Левитска 13:1-46

И им рече Господ на Мојсеј и на Арон, велејќи: „Човек кај кого на кожата од телото негово се појави оток, или лишај, или светла дамка, или, пак, по кожата на телото негово се појави знак на лепра, нека се доведе кај свештеникот Арон, или кај некој од синовите негови, свеш­тениците. И нека ја види свештеникот раната од кожата на телото негово; па, ако влакната на раната побелеле и раната на поглед е пониска од другата кожа на телото негово, тогаш тоа е лепра; и кога ќе го види тоа свештеникот, ќе го прогласи за нечист. Ако, пак, дамката на кожата од телото негово е бела, и не е вдлабната во кожата, а и влакната на кожата се темни, не побелеле, тогаш свештеникот нека го затвори човекот со раната за седум дена. А во седмиот ден нека ја види свеш­теникот раната; ако забележи дека раната останала таква каква што била и не се раширила по кожата, пак нека го одвои за седум дена. Свештеникот одново нека ја види раната во седмиот ден, па ако забележи дека раната станала помала, а не се раширила по кожата, тогаш свеш­те­никот нека го прогласи за чист; тоа е лишај; нека ја испере облеката своја и ќе биде чист. Ако, пак, лишаите започнат да се шират по кожата негова, откако свеш­теникот ги видел и го прогласил за чист, одново нека му се покаже на свештеникот; и ако свештеникот види дека лиша­ите се шират по кожата, тогаш нека го прогласи за нечист; тоа е лепра. Кога човек има лепра, нека го доведат кај свештеникот. И свештеникот нека го види; ако струпот на кожата станал бел, а и влакната се побелени, а и живо месо има во струпот, тоа е застарена лепра на кожата негова; затоа свештеникот нека го прогласи за нечист, и да го одвои, бидејќи е нечист. Кога лепрата ќе се појави на кожа­та и ќе ја прекрие целата кожа на човекот, од главата до нозете, колку што може да види свештеникот, па кога ќе види дека лепрата ја покрила целата кожа на него, ќе го прогласи човекот дека е чист, бидејќи сѐ побелело, па е чист. А кога ќе се појави на него живо месо, тој е нечист. Па, штом види свештеникот живо месо, ќе го прогласи дека е нечист; живото месо е нечисто, тоа е лепра. Ако живото месо се измени и по­бели, тогаш нека дојде кај свештеникот. Кога ќе види свештеникот дека раната побелела, ќе го прогласи за чист; чист е. Ако кај некого на кожата имало чир, па поминал, а потоа на местото каде што бил чирот се појави бел оток, бела или црвена дамка, нека се покаже пред свеш­теникот. Ако свештеникот забележи дека таа е пониска од другата кожа и влакната на неа се побелени, тогаш ќе го прогласи за нечист; тоа е лепра што излегла од чирот. Ако свештеникот забележи дека влакната на неа не побелеле ниту е таа пониска од кожата, туку станала помала, тогаш свештеникот ќе го одвои за седум дена. Ако му се прошири по кожата, то­гаш свештеникот ќе објави дека е нечист; тоа е болест. А ако чирот остане на своето место и не се проширува, тогаш тоа е воспалена рана; затоа свештеникот ќе го прогласи за чист. Ако некој на кожата се изгорел со оган, па откако местото ќе заздрави, се појави бела или црвеникава или пробелена дамка, и види свештеникот дека влакната од кожата на тоа место побелеле и ако на поглед тоа место е пониско од кожата, тоа е лепра што се појавила од изгореното; затоа него свештеникот ќе го прогласи за нечист; тоа е рана од лепра. Ако, пак, свештеникот забележи де­ка на тоа место нема бели влакна и дека тоа не е пониско од другата кожа, и станало помало, ќе го одвои за седум дена. Во седмиот ден ќе го прегледа свештеникот, па, ако таа по кожата се проширила, нека го прогласи за нечист; тоа е рана од лепра. Ако, пак, дамката останала на своето место и не се проширила по кожата, а и темна е, тогаш тоа е рана од изгоретина. Него свештеникот нека го прогласи за чист; тоа е лузна од изго­рено. Кога кај маж или кај жена се појави рана на главата или на брадата, а свештеникот ја види раната, и утврди дека е таа подлабока од кожата и дека влакната на тоа место се истен­чиле и пожолтеле, нека ги прогласи за нечисти: тоа е ќела; тоа е лепра на главата или на брадата. Но кога свештеникот ќе ја прегледа раната од ќелата и ќе утврди дека таа не е подлабока од кожата и дека влакната на тоа место не се црни, тогаш болниот што има рана нека го одвои за седум дена. Во седмиот ден свештеникот пак нека ја прегледа раната. И ако ќелата не се проширила ниту влакната пожолтеле и се види дека таа не навлегла подлабоко од кожата, тој треба да ги истриже влакната на кожата, но на болното место да не се стриже и тогаш свештеникот повторно да го оддели за уште седум дена. Во седмиот ден свештеникот одново да ја прегледа ќелата. Па, ако увиди дека таа не се проширила по кожата и дека не навлегла подлабоко во кожата, болниот нека го прогласи за чист; а тој нека ја испере облеката своја и ќе биде чист. Но, ако ќелата се проширила по кожата, откако е веќе прогласен за чист, свештеникот пак нека го прегледа и ако утврди дека таа се проширила по кожата – тогаш нека не бара жолте­никави влакна, бидејќи тој е нечист. Ако, пак, ќелата остане неизменета и во неа изникнале црни влакна, тоа значи дека ќелата е излекувана: тој е чист. Свештеникот нека го прогласи за чист. Ако по кожата на телото на маж или жена се појават светли, бели дамки, и свештеникот види и утврди дека по кожата имаат бели светли дамки, тогаш тоа е лишај, кој се појавил на кожата од нивното тело. Тој е чист. Ако некому му паднала косата од главата, тој е ќелав – но чист е; ако, пак, некому му паднала косата само од предната страна на главата, тој е ќелав – чист е. Ако по ќелавото или проќелавото место се појавиле белузлави или црве­никави дамки, тоа е лепра на ќелавото, односно проќелавото место. Свештеникот да го прегледа, и ако види дека отокот на раната е белузлав или црвеникав по ќелавото или про­ќелавото место и изгледа како лепра по кожата на телото негово, тој е лепрозен, нечист; свештеникот да го прогласи за нечист: зашто на главата има рана. На лепрозниот, кој има таква рана, облеката да му се раскине, и главата да му биде откриена, да биде забраден околу устата и да извикува: ‚нечист, не­чист!‘ Сѐ додека ја има раната треба да се смета за нечист; тој е нечист и треба да живее одвоен; неговото живеалиште да биде надвор од населбата.