Marka 4:1-25
Marka 4:1-25 Malagasy Bible (MG1865)
Ary nampianatra teo amoron'ny ranomasina indray Jesosy; ary nisy vahoaka betsaka nanatona Azy, dia niditra teo an-tsambokely Izy ka nipetraka teo amin'ny ranomasina; ary ny vahoaka rehetra dia teny an-tanety amoron-dranomasina. Ary nampianatra azy zavatra maro tamin'ny fanoharana Izy ka nilaza tamin'ny fampianarany azy hoe: Mihainoa: Indro, nivoaka ny mpamafy mba hamafy. Ary raha namafy izy, ny sasany dia voafafy teny amoron-dalana, dia avy ny vorona ka nandany izany. Ary ny sasany dia voafafy teny amin'ny tany marivo ambony vatolampy; dia nalaky nitrebona ireny, satria tsy nisy tany lalina. Fa rehefa niposaka ny masoandro, dia nalazo ireny; ary satria tsy nanam-paka, dia maty izy. Ary ny sasany dia voafafy teny amin'ny tsilo; ary ny tsilo naniry ka nangeja azy, dia tsy namoa izy. Ary ny sasany dia voafafy teny amin'ny tany tsara, ary raha naniry sy namoa, dia vokatra, fa namoa: ny sasany avy telo-polo heny, ary ny sasany avy enim-polo heny, ary ny sasany avy zato heny. Ary hoy Izy: Izay manan-tsofina ho enti-mihaino, aoka izy hihaino. Ary raha tao amin'ny mangingina Izy, dia nanontany Azy ny amin'ny fanoharana ireo nomba Azy mbamin'ny roa ambin'ny folo lahy. Ary hoy Izy taminy: Hianareo no efa nomena ny zava-miafina ny amin'ny fanjakan'Andriamanitra; fa amin'ireny izay any ivelany kosa ny zavatra rehetra dia atao amin'ny fanoharana; mba hijery mandrakariva ihany izy, fa tsy hahita; ary mba handre mandrakariva ihany izy, fa tsy hahafantatra; fandrao hibebaka izy, ka havela ny helony (Isa. 6. 9, 10). Ary hoy Izy taminy: Tsy azonareo va ilay fanoharana teo? koa hataonareo ahoana no fahafantatra ny fanoharana rehetra? Ny mpamafy dia mamafy ny teny. Ary ireto no ilay teo amoron-dalana, dia izay amafazana ny teny, fa rehefa nandre izy, dia avy miaraka amin'izay Satana ka manaisotra ny teny izay nafafy tao aminy. Ary tahaka izany koa, ireto no ilay voafafy teny amin'ny tany marivo ambony vatolampy, dia izay mandre ny teny ka malaky mandray izany amin'ny hafaliana; nefa tsy manam-paka ao anatiny ireny, fa maharitra vetivety foana; koa rehefa afaka izany, ka tonga izay fahoriana na fanenjehana noho ny teny, dia tafintohina miaraka amin'izay izy. Ary misy hafa koa izay voafafy teny amin'ny tsilo, dia ireo no ilay nandre ny teny, fa ny fiahiahiana izao fiainana izao sy ny fitaky ny harena ary ny filàna ny zavatra hafa miditra, dia mangeja ny teny, ka tsy mamoa izy. Ary ireto no ilay voafafy teny amin'ny tany tsara, dia izay mandre ny teny ka mandray azy dia mamoa: ny sasany avy telo-polo heny, ny sasany avy enim-polo heny, ary ny sasany avy zato heny. Ary hoy Izy taminy: Moa entina va ny jiro mba hosaronan'ny vata famarana, na hatao ao ambanin'ny farafara? Tsy hatao amin'ny fanaovan-jiro va izy? Fa tsy misy takona izay tsy ho hita, na miafina izay tsy haseho. Raha misy olona manan-tsofina ho enti-mihaino, aoka izy hihaino. Ary hoy Izy taminy: Diniho izay teny renareo; araka ny ohatra anoharanareo ihany no hanoharana ho anareo, ary homena mihoatra aza ianareo. Fa izay manana no homena; ary ny amin'ny tsy manana, na dia izay ananany aza dia halaina aminy.
Marka 4:1-25 La Bible en Malgache (MRV)
Ary nampianatra teo amoron’ny ranomasina indray Jesosy. Ary nisy vahoaka betsaka nanatona Azy ka voatery niditra tao amin’ny sambokely iray teo amin’ny ranomasina Izy ka nipetraka tao; ary ny vahoaka rehetra dia teo an-tanety, teo amoron’ny ranomasina. Ary nampianatra azy zavatra maro tamin’ny fanoharana Izy ka nilaza izao fampianarana izao hoe: Mihainoa: Indro, niainga ity mpamafy mba hamafy. Raha namafy izy dia nisy voa izay latsaka teny amoron-dalana, ary avy ny voromanidina ka nitsaingoka nihinana ireny. Ary nisy ampahany sasany izay latsaka teny amin’ny toerana be vato izay tsy ampy nofon-tany; nalaky nitsiry ireny satria tsy lalina ny tany. Fa rehefa niposaka ny masoandro dia nalazo ireo satria tsy namahatra tsara dia maty. Nisy ampahany hafa indray latsaka teny amin’ny tsilo; ary naniry ny tsilo ka nangeja azy dia tsy namoa izy. Ary ny voa sasany dia latsaka teny amin’ny tany lonaka, koa raha naniry sy namoa ireny dia namokatra: Ny iray dia namokatra telopolo, ny iray dia enimpolo ary ny iray dia zato. Ary hoy Izy: Izay manan-tsofina hoenti-mihaino, aoka izy hihaino. Rehefa nisintona tsy teo amin’ny vahoaka intsony Izy dia nanontany Azy ny amin’ireo fanoharana ireo ny olona nomba Azy mbamin’ny roa amby folo lahy. Ary hoy Izy taminy: Ianareo no efa nomena ny zavamiafina ny amin’ny fanjakan’Andriamanitra; fa amin’ireo izay any ivelany kosa ny zavatra rehetra dia atao amin’ny fanoharana mba «hijery mandrakariva ihany izy nefa tsy hahita ary handre mandrakariva ihany izy nefa tsy hahafantatra, fandrao hibebaka izy ka havela ny helony» (Isa 6.9, 10). Hoy koa Izy taminy: Tsy azonareo va ilay fanoharana teo? Koa hataonareo ahoana no fahafantatra ny fanoharana rehetra? Ny mpamafy dia mamafy ny teny. Ireo izay teo amoron-dalana dia ireo izay amafazana ny teny, kanefa rehefa nandre izy dia avy miaraka amin’izay i Satana ka manaisotra ny teny izay nafafy tao aminy. Tahaka izany koa, ireo izay voafafy teny amin’ny toerana be vato dia izay mandre ny teny ka malaky mandray izany amin’ny hafaliana; nefa tsy mamahatra lalina ao anatiny ireny fa mihelina vetivety foana; koa raha vao tonga izay fahoriana na fanenjehana noho ny teny dia tafintohina miaraka amin’izay izy. Ary misy hafa koa izay voafafy teny amin’ny tsilo, dia ireo no nandre ny teny, nefa ny fanahiana ny amin’izao fiainana izao sy ny fitaky ny harena ary ny filana hafa tafiditra ao aminy dia mangeja ny teny ka tsy mamoa izy. Ary ireto kosa ireo voafafy teny amin’ny tany lonaka, dia izay mandre ny teny ka mandray azy dia mamoa: Ny iray dia manome voa telopolo, ny iray dia enimpolo ary ny iray dia zato. Hoy koa Izy tamin’izy ireo: Moa entina va ny jiro mba hosaronana ny vata famarana, na hatao ao ambanin’ny farafara? Tsy hatao eo amin’ny fitoeran-jiro va izy? Fa tsy misy takona izay tsy ho hita na miafina izay tsy haseho. Raha misy olona manan-tsofina hoenti-mihaino, aoka izy hihaino! Hoy indray Izy tamin’izy ireo: Diniho izay teny renareo. Araka ny ohatra anoharanareo ihany no hanoharana ho anareo, ary homena mihoatra aza ianareo. Fa izay manana no homena; ary ny amin’izay tsy manana, na dia izay ananany aza, dia halaina aminy.
Marka 4:1-25 Baiboly Protestanta Malagasy (MBP)
ARY nampianatra teo amoron’ny ranomasina indray Jesosy; ary nisy vahoaka betsaka nanatona Azy, dia niditra teo an-tsambokely Izy ka nipetraka teo amin’ny ranomasina; ary ny vahoaka rehetra dia teny an-tanety amoron-dranomasina. Ary nampianatra azy zavatra maro tamin’ny fanoharana Izy ka nilaza tamin’ny fampianarany azy hoe: Mihainoa: Indro, nivoaka ny mpamafy mba hamafy. Ary raha namafy izy, ny sasany dia voafafy teny amoron-dàlana, dia avy ny vorona ka nandany izany. Ary ny sasany dia voafafy teny amin’ny tany marivo ambony vatolampy; dia nalaky nitrebona ireny, satria tsy nisy tany lalina. Fa rehefa niposaka ny masoandro, dia nalazo ireny; ary satria tsy nanam-paka, dia maty izy. Ary ny sasany dia voafafy teny amin’ny tsilo; ary ny tsilo naniry ka nangeja azy, dia tsy namoa izy. Ary ny sasany dia voafafy teny amin’ny tany tsara, ary raha naniry sy namoa, dia vokatra, fa namoa: ny sasany avy telo-polo heny, ary ny sasany avy enim-polo heny, ary ny sasany avy zato heny. Ary hoy Izy: Izay manan-tsofina ho enti-mihaino, aoka izy hihaino. Ary raha tao amin’ny mangingina Izy, dia nanontany Azy ny amin’ny fanoharana ireo nomba Azy mbamin’ny roa ambin’ny folo lahy. Ary hoy Izy taminy: Hianareo no efa nomena ny zava-miafina ny amin’ny fanjakan’Andriamanitra; fa amin’ireny izay any ivelany kosa ny zavatra rehetra dia atao amin’ny fanoharana; ,,mba hijery mandrakariva ihany izy, fa tsy hahita; ary mba handre mandrakariva ihany izy, fa tsy hahafantatra; fandrao hibebaka izy, ka havela ny helony’’ (Isa. 6. 9, 10). Ary hoy Izy taminy: Tsy azonareo va ilay fanoharana teo? koa hataonareo ahoana no fahafantatra ny fanoharana rehetra? Ny mpamafy dia mamafy ny teny. Ary ireto no ilay teo amoron-dàlana, dia izay amafazana ny teny, fa rehefa nandre izy, dia avy miaraka amin’izay Satana ka manaisotra ny teny izay nafafy tao aminy. Ary tahaka izany koa, ireto no ilay voafafy teny amin’ny tany marivo ambony vatolampy, dia izay mandre ny teny ka malaky mandray izany amin’ny hafaliana; nefa tsy manam-paka ao anatiny ireny, fa maharitra vetivety foana; koa rehefa afaka izany, ka tonga izay fahoriana na fanenjehana noho ny teny, dia tafintohina miaraka amin’izay izy. Ary misy hafa koa izay voafafy teny amin’ny tsilo, dia ireo no ilay nandre ny teny, fa ny fiahiahiana izao fiainana izao sy ny fitaky ny harena ary ny filana ny zavatra hafa miditra, dia mangeja ny teny, ka tsy mamoa izy. Ary ireto no ilay voafafy teny amin’ny tany tsara, dia izay mandre ny teny ka mandray azy dia mamoa: ny sasany avy telo-polo heny, ny sasany avy enim-polo heny, ary ny sasany avy zato heny. Ary hoy Izy taminy: Moa entina va ny jiro mba hosaronan’ny vata famarana, na hatao ao ambanin’ny farafara? Tsy hatao eo amin’ny fanaovan-jiro va izy? Fa tsy misy takona izay tsy ho hita, na miafina izay tsy haseho. Raha misy olona manan-tsofina ho enti-mihaino, aoka izy hihaino. Ary hoy Izy taminy: Diniho izay teny renareo; araka ny ohatra anoharanareo ihany no hanoharana ho anareo, ary homena mihoatra aza hianareo. Fa izay manana no homena; ary ny amin’izay tsy manana, na dia izay ananany aza dia halaina aminy.
Marka 4:1-25 DIEM PROTESTANTA (DIEM)
Dia nampianatra teo moron’ny farihin’i Galilea indray i Jesoa; ary vahoaka be no nitangorona teo akaikiny, ka voatery niondrana an-tsambokely Izy, dia nipetraka teo. Ary ny vahoaka rehetra kosa terỳ an-tanety amoron’ny farihy. Fanoharana no nampianaran’i Jesoa zavatra maro azy; ary nandritra ny fampianarany no nitenenany taminy hoe: –Henoy ange: indro niainga ity mpamafy hamafy voa. Nony namafy izy, ny voa sasany latsaka teny amoron-dalana, ka tonga ny voro-manidina nitsindroka azy rehetra. Ny voa sasany latsaka tamin’ny toerana be vato sady manify nofon-tany, ka vetivety dia nitsimoka satria tsy lalina ny tany nilentehany; saingy nony nipoaka ny andro, dia nalazon’ny hafanana ireo tsimoka ireo ka maina satria tsy namaka lalina. Ny voa sasany indray latsaka tany anaty tsilo; ary nitombo ny tsilo ka nangeja ny tsimoka, dia tsy namoa izy. Ny voa sasany kosa latsaka tamin’ny tany lonaka, dia naniry sy nitombo ary namoa: ny iray namokatra telopolo heny, ny iray enimpolo heny, ny iray zato heny. Dia nofaranan’i Jesoa hoe: –Izay manan-tsofina hihainoana, aoka hihaino! Rehefa nitokana lavitra ny vahoaka i Jesoa, dia nanontany Azy ny hevitry ny fanoharana ireo mpomba Azy mbamin’ny 12 lahy, ka novaliany hoe: –Ianareo no efa nomena ny tsiambaratelo momba ny Fanjakàn’Andriamanitra; fa ho an’ireo any ivelany kosa dia manjary ankamantatra saro-pantarina ny zavatra rehetra, hany ka «hijery dia hijery izy fa tsy hahita ary hihaino dia hihaino fa tsy hahafantatra, afa-tsy raha miverina amin’Andriamanitra izy ka ho voavela heloka.» Dia hoy i Jesoa tamin’ireo mpomba Azy sy tamin’ny 12 lahy: –Tsy azonareo ve ilay fanoharana teo? Ka hataonareo ahoana no fahazo ny fanoharana hafa rehetra? Ny mpamafy dia mamafy ny tenin’Andriamanitra. Ao ny amafazana ny teny eo amoron-dalana: vao mahaheno izy, dia tonga i Satàna manaisotra ny teny voafafy tao aminy. Ao koa ny amafazana an-tany be vato: vao mahaheno ny teny izy, dia mandray azy an-kafaliana, saingy tsy alatsany lalina ao aminy fa vetivety foana no itanany azy; ka raha vao mitranga ny fahoriana na fanenjehana noho ny tenin’Andriamanitra, dia very finoana izy. Ao indray ny amafazana anaty tsilo: mahaheno ny teny izy, saingy ny fiahiana ny fiainana etoana sy ny fanodokan’ny harena ary ny fitsiriritana hafa rehetra, samy miditra ao aminy, ka mangeja ny teny tsy ho afa-mamoa. Ao koa ny amafazana an-tany lonaka, dia ireo mahaheno ny teny sy mandray azy ka mamokatra: ny iray telopolo heny, ny iray enimpolo heny, ny iray zato heny. Hoy koa i Jesoa tamin’ireo mpomba Azy sy tamin’ny 12 lahy: –Inona moa no angalana ny jiro, ny hametrahana azy ao ambany vata famarana na ao ambany farafara ve sa ny hametrahana azy eo ambony fitoeran-jiro? Satria tsy misy takona izay tsy haseho, na miafina izay tsy haharihary. Izay manan-tsofina hihainoana, aoka hihaino! Ary hoy koa i Jesoa taminy: –Diniho izao teny renareo izao: izay famarana amaranareo ihany no hamaran’Andriamanitra ho anareo koa, ary hasiany fanampiny aza ny anareo. Satria izay manana no homena; ary izay tsy manana kosa, na izay kely ananany aza dia halana aminy.
Marka 4:1-25 Baiboly Katolika (MBC)
Ary nampianatra teo amoron-dranomasina indray Izy, ka nisy vahoaka be nitangorona teo aminy, Izy moa niakatra nipetraka teo an-tsambo kely teo ambonin’ny ranomasina, ny vahoaka rehetra kosa teny amoron-dranomasina. Ary nampianatra azy zavatra maro tamin’ny fanoharana Izy, ka nilaza tamin’ny fampianarany hoe: «Mihainoa: Indro niainga hamafy ny mpamafy, ka nony namafy izy, ny sasany latsaka teny amoron-dalana, dia tonga ny voromanidina ka nitsindroka azy. Ny sasany latsaka tamin’ny tany be vato sy marivo nofo, ka nitsimoka vetivety satria tsy nisy tany lalina; fa nony niposaka ny masoandro, sady nasian’ny hainandro izy no tsy latsaka lalina ka maina. Ny sasany latsaka tany anaty tsilo, ary nitombo ny tsilo ka nangeja azy, dia tsy namoa izy. Ary ny sasany latsaka tamin’ny tany tsara, dia naniry sy nitombo ary namoa, ka ny sasany avo telopolo heny, ny sasany avo enimpolo heny, ny sasany avo zato heny.» Ary hoy Izy: «Izay manan-tsofina hihainoana, aoka hihaino.» Nony efa nitokana Izy, dia nanontany Azy ny amin’ny fanoharana ireo momba Azy mbamin’ny roa ambin’ny folo lahy. Ary hoy Izy taminy: «Ianareo no nomena ny hahalala ny zava-miafina amin’ny fanjakan’Andriamanitra, fa amin-dry zareo any ivelany kosa ny zavatra rehetra dia atao amin’ny fanoharana, mba hahita maso izy fa tsy hahalala, ary handre sofina fa tsy hahafantatra, fandrao mibebaka izy ka havela ny helony.» Dia hoy Izy: «Tsy azonareo va izany fanoharana izany? Koa hataonareo ahoana àry no fahalala ny fanoharana rehetra? Ny mpamafy dia mamafy ny teny. Ireto eo amoron-dalana dia ny olona izay amafazana ny teny; fa raha vao nahare izy, dia tonga i Satana ka manesotra ny teny voafafy tao am-pony. Toy izany koa, ireo mandray ny voa amin’ny tany be vato no izay vao mandre ny teny, dia mandray azy an-kafaliana; nefa tsy miorina lalina ao anatiny izy, ka tsy maharitra ela; fa nony tonga ny fahoriana sy ny fanenjehana noho ny teny, dia tafintohina miaraka amin’izay izy. Ireo mandray ny voa ao anatin’ny tsilo no izay mihaino ny teny; fa ny fiahiana izao fiainana izao sy ny fìtaky ny harena mbamin’ny fanirian-javatra hafa, dia miditra mamono ny teny, ka tonga tsy mamoa izy. Ary ireo mandray ny voa amin’ny tany lonaka no izay sady mihaino ny teny no mandray azy ka mamoa, ny sasany avo telopolo heny, ny sasany enimpolo heny, ary ny sasany zato heny.» Ary hoy koa Izy taminy: «Moa entina hapetraka ao ambanin’ny vata famarana na ambanin’ny farafara va ny jiro? Moa tsy hapetraka amin’ny fanaovan-jiro va izy? Fa tsy misy takona izay tsy haseho, na miafina izay tsy haposaka. Izay manan-tsofina hihainoana, aoka izy hihaino.» Dia hoy indray Izy: «Diniho izay renareo. Araka izay famarana hamaranareo ihany no hamarana ho anareo, ary homena mihoatra aza ianareo. Fa izay manana dia homena, ary izay tsy manana kosa, na dia izay ananany aza dia hoesorina aminy.»