Популарни Библиски стихови од 1 ЦАРЕВИ 19

Сподели

а по земјотресот беше оган, ама Господ не беше во огнот; по огнот шепот на лесно и благо тивко ветре.

А самиот отиде ден одење во пустината; седна таму под смрека, посака да умре и рече: „Веќе ми е доста од сѐ, Господи! Земи ја мојата душа, зашто не сум подобар од своите татковци.“

Гласот му рече: „Излези и застани во гората пред Господа. Еве Господ тукушто поминува.“ Пред Господа беше силен виор, толку силен што ги дробеше брдата и ги кршеше ридовите, но Господ не беше во бурниот виор; по бурниот виор беше земјотрес, ама Господ не беше во земјотресот

Кога Илија го чу тоа, го скри лицето со наметка, излезе, и застана при влезот во пештерата. Тогаш гласот му проговори и му рече: „Што бараш тука, Илија?“ Тој одговори: „Ревнував мошне многу за Господа над Војските, зашто Израелевите синови го напуштија Твојот Завет, ги разурнаа Твоите жртвеници и со меч ги погубија Твоите пророци. Останав сам, а тие бараат и мене да ми го одземат животот.“

Таму влезе во една пештера и преноќева во неа. И ете, Господови слова дојдоа кај него: „Што бараш ти тука, Илија?“

Стана, јадеше и пиеше. Закрепнат од таа храна, одеше четириесет дена и четириесет ноќи сѐ до Божјата Гора Хорив.

Потоа легна и заспа. Ама ете, ангел го допре и му рече: „Стани и јади.“

Но Господовиот ангел се јави и по вторпат, го допре и рече: „Стани и јади, зашто пред тебе е далечен пат!“

Тој одговори: „Ревнував многу за Господа, за Бога над Воинствата, зашто Израелевите синови го напуштија Твојот Завет, ги разурнаа твоите жртвеници и ги погубија со меч Твоите пророци. Останав сам, а тие бараат и мене да ми го земат животот.“

Тој погледна, кога ете - покрај неговото возглавје: леб печен на камен и врчва со вода. Јадеше и пиеше, па пак легна.

Тогаш Језавела му испрати гласник на Илија со порака: „Боговите нека ми ги направат сите зла и нека придадат, ако утре во ова време не направам со твојот живот како што направи ти со животот на секој од нив!“

Но си оставив во Израел седум илјади луѓе, кои не се поклонија пред Ваала, и сите усти, кои не го целиваа.“

Тој отиде и на враќање го најде Елисеја, синот Сафатов, како што ора: пред него дванаесет двојки впрегнати волови, самиот беше кај дванаесеттата. Илија помина покрај него и ја фрли на него својата наметка.

Тој го остави, зеде двојка волови и ги жртвува. Со воловскиот плуг испече месо, и им го даде на луѓето да јадат. Потоа стана и тргна по Илија за да му служи.

Тој ги остави воловите, потрча по Илија и рече: „Дозволи ми да ги прегрнам татка си и мајката, па ќе тргнам по тебе.“ Илија му одговори: „Оди, врати се, зашто што ти направив?“