Создавање 29:11-35

И ја бакна Јаков Рахила, па извика и заплака. Потоа ѝ кажа на Рахила дека тој му е род на таткото нејзин и дека е син на Ревека. А таа отрча, па го извести таткото свој. А кога чу Лаван за Јаков, синот на неговата сестра, му излезе во пресрет, го прегрна и бакна, и го воведе во својот дом. А тој му раскажа на Лаван сѐ. Лаван, пак, му рече: „Ти си на­вистина моја коска и моја плот!“ И тој остана кај него цел месец. Тогаш му рече Лаван на Јаков: „Зарем бесплатно ќе ми служиш зашто си ми род? Кажи ми, која да ти биде платата?“ А Лаван имаше две ќерки: на постарата ѝ беше името Лија, а на по­младата Рахила. На Лија очите и беа болникави, а Рахила имаше убава става и убаво лице. Јаков ја засака Рахила, па рече: „Ќе ти служам седум години за Рахила, твојата помала ќерка.“ Тогаш Лаван рече: „Подобро тебе да ти ја дадам, отколку на друг; остани кај мене!“ И отслужи Јаков за Рахила седум години, и тие му се причинија како неколку дена, зашто ја сакаше. И му рече Јаков на Лаван: „Дај ми ја жената, зашто дојде времето да влезам кај неа!“ И ги повика Лаван сите луѓе од тоа место и направи свадбена гозба. А вечерта ја зеде Лија, ќерката своја, и ја воведе кај Јаков, и тој влезе кај неа. И Лаван ѝ ја даде Зелфа, слугинката своја, на Лија, ќерката своја, за да ѝ биде слугинка. А кога настана утрото, се виде дека тоа била Лија, па му рече Јаков на Лаван: „Што ми направи? Нели за Ра­хила ти слугував? Зошто ме измами?“ А Лаван му рече: „Не бива во на­шето место да се омажи помалата пред постарата. Помини оваа седмица со неа, па ќе ти ја дадам и другата, за која ќе ми слу­гуваш други седум години.“ И Јаков направи така, и помина со неа една седмица. Потоа му ја даде Ла­ван за жена Рахила, ќерката своја. И ѝ ја даде Лаван слугинката своја Билха на Рахила, ќерката своја, за да ѝ биде слугинка. Тогаш Јаков влезе кај Рахила. И Рахила повеќе ја засака отколку Лија. И така му служеше на Лаван уште други седум години. Кога виде Господ дека Лија не е сакана, ѝ ја отвори утробата нејзина, а Рахила остана неплодна. Лија зачна и роди син и го нарече Рувим, велејќи: „Господ милостивно погледна на мојата несреќа; сега ќе ме засака мажот мој.“ И пак зачна, и роди син, па рече: „Господ чу дека не сум сакана, па ми го даде и овој.“ И го нарече Симеон. И одново зачна, пак роди син и рече: „Сега веќе ќе ми се наклони мажот мој, оти му родив три сина!“ Затоа му стави име Левиј. А кога пак зачна, и роди син, рече: „Сега ќе Го славам Господа!“ Затоа го нарече Јуда. И престана да раѓа.