Jôhany 4:2-42
Jôhany 4:2-42 La Bible en Malgache (MRV)
kanefa tsy Jesosy tenany no nanao batisa fa ny mpianany, dia niala tany Jodia* Izy ka nankany Galilia indray. Ary tsy maintsy namakivaky an’i Samaria Izy. Tonga tao an-tanàna iray any Samaria, izay atao hoe Sikara, Jesosy; izy io dia akaikin’ny tany izay nomen’i Jakoba ho an’i Josefa zanany. Ary teo ilay fantsakan’i Jakoba. Koa satria sasatra tamin’ny nalehany Jesosy dia nipetraka teo am-pantsakana, rehefa tokony ho tamin’ny ora fahenina. Ary nisy vehivavy samaritana* iray avy hantsaka rano; dia hoy Jesosy taminy: Omeo Aho hosotroiko. Fa efa lasa nankany an-tanàna hividy hanina ny mpianany. Fa hoy Ravehivavy samaritana Taminy: Jiosy* Ianao ka nahoana no mangataka amiko rano hosotroina nefa aho vehivavy samaritana? Fa ny Jiosy dia tsy manan-draharaha amin’ny Samaritana. Ary hoy Jesosy: Raha fantatrao ny fanomezan’Andriamanitra sy izay miteny aminao hoe: Omeo Aho hosotroiko dia ianao no ho nangataka Taminy ka nomeny rano velona. Hoy Ravehivavy taminy: Tompoko, tsy manana fanovozana Ianao, sady lalina ny fantsakana; koa avy aiza no hahazoanao izany rano velona izany? Ianao va lehibe noho i Jakoba razantsika izay nanome anay ity fantsakana ity, sady izy sy ny zanany mbamin’ny bibiny no nisotro teto? Fa Jesosy namaly azy hoe: Izay rehetra misotro ity rano ity dia mbola hangetaheta indray; fa na iza na iza no misotro ny rano izay homeko azy dia tsy hangetaheta mandrakizay; satria ny rano izay homeko azy dia ho loharano miboiboika ao aminy ho fiainana mandrakizay. Dia hoy Ravehivavy Taminy: Tompoko, omeo izany rano izany aho mba tsy hangetaheta na hanketo hantsaka intsony. Ary hoy Jesosy taminy: Andeha ary antsoy ny vadinao dia mankanesa atỳ. Namaly Azy Ravehivavy hoe: Tsy manambady aho. Hoy Jesosy taminy: Marina ihany izay nolazainao hoe: Tsy manambady aho; fa efa nanambady indimy ianao sady tsy vadinao ilay itoeranao ankehitriny; marina izany voalazanao izany. Hoy Ravehivavy taminy: Tompoko, hitako fa mpaminany ianao. Ny razanay dia nivavaka teto amin’ity tendrombohitra ity; ianareo anefa dia milaza fa any Jerosalema ihany no tokony hivavahana. Hoy Jesosy taminy: Ravehivavy, minoa Ahy, fa avy ny andro ka tsy amin’ity tendrombohitra ity, na any Jerosalema aza, no hivavahanareo amin’ny Ray. Ianareo dia mivavaka amin’izay tsy fantatrareo; izahay kosa dia mivavaka amin’izay fantatray satria avy amin’ny Jiosy ny famonjena. Fa avy ny fotoana sady tonga ankehitriny, raha ny tena mpivavaka hivavaka amin’ny Ray amin’ny fanahy sy ny fahamarinana; satria ny Ray koa mitady ny mpivavaka Aminy ho tahaka izany. Andriamanitra dia Fanahy; ary izay mivavaka Aminy dia tsy maintsy mivavaka amin’ny fanahy sy ny fahamarinana. Dia hoy Ravehivavy taminy: Fantatro fa ho avy ny Mesia, ilay atao hoe Kristy*; koa rehefa tonga Izy dia hambarany amintsika ny zavatra rehetra. Hoy Jesosy taminy: Izaho izay miresaka aminao no Izy. Tamin’izay dia tonga ny mpianany ka gaga satria vehivavy no niresahany; nefa tsy nisy nahateny hoe: Inona no tadiavinao? Na hoe: Nahoana no miresaka aminy Ianao? Dia nandao ny sininy Ravehivavy ka nankany an-tanàna ary nilaza tamin’ny olona hoe: Andeha isika hizaha lehilahy iray, izay nilaza tamiko ny nataoko rehetra; izao angaha no Kristy! Dia nivoaka avy tao an-tanàna ny olona ka nankeo amin’i Jesosy. Nandritra izany fotoana izany kosa dia niangavy Azy ny mpianany hoe: Hano, Raby ô. Fa hoy Jesosy taminy: Izaho manan-kanina izay tsy fantatrareo. Dia niresaka ny mpianatra hoe: Nisy olona nitondra zavatra hohaniny va re? Hoy Jesosy taminy: Ny haniko dia ny manao ny sitrapon’izay naniraka Ahy sy ny mahavita ny asany. Moa tsy ianareo va no milaza hoe: Efa-bolana no sisa dia ho tonga ny fararano? Indro, lazaiko aminareo: Atopazy ny masonareo ka jereo, fa efa masaka sahady ho amin’ny fijinjana ny eny an-tsaha. Ary izay mijinja dia mandray karama ka mamory vokatra ho amin’ny fiainana mandrakizay mba hiara-mifaly ny mpamafy sy ny mpijinja. Ary amin’izany dia marina ilay teny hoe: Mamafy ny iray, mijinja kosa ny iray. Izaho naniraka anareo hijinja izay tsy nisasaranareo; olon-kafa no nisasatra, fa ianareo kosa no niditra teo amin’izay nisasarany. Maro ny Samaritana avy tao amin’izany tanàna izany no nino an’i Jesosy noho ny filazan-dRavehivavy izay nanambara hoe: Nolazainy tamiko avokoa izay rehetra nataoko. Rehefa nanatona Azy ny Samaritana dia nangataka Azy hitoetra tao aminy; koa nitoetra tao roa andro Izy. Ary maro koa no nino noho ny teniny ka nilaza tamin-dRavehivavy hoe: Tsy noho ny filazanao ihany no inoanay, fa ny tenanay no mandre ka fantatray fa Izy tokoa no Mpamonjy izao tontolo izao.
Jôhany 4:1-42 DIEM PROTESTANTA (DIEM)
Tamin’izay dia ren’ny Farisianina fa maro kokoa noho ny an’i Jôhany ireo olona tongan’i Jesoa ho mpianatra sy nataony batisa; (kanefa tsy ny tenan’i Jesoa no nanao batisa fa ireo mpianany). Nony fantatry ny Tompo hoe ren’ny Farisianina izany, dia niala tao Jodea Izy ary lasa nankany Galilea indray, ka tsy maintsy namakivaky ny faritany Samaria. Dia tonga tao amin’ny tanàna anankiray any Samaria i Jesoa. I Sikara no anaran’ilay tanàna, izay teo akaikin’ny saha nomen’i Jakôba an’i Jôsefa zanany; teo no nisy ny fantsakan’i Jakôba. Ary i Jesoa tamin’izay efa sasatry ny dia nataony, ka nipetraka teo amoron’ny fantsakana, tokony ho tamin’ny 12 antoandro. Nisy vehivavy samaritanina anankiray tonga hantsaka rano, ka nitenenan’i Jesoa hoe: –Mba omeo rano Aho hosotroiko! Fa ireo mpianany efa lasa nankany an-tanàna hividy sakafo. Dia hoy ilay vehivavy samaritanina tamin’i Jesoa: –Jiosy Ianao, ka nahoana no mangataka rano hosotroina amiko, nefa aho vehivavy samaritanina? Fa tsy mifandray amin’ny Samaritanina manko ny Jiosy. Ka izao no navalin’i Jesoa an-dravehivavy: –Raha mba fantatrao ny fanomezan’Andriamanitra ka fantatrao Ilay miteny aminao hoe: «mba omeo rano Aho hosotroiko», dia ianao no ho nangataka taminy ka homeny ranovelona. Dia hoy ravehivavy taminy: –Tsy manana fanovozana Ianao, Tompoko, sady lalina ny fantsakana; koa avy aiza no ahazoanao izany ranovelona izany? I Jakôba razantsika no nanome anay ity fantsakana ity ary nisotro rano teto avokoa ny tenany sy ny zanany mbamin’ny biby fiompiny. Fa Ianao angaha lehibe noho i Jakôba razantsika? Dia novalian’i Jesoa hoe: –Izay rehetra misotro amin’ity rano ity dia mbola hangetaheta hatrany. Fa na iza na iza hisotro amin’ny rano izay homeko azy dia tsy hangetaheta na oviana na oviana; satria ny rano izay homeko azy dia hanjary loharano ao anatiny ka hiboiboika ho aina maharitra mandrakizay. Ary hoy ravehivavy taminy: –Mba omeo amin’izany rano izany aho, Tompoko, dia tsy hangetaheta intsony ary koa tsy hankatỳ hantsaka intsony. I Jesoa kosa niteny taminy hoe: –Ndeha antsoy ny vadinao, ka miverena atỳ? Fa novalian-dravehivavy hoe: –Tsy manam-bady aho! Ary hoy i Jesoa taminy: –Marina ny filàzanao hoe tsy manam-bady ianao; efa nanam-bady indimy ianao, ary tsy vadinao ilay itoeranao ankehitriny. Koa marina izany voalazanao izany. Dia hoy ravehivavy taminy: –Hitako, Tompoko, fa mpaminany Ianao! Ireo razanay Samaritanina dia nivavaka teto amin’ity tendrombohitra ity; fa ianareo Jiosy kosa milaza fa any Jerosalema no tsy maintsy ivavahana. Fa izao no tenin’i Jesoa taminy: –Minoa Ahy ianao, ramatoa! Avy ny andro izay tsy hivavahana amin’ny Ray eto amin’ity tendrombohitra ity na any Jerosalema intsony. Ianareo Samaritanina dia mivavaka amin’izay tsy fantatrareo; fa izahay Jiosy kosa mivavaka amin’izay fantatray, satria mipoitra avy amin’ny Jiosy ny famonjena. Kanefa, ho an’ireo tena mpivavaka, dia avy ary efa tonga sahady aza ny andro izay hivavahany amin’ny Ray araka ny fanentanan’ny Fanahy Masina sy araka ny tena fivavahana marina; satria ny mpivavaka aminy araka izany no tadiavin’ny Ray. Andriamanitra dia Fanahy, ary ny mpivavaka aminy dia tsy maintsy mivavaka araka ny fanentanan’ny Fanahy Masina sy araka ny tena fivavahana marina. Dia hoy ravehivavy tamin’i Jesoa: –Fantatro fa misy Mesia anankiray ho avy, dia Ilay atao hoe Kristy! Ka rehefa tonga Izy, dia hambarany amintsika ny zavatra rehetra. I Jesoa kosa nilaza taminy hoe: –Izaho Izay miresaka aminao no Izy! Tamin’izay indrindra no tafaverina ny mpianany, ka gaga satria vehivavy no niresahany; saingy tsy nisy nanao hoe: «Inona no tadiavinao?» na hoe «Ahoana no iresahanao aminy?» Dia nandao ny sininy ravehivavy, ka lasa nankany an-tanàna hilaza amin’ny olona hoe: –Ndao ianareo hizaha Lehilahy anankiray, Izay nilaza tamiko ny nataoko rehetra; izao angaha no ilay Mesia? Dia nivoaka ny tanàna ny olona ka nankeo amin’i Jesoa. Raha tsy mbola tonga ny olona, dia niangavian’ny mpianany hisakafo i Jesoa ka nataony hoe: –Mpampianatra ô, hano re ny sakafo! Fa hoy i Jesoa taminy: –Izaho dia manana sakafo izay tsy fantatrareo. Tamin’izay ny mpianany dia nifampilaza hoe: –Nisy olona nitondra zavatra hohaniny angaha? Izao kosa no navalin’i Jesoa azy ireo: –Ny sakafoko dia ny manao ny sitrapon’Ilay naniraka Ahy sy ny manatanteraka ny asa nampanaoviny Ahy. Tsy ianareo ve no milaza fa efa-bolana sisa dia ho tonga ny taom-pijinjana? Indro kosa Aho milaza aminareo hoe: atopazy ny masonareo ka jereo ny eny an-tsaha, fa masaka ny vary sady efa fijinja! Izay mijinja dia mandray karama sahady ary mamory vokatra ho an’ny fiaina-maharitra mandrakizay; hany ka hiara-mifaly ny mpamafy sy ny mpijinja. Amin’izany manko dia marina ilay ohabolana hoe: «Ny iray mamafy ary ny iray kosa mijinja.» Izaho no naniraka anareo hijinja izay tsy nisasaranareo: olon-kafa no nisasatra, ary ianareo kosa nanohy eo amin’izay nisasarany. Maro ny Samaritanina tamin’izany tanàna izany no nino an’i Jesoa noho ny tenin-dravehivavy nanambara hoe: «Nolazainy tamiko avokoa ny nataoko rehetra.» Koa rehefa tonga teo amin’i Jesoa ny Samaritanina, dia niangavy Azy hitoetra tao aminy; ary dia nitoetra tao indroa andro i Jesoa. Vao mainka maro aza no nino Azy noho ny teny nataony; ka hoy ireo tamin-dravehivavy: –Tsy noho ny filàzanao ihany no inoanay fa ny tenanay no nandre, ka fantatray fa Izy tokoa no Mpamonjy an’izao tontolo izao.
Jôhany 4:2-42 Malagasy Bible (MG1865)
(kanefa tsy Jesosy no nanao batisa, fa ny mpianany), dia niala tany Jodia Izy ka nankany Galilia indray. Ary tsy maintsy mamaky an'i Samaria Izy. Dia tonga tao an-tanàna anankiray any Samaria Izy, izay atao hoe Sykara, akaikin'ny tany izay nomen'i Jakoba ho an'i Josefa zanany. Ary teo ilay fantsakan'i Jakoba. Ary satria sasatra Jesosy tamin'ny nalehany dia nipetraka teo am-pantsakana Izy, rehefa tokony ho tamin'ny ora fahenina. Ary nisy vehivavy Samaritana anankiray avy hantsaka rano dia hoy Jesosy taminy: Omeo Aho hosotroiko. (Fa ny mpianany efa lasa nankany an-tanàna hividy hanina) Fa hoy ravehivavy Samaritana taminy: Nahoana Hianao no Jiosy ka mangataka amiko hosotroina, nefa aho vehivavy Samaritana? (Fa ny Jiosy tsy manan-draharaha amin'ny Samaritana.) Jesosy namaly ka nanao taminy hoe: Raha fantatrao ny fanomezan'Andriamanitra sy Izay miteny aminao hoe: Omeo Aho hosotroiko, dia ianao no ho nangataka taminy, ka nomeny rano velona. Hoy ravehivavy taminy: Tompoko, tsy manana fanovozana Hianao, sady lalina ny fantsakana; koa avy aiza no ahazoanao izany rano velona izany? Hianao va lehibe noho Jakoba razantsika izay nanome anay ity fantsakana ity, sady izy sy ny zanany mbamin'ny bibiny no nisotro teto? Jesosy namaly ka nanao taminy hoe: Izay rehetra misotro ity rano ity dia mbola hangetaheta indray; fa na iza na iza no misotro ny rano izay homeko azy dia tsy hangetaheta mandrakizay; fa ny rano izay homeko azy dia ho loharano miboiboika ao anatiny ho fiainana mandrakizay. Hoy ravehivavy taminy: Tompoko, omeo izany rano izany aho, mba tsy hangetaheta na hanketo hantsaka intsony. Hoy Jesosy taminy: Andeha ary, antsoy ivadinao, ka mankanesa atỳ . Ravehivavy namaly ka nanao taminy hoe: Tsy manam-bady aho. Hoy Jesosy taminy: Marina ihany izay nolazainao hoe: Tsy manam-bady aho; fa efa nanam-bady indimy ianao, sady tsy vadinao ilay itoeranao ankehitriny; marina izany voalazanao izany. Hoy ravehivavy taminy: Tompoko, hitako fa mpaminany Hianao. Ny razantsika nivavaka teto amin'ity tendrombohitra ity; fa ianareo kosa milaza fa any Jerosalema no tokony hivavahana. Hoy Jesosy taminy: Ravehivavy, minoa Ahy, fa avy ny andro ka tsy amin'ity tendrombohitra ity, na any Jerosalema aza, no hivavahanareo amin'ny Ray. Hianareo mivavaka amin'izay tsy fantatrareo; izahay kosa mivavaka amin'izay fantatray, satria avy amin'ny Jiosy ny famonjena. Fa avy ny andro, sady tonga ankehitriny, raha ny tena mpivavaka hivavaka amin'ny Ray amin'ny fanahy sy ny fahamarinana; fa ny Ray koa mitady ny mpivavaka aminy ho tahaka izany. Andriamanitra dia Fanahy; ary izay mivavaka aminy tsy maintsy mivavaka amin'ny fanahy sy ny fahamarinana. Hoy ravehivavy taminy: Fantatro fa avy ny Mesia (Ilay atao hoe Kristy); ka rehefa tonga Izy, dia hambarany amintsika ny zavatra rehetra. Hoy Jesosy taminy: Izaho Izay miresaka aminao no Izy. Ary tamin'izay dia tonga ny mpianany ka gaga, satria vehivavy no niresahany; nefa tsy nisy nanao hoe: Inona no tadiavinao? na: Nahoana no miresaka aminy Hianao? Dia nandao ny sininy ravehivavy ary nankany an-tanàna ka nanao tamin'ny olona hoe: Andeha hizaha izaroa Lehilahy izaroana, Izay nilaza tamiko ny nataoko rehetra; Izao angaha no Kristy? Dia nivoaka avy tao an-tanàna ny olona ka nankeo amin'i Jesosy. Ary raha tsy mbola tonga izy ireny, ny mpianany dia nangataka taminy ka nanao hoe: Hano, Raby ô. Fa hoy Jesosy taminy: Izaho manan-kanin-kohanina izay tsy fantatrareo. Dia niresaka ny mpianatra ka nanao hoe: Nisy olona nitondra zavatra hohaniny va re? Hoy Jesosy taminy: Ny haniko dia ny manao ny sitrapon'izay naniraka Ahy sy ny mahavita ny asany. Moa ianareo tsy manao hoe va: Efa-bolana no sisa, dia tonga ny fararano? Indro, lazaiko aminareo: Atopazy ny masonareo, ka jereo ny eny an-tsaha, fa efa masaka sahady hojinjana izy. Ary izay mijinja dia mandray karama ka mamory vokatra ho amin'ny fiainana mandrakizay, mba hiara-mifaly ny mpamafy sy ny mpijinja. Ary amin'izany dia marina ilay teny hoe: Ny iray mamafy, ary ny iray kosa mijinja, Izaho naniraka anareo hijinja izay tsy nisasaranareo; olon-kafa no nisasatra, fa ianareo kosa no niditra teo amin'izay nisasarany. Ary maro ny Samaritana avy tao amin'izany tanàna izany no nino an'i Jesosy noho ny filazan-dravehivavy, izay nanambara hoe: Nolazainy tamiko avokoa izay rehetra nataoko. Ary rehefa nanatona Azy ny Samaritana, dia nangataka Azy hitoetra tao aminy; ka dia nitoetra tao indroa andro Izy. Ary maro koa no nino noho ny teniny ka nanao tamin-dravehivavy hoe: Tsy noho ny filazanao ihany no inoanay, fa ny tenanay no mandre, ka fantatray fa Izy tokoa no Mpamonjy izao tontolo izao.
Jôhany 4:2-42 Baiboly Protestanta Malagasy (MBP)
kanefa tsy Jesosy no nanao batisa, fa ny mpianany), dia niala tany Jodia Izy ka nankany Galilia indray. Ary tsy maintsy mamaky an’i Samaria Izy. Dia tonga tao an-tanàna anankiray any Samaria Izy, izay atao hoe Sykara, akaikin’ny tany izay nomen’i Jakoba ho an’i Josefa zanany. Ary teo ilay fantsakan’ i Jakoba. Ary satria sasatra Jesosy tamin’ny nalehany, dia nipetraka teo am-pantsakana Izy, rehefa tokony ho tamin’ny ora fahenina. Ary nisy vehivavy Samaritana anankiray avy hantsaka rano; dia hoy Jesosy taminy: Omeo Aho hosotroiko. (Fa ny mpianany efa lasa nankany an-tanàna hividy hanina). Fa hoy ravehivavy Samaritana taminy: Nahoana Hianao no Jiosy ka mangataka amiko hosotroina, nefa aho vehivavy Samaritana? (Fa ny Jiosy tsy manan-draharaha amin’ny Samaritana.) Jesosy namaly ka nanao taminy hoe: Raha fantatrao ny fanomezan’Andriamanitra sy Izay miteny aminao hoe: Omeo Aho hosotroiko, dia hianao no ho nangataka taminy, ka nomeny rano velona. Hoy ravehivavy taminy: Tompoko, tsy manana fanovozana Hianao, sady lalina ny fantsakana; koa avy aiza no ahazoanao izany rano velona izany? Hianao va lehibe noho Jakoba razantsika izay nanome anay ity fantsakana ity, sady izy sy ny zanany mbamin’ny bibiny no nisotro teto? Jesosy namaly ka nanao taminy hoe: Izay rehetra misotro ity rano ity dia mbola hangetaheta indray; fa na iza na iza no misotro ny rano izay homeko azy dia tsy hangetaheta mandrakizay; fa ny rano izay homeko azy dia ho loharano miboiboika ao anatiny ho fiainana mandrakizay. Hoy ravehivavy taminy: Tompoko, omeo izany rano izany aho, mba tsy hangetaheta na hanketo hantsaka intsony. Hoy Jesosy taminy: Andeha ary, antsoy ivadinao, ka mankanesa atỳ. Ravehivavy namaly ka nanao taminy hoe: Tsy manam-bady aho. Hoy Jesosy taminy: Marina ihany izay nolazainao hoe: Tsy manam-bady aho; fa efa nanam-bady indimy hianao, sady tsy vadinao ilay itoeranao ankehitriny; marina izany voalazanao izany. Hoy ravehivavy taminy: Tompoko, hitako fa mpaminany Hianao. Ny razantsika nivavaka teto amin’ity tendrombohitra ity; fa hianareo kosa milaza fa any Jerosalema no tokony hivavahana. Hoy Jesosy taminy: Ravehivavy, minoa Ahy, fa avy ny andro ka tsy amin’ity tendrombohitra ity, na any Jerosalema aza, no hivavahanareo amin’ny Ray. Hianareo mivavaka amin’izay tsy fantatrareo; izahay kosa mivavaka amin’izay fantatray, satria avy amin’ny Jiosy ny famonjena. Fa avy ny andro, sady tonga ankehitriny, raha ny tena mpivavaka hivavaka amin’ny Ray amin’ny fanahy sy ny fahamarinana; fa ny Ray koa mitady ny mpivavaka aminy ho tahaka izany. Andriamanitra dia Fanahy; ary izay mivavaka aminy tsy maintsy mivavaka amin’ny fanahy sy ny fahamarinana. Hoy ravehivavy taminy: Fantatro fa avy ny Mesia (Ilay atao hoe Kristy); ka rehefa tonga Izy, dia hambarany amintsika ny zavatra rehetra. Hoy Jesosy taminy: Izaho Izay miresaka aminao no Izy. Ary tamin’izay dia tonga ny mpianany ka gaga, satria vehivavy no niresahany; nefa tsy nisy nanao hoe: Inona no tadiavinao? na: Nahoana no miresaka aminy Hianao? Dia nandao ny sininy ravehivavy ary nankany an-tanàna ka nanao tamin’ny olona hoe: Andeha hizaha izaroa Lehilahy izaroana, Izay nilaza tamiko ny nataoko rehetra; Izao angaha no Kristy? Dia nivoaka avy tao an-tanàna ny olona ka nankeo amin’i Jesosy. Ary raha tsy mbola tonga izy ireny, ny mpianany dia nangataka taminy ka nanao hoe: Hano, Raby ô. Fa hoy Jesosy taminy: Izaho manan-kanin-kohanina izay tsy fantatrareo. Dia niresaka ny mpianatra ka nanao hoe: Nisy olona nitondra zavatra hohaniny va re? Hoy Jesosy taminy: Ny haniko dia ny manao ny sitrapon’Izay naniraka Ahy sy ny mahavita ny asany. Moa hianareo tsy manao hoe va: Efa-bolana no sisa, dia tonga ny fararano? Indro, lazaiko aminareo: Atopazy ny masonareo, ka jereo ny eny an-tsaha, fa efa masaka sahady hojinjana izy. Ary izay mijinja dia mandray karama ka mamory vokatra ho amin’ny fiainana mandrakizay, mba hiara-mifaly ny mpamafy sy ny mpijinja. Ary amin’izany dia marina ilay teny hoe: Ny iray mamafy, ary ny iray kosa mijinja. Izaho naniraka anareo hijinja izay tsy nisasaranareo; olon-kafa no nisasatra, fa hianareo kosa no niditra teo amin’izay nisasarany. Ary maro ny Samaritana avy tao amin’izany tanàna izany no nino an’i Jesosy noho ny filazan-dravehivavy, izay nanambara hoe: Nolazainy tamiko avokoa izay rehetra nataoko. Ary rehefa nanatona Azy ny Samaritana, dia nangataka Azy hitoetra tao aminy; ka dia nitoetra tao indroa andro Izy. Ary maro koa no nino noho ny teniny ka nanao tamin-dravehivavy hoe: Tsy noho ny filazanao ihany no inoanay, fa ny tenanay no mandre, ka fantatray fa Izy tokoa no Mpamonjy izao tontolo izao.
Jôhany 4:2-42 Baiboly Katolika (MBC)
- na dia tsy izy aza fa ny mpianany no nanao batemy ny olona, - dia niala tany Jodea Izy ka nankany Galilea indray. Ary tsy maintsy hamaky an’i Samaria Izy, ka tonga tany amin’ny tanànan’i Samaria anankiray atao hoe Sikara, akaikin’ny saha nomen’i Jakôba an’i Josefa zanany; teo no nisy ny fantsakan’i Jakôba. Ary sasatry ny dia nalehany i Jesoa ka nipetraka tsotra izao teo amoron’ny fantsakana, tokony ho tamin’ny ora fahenina. Dia inty nisy vehivavy Samaritanina anankiray tonga teo hantsaka rano, ka hoy i Jesoa taminy: «Mba omeo kely Aho hosotroiko» fa lasa nankany an-tanàna hividy hanina ny mpianany. Dia hoy ilay vehivavy Samaritanina taminy: «Nahoana Ianao no Jody ka no mangataka rano hosotroina amiko, nefa aho vehivavy Samaritanina?» (Fa tsy mifankahay moa ny Jody sy ny Samaritanina). Namaly i Jesoa ka nanao taminy hoe: «Raha fantatrao mantsy ny fanomezan’Andriamanitra sy Izay milaza aminao hoe: Mba omeo kely Aho hosotroiko, dia ianao indray aza no ho nangataka taminy ka homeny rano velona.» Hoy ravehivavy taminy: «Ianao, Tompoko, tsy manan-kanovozana, ary ny fantsakana lalina; ka aiza ange no hahazoanao izany rano velona izany? Ianao angaha lehibe noho i Jakôba razantsika, izay nahazoanay ity fantsakana ity sy nisotro teto na ny tenany, na ny zanany mbamin’ny bibiny?» Dia hoy i Jesoa namaly azy: «izay rehetra misotro amin’ity rano ity mbola hangetaheta ihany; fa izay hisotro amin’ny rano homeko azy no tsy hangetaheta mandrakizay, satria ny rano homeko azy, dia ho tonga loharano miboiboika ao anatiny hatrany amin’ny fiainana mandrakizay.» Ka hoy ravehivavy taminy: «Omeo amin’izany rano izany re aho, Tompoko, mba tsy hangetaheta intsony, dia tsy hankatỳ hantsaka koa.» Fa hoy i Jesoa taminy: «Mandehana miantsoa ny vadinao, ka mankanesa atỳ.» «Tsy manam-bady aho,» hoy ravehivavy. Dia hoy i Jesoa taminy: «Marina ny filazanao hoe: tsy manam-bady aho; fa efa nanam-bady indimy ianao, ary tsy vadinao ilay itoeranao ankehitriny, ka marina ny voalazanao.» Dia hoy ravehivavy taminy: «Tompoko, hitako fa Mpaminany ianao. Ny razanay nivavaka teo amin’io tendrombohitra io, ary ianareo kosa milaza fa any Jerosalema no tsy maintsy ivavahana.» Ary hoy i Jesoa taminy: «Ravehivavy, minoa Ahy, fa tonga ny andro, ka tsy amin’io tendrombohitra io na any Jerosalema aza no hivavahanareo amin’ny Ray. Hianareo mivavaka amin’izay tsy fantatrareo, fa izahay no mivavaka amin’izay fantatray, satria avy amin’ny Jody ny famonjena. Fa ho avy ny andro, ary efa tonga sahady aza, izay hivavahan’ny mpivavaka marina amin’ny Ray amin’ny fanahy sy fahamarinana, fa ny mpivavaka aminy toy izany no tadiavin’ny Ray. Andriamanitra dia fanahy, ary izay mivavaka aminy tsy maintsy mivavaka amin’ny fanahy sy fahamarinana.» Dia namaly ravehivavy ka nanao taminy hoe: «Fantatro fa avy ny Mesia (izay atao hoe Kristy); ka rehefa tonga Izy, dia hanambara amintsika ny zavatra rehetra.» Hoy i Jesoa taminy: «Izaho izay miresaka aminao izao no Izy.» Tamin’izay dia tonga ny mpianany ka gaga, satria vehivavy no niresahany; nefa tsy nisy nanao hoe: Inona no tadiavinao? na Ahoana no iresahanao aminy? Ravehivavy kosa tamin’izay dia nandao ny sininy ka lasa nankany an-tanàna nilaza tamin’ny olona hoe: «Andeha ianareo hizaha izao Lehilahy izao, fa nolazainy tamiko avokoa ny nataoko rehetra; ka izao angaha no Kristy?» Dia nivoaka avy tao an-tanàna ny olona hanatona an’i Jesoa. Mbola tsy tonga ny olona dia nanasa Azy ny mpianany nanao hoe: «Hano, Raby ô.» Fa hoy Izy taminy: «Izaho manan-kanin-kohanina izay tsy fantatrareo.» Dia nifampilaza hoe ny mpianany: «Nisy olona nanati-javatra hohaniny angaha?» Fa hoy i Jesoa tamin’izy ireo: «Ny haniko dia ny manao ny sitrapon’Izay naniraka Ahy, sy ny manatanteraka ny asany. Moa tsy lazainareo fa mbola efa-bolana vao taom-pijinjana? Kanefa lazaiko aminareo: Atopazo ny masonareo, ka tazano ny eny an-tsaha, fa efa manopy mena sahady ny vary ka efa ho fijinja. Izay mijinja dia mandray karama, ary mamory vokatra ho an’ny fiainana mandrakizay, mba hiara-mifaly ny mpamafy sy ny mpijinja. Fa amin’ity, marina ilay ohabolana hoe: Hafa no mamafy, hafa no mijinja. Nirahiko hijinja amin’izay tsy nasainareo ianareo; fa olon-kafa no niasa, ka ianareo no nanohy ny asany.» Maro ny Samaritanina tamin’izany tanàna izany no nino Azy, noho ny tenin-dravehivavy nanao hoe: «Nolazainy tamiko avokoa ny nataoko rehetra.» Fa nony tonga teo aminy ny Samaritanina, dia nangataka Azy hitoetra tao aminy, ary nitoetra tao indroa andro Izy. Ka vao mainka maro aza no nino Azy noho ny teny nataony, sy nanao tamin-dravehivavy hoe: «Tsy noho ny filazanao intsony no inoanay fa ny tenanay izao no nandre, ka fantatray fa Izy tokoa no Mpamonjy ny olona.»