Matio 15:1-31
Matio 15:1-31 La Bible en Malgache (MRV)
Ary nisy Fariseo* sy mpanoradalàna* avy tany Jerosalema nankeo amin’i Jesosy ka niteny hoe: Nahoana ny mpianatrao no mandika ny fampianarana voatolotry ny razana? Fa tsy mba manasa tanana izy ireo rehefa hihinan-kanina. Ary Izy namaly azy ireo hoe: Nahoana kosa ianareo no mandika ny didin’Andriamanitra noho ny fampianarana voatolotra anareo? Fa Andriamanitra efa niteny hoe: «Manajà ny rainao sy ny reninao» (Eks 20.12), ary koa: «Izay miteny ratsy ny rainy na ny reniny dia hovonoina ho faty tokoa» (Eks 21.17). Fa hoy kosa ianareo: Na zovy na zovy no milaza amin’ny rainy na amin’ny reniny hoe: Efa nateriko ho fanatitra ho an’Andriamanitra izay fanampiana rehetra tokony ho anao avy amiko, dia tsy mila manaja ny rainy na ny reniny intsony izy. Koa dia foananareo ny tenin’Andriamanitra noho ny fampianarana voatolotra anareo. Ry mpihatsaravelatsihy, marina ny naminanian’Isaia anareo hoe: «Ity firenena ity dia manaja Ahy amin’ny molony fa ny fony kosa lavitra Ahy. Koa zava-poana ny ivavahan’ireo Amiko, raha mampianatra didin’olombelona ho fampianarana izy» (Isa 29.13). Ary niantso ny vahoaka hankeo aminy Izy ka niteny taminy hoe: Mihainoa ka fantaro: Tsy izay miditra amin’ny vava no mahaloto ny olona, fa izay mivoaka avy amin’ny vava, izany no mahaloto ny olona. Dia nankeo Aminy ny mpianatra ka niteny Taminy hoe: Fantatrao va fa tafintohina ny Fariseo raha nandre izany teny izany? Fa Izy namaly hoe: Ny zavatra rehetra izay tsy nambolen’ny Raiko izay any an-danitra dia hongotana. Avelao izy, fa jamba mitarika jamba; ary raha ny jamba no mitarika jamba dia samy ho latsaka any an-kady izy roa. Fa hoy i Petera Taminy: Lazao aminay ny hevitr’izany fanoharana izany. Dia hoy Jesosy: Ianareo koa va mbola tsy mahafantatra ihany? Tsy fantatrareo va fa izay rehetra miditra amin’ny vava dia mankao an-kibo ka avoaka any amin’ny toeram-pivoahana? Fa izay mivoaka avy amin’ny vava kosa dia avy amin’ny fo ka izany no mahaloto ny olona. Fa avy amin’ny fo no ivoahan’ny sain-dratsy, dia ny vonoan’olona, ny fakàna vadin’olona, ny fijangajangana, ny halatra, ny fiampangana lainga, ny fitenenan-dratsy; izany no mahaloto ny olona; fa ny mihinana amin’ny tanana tsy voasasa dia tsy mba mahaloto ny olona. Dia niala teo Jesosy ka nankany amin’ny faritanin’i Tiro sy Sidona. Ary indro, nisy vehivavy kananita iray avy tamin’izany faritra izany niantsoantso hoe: Mamindrà fo amiko, Tompoko, Zanak’i Davida ô! Ny zanako vavy dia ampahorin’ny demonia* loatra. Kanefa Izy tsy namaly azy akory na dia teny indraimbava aza. Dia nanatona ny mpianany ka nangataka Taminy hoe: Roahy izy fa miantsoantso mafy ato aorianantsika. Fa Izy namaly hoe: Tsy nirahina Aho afa-tsy ho amin’ny ondry very amin’ny taranak’Israely. Nanatona ihany anefa Ravehivavy sady niankohoka teo anatrehany no niteny Taminy hoe: Tompoko ô, vonjeo aho. Ary Izy namaly hoe: Tsy mety raha maka ny mofon-jaza ka manipy azy ho an’ny amboa kely. Fa hoy Ravehivavy: Marina izany, Tompoko; fa na dia ny amboa kely aza mba mihinana izay sombintsombiny latsaka avy amin’ny latabatry ny tompony ihany. Dia namaly azy Jesosy hoe: Ravehivavy, lehibe ny finoanao; tongava aminao araka izay irinao. Dia sitrana ny zanany vavy tamin’izay ora izay. Raha niala teo Jesosy dia nankany amoron’ny ranomasin’i Galilia; niakatra nankeo an-tendrombohitra Izy ka nipetraka teo; ary nisy vahoaka betsaka nankeo Aminy nitondra ny mandringa, ny jamba, ny kilemaina, ny moana sy ny maro hafa koa, ka nametraka azy teo akaikin’ny tongotr’i Jesosy; dia nahasitrana azy ireny Izy; talanjona ny vahoaka, raha nahita ny moana miteny, ny kilemaina sitrana, ny mandringa afaka mandeha ary ny jamba mahiratra; dia nankalaza an’Andriamanitry ny Israely izy rehetra.
Matio 15:1-31 Baiboly Protestanta Malagasy (MBP)
DIA nankeo amin’i Jesosy ny Fariseo sy ny mpanora-dalàna sasany avy tany Jerosalema ka nanao hoe: Nahoana ny mpianatrao no mandika ny fampianarana voatolotry ny razana? fa tsy mba manasa tànana izy, raha hihinan-kanina. Ary Izy namaly ka nanao taminy hoe: Nahoana kosa hianareo no mandika ny didin’Andriamanitra noho ny fampianarana voatolotra anareo? Fa Andriamanitra efa nanao hoe: „Manajà ny rainao sy ny reninao” (Eks. 20.12), ary koa: „Izay miteny ratsy ny rainy na ny reniny dia hatao maty tokoa” (Eks. 21.17). Fa hoy kosa hianareo: Na zovy na zovy no hilaza amin’ny rainy na ny reniny hoe: ,Efa fanatitra ho an’Andriamanitra izay rehetra tokony hahazoanao soa avy amiko,’ dia tsy mba hanaja ny rainy akory izy. Koa dia foananareo ny tenin’Andriamanitra noho ny fampianarana voatolotra anareo. Ry mpihatsaravelatsihy, marina ny naminanian’Isaia anareo hoe: „Ity firenena ity manaja Ahy amin’ny molony; Fa ny fony kosa lavitra Ahy. Koa foana ny ivavahan’ireo amiko, Raha mampianatra ny didin’olombelona ho fampianarana izy” (Isa. 29.13). Ary niantso ny vahoaka hankeo aminy Izy ka nanao taminy hoe: Mihainoa ka mahafantara: tsy izay miditra amin’ny vava no mahaloto ny olona; fa izay mivoaka avy amin’ny vava, izany no mahaloto ny olona. Dia nankeo aminy ny mpianatra ka nanao taminy hoe: Fantatrao va fa tafintohina ny Fariseo, raha nandre izany teny izany? Ary Izy namaly ka nanao hoe: Ny zavatra rehetra izay tsy nambolen’ny Raiko Izay any an-danitra dia hongotana. Avelao izy; mpitarika jamba izy; ary raha ny jamba no mitarika ny jamba, dia samy ho latsaka any an-kady izy roa. Ary Petera namaly ka nanao taminy hoe: Lazao aminay ny hevitr’izany fanoharana izany. Ary hoy Jesosy: Hianareo koa va mbola tsy mahafantatra ihany? Tsy fantatrareo va fa izay rehetra miditra amin’ny vava dia mankao an-kibo ka avoaka ao amin’ny fivoahana? Fa izay mivoaka avy amin’ny vava kosa dia avy amin’ny fo, ka izany no mahaloto ny olona. Fa avy amin’ny fo no ivoahan’ny sain-dratsy, dia ny vonoan-olona, ny fakam-badin’olona, ny fijangajangana, ny halatra, ny ampanga lainga, ny fitenenan-dratsy; izany no mahaloto ny olona; fa ny mihinana amin’ny tànana tsy misasa tsy mba mahaloto ny olona. DIA niala teo Jesosy ka nankany amin’ny fari-tanin’i Tyro sy Sidona. Ary, indro, nisy vehivavy Kananita anankiray nivoaka avy tamin’izany tany izany ka niantso nanao hoe: Mamindrà fo amiko, Tompoko, Zanak’i Davida ô! ny zanako-vavy ampahorin’ny demonia loatra. Fa Izy tsy namaly teny azy. Dia nanatona ny mpianany ka nangataka taminy nanao hoe: Roahy izy, fa miantso mafy ato aoriantsika. Ary Izy namaly ka nanao hoe: Tsy nirahina Aho afa-tsy ho amin’ny ondry very amin’ny taranak’Isiraely. Fa nanatona ihany ravehivavy, dia niankohoka teo anatrehany ka nanao hoe: Tompoko ô, vonjeo aho. Fa Izy namaly ka nanao hoe: Tsy mety raha maka ny mofon-jaza ka manipy azy ho an’ny amboakely. Fa hoy ravehivavy: Marina izany, Tompoko; fa na dia ny amboakely aza mba mihinana izay sombintsombiny latsaka avy amin’ny latabatry ny tompony ihany. Dia namaly Jesosy ka nanao taminy hoe: Ravehivavy, lehibe ny finoanao; tongava aminao araka izay irinao. Dia sitrana ny zanani-vavy tamin’izay ora izay. ARY raha niala teo Jesosy, dia nankany amoron’ny Ranomasin’i Galilia Izy; ary niakatra nankeo an-tendrombohitra Izy ka nipetraka teo; ary nisy vahoaka betsaka nankeo aminy nitondra ny mandringa, ny jamba, ny moana, ny kilemaina, ary ny maro hafa koa, ka nametraka azy teo akaikin’ny tongotr’i Jesosy; dia nahasitrana azy Izy; ka dia talanjona ny vahoaka, raha nahita ny moana miteny, ny kilemaina sitrana, ny mandringa afaka, ary ny jamba mahiratra; dia nankalaza an’Andriamanitry ny Isiraely izy.
Matio 15:1-31 DIEM PROTESTANTA (DIEM)
Tamin’izay dia nisy Farisianina sy mpahay lalàna avy tany Jerosalema, nanatona an’i Jesoa ary nanontany Azy hoe: –Nahoana ny mpianatrao no mandika ny fomba amam-panao nampitain’ny razantsika? Tsy mba manasa tanana araka ny fomba ara-pivavahana manko ny mpianatrao raha hihinan-kanina! Dia novalian’i Jesoa hoe: –Nahoana kosa ianareo no mandika ny didin’Andriamanitra mba hifikiranareo amin’ny fomba amam-panaonareo? Fa hoy Andriamanitra hoe: «Hajao ny rainao sy ny reninao», ary koa hoe: «Izay miteny ratsy ny rainy na ny reniny dia aoka hovonoin-ko faty.» Ianareo kosa manao hoe: «Na iza na iza hilaza amin’ny rainy na ny reniny hoe: Efa nataoko fanatitra ho an’Andriamanitra ny zavatra tokony hanasoavako anao, dia tsy mahazo manolotra mari-panajana ho an’ny rainy na ny reniny intsony.» Koa ny fomba amam-panaonareo no nanafoananareo ny tenin’Andriamanitra. Ry mpihatsaravelatsihy, marina tokoa ny naminanian’i Isaià anareo hoe: «Ity vahoaka ity, hoy Andriamanitra, tendro-molotra no anajany Ahy fa ny fony kosa lavitra Ahy mihitsy; ka poaka àty ny fivavahana ataony amiko, satria didin’olombelona no ambarany ho fampianarako.» Dia nantsoin’i Jesoa hankeo aminy kosa ny vahoaka sady nilazany hoe: –Mihainoa ka mahafantara: Tsy izay miditra ao am-bavan’ny olona no mahaloto azy; fa izay aloaky ny vavan’ny olona no mahaloto azy. Tamin’izay dia nanatona an’i Jesoa ny mpianany, ka nanao taminy hoe: –Fantatrao ve fa tezitra mafy ny Farisianina raha nandre izany teny izany? Fa novalian’i Jesoa hoe: –Ny voly rehetra tsy nambolen’ny Raiko Izay any an-danitra dia hongotana. Avelao any ireo, fa jamba mitantana jamba; ary raha misy jamba mifampitantana, dia hifamarina an-kady. Dia niteny i Petera ka nanao taminy hoe: –Hazavao aminay ny hevitr’ilay fanoharana teo. Dia hoy i Jesoa: –Ianareo koa ve tsy mahafantatra mandrak’izao? Tsy takatrareo ve fa izay rehetra miditra ao am-bava dia lasa any an-kibo ka alefa any amin’ny fanariana azy. Fa izay aloaky ny vava kosa dia mipoitra avy ao am-po, ary izany no mahaloto ny olona. Satria avy ao am-pon’ny olona no ipoiran’ny sain-dratsy mahatonga azy hamono olona, haka vadin’olona, hijangajanga, hangalatra, hanao vavolombelona tsy marina, ary hanao vava ratsy. Izany no mahaloto ny olona; fa ny mihinana tsy misasa tanana, tsy mba mahaloto ny olona. Dia niala teo i Jesoa ary nankany amin’ny faritanin’i Tiro sy i Sidôna. Ary indro nisy vehivavy kanahanita, avy amin’izany faritany izany, tonga teo amin’i Jesoa sady niantsoantso mafy hoe: –Mamindrà fo amiko, ry Tompo, Zanak’i Davida ô; fa ampahorîn’ny demony mafy loatra ny zanako vavy! Tsy namaly teny azy i Jesoa, ka nohatonin’ny mpianany ary nangatahany hoe: –Omeo an-dramatoa io izay tadiaviny, satria miantsoantso mafy manjohy antsika izy. Fa novalian’i Jesoa hoe: –Tsy nirahina Aho afa-tsy amin’ireo ondry very, dia ny vahoaka Israely! Tonga niankohoka teo anatrehan’i Jesoa anefa ravehivavy ka nanao hoe: –Tompo ô, ampio re aho! Dia novalian’i Jesoa hoe: –Tsy mety raha mofon-jaza no alaina ka atsipy ho an’ny amboakely. Fa hoy kosa ravehivavy: –Marina izany, Tompoko, kanefa na ny amboakely aza dia mba mihinana ny sombintsombiny latsaka avy amin’ny latabatry ny tompony ihany. Tamin’izay dia niteny i Jesoa nanao taminy hoe: –Lehibe ny finoanao, ramatoa; aoka ho tonga aminao araka izay irînao. Ary nanomboka tamin’io ora io dia sitrana ilay zanany vavy. Niainga avy teo i Jesoa dia lasa nankany amoron’ny farihin’i Galilea, ary niakatra nankeo an-tendrombohitra ka nipetraka teo. Ary nisy vahoaka betsaka nanatona Azy sady nitondra ny mandringa, ny jamba, ny kilemaina, ny moana, mbamin’ny maro hafa koa; napetraka teo an-tongotr’i Jesoa ireo marary ireo ka nositraniny. Gaga ny vahoaka raha nahita ny moana niteny, ny kilemaina nanjary tomady, ny mandringa nandeha tsara sy ny jamba nahiratra, ka dia nanome voninahitra an’ilay Andriamanitr’i Israely.
Matio 15:1-31 Malagasy Bible (MG1865)
Dia nankeo amin'i Jesosy ny Fariseo sy ny mpanora-dalàna sasany avy tany Jerosalema ka nanao hoe: Nahoana ny mpianatrao no mandika ny fampianarana voatolotry ny razana? Fa tsy mba manasa tanana izy, raha hihinan-kanina. Ary Izy namaly ka nanao taminy hoe: Nahoana kosa ianareo no mandika ny didin'Andriamanitra noho ny fampianarana voatolotra anareo? Fa Andriamanitra efa nanao hoe: Manajà ny rainao sy ny reninao (Eks. 20. 12), ary koa: Izay miteny ratsy ny rainy na ny reniny dia hatao maty tokoa (Eks. 21. 17). Fa hoy kosa ianareo: Na zovy na zovy no hilaza amin'ny rainy na ny reniny hoe: Efa fanatitra ho an'Andriamanitra izay rehetra tokony hahazoanao soa avy amiko, dia tsy mba hanaja ny rainy akory izy. Koa dia foananareo ny tenin'Andriamanitra noho ny fampianarana voatolotra anareo. Ry mpihatsaravelatsihy, marina ny naminanian'Isaia anareo hoe: Ity firenena ity manaja Ahy amin'ny molony; Fa ny fony kosa lavitra Ahy. Koa foana ny ivavahan'ireo amiko, raha mampianatra ny didin'olombelona ho fampianarana izy (Isa. 29. 13). Ary niantso ny vahoaka hankeo aminy Izy ka nanao taminy hoe: Mihainoa ka mahafantara: tsy izay miditra amin'ny vava no mahaloto ny olona; fa izay mivoaka avy amin'ny vava, izany no mahaloto ny olona. Dia nankeo aminy ny mpianatra ka nanao taminy hoe: Fantatrao va fa tafintohina ny Fariseo, raha nandre izany teny izany? Ary Izy namaly ka nanao hoe: Ny zavatra rehetra izay tsy nambolen'ny Raiko Izay any an-danitra dia hongotana. Avelao izy; mpitarika jamba izy; ary raha ny jamba no mitarika ny jamba, dia samy ho latsaka any an-kady izy roa. Ary Petera namaly ka nanao taminy hoe: Lazao aminay ny hevitr'izany fanoharana izany. Ary hoy Jesosy: Hianareo koa va mbola tsy mahafantatra ihany? Tsy fantatrareo va fa izay rehetra miditra amin'ny vava dia mankao an-kibo ka avoaka ao amin'ny fivoahana? Fa izay mivoaka avy amin'ny vava kosa dia avy amin'ny fo, ka izany no mahaloto ny olona. Fa avy amin'ny fo no ivoahan'ny sain-dratsy, dia ny vonoan'olona, ny fakam-badin'olona, ny fijangajangana, ny halatra, ny ampanga lainga, ny fitenenan-dratsy; izany no mahaloto ny olona; fa ny mihinana amin'ny tanana tsy misasa tsy mba mahaloto ny olona. Dia niala teo Jesosy ka nankany amin'ny fari-tanin'i Tyro sy Sidona. Ary, indro, nisy vehivavy Kananita anankiray nivoaka avy tamin'izany tany izany ka niantso nanao hoe: Mamindrà fo amiko, Tompoko, Zanak'i Davida ô! ny zanako-vavy ampahorin'ny demonia loatra. Fa Izy tsy namaly teny azy. dia nanatona ny mpianany ka nangataka taminy nanao hoe: Roahy izy, fa miantso mafy ato aoriantsika. Ary Izy namaly ka nanao hoe: Tsy nirahina Aho afa-tsy ho amin'ny ondry very amin'ny taranak'isiraely. Fa nanatona ihany ravehivavy, dia niankohoka teo anatrehany ka nanao hoe: Tompoko ô, vonjeo aho. Fa Izy namaly ka nanao hoe: Tsy mety raha maka ny mofon-jaza ka manipy azy ho an'ny amboakely. Fa hoy ravehivavy: Marina izany, Tompoko; fa na dia ny amboakely aza mba mihinana izay sombintsombiny latsaka avy amin'ny latabatry ny tompony ihany. Dia namaly Jesosy ka nanao taminy hoe: Ravehivavy, lehibe ny finoanao; tongava aminao araka izay irinao. Dia sitrana ny zananivavy tamin'izay ora izay. Ary raha niala teo Jesosy, dia nankany amoron'ny Ranomasin'i Galilia Izy; ary niakatra nankeo an-tendrombohitra Izy ka nipetraka teo; ary nisy vahoaka betsaka nankeo aminy nitondra ny mandringa, ny jamba, ny moana, ny kilemaina, ary ny maro hafa koa, ka nametraka azy teo akaikin'ny tongotr'i Jesosy; dia nahasitrana azy Izy; ka dia talanjona ny vahoaka, raha nahita ny moana miteny, ny kilemaina sitrana, ny mandringa afaka, ary ny jamba mahiratra; dia nankalaza an'Andriamanitry ny Isiraely izy.
Matio 15:1-31 Baiboly Katolika (MBC)
Tamin’izay nisy mpanora-dalàna sy Farisianina avy tany Jerosalema nanatona Azy ka nanao hoe: «Nahoana ny mpianatrao no mandika ny lovantsofin-drazana? fa tsy mba manasa tanana izy raha hihinan-kanina.» Ary hoy ny navaliny azy: Nahoana kosa ianareo no mandika ny didin’Andriamanitra noho ny lovantsofin-drazanareo? Fa hoy Andriamanitra: Manajà ny rainao aman-dreninao; ary koa Izay hanozona ny rainy na ny reniny dia hovonoina ho faty. Fa hoy kosa ianareo: Na zovy na zovy hilaza amin’ny rainy na amin’ny reniny hoe: Efa natolotro an’Andriamanitra ny tokony ho nentiko manampy anao, dia afaka tsy hanaja ny rainy na ny reniny akory izy, koa nofoananareo ny didin’Andriamanitra noho ny lovantsofinareo. Ry mpihatsaravelatsihy, marina ny naminanian’i Izaia anareo hoe: Ity vahoaka ity manaja Ahy amin’ny molony, fa ny fony lavitra Ahy; koa foana ny ivavahan’izy ireo amiko, satria didin’olombelona no ataony fampianarana. Ary rehefa nasainy nanatona Azy ny vahoaka, dia hoy Izy taminy: «Henoy, ary fantaro: tsy izay miditra amin’ny vava no mahaloto ny olona; fa izay aloaky ny vava, izany no mahaloto ny olona.» Dia nanatona Azy ny mpianany ka nilaza taminy hoe: «Fantatrao va fa tafintohina ny Farisianina nandre izany teny izany?». Ary hoy ny navaliny azy ireo: «Ny voly rehetra tsy nambolen’ny Raiko izay any an-danitra dia hongotana. Avelao izy, fa jamba mitari-dalana ny jamba, dia hianjera any an-kady izy roroa.» Namaly i Piera nanao taminy hoe: «Lazao anay ny hevitr’izany fanoharana izany.» «Ianareo koa va, hoy Izy, mbola tsy mahalala ihany? Moa tsy fantatrareo va fa izay rehetra miditra amin’ny vava dia midina any an-kibo ka ariana any an-katakonana? Fa izay mivoaka amin’ny vava kosa dia avy amin’ny fo, ka izany no mahaloto ny olona. Satria ny fo no iavian’ny hevitra ratsy, ny famonoana olona, ny fakam-badin’olona, ny fijangajangana, ny halatra, ny ampangalainga, ny vava ratsy; izany no mahaloto ny olona; fa ny mihinana tsy misasa tanana, tsy mahaloto ny olona akory.» Niala teo i Jesoa dia nankany amin’ny faritanin’i Tira sy i Sidona. Ary indro nisy vehivavy kananeanina anankiray nivoaka avy tamin’izany tany izany niantsoantso mafy nanao hoe: «Mamindrà fo amiko, ry Tompo, Zanak’i Davida, fa ampijalin’ny demony mafy loatra ny zanakovavy»; fa tsy namaly azy i Jesoa na dia indraimbava aza. Dia nanatona niangavy taminy ny mpianany nanao hoe: «Roahy izy, fa mikiakiaka manaraka antsika.» Ary hoy ny navaliny azy: «Tsy nirahina afa-tsy ho an’ny ondry very amin’ny taranak’i Israely Aho.» Fa nanatona ihany ravehivavy ka niankohoka teo anatrehany, ary nanao hoe: «Tompo ô! vonjeo aho!» Nefa novaliany hoe: «Tsy mety raha ny mofon-jaza no alaina ka atsipy ho an’ny amboa.» Ary hoy ravehivavy: «Marina izany, Tompoko, nefa ny amboa kely mba mihinana ny sombintsombiny latsaka avy amin’ny latabatry ny tompony ihany.» Dia namaly i Jesoa ka nanao taminy hoe: «Ravehivavy, lehibe ny finoanao, aoka ho tanteraka aminao araka izay irinao.» Dia sitrana tamin’izany ora izany ihany ny zanany vavy. Rehefa niala teo i Jesoa dia nankany amoron’ny ranomasin’i Galilea, ary niakatra tany an-tendrombohitra Izy ka nipetraka teo. Maro ny vahoaka nanatona Azy teo, nitondra ny moana, ny jamba, ny mandringa, ny kilemaina mbamin’ny marary hafa betsaka, sy nametraka azy teo an-tongotr’i Jesoa dia nositraniny. Hany ka gaga dia gaga ireo vahoaka rehetra ireo nony nahita ny moana niteny, ny mandringa afa-mandeha, ny jamba nahiratra, ka nankalaza ny Andriamanitr’i Israely izy ireo.