Ohabolana 1:20-33
Ohabolana 1:20-33 Malagasy Bible (MG1865)
Ny fahendrena miantso mafy eny ivelany; Manandratra ny feony eny an-kalalahana izy; Mitory ao amin'izay fivorian'ny maro be mireondreona izy; Eo anoloan'ny vavahady sy ao an-tanàna no ilazany ny teniny hoe: Ry kely saina, mandra-pahoviana no hitiavanareo ny fahadalana, Sy hifalian'ny mpaniratsira amin'ny faniratsirana, Ary hankahalan'ny adala ny fahalalana? Miverena ianareo hihaino ny fananarako; Indro, haidiko aminareo ny fanahiko, Ary hampahafantariko anareo ny teniko. Satria efa niantso Aho, fa nandà ianareo; Efa naninjitra ny tanako Aho, fa tsy nisy nitandrina; Fa nolavinareo ny saina rehetra natolotro, Sady tsy nety nanaiky ny anatro ianareo: Izaho kosa hihomehy, raha tonga ny fandringanana anareo; Handatsa Aho, raha tonga ny mahatahotra anareo. Raha tonga ny zava-mahatahotra anareo tahaka ny rivo-doza Ary ny fandringanana anareo toy ny tadio, Ka manjo anareo ny fahoriana sy ny fangirifiriana, Dia vao hiantso Ahy izy, fa tsy hamaly Aho; Dia vao hitady Ahy fatratra izy, fa tsy ho hitany Aho. Satria nankahala ny fahalalana izy Ary tsy nifidy ny fahatahorana an'i Jehovah, Tsy nekeny ny saina natolotro, Notsiratsirainy avokoa ny anatro rehetra, Dia hihinana ny vokatry ny alehany izy Ka ho voky ny fihendreny. Fa ny fihemoran'ny kely saina hahafaty azy, Ary ny fiadanan'ny adala handringana azy. Fa izay mihaino Ahy kosa hitoetra tsy manana ahiahy, Eny, handry fahizay izy ka tsy hatahotra ny ratsy.
Ohabolana 1:20-33 La Bible en Malgache (MRV)
Miantso mafy eny an-dalambe ny Fahendrena, manandratra ny feony eny amin’ny kianja malalaka izy; miantsoantso eny an-tampon’ny toerana feno tabataba izy; eny am-bavahadin’ny tanàna no anambaràny ny teniny hoe: Ry kely saina, mandra-pahoviana no hitiavanareo ny hadalana sy hifalian’ny mpaniratsira amin’ny faniratsirana ary hankahalan’ny adala ny fahalalana? Miverena ianareo hihaino ny fananarako! Indro, haidiko aminareo ny fanahiko ary hampahafantariko anareo ny teniko. Satria efa niantso aho, nefa nandà ianareo; efa nanatsotra ny tanako aho, nefa tsy nisy niraharaha. Nohamavoinareo ny torohevitra rehetra natolotro sady tsy nety nanaiky ny anatro ianareo; Izaho kosa dia hihomehy, rehefa manjo anareo ny loza; handatsa aho, rehefa tonga izay mahatahotra anareo, rehefa tonga tahaka ny rivo-doza ny zava-mahatahotra anareo, ary ny loza ho avy toy ny tadio ka manjo anareo ny fahoriana sy ny tebiteby. Amin’izay dia hiantso ahy izy, nefa tsy hamaly aho; hitady ahy fatratra izy, nefa tsy ho hitany aho. Satria nankahala ny fahalalana izy ary tsy nifidy ny fahatahorana NY TOMPO; satria tsy nila ny saina natolotro izy fa notsiratsirainy avokoa ny anatro rehetra, dia hihinana ny vokatry ny alehany izy ka ho voky ny torohevitra avy amin’ny tenany. Fa hahafaty ny kely saina ny fihemorany, ary ny tokitoky foanan’ny adala no handringana azy. Fa izay mihaino ahy kosa dia hitoetra tsy manana ahiahy; eny, handry fehizay izy ka tsy hatahotra ny loza.
Ohabolana 1:20-33 Baiboly Protestanta Malagasy (MBP)
NY fahendrena miantso mafy eny ivelany; Manandratra ny feony eny an-kalalahana izy; Mitory ao amin’izay fivorian’ny maro be mireondreona izy; Eo anoloan’ny vavahady sy ao an-tanàna no ilazany ny teniny hoe: Ry kely saina, mandra-pahoviana no hitiavanareo ny fahadalana, Sy hifalian’ny mpaniratsira amin’ny faniratsirana, Ary hankahalan’ny adala ny fahalalana? Miverena hianareo hihaino ny fananarako; Indro, haidiko aminareo ny fanahiko, Ary hampahafantariko anareo ny teniko. Satria efa niantso Aho, fa nandà hianareo; Efa naninjitra ny tànako Aho, fa tsy nisy nitandrina; Fa nolavinareo ny saina rehetra natolotro, Sady tsy nety nanaiky ny anatro hianareo: Izaho kosa hihomehy, raha tonga ny fandringanana anareo; Handatsa Aho, raha tonga ny mahatahotra anareo. Raha tonga ny zava-mahatahotra anareo tahaka ny rivo-doza Ary ny fandringanana anareo toy ny tadio, Ka manjo anareo ny fahoriana sy ny fangirifiriana, Dia vao hiantso Ahy izy, fa tsy hamaly Aho; Dia vao hitady Ahy fatratra izy, fa tsy ho hitany Aho. Satria nankahala ny fahalalana izy Ary tsy nifidy ny fahatahorana an’i Jehovah, Tsy nekeny ny saina natolotro, Notsiratsirainy avokoa ny anatro rehetra. Dia hihinana ny vokatry ny alehany izy Ka ho voky ny fihendreny. Fa ny fihemoran’ny kely saina hahafaty azy, Ary ny fiadanan’ny adala handringana azy. Fa izay mihaino Ahy kosa hitoetra tsy manana ahiahy, Eny, handry fahizay izy ka tsy hatahotra ny ratsy.
Ohabolana 1:20-33 DIEM PROTESTANTA (DIEM)
Miantso mafy eny ankalamanjana ny Fahendrena ka manandra-peo eny an-kianja malalaka. Mitory eny amin’ny fihaonan-dalana be olona izy ka manambara eo am-bavahadin’ny tanàna hoe: «Ry kely saina, mandra-pahoviana no hitiavanareo hakelezan-tsaina? Ry mpaniratsira, mandra-pahoviana no handalanareo faniratsirana? Ry adala, mandra-pahoviana no hankahalanareo fahalalana? Miverena hihaino ny fananarako ianareo fa indro haidiko aminareo ny fanahiko ary hampahafantariko anareo ny teniko. Efa niantso aho fa nolavinareo, efa nanolo-tanana anareo fa tsy nahoanareo. Nolavinareo ny torohevitro rehetra ary tsy noraharahainareo ny anatro. Izaho kosa mba hihomehy ny faharavanareo ary handatsa rehefa ho tonga aminareo ny tahotra. Eny, ho tonga aminareo toy ny tafiodrivotra ny tahotra hiantonta toy ny rivodoza ny faharavanareo, ho tonga aminareo ny zava-mampahory sy mampitebiteby; amin’izay no hisy hiantso ahy fa tsy hovaliako ary koa hisy hitady ahy fa tsy hahita. Hiharan’izany tokoa ianareo, satria nankahala ny fahalalana ary tsy nifidy hanaja ny TOMPO sady tsy nanaiky ny torohevitro ary naniratsira ny anatro rehetra. Ny saim-pantatrareo sy ny vokatry ny fitondrantenanareo no hampizihi-kibo ka hankandoa anareo. Fa ny di-doha no mahafaty ny kely saina ary ny fahatokian-tena no mahavery ny adala. Izay mihaino Ahy kosa dia hitoetra amin-toky; eny, handry feizay izy ka tsy hanahy fahoriana.»
Ohabolana 1:20-33 Baiboly Katolika (MBC)
Miantso mafy eny an-dalam-be ny fahendrena; manandra-peo any amin’ny kianja izy. Mitory eo am-pihaonan-dalana maresaka izy; milaza ny teniny izy eo am-bavahady sy eny an-tanàna manao hoe: «Mandra-pahoviana, ry kely saina, no hitiavanareo ny fahakelezan-tsaina? Mandra-pahoviana no hifalian’ny mpananihany amin’ny fananihaniana, ary hankahalan’ny adala ny fahaizana? Mitodiha ianareo hihaino ny fananarako, dia indro haidiko ao aminareo ny fanahiko, hampahafantariko anareo ny teniko. Noho izaho miantso anefa, fa lavinareo, noho izaho mamela-tanana, fa tsy misy mitandrina, noho ianareo tsy manahy ny saina atolotro rehetra, ary tsy tianareo akory ny fananarako: dia izaho kosa hihomehy anareo tra-pahoriana, hananihany anareo raha avy izay zava-mahatahotra anareo, raha avy hamely anareo, toy ny rivo-doza, ny zava-mahatahotra, raha hanarona anareo, toy ny tafio-drivotra ny loza, raha hianjeràm-pahoriana amin’ahiahy ianareo. Amin’izay izy ireo hiantso ahy fa tsy hovaliako, hitady ahy fa tsy hahita ahy, satria izy ireo nankahala ny fahaizana, ka tsy naniry ny fahatahorana an’i Iaveh; satria tsy nandray ny saina natolotro, ary tsy nanao ho zavatra ny fananarako rehetra, dia hihinana ny vokatry ny lalany izy, sy hivoky ny saim-pantatry ny tenany. Fa ny faniasiavan’ny tsy mahalala no mamono azy, ary ny tokin’ny tsy misy saina no mahavery azy. Fa izay mihaino ahy kosa handry feizay; ho velona amim-piadanana izy fa tsy hatahotra ny loza.»