Лука 19
19
ГЛАВА 19
(Зачало 94)
1Потоа влезе Исус во Ерихон#Недела 32 по Педесетница: Во она време, дојде Исус во Ерихон и минуваше низ него.
2И ете, некој човек по име Закхеј, којшто беше началник на цариниците, и беше богат,
3сакаше да Го види Исуса, кој е Он, ама не можеше од народот, оти беше мал по раст.
4Затоа, за да Го види, истрча напред и се качи на една дива смоква, оти покрај неа требаше да помине.
5Исус, пак, кога дојде на тоа место, погледна угоре, го виде и му рече: – Закхеј, слези побргу, зашто денеска треба да бидам во твојот дом.
6И, тој бргу слезе и Го прими со радост.
7И сите, кога го видоа тоа, негодуваа, велејќи дека отиде во куќата на грешен човек.
8А Закхеј застана и Му рече на Господа: – Господи, еве, половината од својот имот ќе го дадам на сиромаси; и, ако сум зел од некого нешто несправедливо, четворно ќе го вратам.
9А Исус му рече: – Денеска дојде спасение на овој дом, зашто и тој е син Авраамов,
10оти, Синот Човечки дојде да го побара и спаси загубеното.
Крај на неделата
11А на тие што го слушаа ова, им кажа и една парабола, бидејќи беше близу до Ерусалим и тие мислеа дека веднаш ќе се појави царството Божјо,
12и рече:
(Зачало 95)
Еден човек#Петок од 27-та седмица по Педесетница: Рече Господ во парабола: Еден човек од племенит род заминуваше во далечна земја за да прими царство за себе, и да се врати;
13и кога ги повика своите десет слуги, им даде десет мини и им рече: – Тргувајте со нив, додека се вратам.
14Но граѓаните го мразеа и испратија по него пратеници, велејќи: не сакаме тој да царува над нас.
15А кога се врати, по приемот на царството, нареди да ги повикаат оние слуги, на кои беше им дал пари, за да види, кој колку спечалил.
16Дојде првиот и му рече: – Господаре, твојата мина придонесе десет мини.
17И му рече: – Добро, верен слуго; во мала работа беше верен, еве ти власт над десет градови.
18Дојде вториот и рече: – Господаре, твојата мина придонесе пет мини,
19а тој и нему му рече: – И ти биди – над пет градови.
20И друг дојде, велејќи: – Господаре, еве ти ја твојата мина што ја чував в крпа,
21оти се плашев од тебе, бидејќи си жесток човек: земаш од каде што не си оставил, и жнееш, каде што не си сеел.
22А Господарот му рече: – Со твојата уста ќе те судам, лукав слуго; ти знаеш дека сум жесток човек: земам, од каде што не сум оставил, и жнеам, каде што не сум сејал;
23тогаш, зошто не ги даде моите пари на трговците, та кога ќе се вратам да ги добијам со до бивка?
24Па им рече на присутните: – Земете ја од него мината и дајте ја на оној што има десет мини!
25И му рекоа: – Господаре, тој има десет мини!
26Ви велам, дека секому што има, ќе му се придаде; а од оној што нема, ќе се одземе и она што го има.
27А оние мои непријатели, што не сакаа да царувам над нив, доведете ги тука, и погубете ги пред мене.
28Кога го рече тоа, Он тргна понатаму, искачувајќи се кон Ерусалим.
Крај на петокот
(Зачало 96)
29И кога се приближи до#Понеделник од Сирната седмица: Во она време, кога се приближи Исус до Витфагија и Витанија, до гората наречена Маслинова, испрати двајца ученици,
30велејќи: – Отидете во спротивноно село; штом ќе влезете во него, ќе најдете едно врзано магаренце, коешто ниеден човек не го јавал; одврзете го и доведете го.
31И ако ве праша некој: зошто го одврзувате? Кажете му вака: – тоа Му е потребно на Господа.
32Кога отидоа испратените, најдоа како што им беше рекол.
33И кога го одврзуваа магаренцето, стопаните им рекоа: – Зошто го одврзувате магаренцето?
34Тие одговорија: – Потребно Му е на Господа.
35И го доведоа при Исуса; па штом ги нафрлаа алиштата свои на магаренцето, Го качија Исуса.
36И кога минуваше Он, ги постилаа своите алишта по патот.
(Зачало 97)
37Акога наближуваше да ја#Понеделник од 28-та седмица по Педесетница: Во она време, кога наближи Исус да ја премине Маслиновата Гора, сето мноштво ученици почнаа радосно да Го прославуваат Бога со висок глас, за сите чуда што ги видоа,
38велејќи: – Благословен е Царот Кој доаѓа во името Господово! Мир на небото и слава на висините!
39И некои фарисеи од народот Му рекоа: – Учителе, забрани им на учениците Твои!
40Но, Он им одговори и рече: – Ви велам, ако тие замолкнат, камењата ќе повикаат.
Изостави во понеделникот од Сирната седмица и премини на зачало 108
41А кога се приближи и го виде градот, заплака за него
42и рече: – И ти да го беше узнал барем во овој твој ден, она што служи за твојот мир? Но тоа е сега сокриено од твоите очи,
43зашто ќе дојдат денови за тебе и непријателите твои ќе те опколат со окопи и ќе те опкружат, и ќе те притеснат од сите страни;
44и ќе те разурнат тебе и чедата твои во тебе, и нема да остават камен на камен од тебе, оти не си го познал времето, кога беше посетен.
Крај на понеделникот од 28-та седмица
(Зачало 98)
45И кога влезе во#Вторник од 28-та седмица по Педесетница: Во она време, кога влезе Исус во храмот, почна да ги истерува оние што продаваа и купуваа во него,
46велејќи им: – Напишано е: „домот Мој е дом за молитва, а вие го направивте разбојничка пештера“.
47И поучуваше секој ден во храмот. А првосвештениците и книжниците, и старешините народни, сакаа да Го погубат,
48но не можеа ништо да Му направат, зашто сиот народ беше приврзан кон Него и Го слушаше.
Крај на вторникот
Селектирано:
Лука 19: MK2008
Нагласи
Сподели
Копирај
Дали сакаш да ги зачуваш Нагласувањата на сите твои уреди? Пријави се или најави се
© Македонска Православна Црква 2008
© Мacedonian Orthodox Church 2008