Даниел 5:17-30
Даниел 5:17-30 Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (66 книги) (MK2006)
Тогаш Даниел одговори и му рече на царот: „Даровите нека ти останат тебе, а почестите дај му ги на друг; а напишаното ќе му го прочитам на царот и значењето ќе му го објаснам. Царе, Севишниот Бог беше му дарувал на татко ти Навуходоносор царство, величие, чест и слава. Пред величието што му го беше дал Тој, сите народи, племиња и јазици трепереа и се плашеа – кого сакаше го убиваше и кого сакаше – го оставаше жив; кого сакаше го издигаше, и кого сакаше го понижуваше. А кога срцето негово се возгордеа и духот негов се ожесточи во дрскост, тој беше симнат од царскиот престол и славата му беше одземена, а беше прогонет од луѓето и срцето негово заприлега на ѕверско, и живееше со дивите магариња; го хранеа со трева како вол, а телото негово се наквасуваше од небеската роса, сѐ додека не разбра дека над човечките царства владее Севишниот Бог и поставува над нив, кого сака. А ти сине негов, Валтазаре, не покажа понизност, иако го знаеше сето тоа. Туку се подигна против Небесниот Господ и садовите од Неговиот дом ти ги донесоа, па ти и твоите великодостојници, твоите жени и конкубини пиевте од нив вино и ги славевте боговите сребрени и златни, бакарни и железни, дрвени и камени, кои не гледаат, ни слушаат, ниту разбираат; а Бог, во чии раце е и твојата душа и во Кого се сите твои патишта, ти не Го прослави. Заради тоа и се појавија од Него тие прсти од рака и е напишано ова писмо. А еве што е напишано: Мене, Мене, Текел, Парсин. А еве го значењето на зборовите: Мене – го изброи Бог царството твое и му стави крај; Текел – измерен си на кантар и се најде многу лесен; Парсин – царството ти е разделено и дадено им е на Мидијците и Персијците.“ Тогаш по заповед на Валтазар го облекоа Даниел во пурпур и му ставија околу вратот златна веришка, па го прогласи за трет великодостојник во царството. Во истата ноќ Валтазар, царот халдејски, беше убиен.
Даниел 5:17-30 Библија: Стариот и Новиот Завет, Константинов (MKB)
Даниел го прифати зборот и му одговори на царот: „Твоите дарови нека ти останат, и своите поклони дај им ги на други! А јас ќе го прочитам ова писмо на царот и ќе му го кажам неговото значење. О цару, Сѐвишниот Бог му даде царство, величина, чест и слава на Навуходоносор, твојот татко. Заради величината што му ја даде трепереа од страв пред него народите, племињата и јазиците: тој убиваше според својата волја, го оставаше во живот кого што сакаше, го возвишуваше кого што сакаше, го понизуваше кого што сакаше. Но кога срцето му се издигна и духот се ожесточи до дрскост, тогаш беше оборен од својот царски престол и славата му беше одземена. Беше протеран од човечкото општество и неговото срце стана слично на животинското: престојуваше со диви ослици; јадеше трева како вол; небесната роса го миеше неговото тело, додека не созна дека Сѐвишниот Бог има власт над човечкото царство и дека го става на чело оној кого што Тој сака. Но ти, Валтазаре, сине негов, не го понижи своето срце иако го знаеше сѐ ова: ти се издигна против Небесниот Господ, нареди да ти ги донесат посатките од Неговиот Храм и пиевте вино од нив, ти, твоите големци, твоите жени и твоите соложници, фалејќи ги боговите од злато и сребро, од бронза и железо, од дрво и камен кои не гледаат, не слушаат, ниту разбираат, а не Му даде слава на Бога Кој во Својата рака ги држи твојот здив и сите твои патишта. И затоа Тој ја испрати оваа рака, која го напиша ова писмо. А еве што е напишано: Мене, Мене, Текел, Уфарсин. А тие зборови значат: Мене: Господ го измери твоето царство и му ставил крај: Текел: беше мерен врз мерилка и најден си прелесен; Уфарсин: твоето царство е разделено и им е предадено на Мидијанците и на Персијанците.“ Тогаш Валтазар нареди да го облечат Даниела во црвено сукно, да му обесат златна веришка околу вратот, и да го прогласат за трет во царството. Во таа иста ноќ халдејскиот цар беше убиен. А Мидијанецот Дариј го презеде царството веќе стар шеесет и две години.