Matio 27:32-66
Matio 27:32-66 Malagasy Bible (MG1865)
Ary raha nandeha izy, dia nahita lehilahy Kyreniana anankiray, atao hoe Simona, ka izy notereny hitondra ny hazo fijalian'i Jesosy. Ary rehefa tonga teo amin'ny tany atao hoe Golgota izy, izany hoe Ikarandoha, dia nomeny divay miharo afero Izy hosotroiny; ary nony nanandrana izany Izy, dia tsy nety nisotro. Ary rehefa voahombony tamin'ny hazo fijaliana Izy, dia nanaovany loka no fizàrany ny fitafiany. Ary nipetraka izy, dia niambina Azy teo. Ary napetany teo ambonin'ny lohany ny soratra milaza ny nanamelohana Azy, dia izao: Ity no Jesosy, Mpanjakan'ny Jiosy. Ary nisy jiolahy roa nohomboana tamin'ny hazo fijaliana teo an-daniny roa, ny anankiray teo amin'ny ankavanany, ary ny anankiray teo amin'ny ankaviany. Ary izay nandalo dia niteny ratsy Azy, sady nihifikifi-doha ka nanao hoe: Ry Ilay mandrava ny tempoly sy manangana azy amin'ny hateloana, vonjeo ny tenanao. Raha Zanak'Andriamanitra Hianao, midina hiala amin'ny hazo fijaliana. Ary dia naneso toy izany koa ny lohan'ny mpisorona mbamin'ny mpanora-dalàna sy ny loholona ka nanao hoe: Ny sasany novonjeny; fa ny tenany tsy hainy vonjena. Mpanjakan'ny Isiraely Izy, aoka hidina hiala amin'ny hazo fijaliana Izy ankehitriny, dia hino Azy izahay; natoky an'Andriamanitra Izy, aoka Izy hamonjy Azy ankehitriny, raha ankasitrahany Izy (Sal. 22. 8), satria hoy Izy: Zanak'Andriamanitra Aho. Ary nandatsa Azy toy izany koa ireo jiolahy niaraka nohomboana taminy tamin'ny hazo fijaliana. Ary hatramin'ny ora fahenina ka hatramin'ny ora fahasivy dia maizina ny tany rehetra. Ary nony tokony ho tamin'ny ora fahasivy, dia niantso tamin'ny feo mahery Jesosy ka nanao hoe: Ely, Ely, lamà sabaktany? izany hoe: Andriamanitro ô, Andriamanitro ô, nahoana no dia mahafoy Ahy Hianao? (Sal. 22. 1). Ary ny sasany tamin'izay nijanona teo, raha nandre izany, dia nanao hoe: Miantso an'i Elia Ilehio. Ary niaraka tamin'izay ny anankiray teo aminy dia nihazakazaha ka nandray sipaonjy, ary rehefa natsobony tamin'ny vinaingitra izany ka notohiziny tamin'ny volotara, dia natohony hotsentsefin'i Jesosy. Fa ny sasany kosa nanao hoe: Aoka hoe hizahantsika na ho avy hamonjy Azy Elia, na tsia. Ary rehefa niantso tamin'ny feo mahery indray Jesosy, dia nanolotra ny fanahiny. Ary, indro, ny efitra lamba tao amin'ny tempoly dia triatra nizara roa hatrany ambony ka hatrany ambany; dia nihorohoro ny tany, ka nitresaka ny vatolampy; ary nisokatra ny fasana, ka maro ny fatin'ny olona masina izay efa nodi-mandry no natsangana, ka nivoaka avy tao amin'ny fasana ireo taorian'ny nitsanganan'i Jesosy, dia nankao amin'ny Tanàna Masina ka niseho tamin'ny maro. Ary ny kapiteny sy ny fehiny, izay niambina an'i Jesosy, raha nahita ny horohorontany mbamin'izay zavatra tonga teo, dia raiki-tahotra indrindra ka nanao hoe: Marina tokoa fa Zanak'Andriamanitra io Lehilahy io. Ary nisy vehivavy maro nitsinjo teny lavitra eny, izay nanaraka an'i Jesosy hatrany Galilia ka nanompo Azy. Isan'ireny Maria Magdalena sy Maria, renin'i Jakoba sy Josesy, ary ny renin'ny zanak'i Zebedio. Ary nony hariva ny andro, dia avy ny lehilahy manan-karena anankiray, avy any Arimatia, ny anarany atao hoe Josefa, ary izy koa dia mpianatr'i Jesosy. Izany lehilahy izany dia nankao amin'i Pilato ka nangataka ny fatin'i Jesosy. Dia nasain'i Pilato homena azy izany. Ary rehefa nalain'i Josefa ny faty ka nofonosiny hariry madinika madio, dia naleviny tao amin'ny fasany vaovao izay efa nolavahany tamin'ny vatolampy; ary rehefa nanakodia vato lehibe ho eo amin'ny varavaran'ny fasana izy, dia lasa nandeha. Ary tao Maria Magdalena sy ilay Maria anankiray ka nipetraka tandrifin'ny fasana. Ary nony ampitson'ny andro fiomanana, dia nivory nankeo amin'i Pilato ny lohan'ny mpisorona sy ny Fariseo ka nanao hoe: Tompoko, tsaroanay fa iny mpamitaka iny, fony Izy mbola velona, dia nanao hoe: Raha afaka hateloana, dia hitsangana Aho. Koa asaovy hambenana mafy ny fasana mandra-pahatongan'ny andro fahatelo, fandrao avy ny mpianany ka mangalatra Azy, dia hilaza amin'ny olona hoe: Efa natsangana tamin'ny maty Izy; ka dia ho ratsy ny fitaka farany noho ny voalohany. Hoy Pilato taminy: Makà mpiambina ka mandehana, ary ataovy mafy araka izay hainareo ny fiambenana. Ary nony lasa izy, dia nalatsany ny mpiambina hiambina mafy ny fasana, rehefa nasiany tombo-kase ny vato.
Matio 27:32-66 La Bible en Malgache (MRV)
Ary raha nandeha izy ireo dia nahita lehilahy kireniana iray, Simona no anarany, izy io no notereny hitondra ny hazofijalian’i Jesosy. Rehefa tonga teo amin’ny toerana antsoina hoe Golgota, izany hoe Ikarandoha, dia nomeny divay miharo ranon’afero Izy hosotroiny; nefa nony nanandrana izany Izy dia tsy nety nisotro. Ary rehefa voahombony tamin’ny hazofijaliana Izy dia nataony antsapaka no fizara ny fitafiany. Ary nipetraka ry zareo ka niambina Azy teo. Ary napetany teo ambonin’ny lohany ny soratra milaza ny nanamelohana Azy hoe: ITY NO JESOSY, MPANJAKAN’NY JIOSY. Ary nisy jiolahy roa nohomboina niaraka Taminy, ny iray dia teo amin’ny ankavanany ary ny iray dia teo amin’ny ankaviany. Ary izay nandalo dia niteny ratsy Azy sady nihifikifi-doha no niteny hoe: Ry Ilay mandrava ny tempoly sy manangana azy amin’ny hateloana, vonjeo ny tenanao. Raha Zanak’Andriamanitra Ianao, midìna hiala amin’ny hazofijaliana. Ary naneso toy izany koa ny lehiben’ny mpisorona mbamin’ny mpanoradalàna* sy ny loholona ka niteny hoe: Novonjeny ny sasany fa ny tenany dia tsy hainy vonjena. Mpanjakan’ny Israely Izy! Aoka hidina hiala amin’ny hazofijaliana Izy ankehitriny dia hino Azy izahay; natoky an’Andriamanitra Izy! Aoka Izy hamonjy Azy ankehitriny, raha ankasitrahany (Sal 22.8), satria hoy Izy: Zanak’Andriamanitra Aho. Ary nandatsa Azy toy izany koa ireo jiolahy niaraka nohomboina Taminy. Hatramin’ny ora fahenina ka hatramin’ny ora fahasivy dia maizina ny tany manontolo. Ary nony tokony ho tamin’ny ora fahasivy dia niantso tamin’ny feo mahery Jesosy hoe: Elỳ, Elỳ, lamà sabaktàny? Izany hoe: Andriamanitro ô, Andriamanitro ô, nahoana no dia mahafoy Ahy Ianao (Sal 22.1)? Ary ny sasany tamin’izay nijanona teo, raha nandre izany, dia nilaza hoe: Miantso an’i Elia Ilehio. Ary niaraka tamin’izay dia nihazakazaka ny iray tamin’izy ireo ka nandray sipaonjy, ary rehefa natsobony tamin’ny vinaingitra izany dia notohiziny tamin’ny volotara ka natohony hotsentsefin’i Jesosy. Fa ny sasany kosa dia niteny hoe: Aoka hoe hojerentsika na ho avy hamonjy Azy i Elia na tsia. Ary rehefa niantso tamin’ny feo mahery indray Jesosy dia nanolotra ny fanahiny. Dia indro ny efitra lamba tao amin’ny tempoly fa triatra nizara roa hatrany ambony ka hatrany ambany; nihorohoro koa ny tany ka nitresaka ny vatolampy; ary nisokatra ny fasana ka maro ny fatin’ny olona masina izay efa nodimandry no natsangana, dia nivoaka avy tao amin’ny fasana ireny taorianan’ny nitsanganan’i Jesosy ka nankao amin’ny Tanàna Masina sady niseho tamin’ny olona maro. Ary ny kapiteny sy ireo niaraka taminy niambina an’i Jesosy, raha nahita ny horohoron-tany mbamin’izay zava-niseho teo, dia raiki-tahotra indrindra ka niteny hoe: Marina tokoa fa Zanak’Andriamanitra io Lehilahy io. Ary nisy vehivavy maro nitsinjo teny lavitra teny, dia ireo izay nanaraka an’i Jesosy hatrany Galilia ka nanompo Azy. Isan’ireny i Maria Magdalena sy i Maria, renin’i Jakoba, ary i Josesy sy ny renin’ny zanak’i Zebedio. Nony hariva ny andro dia tonga ny lehilahy mpanankarena iray, avy any Arimatia, Josefa no anarany, ary izy koa dia mpianatr’i Jesosy. Nankao amin’i Pilato izany lehilahy izany ka nangataka ny fatin’i Jesosy. Dia nasain’i Pilato nomena azy izany. Ary rehefa nalain’i Josefa ny faty ka nofonosiny lamba hariry madinika madio dia naleviny tao amin’ny fasany vaovao izay efa nolavahany tao amin’ny vatolampy; ary rehefa nanakodia vato lehibe ho eo amin’ny varavaran’ny fasana izy dia lasa nandeha. Ary teo i Maria Magdalena sy ilay Maria hafa ka nipetraka tandrifin’ny fasana. Nony ampitson’ny andro fiomanana dia nivory teo amin’i Pilato ny lehiben’ny mpisorona sy ny Fariseo* ka niteny hoe: Tompoko, tsaroanay fa iny mpamitaka iny, fony Izy mbola velona, dia nilaza hoe: Raha afaka hateloana dia hitsangana Aho. Koa asaivo ambenana tsara ny fasana mandra-pahatongan’ny andro fahatelo, fandrao avy ny mpianany ka hangalatra Azy dia hilaza amin’ny olona hoe: Efa nitsangana tamin’ny maty Izy; koa ho ratsy ny fitaka farany noho ny voalohany. Hoy i Pilato: Makà ary mpiambina ka mandehana ary ataovy mafy araka izay hainareo ny fiambenana. Nony lasa ireo dia nasainy nambenan’ny mpiambina mafy ny fasana, rehefa avy nasiany tombo-kase ny vato.
Matio 27:32-66 Baiboly Protestanta Malagasy (MBP)
Ary raha nandeha izy, dia nahita lehilahy Kyreniana anankiray, atao hoe Simona, ka izy no notereny hitondra ny hazofijalian’i Jesosy. Ary rehefa tonga teo amin’ny tany atao hoe Golgota izy, izany hoe Ikarandoha, dia nomeny divay miharo afero Izy hosotroiny; ary nony nanandrana izany Izy, dia tsy nety nisotro. Ary rehefa voahombony tamin’ny hazofijaliana Izy, dia nanaovany loka no fizàrany ny fitafiany. Ary nipetraka izy, dia niambina Azy teo. Ary napetany teo ambonin’ny lohany ny soratra milaza ny nanamelohana Azy, dia izao: ITY NO JESOSY, MPANJAKAN’NY JIOSY. Ary nisy jiolahy roa nohomboana tamin’ny hazofijaliana teo an-daniny roa, ny anankiray teo amin’ny ankavanany, ary ny anankiray teo amin’ny an-kaviany. Ary izay nandalo dia niteny ratsy Azy, sady nihifikifi-doha ka nanao hoe: Ry Ilay mandrava ny tempoly sy manangana azy amin’ny hateloana, vonjeo ny tenanao. Raha Zanak’Andriamanitra Hianao, midìna hiala amin’ny hazofijaliana. Ary dia naneso toy izany koa ny lohan’ny mpisorona mbamin’ny mpanora-dalàna sy ny loholona ka nanao hoe: Ny sasany novonjeny; fa ny tenany tsy hainy vonjena. Mpanjakan’ny Isiraely Izy, aoka hidina hiala amin’ny hazofijaliana Izy ankehitriny, dia hino Azy izahay; natoky an’Andriamanitra Izy, aoka Izy hamonjy Azy ankehitriny, raha ankasitrahany Izy (Sal. 22.8), satria hoy Izy: Zanak’Andriamanitra Aho. Ary nandatsa Azy toy izany koa ireo jiolahy niaraka nohomboana taminy tamin’ny hazofijaliana. Ary hatramin’ny ora fahenina ka hatramin’ny ora fahasivy dia maizina ny tany rehetra. Ary nony tokony ho tamin’ny ora fahasivy, dia niantso tamin’ny feo mahery Jesosy ka nanao hoe: ,,Ely, Ely, lamà sabaktany?’’ izany hoe: ,,Andriamanitro ô, Andriamanitro ô, nahoana no dia mahafoy Ahy Hianao?’’ (Sal. 22.1). Ary ny sasany tamin’izay nijanona teo, raha nandre izany, dia nanao hoe: Miantso an’i Elia Ilehio. Ary niaraka tamin’izay ny anankiray teo aminy dia nihazakazaka ka nandray sipaonjy, ary rehefa natsobony tamin’ny vinaingitra izany ka notohiziny tamin’ny volotara, dia natohony hotsentsefin’i Jesosy. Fa ny sasany kosa nanao hoe: Aoka hoe hizahantsika na ho avy hamonjy Azy Elia, na tsia. Ary rehefa niantso tamin’ny feo mahery indray Jesosy, dia nanolotra ny fanahiny. Ary indro, ny efitra lamba tao amin’ny tempoly dia triatra nizara roa hatrany ambony ka hatrany ambany; dia nihorohoro ny tany, ka nitresaka ny vatolampy; ary nisokatra ny fasana, ka maro ny fatin’ny olona masina izay efa nodi-mandry no natsangana, ka nivoaka avy tao amin’ny fasana ireo taorian’ ny nitsanganan’i Jesosy, dia nankao amin’ny Tanàna Masina ka niseho tamin’ny maro. Ary ny kapiteny sy ny fehiny, izay niambina an’i Jesosy, raha nahita ny horohorontany mbamin’izay zavatra tonga teo, dia raiki-tahotra indrindra ka nanao hoe: Marina tokoa fa Zanak’Andriamanitra io Lehilahy io. Ary nisy vehivavy maro nitsinjo teny lavitra eny, izay nanaraka an’i Jesosy hatrany Galilia ka nanompo Azy. Isan’ireny Maria Magdalena sy Maria, renin’i Jakoba sy Josesy, ary ny renin’ny zanak’i Zebedio. ARY nony hariva ny andro, dia avy ny lehilahy manan-karena anankiray, avy any Arimatia, ny anarany atao hoe Josefa, ary izy koa dia mpianatr’i Jesosy. Izany lehilahy izany dia nankao amin’i Pilato ka nangataka ny fatin’i Jesosy. Dia nasain’i Pilato homena azy izany. Ary rehefa nalain’i Josefa ny faty ka nofonosiny hariry madinika madio, dia naleviny tao amin’ny fasany vaovao, izay efa nolavahany tamin’ny vatolampy; ary rehefa nanakodia vato lehibe ho eo amin’ny varavaran’ny fasana izy, dia lasa nandeha. Ary tao Maria Magdalena sy ilay Maria anankiray ka nipetraka tandrifin’ny fasana. Ary nony ampitson’ny andro fiomanana, dia nivory nankeo amin’i Pilato ny lohan’ny mpisorona sy ny Fariseo ka nanao hoe: Tompoko, tsaroanay fa iny mpamitaka iny, fony Izy mbola velona, dia nanao hoe: Raha afaka hateloana, dia hitsangana Aho. Koa asaovy hambenana mafy ny fasana mandra-pahatongan’ny andro fahatelo, fandrao avy ny mpianany ka mangalatra Azy, dia hilaza amin’ny olona hoe: Efa natsangana tamin’ny maty Izy; ka dia ho ratsy ny fitaka farany noho ny voalohany. Hoy Pilato taminy: Makà mpiambina ka mandehana, ary ataovy mafy araka izay hainareo ny fiambenana. Ary nony lasa izy, dia nalatsany ny mpiambina hiambina mafy ny fasana, rehefa nasiany tombo-kase ny vato.
Matio 27:32-66 DIEM PROTESTANTA (DIEM)
Vao tafavoaka ny tanàna ireo miaramila, dia tojo lehilahy sireneanina atao hoe Simôna, ka nanery azy hitondra ny hazofijalian’i Jesoa. Rehefa tonga teo amin’ny toerana atao hoe Gôlgôtà (izay midika hoe Ikarandoha), dia nomen-dry zareo divay miharo zava-mangidy i Jesoa hosotroiny; fa nony nanandrana izany Izy, dia tsy nety nisotro. Dia nohomboan’ny miaramila tamin’ny hazofijaliana Izy, ary nanaovany loka no fizara ny fitafiany. Vita izay, dia nipetraka niambina Azy teo ry zareo. Ary teo ambonin’ny lohan’i Jesoa dia nasiany soratra milaza ny nanamelohana Azy hoe: «Ity no Jesoa, ilay Mpanjakan’ny Jiosy.» Tamin’izay dia nisy jiolahy roa nohomboana tamin’ny hazofijaliana niaraka tamin’i Jesoa, ka ny anankiray teo ankavanany ary ny anankiray teo ankaviany. Ireo mpandalo kosa dia nanevateva an’i Jesoa sady nihifikifi-doha ka nanao hoe: –Ry Ilay mandrava ny tempoly sy manorina azy anatin’ny telo andro ity, vonjeo ny tenanao, raha Zanak’Andriamanitra tokoa Ianao, ary midîna avy eo amin’ny hazofijaliana! Naneso an’i Jesoa toy izany koa ny lohandoha-mpisorona mbamin’ny mpahay lalàna sy ny loholona ka nanao hoe: –Namonjy olon-kafa Izy, fa ny tenany tsy hainy vonjena. Mpanjakan’i Israely hono Izy, koa ankehitriny aoka hidina avy eo amin’ny hazofijaliana, dia hinoanay. Andriamanitra no itokiany; koa ankehitriny, raha tia Azy Andriamanitra, dia aoka hanafaka Azy, fa hoy Izy manko hoe: «Zanak’Andriamanitra Aho.» Dia nandatsa Azy toy izany koa ireo jiolahy nohomboana tamin’ny hazofijaliana niaraka taminy. Hatramin’ny mitataovovonana dia nanomboka rakotra haizina ny faritany manontolo, ka naharitra hatramin’ny telo tolakandro izany. Ary tamin’ny telo tolakandro teo ho eo i Jesoa dia niantso tamin’ny feo mahery nanao hoe: –Ely, Ely, lamà sabaktàny? (izany hoe: «Andriamanitro ô, Andriamanitro ô, nahoana no dia nilaozanao Aho?») Ny sasany tamin’ireo olona nijanona teo, raha nandre izany, dia niteny hoe: –Miantso an’i Elià ny anao! Niaraka tamin’izay dia nihazakazaka ny anankiray tamin-dry zareo naka spaonjy; dia novontosany vinaingitra ilay spaonjy ary notohiziny volotara ka natohony an’i Jesoa mba hotsentsefiny. Fa ny sasany kosa nanao hoe: –Avelao hoe hojerentsika raha ho avy hamonjy Azy tokoa i Elià! Fa niantso tamin’ny feo mahery indray i Jesoa, dia niala aina. Ary indro ny efitra lamba tao amin’ny Toeramasina fa nitriatra nizara roa hatrany ambony ka hatrany ambany. Dia nihorohoro ny tany; nitresaka ny vatolampy; ary nisokatra ny fasana ka maro ny olona anisan’ny vahoakan’Andriamanitra efa nodimandry no velona indray. Dia niala tao am-pasana ireo olona ireo rehefa nitsangana velona i Jesoa ary niditra tao Jerosalema tanàna masina izy ireo, ka niseho tamin’olona maro. Ary ilay kapiteny sy ireo miaramila niambina an’i Jesoa niaraka taminy kosa, raha vao nahita ny horohorontany sy ny zava-nitranga, dia raiki-tahotra mafy sady loa-bolana hoe: –Tena Zanak’Andriamanitra tokoa io Lehilahy io! Nisy vehivavy maro koa teo, nitazana avy teny lavidavitra teny: dia ireo niaraka tamin’i Jesoa hatrany Galilea ka nanampy Azy. Anisan’ireo i Maria avy any Magdalà, sy i Maria renin-dry i Jakôba sy i Jôsefa mirahalahy, ary ny vadin’i Zebedeo. Nony hariva ny andro, dia tonga ity lehilahy mpanankarena avy any amin’ny tanàna atao hoe Harimatia; i Jôsefa no anarany ary mpianatr’i Jesoa ihany koa izy. Nanatona an’i Pilato izy nangataka ny vatan’i Jesoa; ary dia nasain’i Pilato nomena azy izany. Nalain’i Jôsefa ny vatan’i Jesoa, dia nofonosiny lamba sarobidy madio ary napetrany tao amin’ny fasana vaovao izay nampandavahany ho an’ny tenany tamin’ny vatolampy. Rehefa avy nanakodia vato makadiry teo amin’ny vavafasana i Jôsefa, dia lasa nandeha. Ary teo i Maria avy any Magdalà sy ilay Maria anankiray hafa ka nipetraka tandrifin’ny fasana. Ny ampitson’iny andro fiomanana amin’ny sabata iny, dia niara-nivory tany amin’i Pilato ny lohandoha-mpisorona sy ny Farisianina ka nanao hoe: –Tompoko, tsaroanay fa fony mbola velona iny mpamitaka iny dia izao no teniny: «Amin’ny andro fahatelo, dia hitsangana velona Aho.» Koa asaovy ambenana ny fasany ambara-pahafaky ny andro fahatelo, fandrao avy ireo mpianany hangalatra ny fatiny ka hilaza amin’ny vahoaka hoe: «Nitsangana velona avy tany amin’ny maty Izy»; ka ho ratsy kokoa ny fitaka farany noho ny voalohany. Dia hoy i Pilato tamin-dry zareo: –Manana mpiambina ianareo, koa ndeha ataovy tsara antoka ny fasana araka izay fantatrareo fa mety. Dia lasa izy ireo ka nataony tsara antoka ny fasana: nasiany tombokase ny vato hidim-pasana sady nametrahany mpiambina.
Matio 27:32-66 Baiboly Katolika (MBC)
Rehefa tafavoaka ny tanàna, dia nifanena tamin’ny lehilahy Sireneanina anankiray atao hoe Simôna izy ireo, ka notereny io hilanja ny Hazofijalian’i Jesoa. Ary nony tonga teo amin’ny tany atao hoe Golgotà izany hoe tanin’ny karan-doha, dia nomeny divay miharo afero Izy hosotroiny; fa nony nandramany dia tsy nety nisotro Izy. Ary rehefa voafantsika tamin’ny Hazofijaliana Izy, dia nanaovany loka no fizara ny fitafiany, mba ho tanteraka ny teny nolazain’ny mpaminany hoe: «Nozarainy ny fitafiako, ary nilokany ny akanjoko»; dia nipetraka niambina Azy izy ireo. Teo ambonin’ny lohany dia nasiany soratra milaza ny nanamelohana Azy manao hoe: «ITY NO JESOA MPANJAKAN’NY JODY.» Nisy jiolahy roa niara-nofantsihana taminy tamin’ny Hazofijaliana, ny anankiray teo ankavanany, ary ny anankiray teo ankaviany. Ary izay nandalo dia nihifikifi-doha nanevateva Azy nanao hoe: «Ialahy, ilay mandrava ny Tempolin’Andriamanitra sy manangana azy anatin’ny hateloana ity, vonjeo ilay ity ny Tenan’ialahy; raha Zanak’Andriamanitra ialahy, mialà amin’ny Hazofijaliana.» Ny lohandohan’ny mpisorona sy ny mpanora-dalàna ary ny loholona dia naneso Azy koa nanao hoe: «Ny sasany novonjeny, fa ny Tenany kosa tsy hainy vonjena; raha mpanjakan’i Israely Izy, aoka hidina hiala amin’ny Hazofijaliana ankehitriny, dia hino Azy isika. Natoky an’Andriamanitra Izy, ka raha tia Azy Andriamanitra dia aoka hanafaka Azy ankehitriny, satria Zanak’Andriamanitra Aho, hoy ny filàzany.» Dia nandatsa Azy toy izany koa iretsy jiolahy roa izay niaraka nofantsihana taminy tamin’ny Hazofijaliana. Ary hatramin’ny ora fahenina ka hatramin’ny ora fahasivy dia rakotry ny haizina ny tany rehetra. Nony tokony ho tamin’ny ora fahasivy, dia niantso mafy i Jesoa hoe: «Elia, Elia lamma sabaktany!» izany hoe «Ry Andriamanitro! Ry Andriamanitro, nahoana no dia nilaozanao aho?» Raha nandre izany ny sasany tamin’izay teo dia nanao hoe: «Miantso an’i Elia ilay ity» Dia nihazakazaka niaraka tamin’izay ny anankiray tamin’izy ireo ka nandray spônjy; nony novontosany vinaingitra dia notohizany volotara ka natohony Azy hotsentsefiny. Fa ny sasany nanao hoe: «Aoka hoe hozahantsika raha ho avy hanafaka Azy i Elia.» Ary niantso tamin’ny feo mahery indray i Jesoa, dia niala aina. Ary indro fa nisasaka roa hatrany ambony ka hatrany ambany ny efitra lamba teo amin’ny Tempoly; nihorohoro ny tany, nitresaka ny vatolampy, nisokatra ny fasana, ary betsaka ny fatin’ny olona masina efa nody mandry no nitsangana; ka nony efa nitsangan-ko velona avy any amin’ny maty i Jesoa dia nivoaka tamin’ny fasana izy ireo, ka niakatra tany an-tanàna masina ary niseho tamin’ny maro. Ilay kapiteny sy ny fehiny niambina an’i Jesoa kosa nony nahita ny horohoron-tany mbamin’ny zavatra rehetra tonga teo, dia raiki-tahotra mafy ka nanao hoe: «Tena Zanak’Andriamanitra tokoa io Lehilahy io.» Nisy vehivavy maromaro koa nitazana teny lavidavitra teny, dia ireo izay nanaraka an’i Jesoa sy nanompo Azy hatrany Galilea: anisan’ireo i Maria Madelenina, sy i Maria renin’i Jakôba sy i Josefa, ary ny renin’i zanak’i Zebede. Nony hariva ny andro, dia nisy lehilahy manan-karena anankiray avy any Arimatia atao hoe Josefa, izay mpianatr’i Jesoa koa, nanatona an’i Pilaty ka nangataka ny fatin’i Jesoa. Dia nasain’i Pilaty nomena azy. Noraisin’i Josefa ny faty, dia nofonosiny lamba fotsy madio, ary naleviny tao amin’ny fasana vaovao nolavahana tamin’ny vatolampy, izay nampanaoviny ho an’ny tenany. Nony nakodiany ny vato makadiry tamin’ny varavaram-pasana, dia lasa izy. Ary i Maria Madelenina, sy ilay Maria anankiray, dia teo ka nipetraka nanandrify ny fasana. Ny ampitson’iny izay andro fiomanana, dia nivory tany amin’i Pilaty ny lohandohan’ny mpisorona sy ny Farisianina ka nanao hoe: «Tompoko, tsaroanay fa fony mbola velona ilay mpamitaka iny dia nanao hoe: ‹Rehefa afaka hateloana dia hitsangana Aho.› Koa asaovy ambenana ny fasany ambara-pahàfaky ny andro fahatelo, fandrao sokoin’ny mpianany ny fatiny, dia lazainy amin’ny vahoaka hoe: Nitsangan-ko velona avy any amin’ny maty Izy, ka ho ratsy ny fitaka farany noho ny voalohany.» Dia hoy i Pilaty taminy: «Manam-piambina ianareo, koa mandehana, ambeno araka izay hainareo.» Nony nandeha izy ireo, dia sady nasiany tombokase ny vato no nametrahany mpiambina teo, mba hahazoany antoka marina ny amin’ny fasana.