Јов 13:1-16

„Ете, сето тоа окото мое го виде, увото мое го чу и го разбра. Колку што знаете вие, знам и јас; не сум подолу од вас. Но јас кон Седржителот би сакал да говорам, би сакал со Бога да се соочам. Зашто вие сте ковачи на лаги; сите вие сте бесполезни лечители. Кога би знаеле да молчите, би било тоа ваша најголема мудрост. Ислушајте го мојот приговор и проникнете во жалбите на усните мои. Требаше ли да говорите заради Бога неправда и заради Него да говорите лага? Требаше ли да бидете пристрасни кон Него и за Бога така да се препирате? Добро ли ќе биде, Тој да ве испитува? Ќе Го измамите ли како што се измамува човек? Тој строго ќе ве казни, иако скриш­но лицемерите. Зар големината Негова не ве плаши, и страв од Него не ве обзема? Вашите забелешки прилегаат на пепел; вашата одбрана е глинена ограда. Молкнете пред мене, а јас ќе говорам што и да ме снајде. Зар јас самиот да си го раскинувам со забите телото свое? И душата своја да си ја ставам в рака? Тој нека ме убие, немам што повеќе да загубам; само сакам однесувањето мое пред лицето Негово да го оправдам. И тоа ми е веќе за спасение, бидејќи безбожник нема да се јави пред лицето Негово.