2 КОРИНТЈАНИТЕ 1:3-11

Благословен Бог и Таткото на нашиот Господ Исус Христос, Татко на милосрдноста и Бог на секоја утеха, Кој нѐ утешува во секоја наша неволја, за да можеме и ние да ги утешуваме оние, кои се наоѓаат во каква и да е неволја, со утехата со која Бог нѐ утешува нас самите. Зашто, како што Христовите страдања изобилуваат во нас, така преизобилува и нашата утеха преку Христа. Ако сме измачувани, тоа е за ваша утеха и спасение. Ако се утешуваме, тоа е за ваша утеха, која дејствува во трпението на оние исти страдања, што ги трпиме и ние. Нашата надеж за вас е цврста, знаејќи дека вие учествувате како во страдањата така и во утехата. Браќа, не сакаме да останете во незнаење во однос на неволјата што ни се случи во Азија, додека бевме оптоварени преку секоја мерка и над нашите сили, така што не се надевавме ни да го запазиме својот живот. Па и сами во себеси дојдовме до заклучок, дека ќе ѝ бидеме предадени на смртта, за да не се надеваме сами на себеси, туку на Бога, Кој ги воскреснува мртвите. Тој нѐ избави и уште нѐ избавува од таква смрт; Тој, во Кого се надеваме, дека пак ќе нѐ избави, со помош на вашата молитва за нас, за да му заблагодарат на Бога многу луѓе за нас, за благодатниот дар што го добивме.