1 Коринтјаните 4:1-7

И така, секој човек нека нѐ смета нас за служители Христови и управници на Божјите таинства, а од управниците понатаму се бара секој од нив да се покаже верен. За мене ништо не значи да бидам суден од вас, или од судот на другите луѓе; јас и самиот не се судам себе, зашто во ништо не се чувствувам ви­новен; но со тоа не сум оправдан: судија ми е Господ. Затоа, пак, не судете ништо предвре­ме, додека не дојде Господ, Кој ќе го изнесе на видело сокриеното во мракот и ќе ги објави намерите на срцата; и тогаш секој ќе прими пофалба од Бога. Ова браќа го применив на себе и на Аполос заради вас, за да се поучите од нас на онаа изрека: „Не повеќе од она што е напишано“, и да не се гордеете еден пред друг поради некого. Зашто, кој ти дава предимство? Што имаш, што не си примил? А штом си примил, зошто се фалиш, како да не си примил?