Lioka 5:12-26
Lioka 5:12-26 Malagasy Bible (MG1865)
Ary raha tao an-tanàna anankiray Jesosy, indro, nisy lehilahy heniky ny habokana: ary nony nahita Azy io, dia niankohoka ka nitaraina taminy hoe: Tompoko, raha mety Hianao, dia mahay manadio ahy. Ary Jesosy naninjitra ny tanany, dia nanendry azy ka nanao hoe: Mety Aho; madiova ianao. ry ny habokany niala taminy niaraka tamin'izay. Ary Jesosy nandrara azy tsy hilaza amin'olona na dia iray akory aza; fa mandehana, hoy Izy, misehoa amin'ny mpisorona, ka manatera ny fanadiovana anao araka ny nandidian'i Mosesy, ho vavolombelona amin'ireo. Fa mainka niely bebe kokoa ny lazany, dia niangona ny vahoaka betsaka hihaino Azy sy hositranina tamin'ny aretiny. Ary niala teo Izy, dia nitoetra tany an-efitra ka nivavaka. Ary tamin'ny andro anankiray, raha nampianatra Jesosy, dia nipetraka teo ny Fariseo sasany sy ny mpampiana-dalàna, izay efa niala tamin'ny tanàna rehetra any Galilia sy Jodia ary tany Jerosalema; ary ny herin'ny Tompo dia tao aminy mba hahasitranany. Ary, indro, nisy nitondra lehilahy tamin'ny fandriana, izay mararin'ny paralysisa, ka nitady izay hampidirany sy hametrahany azy teo anatrehany. Ary satria tsy nahita izay hampidirany azy izy noho ny habetsahan'ny vahoaka, dia niakatra teo an-tampon-trano ka nanesorany ny tafo tanimanga, dia nampidininy ralehilahy mbamin'ny fandriany ho eo afovoan'ny olona, dia teo anatrehan'i Jesosy. Ary raha hitan'i Jesosy ny finoan'ireo, dia hoy Izy: Ralehilahy, voavela ny helokao. Fa ny mpanora-dalàna sy ny Fariseo niara-nisaina hoe: Iza moa Ity miteny ratsy Ity? Iza no mahavela heloka, afa-tsy Andriamanitra ihany? Fa Jesosy nahafantatra ny eritreriny, dia namaly ka nanao taminy hoe: Nahoana ianareo no mieritreritra ao am-ponareo? Iza moa no moramora kokoa, ny manao hoe va: Voavela ny helokao, sa ny manao hoe: Mitsangàna, ka mandehana? Fa mba ho fantatrareo fa ny Zanak'olona manana fahefana etỳ ambonin'ny tany hamela heloka - dia hoy Izy tamin'ilay mararin'ny paralysisa: Izaho milaza aminao hoe: Mitsangàna, dia betao ny fandrianao, ary modia any an-tranonao. Ary tamin'izay dia nitsangana teo anatrehan'ny olona izy ka nambeta ny fandriany, dia lasa nody sady nankalaza an'Andriamanitra. Ary talanjona avokoa ny olona rehetra, dia nankalaza an'Andriamanitra sady raiki-tahotra indrindra ka nanao hoe: Efa nahita zavatra mahagaga isika androany.
Lioka 5:12-26 La Bible en Malgache (MRV)
Raha tao an-tanàna iray Jesosy, indro, nisy lehilahy heniky ny habokana. Nony nahita Azy io dia niankohoka ka nitaraina taminy hoe: Tompoko, raha mety Ianao, dia afaka manadio ahy. Ary nanatsotra ny tanany Jesosy dia nikasika azy ka niteny hoe: Mety Aho; madiova ianao. Ary niala taminy niaraka tamin’izay ny habokany. Ary nandrara azy Jesosy tsy hilaza amin’olona na dia iray akory aza; fa mandehana, hoy Izy, misehoa amin’ny mpisorona, ka manaova fanatitra noho ny fanadiovana anao, araka ny nandidian’i Mosesy, ho vavolombelona amin’ireo. Fa vao mainka niely bebe kokoa ny lazany, dia niangona ny vahoaka betsaka hihaino Azy sy mba ho sitranina tamin’ny aretiny. Dia niala nankany an-tany efitra Izy ka nivavaka. Indray andro, raha nampianatra Jesosy, dia nipetraka teo ny Fariseo* sasany sy ny mpampianatra ny Lalàna, izay tonga avy tamin’ny tanàna rehetra any Galilia sy Jodia* ary Jerosalema; ary ny herin’ny Tompo dia tao Aminy mba hanasitranany. Indro, nisy nitondra lehilahy iray izay malemy, tamin’ny fandriana, ka nitady izay hampidirany sy hametrahany azy teo anatrehany. Koa satria tsy hitan’izy ireo izay hampidirany azy noho ny habetsahan’ny vahoaka dia niakatra teo an-tafontrano ireo ka nanesorany ny tafo tanimanga, dia nampidininy Ralehilahy mbamin’ny fandrianany ho eo afovoan’ny olona, dia teo anatrehan’i Jesosy. Ary raha hitan’i Jesosy ny finoan’ireo dia hoy Izy: Ralehilahy, voavela ny helokao. Fa ny mpanoradalàna sy ny Fariseo* niady hevitra hoe: Iza moa Ity miteny ratsy Ity? Iza no mahavela heloka, afa-tsy Andriamanitra ihany? Fa Jesosy nahafantatra ny eritreriny ka niteny taminy hoe: Nahoana ianareo no mieritreritra izany ao am-ponareo? Inona moa no moramora kokoa, ny milaza hoe: Voavela ny helokao sa ny milaza hoe: Mitsangàna ka mandehana? Fa mba ho fantatrareo fa ny Zanak’Olona* manana fahefana etỳ ambonin’ny tany hamela heloka, dia hoy Izy tamin’ilay malemy: Izaho milaza aminao hoe: Mitsangàna, batao ny fandriananao ary modia any an-tranonao. Niaraka tamin’izay dia nitsangana teo anatrehan’ny olona izy ka nibata ny fandrianany, dia lasa nody sady nankalaza an’Andriamanitra. Ary talanjona avokoa ny olona rehetra, dia nankalaza an’Andriamanitra sady raiki-tahotra indrindra ka niteny hoe: Efa nahita zava-mahagaga isika androany.
Lioka 5:12-26 Baiboly Protestanta Malagasy (MBP)
ARY raha tao an-tanàna anankiray Jesosy, indro, nisy lehilahy heniky ny habokana: ary nony nahita Azy io, dia niankohoka ka nitaraina taminy hoe: Tompoko, raha mety Hianao, dia mahay manadio ahy. Ary Jesosy naninjitra ny tanany, dia nanendry azy ka nanao hoe: Mety Aho; madiova hianao. Ary ny habokany niala taminy niaraka tamin’izay. Ary Jesosy nandrara azy tsy hilaza amin’olona na dia iray akory aza; fa mandehana, hoy Izy, misehoa amin’ny mpisorona, ka manatera ny fanadiovana anao, araka ny nandidian’i Mosesy, ho vavolombelona amin’ireo. Fa mainka niely bebe kokoa ny lazany, dia niangona ny vahoaka betsaka hihaino Azy sy hositranina tamin’ny aretiny. Ary niala teo Izy, dia nitoetra tany an-efitra ka nivavaka. ARY tamin’ny andro anankiray, raha nampianatra Jesosy, dia nipetraka teo ny Fariseo sasany sy ny mpampiana-dalàna, izay efa niala tamin’ny tanàna rehetra any Galilia sy Jodia ary tany Jerosalema; ary ny herin’ny Tompo dia tao aminy mba hahasitranany. Ary, indro, nisy nitondra lehilahy tamin’ny fandriana, izay mararin’ny paralysisa, ka nitady izay hampidirany sy hametrahany azy teo anatrehany. Ary satria tsy nahita izay hampidirany azy izy noho ny habetsahan’ny vahoaka, dia niakatra teo an-tampon-trano ka nanesorany ny tafo tanimanga, dia nampidininy ralehilahy mbamin’ny fandriany ho eo afovoan’ny olona, dia teo anatrehan’i Jesosy. Ary raha hitan’i Jesosy ny finoan’ireo, dia hoy Izy: Ralehilahy, voavela ny helokao. Fa ny mpanora-dalàna sy ny Fariseo niara-nisaina hoe: Iza moa Ity miteny ratsy Ity? Iza no mahavela heloka, afa-tsy Andriamanitra ihany? Fa Jesosy nahafantatra ny eritreriny, dia namaly ka nanao taminy hoe: Nahoana hianareo no mieritreritra ao am-ponareo? Iza moa no moramora kokoa, ny manao hoe va: Voavela ny helokao, sa ny manao hoe: Mitsangàna, ka mandehana? Fa mba ho fantatrareo fa ny Zanak’olona manana fahefana etỳ ambonin’ny tany hamela heloka–dia hoy Izy tamin’ilay mararin’ny paralysisa: Izaho milaza aminao hoe: Mitsangàna, dia betao ny fandrianao, ary modia any an-tranonao. Ary tamin’izay dia nitsangana teo anatrehan’ny olona izy ka nambeta ny fandriany, dia lasa nody sady nankalaza an’Andriamanitra. Ary talanjona avokoa ny olona rehetra, dia nankalaza an’Andriamanitra sady raiki-tahotra indrindra ka nanao hoe: Efa nahita zavatra mahagaga isika andro-any.
Lioka 5:12-26 DIEM PROTESTANTA (DIEM)
Indray andro, raha tao amin’ny tanàna anankiray i Jesoa, dia indro nisy lehilahy voan’ny aretin-koditra ny tenany manontolo. Nahatazana an’i Jesoa ralehilahy ka niankohoka teo anatrehany sy nitalaho taminy hoe: –Tompo ô, raha sitrakao, dia hainao diovina aho! Nanatsotra tanana i Jesoa dia nikasika azy sady niteny hoe: –Eny, sitrako izany, madiova ianao! Avy hatrany dia nialàn’ny aretin-koditra nahazo azy ralehilahy, kanefa noraran’i Jesoa tsy hilazalaza na amin’iza na amin’iza sady nataony hoe: –Mandehana miseho amin’ny mpisorona ary ento ny fanatitra voalazan’i Mosesy, mba ho vavolombelona amin’ny olona fa madio ianao. Kanjo vao mainka niely ny lazany ka vahoaka marobe no nirohotra hihaino Azy sy hositraniny amin’ny aretiny. I Jesoa kosa amin’izany lasa mihataka any amin’ny toerana mangina ka mivavaka any. Indray andro, raha nampianatra i Jesoa, dia nisy Farisianina sy mpahay lalàna nipetraka teo akaikiny; avy amin’ny tanàna any Galilea sy Jodea ary avy any Jerosalema ry zareo ireo. Ary niasa ny herin’ny Tompo mba hanasitranan’i Jesoa ny marary. Dia indreo nisy lehilahy nilanja malemy anankiray tamin’ny fandriana ka nitady hampiditra azy ao an-trano sy hametraka azy eo anoloan’i Jesoa. Tsy hitan’ireo mpilanja izay fomba hampidirana azy noho ny habetsahan’ny olona ka niakarany ny tafon-trano, nanesorany ny tafo tanimanga ary nampidininy ombàm-pandriana ilay malemy ho eo afovoan’ny olona, eo anoloan’i Jesoa. Hitan’i Jesoa ny finoan’ireo olona ka hoy Izy tamin’ilay marary: –Andriamatoa, voavela ny helokao! Ireo mpahay lalàna sy Farisianina kosa nieritreritra anakampo hoe: «Mba iza ity manevateva an’Andriamanitra ity? Iza no mahavela heloka afa-tsy Andriamanitra irery ihany?» Takatr’i Jesoa ny eritreritry ny mpahay lalàna sy Farisianina ka notsenainy ry zareo nataony hoe: –Inona izato eritreretinareo ao am-ponareo? Inona moa no tsotsotra kokoa, ny milaza hoe: «Voavela ny helokao», sa ny milaza hoe: «Mitsangàna ka mandehana»? Aoka ho fantatrareo fa ny Zanak’olona eto an-tany dia manam-pahefana hamela heloka. Dia hoy i Jesoa tamin’ilay malemy: –Mandidy anao Aho, mitsangàna, batao ny fandrianao, ary modia any an-tranonao! Niaraka tamin’izay dia nitsangana teo imason’ny olona ralehilahy, nibata ny fandriany ary nody tany an-tranony sady nanome voninahitra an’Andriamanitra. Talanjona avokoa izay rehetra teo ka nanome voninahitra an’Andriamanitra sady raiki-tahotra nanao hoe: –Zava-mahagaga ity hitantsika androany itỳ?
Lioka 5:12-26 Baiboly Katolika (MBC)
Raha tao amin’ny tanàna anankiray Izy, dia indro nisy lehilahy rakotry ny habokana nahita Azy, niankohoka nitaraina taminy nanao hoe: «Tompoko, raha mety Ianao, mahay manadio ahy.» Dia naninjitra ny tanany Izy nanendry azy, sy nanao hoe: «Mety Aho, madiova ianao,» ka afaka niaraka tamin’izay ny habokany. Noraran’i Jesoa tsy hilaza izany na amin’iza na amin’iza izy; «fa mandehana misehoa amin’ny mpisorona, hoy Izy, ary manatera ny fanatitra noho ny fahasitrananao, araka ny voadidin’i Môizy, mba ho vavolombelona amin’ny olona.» Fa mainka niely ny lazany, ka nirohotra be dia be ny vahoaka mba hihaino Azy sy mba hositraniny amin’ny aretiny; Izy kosa anefa amin’izany dia nihataka nankany an’efitra ka nivavaka tao. Indray andro raha nampianatra Izy, dia nipetraka manodidina Azy teo koa ny Farisianina sy ny mpampiana-dalàna sasany avy tamin’ny tanàna rehetra tany Galilea sy Jodea mbamin’i Jerosalema, ary tao aminy hanasitranany ny marary ny herin’ny Tompo. Dia indro nisy olona nitondra lehilahy malemy anankiray tamin’ny fandriany ka nitady hampiditra sy hametraka azy teo anatrehany; fa tsy nahita izay hampidirany azy izy ireo noho ny habetsahan’ny olona, ka niakatra teo ambonin’ny tafon-trano izy, ary nanesorany ny tafo, dia nampidininy teo afovoan’ny olona teo anatrehan’i Jesoa ralehilahy mbamin’ny fandriany. Nony nahita ny finoan’izy ireo i Jesoa, dia nanao hoe: «Ralehilahy, voavela ny helokao.» Tamin’izany ny mpanora-dalàna sy ny Farisianina dia nisaintsaina anakam-po nanao hoe: «Iza moa ity miteny ratsy toy izao ity? Iza no mahavela heloka afa-tsy Andriamanitra irery?» Fa fantatr’i Jesoa ny heviny, ka hoy Izy taminy: «Nahoana ianareo no mieritreritra ao am-ponareo? Inona no mora holazaina kokoa, ny hoe: ‹Voavela ny helokao› sa ny hoe: ‹Mitsangàna ka mandehana?› Ary mba ho fantatrareo fa manam-pahefana hamela heloka etỳ an-tany ny Zanak’olona, dia izao no lazaiko aminao, hoy Izy tamin’ilay malemy: mitsangàna, ento ny fandrianao, ary modia any an-tranonao.» Niaraka tamin’izay dia nitsangana teo imason’ny olona izy, ary nitondra ny farafara nandriany, ka lasa nody tany an-tranony nankalaza an’Andriamanitra. Nitolagaga avokoa izy rehetra, ka sady nankalaza an’Andriamanitra no raiki-tahotra nanao hoe: «Nahita zava-mahagaga isika androany.»