Битие 12
12
Аврамовото повикување. Поаѓање во замјата Хананска. Првото ветување.
1И му рече Господ на Аврама: »Излези од земјата своја, и од родот свој, и од домот на татка си, па појди во земјата, што ќе ти ја покажам Јас!
2А од тебе ќе направам голем народ, и ќе те благословам, и името твое ќе го прославам и ти ќе бидеш благословен.
3Ќе ги благословам оние, што тебе ќе те благословуваат, и ќе ги проколнам оние, што тебе ќе те проколнуваат и преку тебе ќе бидат благословени сите родови на земјата.«
4Тогаш тргна Аврам, како што му кажа Господ, а со него појде и Лот. А Аврам имаше седумдесет и пет години кога излезе од Харан.
5И ги зеде Аврам Сара, жената своја, и Лота, братанецот свој, со целиот имот што го беа спечалиле, и луѓето што ги беа придобиле во Харан, па излегоа за да отидат во земјата Хананска.
6И Аврам ја измина таа земја во должина дури до Сихем и до високиот даб Мамре; а тогаш во таа замја живееја Хананејци.
7И му се јави Господ на Аврама и му рече: »Оваа земја ќе му ја дадам на твоето потомство.« И направи таму Аврам жртвеник на Господа, Кој му се јави.
8Потоа оттаму се премести на ридот, на исток од Ветил, и таму го распна шаторот свој; и Ветил му беше од запад, а Гај од исток; и таму Му направи на Господа жртвеник, и го призиваше името Господово, што му се јавуваше.
9А оттаму се крена Аврам и се упати кон југ.
10Но настана глад во таа замја и Аврам слезе во Египет да поживее таму; зашто гладта продолжи во оваа земја.
11И кога наближи да влезе во Египет, ѝ рече на жената своја Сара: »Еве, знам дека си жена лична во лицето.
12Затоа, кога ќе те видат Египтјаните, ќе речат – оваа му е жена –. Па ќе ме убијат, а тебе ќе те остават во живот.
13Туку кажи, дека си ми сестра, за да ми биде добро покрај табе и да останам жив поради тебе.«
14И кога влезе Аврам во Египет, Египтјаните видоа дека жената е многу убава.
15Ја видоа и првенците Фараонови, па ја пофалија пред Фараонот. И жената беше одведена во дворот Фараонов.
16И заради неа тој му правеше добро на Аврама; имаше овци, говеда, осли, слуги, слугинки, маски и камили.
17Но Бог пушти големо зло на Фараонот и на неговиот дом поради Сара, жената Аврамова.
18Тогаш Фараонот го повика Аврама и му рече: »Зошто ми го направи тоа? Оти не ми кажа дека ти е жена?
19Зошто рече – сестра ми е – па сакав да ја земам за жена. Сега, пак, ете ти ја жената, земи си ја и оди си!«
20И Фараонот определи луѓе, кои го испратија Аврама и жената негова, со сѐ што имаше, и Лота со него.
Селектирано:
Битие 12: MK1990
Нагласи
Сподели
Копирај
Дали сакаш да ги зачуваш Нагласувањата на сите твои уреди? Пријави се или најави се
© Библиско Здружение на Р. Македонија 1990, 2016
© Bible Society of the Republic of Macedonia 1990, 2016