Псалми 132:1-18

Сети се, Господи, на Давид и на сета негова ревност, како што се заколна пред Господ, и Му вети на Јакововиот Бог: „Нема да влезам под шаторот на домот свој, и нема да легнам на леглото мое; нема да им дадам сон на очите мои, ни дремка на веѓите мои, ниту одмор на слепоочниците мои, додека не најдам место за Господ, дом за Јакововиот Бог.“ Ете, ние чувме дека е во Ефрата, го најдовме во Јаарските полиња; да влеземе во неговиот дом, да се поклониме пред местата каде што стојат нозете негови. Стани, Господи, дојди во местото ка­де што е Твојата почивка, Ти и светиот ковчег Твој. Твоите свештеници нека се обле­чат во праведност; Твоите светии не­ка се зарадуваат. Поради Давид, Твојот слуга, не одвраќај го лицето Свое од Твојот помазаник. Му се заколна Господ на Давид со верност, и од неа нема да се откаже: „Од плодот на твојата утроба ќе пос­тавам на престолот твој. Ако твоите синови го пазат Мојот завет и Моите сведоштва, на кои ќе ги научам, тогаш и синовите нивни ќе се­дат вечно на твојот престол.“ Зашто Господ го избра Сион, Му омиле да живее во него. „Тоа е моето одмориште засекогаш: тука ќе се населам, бидејќи многу го засакав. Ќе го благословувам и преблаго­сло­вувам трудот негов, сиромасите негови со леб ќе ги наситувам; свештениците негови ќе ги обле­чам во спасение, и светиите негови радосно ќе воскликнуваат. Таму ќе кренам рог за Давид, му подготвив светилник на Мојот пома­заник. Непријателите негови ќе ги обле­чам во срам, а на него ќе блешти круна.“