2 Царевите 24:1-20

Во неговите дни се крена вавилонскиот цар Навуходоносор; и Јоаким му стана потчинет за три години, но подоцна се одметна од него. И Господ испрати против него мноштво Халдејци, и многу Арамеј­ци, и многу Моавци, и многу од синовите Амониеви, – ги испрати против Јуда за да го погуби, според словото на Господ што го беше рекол преку Своите слуги – пророците. Тоа стана со Јуда по заповед на Господ за да го отфрли од лицето Свое за гревовите на Манасија, за сѐ она што тој го беше извршил; и за невината крв што ја пролеа, исполнувајќи го Ерусалим со невина крв, Господ не сакаше да прости. Другите работи за Јоаким и за сѐ она што тој го беше извршил, опиша­но е во летописите на јудејските цареви. И почина Јоаким кај предците свои, а наместо него стана цар него­виот син Јехониј. Египетскиот цар веќе не излегуваше од својата земја, зашто вавилонскиот цар беше презел сѐ, од египетскиот по­ток до реката Еуфрат што му припаѓа­ше на египетскиот цар. Јехониј беше на осумнаесет години кога стана цар, и царуваше три месеци во Ерусалим; мајка му се викаше Не­хушта, ќерка на Елнатан, од Ерусалим. И тој го правеше она што не беше угодно пред очите на Господ, во сѐ онака, како што тоа го правеше татко му. Во она време слугите на вавилонскиот цар Навуходоносор настапија кон Ерусалим, и градот беше опко­лен. Вавилонскиот цар Навуходоносор дојде до градот што слугите негови го опседнаа. Тогаш јудејскиот цар Јехониј отиде кај вавилонскиот цар – тој, и мајка му, и слугите негови, кнезовите негови, и дворјаните негови, – и го зароби вави­лонскиот цар во осмата година од царувањето свое, и изнесе сѐ од ризниците на домот Господов и од ризниците на царскиот дом; и ги здроби, како што беше рекол Господ, сите златни садови, што Соло­мон, царот Израелов, ги беше направил за храмот Господов; и го исели целиот Ерусалим, и сите кнезови, и сета храбра војска – беа преселени десет илјади, – и сите дрводелци и ковачи; никој не остана, освен сиро­масите на таа земја. Тој го пресели Јехониј во Вави­лон; исто така и мајка му на царот, и жените на царот, и големците негови, и големците на земјата ги одведе од Ерусалим за да ги насели во Вавилон. И сета војска, на број седум илјади, и ковачи и бравари – илјада; сите јуна­ци, способни за војна, ги одведе вави­лон­скиот цар за да ги насели во Вави­лон. И вавилонскиот цар го направи цар Матанија, стрикото на Јехониј, место него, и му го промени името во Се­декија. Седекија беше на дваесет и една година, кога стана цар, и царуваше единаесет години во Ерусалим; мајка му се викаше Хамутал, ќерка на Еремија, од Ливна. И тој го вршеше она што не беше угодно пред очите на Господ, во сѐ онака како што го правеше тоа Јоаким. Гневот на Господ над Ерусалим и над Јудеја беше толку голем што Тој ги отфрли од лицето Свое. И Седе­кија се одметна од вавилонскиот цар.