Lioka 1:1-56
Lioka 1:1-56 Malagasy Bible (MG1865)
Satria maro no efa nanoratra nandahatra tantara ny amin'ny zavatra izay efa tanteraka tamintsika tokoa araka izay efa noraisintsika natolotry ny vavolombelona izay sady nahita maso no efa mpitory ny teny hatramin'ny voalohany: dia sitrako koa, rehefa nofotorako tsara ny zavatra rehetra hatramin'ny niandohany, ny hanoratra izany aminao araka ny filaharany, ry Teofilo tsara indrindra, mba hahafantaranao tsara fa mafy orina ny teny izay nampianarina anao. Tamin'ny andron'i Heroda, mpanjakan'i Jodia, nisy mpisorona anankiray atao hoe Zakaria, isan'ny antokon'i Abia; ary ny vadiny dia avy tamin'ny taranak'i Arona, Elizabeta no anarany. Ary samy marina teo anatrehan'Andriamanitra izy mivady sady nitondra tena tsy nanan-tsiny araka ny didy sy ny fitsipika rehetra nomen'ny Tompo. Ary tsy nanan-janaka izy, fa momba Elizabeta; ary samy efa antitra izy mivady. Ary nony nanao raharaham-pisoronana teo anatrehan'Andriamanitra Zakaria araka ny fifandimbiasan'ny antokony, araka ny fanao amin'ny fisoronana, dia anjarany araka ny filokana ny hiditra ao amin'ny tempolin'ny Tompo ka handoro ditin-kazo manitra. Ary ny vahoaka rehetra nitoetra teo ivelany nivavaka tamin'ny ora fandoroana ny ditin-kazo manitra. Ary nisy anjelin'ny Tompo niseho taminy teo an-kavanan'ny alitara fandoroana ny ditin-kazo manitra. Ary nony nahita azy Zakaria, dia taitra loatra izy ka raiki-tahotra. Fa hoy ilay anjely taminy: Aza matahotra, ry Zakaria; fa efa nohenoina ny fangatahanao, ka Elizabeta vadinao dia hiteraka zazalahy aminao, ary Jaona no hataonao anarany. Ary ho faly sy ho ravoravo ianao; ary maro no hifaly amin'ny hahaterahany. Fa ho lehibe eo anatrehan'ny Tompo izy ary tsy hisotro divay na toaka sady hofenoina ny Fanahy Masina hatrany an-kibon-dreniny aza. Ary maro amin'ny Zanak'isiraely no hampodiny amin'i Jehovah Andriamaniny. Ary izy handeha eo alohany amin'ny fanahy sy ny herin'i Elia mba hampody ny fon'ny ray ho amin'ny zanaka, ary ny tsy manoa ho amin'ny fahendren'ny marina, hamboatra firenena voaomana ho an'ny Tempo (Mal. 3. 23, 24). Ary hoy Zakaria tamin'ilay anjely: Inona no hahafantarako izany? fa izaho efa antitra, ary efa antitra koa ny vadiko. Ary ilay anjely namaly ka nanao taminy hoe: Izaho no Gabriela, izay mitsangana eo anatrehan'Andriamanitra; ary nirahina hiteny aminao aho ka hilaza aminao izany teny mahafaly izany. Koa, indro, ho moana ianao ka tsy hahay miteny ambara-pahatongan'ny andro hisehoan'izany zavatra izany, ho valin'ny tsy ninoanao ny teniko, izay ho tanteraka amin'ny fotoany. Ary ny olona dia niandry an'i Zakaria ka gaga noho izy naharitra ela tao amin'ny tempoly. Kanjo rehefa nivoaka izy, dia tsy nahay niteny taminy; ary dia fantatry ny olona fa efa nahita fahitana tao amin'ny tempoly izy; ary izy nanao baikon'ny moana taminy, ary dia mbola moana ihany. Ary rehefa tapitra ny andro nanaovany fanompoam-pivavahana, dia lasa nody tany an-tranony izy. Ary taorian'izany andro izany dia nitoe-jaza Elizabeta vadiny, dia niery dimy volana izy ka nanao hoe: Izao no nataon'ny Tompo tamiko tamin'ny andro izay nitsinjovany hahafa-tondromaso ahy amin'ny olona. Ary tamin'ny fahenim-bolana dia nirahin'Andriamanitra ny anjely Gabriela ho any an-tanàna anankiray any Galilia atao hoe Nazareta, ho any amin'ny virijina anankiray, izay voafofo ho vadin'ny lehilahy atao hoe Josefa, avy tamin'ny taranak'i Davida; ary ny anaran'ny virijina dia Maria. Ary nony niditra tao aminy ilay anjely, dia nanao hoe: Arahaba, ry ilay nohasoavina, ny Tompo momba anao. Ary taitra loatra izy noho ny teniny ka nieritreritra izay tokony ho hevitr'izany fiarahabana izany. Ary hoy ilay anjely taminy: Aza matahotra, ry Maria, fa efa nahita fitia tamin'Andriamanitra ianao. Ary, indro, hitoe-jaza ianao ka hiteraka zazalahy, ary ny anarany dia hataonao hoe Jesosy. Izy ho lehibe ka hatao hoe Zanaky ny Avo Indrindra; ary Jehovah Andriamanitra hanome Azy ny seza fiandrianan'i Davida rainy; ary hanjaka amin'ny taranak'i Jakoba mandrakizay Izy; ary ny fanjakany tsy hanam-pahataperana. Ary hoy Maria tamin'ilay anjely: Hanao ahoana re no hahatanteraka izany, fa tsy mahalala lahy aho? Ary ilay anjely namaly ka nanao taminy hoe: Ny Fanahy Masina ho tonga ao aminao, ary hisy herin'ny Avo Indrindra hanaloka anao; koa ny Masina Izay hateraka dia hatao hoe Zanak'Andriamanitra. Ary, indro, Elizabeta havanao dia efa mitoe-jaza koa, na dia efa antitra aza; ary efa mandray enina izy izao, izay natao hoe momba. Fa tsy hisy tsy ho tanteraka ny teny rehetra ataon'Andriamanitra. Dia hoy Maria: Inty ny ankizivavin'ny Tompo; aoka anie ho tonga amiko araka ny teninao. Dia nandao azy ilay anjely. Ary Maria niainga tamin'izany andro izany ka nandeha faingana ho any amin'ny tany havoana, ho ao an-tanàna anankiray any Joda; ary niditra tao an-tranon'i Zakaria izy ka niarahaba an'i Elizabeta. Ary rehefa ren'i Elizabeta ny fiarahaban'i Maria, dia nibitaka ny zaza tao an-kibony; ary nofenoina ny Fanahy Masina Elizabeta, dia niantso tamin'ny feo mahery hoe izy: Voatahy samy vehivavy ianao, ary voatahy ny hateraky ny kibonao. Avy aiza no ahatongavan'izao amiko, no mba vangian'ny renin'ny Tompoko aho? Fa, indro, raha vao ren'ny sofiko ny feon'ny fiarahabanao, dia nibitaka noho ny hafaliana ny zaza ao an-kiboko. Ary sambatra ianao izay nino; fa hefaina izay zavatra nampilazain'ny Tompo taminao. Ary hoy Maria: Ny foko mankalaza ny Tompo, Ary ny fanahiko efa ravoravo tamin'Andriamanitra, Mpamonjy ahy; Fa efa nijery ny fahambani-toetry ny ankizivaviny Izy. Fa, indro, hatramin'ny ankehitriny dia hataon'ny taranaka rehetra ho sambatra aho. Fa ny Mahery efa nanao zavatra lehibe tamiko; Ary masina ny anarany. Ary ny famindram-pony dia amin'izay matahotra Azy hatramin'ny taranaka fara mandimby. Nanao asa lehibe tamin'ny sandriny Izy; Nampihahaka ny mpiavonavona tamin'ny fiheveran'ny fony Izy. Nampiala ny lehibe tamin'ny seza fiandrianany Izy, Ary nanandratra ny ambany kosa. Ny noana novokisany soa; Fa ny manan-karena kosa nampialainy maina. Niahy an'isiraely mpanompony Izy, fa nahatsiaro ny famindram-pony (Araka ny voalazany tamin'ny razantsika), tamin'i Abrahama sy ny taranany mandrakizay. Ary Maria nitoetra teo amin'i Elizabeta tokony ho telo volana vao nody tany an-tranony.
Lioka 1:1-56 La Bible en Malgache (MRV)
Satria maro no efa nanoratra nandahatra tantara ny amin’ny zavatra izay efa tanteraka tamintsika tokoa araka izay efa natolotra antsika avy tamin’ireo vavolombelona nahita maso hatramin’ny voalohany sady efa tonga mpanompon’ny Teny, dia sitrako koa, rehefa nofotorako tsara ny zavatra rehetra hatramin’ny niandohany, ny hanoratra izany aminao araka ny filaharany, ry Teofilo tsara indrindra, mba hahafantaranao tsara fa mafy orina ny teny izay nampianarina anao. Tamin’ny andron’i Heroda, mpanjakan’i Jodia*, dia nisy mpisorona iray atao hoe Zakaria, isan’ny antokon’i Abia; ny vadiny dia avy tamin’ny taranak’i Arona, Elizabeta no anarany. Samy marina teo anatrehan’Andriamanitra izy mivady sady nandeha tsy nanan-tsiny tamin’ny fanarahana ny didy sy ny fitsipika rehetra nomen’ny Tompo. Tsy nanan-janaka izy satria momba i Elizabeta; ary samy efa antitra izy mivady. Nony nanao raharaham-pisoronana teo anatrehan’Andriamanitra i Zakaria, araka ny fifandimbiasan’ny antokony, araka ny fanao amin’ny fisoronana, dia anjarany araka ny antsapaka, ny hiditra ao amin’ny tempolin’ny Tompo ka handoro ditin-kazo manitra. Ary ny vahoaka rehetra dia nitoetra teo ivelany nivavaka tamin’ny ora fandoroana ny ditin-kazo manitra. Dia nisy anjelin’ny Tompo niseho taminy teo ankavanan’ny alitara fandoroana ny ditin-kazo manitra. Nony nahita azy i Zakaria dia taitra loatra ka raiki-tahotra. Fa hoy ilay anjely taminy: Aza matahotra, ry Zakaria fa efa nohenoina ny fangatahanao, koa i Elizabeta vadinao dia hiteraka zazalahy aminao ary Jaona no hataonao anarany. Ho faly sy ho ravoravo ianao; ary maro no hifaly amin’ny hahaterahany. Fa ho lehibe eo anatrehan’ny Tompo izy ary tsy hisotro divay na toaka sady hofenoina ny Fanahy Masina hatrany an-kibon’ny reniny aza. Ary maro amin’ny Zanak’Israely no hampodiny amin’NY TOMPO Andriamaniny. Handeha eo alohany amin’ny fanahy sy ny herin’i Elia izy mba hampody ny fon’ny ray ho amin’ny zanaka, ny tsy manoa ho amin’ny fahendren’ny marina, ary hamboatra firenena voaomana ho an’ny Tompo (Mal 3.23, 24). Dia hoy i Zakaria tamin’ilay anjely: Ahoana no hahafantarako izany? Fa izaho efa antitra ary efa antitra koa ny vadiko. Namaly azy ilay anjely hoe: Izaho no Gabriela izay mitsangana eo anatrehan’Andriamanitra; ary nirahina hiteny aminao aho ka hanambara aminao izany vaovao mahafaly izany. Koa indro, ho moana ianao ka tsy hahay miteny ambara-pahatongan’ny andro hisehoan’izany zavatra izany, ho valin’ny tsy ninoanao ny teniko, izay ho tanteraka amin’ny fotoanany. Ary ny olona dia niandry an’i Zakaria ka gaga noho izy naharitra ela tao amin’ny tempoly. Kanjo rehefa niala tao izy dia tsy nahay niteny tamin’izy ireo; koa fantatry ny olona fa nahita fahitana tao amin’ny tempoly izy; nampiasa baiko moana taminy izy, ary mbola moana ihany. Rehefa tapitra ny andro nanaovany fanompoam-pivavahana dia lasa nody tany an-tranony izy. Taorianan’izany andro izany dia nitoe-jaza i Elizabeta vadiny, dia niery dimy volana izy ka nilaza hoe: Izao no nataon’ny Tompo tamiko tamin’ny andro izay niheverany manokana ny hahafa-tondro-maso ahy amin’ny olona. Tamin’ny fahenim-bolana dia nirahin’Andriamanitra ny anjely Gabriela ho any an-tanàna iray any Galilia antsoina hoe Nazareta, ho any amin’ny virijiny iray, izay voafofo ho vadin’ny lehilahy atao hoe Josefa, avy tamin’ny taranak’i Davida; ny anaran’ilay virijiny dia Maria. Nony niditra tao aminy ilay anjely dia niteny hoe: Arahaba, ry ilay nohasoavina, ny Tompo momba anao. Taitra loatra izy noho ny teniny ka nieritreritra izay tokony ho hevitr’izany fiarahabana izany. Hoy ilay anjely taminy: Aza matahotra, ry Maria, fa efa nahita fahasoavana tamin’Andriamanitra ianao. Indro, hitoe-jaza ianao ka hiteraka zazalahy ary ny anarany dia hataonao hoe JESOSY. Izy ho lehibe ka hantsoina hoe Zanaky ny Avo Indrindra; NY TOMPO Andriamanitra hanome Azy ny sezafiandrianan’i Davida rainy; hanjaka amin’ny taranak’i Jakoba mandrakizay Izy; ary ny fanjakany tsy hanam-pahataperana. Dia hoy i Maria tamin’ilay anjely: Hanao ahoana re no hahatanteraka izany, fa tsy nahalala lahy aho? Ilay anjely namaly azy hoe: Ho tonga aminao ny Fanahy Masina, ary hisy herin’ny Avo Indrindra hanaloka anao; koa ny Masina izay haterakao dia hantsoina hoe Zanak’Andriamanitra. Ary indro i Elizabeta havanao dia efa mitoe-jaza koa, na dia efa antitra aza; efa mandray ny fahenim-bolana izy, izay natao hoe momba, izao. Fa tsy hisy tsy ho tanteraka ny teny rehetra lazain’Andriamanitra. Dia hoy i Maria: Inty ny mpanompovavin’ny Tompo; aoka anie ho tonga amiko araka ny teninao. Dia nandao azy ilay anjely. Ary niainga i Maria tamin’izany andro izany ka nandeha haingana ho any amin’ny faritra be havoana, ho ao an-tanàna iray any Joda. Dia niditra tao an-tranon’i Zakaria izy ka niarahaba an’i Elizabeta. Rehefa ren’i Elizabeta ny fiarahaban’i Maria dia nibitaka ny zaza tao an-kibony; ary nofenoina ny Fanahy Masina i Elizabeta ka niantso tamin’ny feo mahery hoe: Notahìna amin’ny samy vehivavy ianao ary notahìna ny hateraky ny kibonao! Avy aiza no ahatongavan’izao amiko no mba vangìn’ny renin’ny Tompoko aho? Fa indro, raha vao ren’ny sofiko ny feon’ny fiarahabanao dia nibitaka noho ny hafaliana ny zaza ato an-kiboko. Sambatra ianao izay nino; fa hefaina izay zavatra nampilazain’ny Tompo taminao. Dia hoy i Maria: Ny foko mankalaza ny Tompo ary ny fanahiko dia ravoravo tamin’Andriamanitra, Mpamonjy ahy; fa efa nijery ny fahambanian’ny toetry ny mpanompovaviny Izy. Fa indro, hatramin’ny ankehitriny dia hataon’ny taranaka rehetra ho sambatra aho. Fa ny Mahery efa nanatanteraka zavatra lehibe tamiko; masina ny anarany. Ny famindrampony dia amin’izay matahotra Azy hatramin’ny taranaka fara aman-dimby. Nanatanteraka asa lehibe tamin’ny sandriny Izy; nampihahaka ny mpiavonavona tamin’ny fiheveran’ny fony Izy. Nampiala ny lehibe tamin’ny sezafiandrianany Izy ary nanandratra ny ambany kosa. Ny noana dia novokisany soa; ny manankarena kosa dia nampialainy maina. Niahy ny Israely mpanompony Izy sady nahatsiaro ny famindrampony, Araka ny voalazany tamin’ny razantsika, tamin’i Abrahama sy ny taranany mandrakizay. Ary nitoetra teo amin’i Elizabeta tokony ho telo volana i Maria vao nody tany an-tranony.
Lioka 1:1-56 Baiboly Protestanta Malagasy (MBP)
SATRIA maro no efa nanoratra nandahatra tantara ny amin’ny zavatra izay efa tanteraka tamintsika tokoa araka izay efa noraisintsika natolotry ny vavolombelona izay sady nahita maso no efa mpitory ny teny hatramin’ny voalohany: dia sitrako koa, rehefa nofotorako tsara ny zavatra rehetra hatramin’ny niandohany, ny hanoratra izany aminao araka ny filaharany, ry Teofilo tsara indrindra, mba hahafantaranao tsara fa mafy orina ny teny izay nampianarina anao. TAMIN’ny andron’i Heroda, mpanjakan’i Jodia, nisy mpisorona anankiray atao hoe Zakaria, isan’ny antokon’i Abia; ary ny vadiny dia avy tamin’ny taranak’i Arona, Elizabeta no anarany. Ary samy marina teo anatrehan’Andriamanitra izy mivady sady nitondra tena tsy nanan-tsiny araka ny didy sy ny fitsipika rehetra nomen’ny Tompo. Ary tsy nanan-janaka izy, fa momba Elizabeta; ary samy efa antitra izy mivady. Ary nony nanao raharaham-pisoronana teo anatrehan’Andriamanitra Zakaria araka ny fifandimbasan’ny antokony, araka ny fanao amin’ny fisoronana, dia anjarany araka ny filokana ny hiditra ao amin’ny tempolin’ny Tompo ka handoro ditin-kazo manitra. Ary ny vahoaka rehetra nitoetra teo ivelany nivavaka tamin’ny ora fandoroana ny ditin-kazo manitra. Ary nisy anjelin’ny Tompo niseho taminy teo an-kavananan’ny alitara fandoroana ny ditin-kazo manitra. Ary nony nahita azy Zakaria, dia taitra loatra izy ka raiki-tahotra. Fa hoy ilay anjely taminy: Aza matahotra, ry Zakaria; fa efa nohenoina ny fangatahanao, ka Elizabeta vadinao dia hiteraka zazalahy aminao, ary Jaona no hataonao anarany. Ary ho faly sy ho ravoravo hianao; ary maro no hifaly amin’ny hahaterahany. Fa ho lehibe eo anatrehan’ny Tompo izy ary tsy hisotro divay na toaka sady hofenoina ny Fanahy Masina hatrany an-kibon-dreniny aza. Ary maro amin’ny Zanak’Isiraely no hampodiny amin’i Jehovah Andriamaniny. Ary izy handeha eo alohany amin’ny fanahy sy ny herin’i Elia mba hampody ny fon’ny ray ho amin’ny zanaka, ary ny tsy manoa ho amin’ny fahendren’ny marina, hamboatra firenena voaomana ho an’ny Tompo (Mal. 3.23, 24). Ary hoy Zakaria tamin’ilay anjely: Inona no hahafantarako izany? fa izaho efa antitra, ary efa antitra koa ny vadiko. Ary ilay anjely namaly ka nanao taminy hoe: Izaho no Gabriela, izay mitsangana eo anatrehan’Andriamanitra; ary nirahina hiteny aminao aho ka hilaza aminao izany teny mahafaly izany. Koa, indro, ho moana hianao ka tsy hahay miteny ambara-pahatongan’ny andro hisehoan’izany zavatra izany, ho valin’ny tsy ninoanao ny teniko, izay ho tanteraka amin’ny fotoany. Ary ny olona dia niandry an’i Zakaria ka gaga noho izy naharitra ela tao amin’ny tempoly. Kanjo rehefa nivoaka izy, dia tsy nahay niteny taminy; ary dia fantatry ny olona fa efa nahita fahitana tao amin’ny tempoly izy; ary izy nanao baikon’ny moana taminy, ary dia mbola moana ihany. Ary rehefa tapitra ny andro nanaovany fanompoam-pivavahana, dia lasa nody tany an-tranony izy. Ary taorian’izany andro izany dia nitoe-jaza Elizabeta vadiny, dia niery dimy volana izy ka nanao hoe: Izao no nataon’ny Tompo tamiko tamin’ny andro izay nitsinjovany hahafa-tondromaso ahy amin’ny olona. ARY tamin’ny fahenim-bolana dia nirahin’Andriamanitra ny anjely Gabriela ho any an-tanàna anankiray any Galilia atao hoe Nazareta, ho any amin’ny virijina anankiray, izay voafofo ho vadin’ny lehilahy atao hoe Josefa, avy tamin’ny taranak’i Davida; ary ny anaran’ny virijina dia Maria. Ary nony niditra tao aminy ilay anjely, dia nanao hoe: Arahaba, ry ilay nohasoavina, ny Tompo momba anao. Ary taitra loatra izy noho ny teniny ka nieritreritra izay tokony ho hevitr’izany fiarahabana izany. Ary hoy ilay anjely taminy: Aza matahotra, ry Maria, fa efa nahita fitia tamin’Andriamanitra hianao. Ary, indro, hitoe-jaza hianao ka hiteraka zazalahy, ary ny anarany dia hataonao hoe JESOSY. Izy ho lehibe ka hatao hoe Zanaky ny Avo Indrindra; ary Jehovah Andriamanitra hanome Azy ny seza fiandrianan’i Davida rainy; ary hanjaka amin’ny taranak’i Jakoba mandrakizay Izy; ary ny fanjakany tsy hanam-pahataperana. Ary hoy Maria tamin’ilay anjely: Hanao ahoana re no hahatanteraka izany, fa tsy mahalala lahy aho? Ary ilay anjely namaly ka nanao taminy hoe: Ny Fanahy Masina ho tonga ao aminao, ary hisy herin’ny Avo Indrindra hanaloka anao; koa ny Masina Izay hateraka dia hatao hoe Zanak’Andriamanitra. Ary, indro, Elizabeta havanao dia efa mitoe-jaza koa, na dia efa antitra aza; ary efa mandray enina izy izao, izay natao hoe momba. Fa tsy hisy tsy ho tanteraka ny teny rehetra ataon’Andriamanitra. Dia hoy Maria: Inty ny ankizivavin’ny Tompo; aoka anie ho tonga amiko araka ny teninao. Dia nandao azy ilay anjely. ARY Maria niainga tamin’izany andro izany ka nandeha faingana ho any amin’ny tany havoana, ho ao an-tanàna anankiray any Joda; ary niditra tao an-tranon’i Zakaria izy ka niarahaba an’i Elizabeta. Ary rehefa ren’i Elizabeta ny fiarahaban’i Maria, dia nibitaka ny zaza tao an-kibony; ary nofenoina ny Fanahy Masina Elizabeta, dia niantso tamin’ny feo mahery hoe izy: Voatahy samy vehivavy hianao, ary voatahy ny hateraky ny kibonao. Avy aiza no ahatongavan’izao amiko, no mba vangian’ny renin’ny Tompoko aho? Fa, indro, raha vao ren’ny sofiko ny feon’ny fiarahabanao, dia nibitaka noho ny hafaliana ny zaza ato an-kiboko. Ary sambatra hianao izay nino; fa hefaina izay zavatra nampilazain’ny Tompo taminao. Ary hoy Maria: Ny foko mankalaza ny Tompo, Ary ny fanahiko efa ravoravo tamin’Andriamanitra, Mpamonjy ahy; Fa efa nijery ny fahambani-toetry ny ankizivaviny Izy. Fa, indro, hatramin’ny ankehitriny dia hataon’ny taranaka rehetra ho sambatra aho. Fa ny Mahery efa nanao zavatra lehibe tamiko; Ary masina ny anarany. Ary ny famindrampony dia amin’izay matahotra Azy Hatramin’ny taranaka fara mandimby. Nanao asa lehibe tamin’ny sandriny Izy; Nampihahaka ny mpiavonavona tamin’ny fiheveran’ny fony Izy. Nampiala ny lehibe tamin’ny seza fiandrianany Izy, Ary nanandratra ny ambany kosa. Ny noana novokisany soa; Fa ny manan-karena kosa nampialainy maina. Niahy an’Isiraely mpanompony Izy, Fa nahatsiaro ny famindrampony (Araka ny voalazany tamin’ny razantsika), Tamin’i Abrahama sy ny taranany mandrakizay. Ary Maria nitoetra teo amin’i Elizabeta tokony ho telo volana vao nody tany an-tranony.
Lioka 1:1-56 DIEM PROTESTANTA (DIEM)
Any ianao ry Teôfily hajaina, Olona maro no efa nilofo nirakitra an-tsoratra ny tantaran’ireo zavatra notanterahin’Andriamanitra teto anivontsika. Ny nanovozan’ireo mpanoratra dia ny vavolombelona nahita maso hatrany am-boalohany sady niandraikitra ny fitoriana ny tenin’Andriamanitra ka nampita izany tamintsika. Izaho koa mba namotopototra ny zavatra rehetra hatrany am-piandohana, ka sitrako ny manoratra ireny ho anao rehefa nalahatro tsara. Enga anie izany hahalalanao fa azo antoka ny fampianarana noraisinao! Tamin’ny andron’i Herôda mpanjakan’i Jodea, dia nisy mpisorona natao hoe Zakarià, isan’ny antoko-mpisoron’i Abià. Taranak’i Aharôna mpisorombe ny vadiny ary i Elizabeta no anarany. Olo-marina teo anatrehan’Andriamanitra izy mivady ary nanaraka ny didy amam-pitsipiky ny Tompo an-tsakany sy an-davany. Tsy nanan-janaka anefa izy roa satria momba i Elizabeta sady efa samy zokiolona izy mivady. Indray andro dia nanao fisoronana teo anatrehan’Andriamanitra tao an-tempoly i Zakarià, satria tonga ny anjaran’ny antokony. Naroso ny antsapaka araka ny fanaon’ny mpisorona ka izy no voatendry handoro ny ditin-kazo manitra ao amin’ny Toeramasin’ny Tompo. Nivavaka teo ivelany kosa ny vahoaka rehetra nandritra ny fotoana nandoroana ny ditin-kazo manitra. Tamin’izay dia nisy anjelin’ny Tompo niseho tamin’i Zakarià sady nijoro teo ankavanan’ny alitara fandoroana ny ditin-kazo manitra. Taitra mafy ka raiki-tahotra i Zakarià nony nahita azy. Fa hoy ilay anjely taminy: –Aoka izay ny tahotra, ry Zakarià, fa efa nohenoin’Andriamanitra ny vavakao: Hiteraka zazalahy aminao i Elizabeta vadinao. I Jôhany no hataonao anarany. Ho faly sy ravo ianao ary ny besinimaro koa ho faly amin’ny hahaterahany! Eny, ho lehibe eo anatrehan’ny Tompo izy, ary hifady divay sy zava-pisotro hafa mahamamo, sady ho feno ny Fanahy Masina hatrany an-kibon-dreniny. Maro amin’ny Israelita no hampodîny amin’ny Tompo Andriamanitra. Hombàn’ny fanahy aman-kerin’i Elià mpaminany izy ka hialoha ny Tompo, mba hampifandray am-po ny ray aman-dreny sy zanaka sady hamerin-doha ny maditra ho olo-marina feno fahendrena, ary dia hanomana vahoaka vonona handray ny Tompo. Fa hoy i Zakarià tamin’ny anjely: –Fomba ahoana no hahazoako antoka an’izany? Izaho ity efa antitra ary ny vadiko efa zokiolona ihany koa. Dia novalian’ny anjely hoe: –Izaho no Gabriela, ilay mijoro eo anatrehan’Andriamanitra mba hanompo Azy; nirahiny aho hiteny aminao sy hanambara aminao izany hafatra mahafaly izany. Noho ianao tsy nino ny teniko izay tsy maintsy ho tanteraka amin’ny fotoana voatendry dia ho moana ianao ka tsy afa-miteny mandra-pahatongan’izany. Niandry dia niandry an’i Zakarià ny vahoaka mpiangona ary gaga satria naharitra ela loatra tao amin’ny Toeramasina ity mpisorona. Nony injay anefa niala tao izy, dia tsy afa-niteny tamin’ny olona; hany ka takatr’ireo mpiangona fa nisy fahitana niseho taminy tao amin’ny Toeramasina. Baiko tanana no nataon’i Zakarià tamin’ny olona ary dia nitohy ny naha moana azy. Rehefa tapitra ny fotoana anjara fanompoany, dia lasa nandeha nody i Zakarià. Nitoe-jaza i Elizabeta vadiny tatỳ aoriana kely ary tsy nisehoseho nandritra ny dimy volana. Hoy ny eritreriny hoe: «Nataon’ny Tompo tamiko izao, fa ankehitriny dia sitrany tokoa ny hahafa-tondromaso ahy eo amin’ny tany ama-monina.» Rehefa bevohòka enim-bolana i Elizabeta, dia nirahin’Andriamanitra ny anjely Gabriela ho any amin’ny tanàna anankiray any Galilea atao hoe Nazareta, hankao amin’ny tovovavy fofombadin’ny lehilahy atao hoe Jôsefa. Io Jôsefa io dia taranak’i Davida mpanjaka; ary i Maria no anaran’ilay tovovavy. Niditra tao an-tranon’i Maria ilay anjely ka nanao taminy hoe: –Mifalia, ry nohasoavin’ny Tompo! Momba anao hatrany Izy! Taitra tokoa i Maria noho izany teny izany, ka nieritreritra izay mety ho hevitr’ilay fiarahabana. Ary hoy ny anjely taminy: –Aoka izay ny tahotra, ry Maria, fa efa nahazo tombon-tsoa tamin’Andriamanitra ianao! Hitoe-jaza ianao, ho tera-dahy, ary i Jesoa no hataonao anarany. Ho lehibe Izy sady hantsoina hoe Zanaky ny Avo indrindra. Ny Tompo Andriamanitra hahatonga Azy ho mpanjaka handimby an’i Davida razambeny; dia hanjaka mandrakizay amin’ny vahoaka Israely Izy ary tsy hanam-pahataperana ny Fanjakàny. Fa hoy i Maria tamin’ny anjely: –Hanao ahoana àry no hahatanterahan’izany, fa izaho manko virijiny? Dia novalian’ny anjely hoe: –Ho tonga eo aminao ny Fanahy Masina, ka ny herin’ny Avo indrindra hanarona anao. Noho izany ilay Masina haterakao dia hantsoina hoe Zanak’Andriamanitra. Ary indro i Elizabeta havanao efa mitoe-jaza koa, na iny izy antitra iny aza, ary efa bevohòka enim-bolana izao ilay natao hoe momba. Fa tsy misy zavatra tsy ho vitan’Andriamanitra! Tamin’izay dia hoy i Maria: –Intỳ aho mpanompovavin’ny Tompo, aoka anie ho tonga amiko araka ny teninao! Dia nandao azy ilay anjely. Niainga i Maria tamin’izany andro izany, ka nandeha faingana ho any amin’ny tanàna anankiray anatin’ny faritra be havoana any Joda, ary namantana tao an-tranon’i Zakarià ka niarahaba an’i Elizabeta. Vantany vao henon’i Elizabeta niarahaba azy i Maria, dia injao nibita-karavoana ilay zaza tao an-kibon’i Elizabeta; ary feno ny Fanahy Masina i Elizabeta ka nanandra-peo niantso mafy hoe: –Nombàn’Andriamanitra fitahiana amin’ny samy vehivavy ianao, ary nombàny fitahiana koa Ilay haterakao! Zinona moa aho no mba vangian’ny renin’ny Tompoko? Fa indro vantany vao henoko niarahaba ahy ianao, dia nibitaky ny haravoana tokoa ny zaza tao an-kiboko. Ary sambatra ianao nino fa ho tanteraka izay nampilazain’ny Tompo taminao! Ary hoy i Maria: –Mankalaza ny Tompo ny fanahiko, ary ny aiko miravo amin’Andriamanitra Mpamonjy ahy, noho Izy nitsinjo ahy mpanompovaviny tsinontsinona! Eny, hatramin’izao dia hambaran’ny taranaka rehetra hoe sambatra aho, fa zava-dehibe no nataon’ilay Mahery tamiko. Masina ny anarany! Ary hamindra fo hatramin’ny taranaka mifandimby ireo manaja Azy. Nanatanterahany asa lehibe ny sandriny mahery; ka ny mpihevi-tena ho ambony nataony mihahaka. Ny mpanjakazaka naongany hiala tamin’ny sezafiandrianany; ny tsinontsinona kosa nasandrany. Ny noana novokisany zava-tsoa; ny mpanankarena kosa nalefany nody maina. Niahy ny vahoaka Israely mpanompony Andriamanitra, satria nahatsiaro ny teniny tamin’ny razantsika; dia ny hamindra fo mandrakizay amin’i Abrahama sy ny taranany. Nitoetra tokony ho telo volana tao amin-dry Elizabeta i Maria vao lasa nody.
Lioka 1:1-56 Baiboly Katolika (MBC)
Noho ny maro efa nanoratra ny tantaran’ny zavatra inoana tokoa amintsika sy noraisintsika tamin’ny vavolombelona sady nahita maso no mpitory teny hatramin’ny voalohany, dia nataoko fa mety koa, rehefa niala nenina aho hahalala tsara ny zavatra rehetra hatramin’ny niandohany, ny hanoratra azy milamina tsara ho anao, ry Teôfily manan-kaja, mba ho fantatrao fa marina tokoa izay nampianarina anao. Tamin’ny andron’i Herôda mpanjakan’i Jodea, nisy mpisorona anankiray atao hoe Zakaria isan’ny fianakavian’i Abià, ary ny vadiny dia taranak’i Aarôna sy natao hoe Elizabeta. Samy marina teo imason’Andriamanitra izy mivady, sady nitondra tena tsy nanan-tsiny tamin’ny didy sy ny tenin’ny Tompo rehetra. Tsy nanan-janaka izy, fa momba i Elizabeta, ary efa samy zokiolona ihany izy mivady. Indray andro, nony nanao ny raharahan’ny mpisorona teo anatrehan’Andriamanitra i Zakaria araka ny anjaran’ny antokony, dia voatendrin’ny loka araka ny fanaon’ny mpisorona hiditra ao amin’ny Tempolin’ny Tompo, hanolotra ny emboka, ary ny vahoaka rehetra dia tao alatrano no nivavaka, tamin’ny ora fanolorana ny emboka. Fa nisy Anjelin’ny Tompo niseho taminy, nitsangana teo ankavanan’ny ôtely fanolorana ny emboka. Taitra i Zakaria nony nahita azy ka raiki-tahotra. Fa hoy ny Anjely taminy. «Aza matahotra, ry Zakaria, fa efa nohenoina ny fangatahanao, ka i Elizabeta vadinao dia hiteraka zazalahy aminao, ary Joany no hataonao anarany: dia ho faly sy ho ravo ianao, ary maro koa no ho faly amin’ny hahaterahany. Fa ho lehibe eo imason’ny Tompo izy: tsy hisotro divay na zava-mahamamo izy, sady ho fenon’ny Fanahy Masina hatrany an-kibon-dreniny; maro amin’ny zanak’i Israely no hampodiny amin’ny Tompo Andriamanitra, dia hialoha azy amin’ny fanahy sy ny herin’i Elia izy hampody ny fon’ny ray ho amin’ny zanaka ary ny tsy manoa ho amin’ny fahendren’ny olo-marina, hamboatra firenena voavonona ho an’ny Tompo.» Dia hoy i Zakaria tamin’ny Anjely: «Inona no hahafantarako izany fa izaho efa antitra, ary koa efa zokiolona ny vadiko?». Namaly ny Anjely nanao taminy hoe: «Izaho no Gabriely, ilay mitsangana eo anatrehan’Andriamanitra, ary nirahina aho hiteny aminao hampandre anao izany teny mahafaly izany; fa indro ho moana ianao ka tsy hahay miteny ambara-pahatongan’izany, noho ianao tsy nino ny teniko, izay ho tanteraka amin’ny fotoan’androny.» Niandry an’i Zakaria anefa ny olona ka gaga noho izy naharitra ela tao amin’ny Tempoly; kanjo nony nivoaka izy, dia tsy nahay niteny taminy, ka fantatry ny olona fa nahita fahitana tao anatin’ny Tempoly izy: dia baikon’ny moana no nitenenany taminy, fa moana tokoa izy. Ary nony tapitra ny anjara androny amin’ny raharahany, dia nody tany an-tranony izy. Ary taorian’izany andro izany dia nitoe-jaza i Elizabeta vadiny, ary niery dimy volana ka nanao hoe: «Izao no nataon’ny Tompo tamiko, tamin’ny andro nitsinjovany ahy hahafa-tondro-maso ahy amin’ny olona.» Ary rehefa nandray enina izy, dia nirahin’Andriamanitra ny Anjely Gabriely ho any amin’ny tanàna anankiray any Galilea atao hoe Nazareta, ho any amin’ny Virjiny anankiray fofom-badin’ilay lehilahy atao hoe Josefa, taranak’i Davida, ary ny anaran’ilay Virjiny dia Maria. Ary nony niditra tao aminy ilay Anjely dia nanao hoe: «Arahaba, ry ilay feno hasoavana; ny Tompo ao aminao; nosoavina noho ny vehivavy ianao.» Taitra izy nahare izany, ka nieritreritra izay tokony ho hevitr’izany fiarahabana izany. Fa hoy ny Anjely taminy: «Aza matahotra, ry Maria, fa sitrak’Andriamanitra ianao. Ary indro, hitoe-jaza ianao, ka hiteraka zazalahy, ary Jesoa no hataonao Anarany. Ho lehibe Izy ka hatao hoe Zanaky ny Avo indrindra; dia homen’Andriamanitra ny fiketrahan’i Davida rainy Izy, ka hanjaka mandrakizay amin’ny taranak’i Jakôba, ary tsy hanam-pahataperana ny fanjakany.» Fa hoy i Maria tamin’ilay Anjely: «Ahoana no hahatongavan’izany, fa tsy mahalala lahy aho?» «Ny Fanahy Masina, hoy ny Anjely namaly azy, no ho tonga ao aminao, ary ny herin’ny Avo indrindra hanaloka anao; noho izany dia hatao hoe Zanak’Andriamanitra ny Masina haterakao. Ary indro, i Elizabeta rahavavinao dia efa mitoe-jaza koa na dia efa antitra aza, ary efa mandray enina izy izao ilay natao hoe momba, fa tsy hisy tsy ho hain’Andriamanitra atao.» Dia hoy i Maria: «Inty aho ankizivavin’ny Tompo, aoka anie ho tanteraka amiko araka ny teninao.» Dia niala teo aminy ny Anjely. Niainga i Maria tamin’izany andro izany, ka nandeha haingana ho any amin’ny tany be tendrombohitra, ho any an-tanàna anankiray any Jodà, ary niditra tao an-tranon’i Zakaria ka niarahaba an’i Elizabeta. Nony vao ren’i Elizabeta ny fiarahaban’i Maria azy, dia nientana ny zaza tao an-kibony, ary feno ny Fanahy Masina i Elizabeta, ka nanandra-peo niantso mafy hoe: «Nosoavina noho ny vehivavy rehetra ianao, ary nosoavina ny hateraky ny kibonao. Ary avy aiza amiko izao no mba vangian’ny Renin’ny Tompoko aho? Fa indro raha vao ren’ny sofiko ny feonao niarahaba ahy, dia nientan-kafaliana ny zaza tato an-kiboko. Ary sambatra ilay nino fa ho tanteraka izay nampilazain’ny Tompo taminy!» Ary hoy i Maria: «Mankalaza ny Tompo ny fanahiko, ary faly sy ravo amin’Andriamanitra Mpamonjy ahy ny foko, fa notsinjoviny ny fiambanian’ny ankizy vaviny. Fa indro, hatramin’izao, dia hataon’ny taranaka rehetra hoe sambatra aho, satria efa nanao zavatra lehibe tamiko ilay Mahefa. Ary masina ny Anarany, sady amin’izay matahotra Azy hatramin’ny taranaka fara mandimby ny famindram-pony. Nahefa asa mahery tamin’ny sandriny Izy: dia nampihàfiny izay niavonavona tamin’ny fisainan’ny fony; Naongany hiala tamin’ny fiketrahany ny mpanapaka, fa ny ambany kosa nasandrany; ary ny noana novokisany soa, fa ny mpanan-karena kosa dia nampodiny mitondra tanam-polo. Niahy an’i Israely mpanompony Izy, fa tsy hadinony ny famindram-pony tamin’i Abrahama sy ny taranany mandrakizay, araka ny efa voalazany tamin’ny razantsika.» Nitoetra tokony ho telo volana tao amin’i Elizabeta i Maria vao nody tany an-tranony.