Качувајќи се на бротчето, Исус одново отплови преку езерото и се врати во својот град Кафарнаум.
Таму луѓето Му донесоа на носила еден парализиран човек. Кога Исус ја виде нивната вера, му се обрати на парализираниот: „Не плаши се, синко, гревовите ти се простуваат!“
Тогаш, некои вероучители си помислија во себе: „Овој човек е богохулник!“
Исус, пак, проѕирајќи им ги мислите, рече: „Зошто ви доаѓаат такви зли мисли?
Што е полесно да се каже: ,Гревовите ти се простуваат‘ или ,Стани и оди!‘?
Но ќе ви докажам дека Јас, Синот Човечки, имам власт овде на Земјата да простувам гревови!“ Тогаш му се обрати на парализираниот и му рече: „Стани, земи си ја постелата и оди си дома!“
Човекот стана и оздравен си отиде дома.
Кога го виде ова, народот го обзеде страв, па Му оддаде слава на Бога, што им пратил човек со ваква моќ.
Заминувајќи си оттаму, Исус виде еден човек, по име Матеј, како седи на тезгата за собирање данок и му рече: „Дојди и биди Мој следбеник!“ Матеј стана и тргна по Него.
Подоцна, за време на вечерата во куќата на Матеј, на Исус и на Неговите ученици на трпезата им се придружија голем број наплатувачи на данок и жигосани грешници.
Го забележаа тоа некои од фарисеите и им приговорија на Исусовите ученици: „Зошто вашиот учител јаде со наплатувачи на данок и со грешници!?“
Исус ги чу, па им рече: „Не им треба лекар на здравите, туку на болните!
Одете и научете се што значи напишаното во Светото Писмо: ,Сакам да покажувате милост, а не да Ми принесувате жртви!‘ Јас не дојдов да ги повикам ,праведниците‘, туку грешниците.“