Некој си човек од Левиевото колено отиде и се ожени со девојка Левијка. Жената зачна и роди син. Откако виде колку е красен, го криеше три месеци. Кога не можеше веќе да го крие, набави кошница од папирусова трска, ја намачка со смола и катран, го стави детето во неа и го положи во трските на брегот на Реката. Неговата сестра застана подалеку, да види што ќе биде со него. Фараоновата ќерка слезе до Реката да се капи, додека нејзините слугинки шетаа по брегот на Реката. Таа ја забележа кошницата во трските, па ја испрати слугинката да ја донесе. Ја отвори и погледа, а тоа во неа: дете! Машко чедо. Плачеше. Таа му се сожали. „Тоа ќе е еврејско дете“, рече. Тогаш неговата сестра ѝ рече на фараоновата ќерка: „Сакаш ли да побарам доилка меѓу Еврејките, да ти го дои детето?“ „Оди!“ ѝ одговори фараоновата ќерка. Така девојката отиде и ја повика мајката на детето. „Земи го детево - ѝ рече фараоновата ќерка - и одгледај ми го, а јас ќе те платам.“ Кога детето порасте, таа го доведе при фараоновата ќерка, која го посини. Му го даде името Мојсеј, „зашто го извадив - рече - од вода.“
Еден ден, кога Мојсеј веќе беше порастен, дојде меѓу своите браќа и ги виде нивните маки. Тогаш забележа како еден Египетец бие еден Евреин - негов брат. Се заврте ваму-таму и откако виде дека нема никој, го уби Египетецот и го закопа во песокот. Тој излезе и другиот ден и најде двајца Евреи како се тепаат. „Зошто го тепаш својот другар?“ - му рече на напаѓачот. Овој му одговори: „Кој те постави за наш старешина и судија? Имаш ли намера да ме убиеш и мене, како што го уби оној Египетец?“ Мојсеј се исплаши и си рече во себе: „Така! Сепак се научило.“ Кога фараонот го чу тоа, сакаше да го погуби Мојсеја. Затоа Мојсеј избега од фараонот и се засолна во Мадијамската Земја. Таму седна покрај еден кладенец. Мадијамскиот свештеник имаше седум ќерки. Тие дојдоа да нацрпат вода и да ги налеат поилата, за да го напојат стадото на својот татко. Но дојдоа и пастирите и ги истераа. Мојсеј стана, ги одбрани и им го напои стадото. Кога се вратија при својот татко Рагуил, тој ги праша: „Како се вративте денес толку брзо?“ Тие одговорија: „Еден Египетец нѐ одбрани од пастирите, и уште ни нацрпи вода и ни го напои стадото.“ „Каде е? - ги праша тој своите ќерки. - Зошто го оставивте човекот? Повикајте го на ручек.“ Мојсеј се согласи да остане при човекот. Тој го ожени Мојсеја со својата ќерка Сепфора. А кога таа роди син, тој му го даде името Гирсам, „зашто сум - рече - странец во туѓа земја.“
По долго време почина египетскиот цар. Израелците уште стенкаа во ропство. Викаа, и нивниот повик за помош, среде ропството, се издигна до Бога. Бог го чу нивното викање за помош и се сети за Својот Завет со Авраама, Исака и Јакова. И Бог погледна на Израелците, и се зазеде за нив.