मिलकोम ह्यांच्या भजनी लागले आहेत; ते माझ्या मार्गाने चालत नाहीत, जे माझ्या दृष्टीने योग्य ते करीत नाहीत आणि शलमोनाचा बाप दावीद माझे नियम व निर्णय पाळी तसे पाळत नाहीत. तथापि मी त्याच्या हातून सर्वच राज्य हिसकावून घेणार नाही; तर माझा सेवक दावीद माझ्या आज्ञा व नियम पाळत असे म्हणून मी त्याला निवडले होते त्याच्याप्रीत्यर्थ मी शलमोनाला त्याच्या हयातीत राजपदावर ठेवीन. पण त्याच्या पुत्राच्या हातून राज्य घेऊन तुला देईन, दहा वंशांवरले राज्य तुला देईन; आणि त्याच्या पुत्राकडे मी एक वंश राहू देईन, म्हणजे माझ्या नामाची स्थापना व्हावी म्हणून मी यरुशलेम नगर निवडले आहे त्यात माझा सेवक दावीद ह्याची ज्योती माझ्यासमोर निरंतर जळत राहील. मी तुला हाती धरीन आणि तू आपल्या मनोरथाप्रमाणे इस्राएलांवर राज्य करशील. तू माझा सेवक दावीद ह्याच्याप्रमाणे माझ्या सर्व आज्ञा मानशील, माझ्या मार्गाने चालशील, माझ्या दृष्टीने जे योग्य तेच करशील आणि माझे नियम व आज्ञा पाळत जाशील तर मी तुझ्याबरोबर राहीन आणि जसे मी दाविदाचे घराणे कायम स्थापले तसे तुझेही कायम स्थापीन आणि इस्राएल लोकांना तुझ्या हवाली करीन. शलमोनाच्या वर्तनास्तव मी दाविदाच्या संततीला दु:ख भोगायला लावीन, पण ते सर्वकाळ नाही.” शलमोन यराबामास जिवे मारू पाहत होता; पण यराबाम मिसर देशाचा राजा शिशक ह्याच्याकडे मिसर देशाला पळून गेला आणि शलमोनाच्या मृत्यूपर्यंत तेथेच राहिला. शलमोनाचा इतर सर्व इतिहास, त्याची सर्व कृत्ये व त्याचे शहाणपण ह्यांचे वर्णन शलमोनाच्या बखरीत केले आहे, नाही काय? शलमोनाने यरुशलेमेत सर्व इस्राएलांवर एकंदर चाळीस वर्षे राज्य केले. शलमोन आपल्या पितरांजवळ जाऊन निजला व त्याचा बाप दावीद ह्याच्या नगरात त्याला मूठमाती देण्यात आली; आणि त्याचा पुत्र रहबाम त्याच्या जागी राजा झाला.