Jôhany 12:1-19
Jôhany 12:1-19 Malagasy Bible (MG1865)
Ary rehefa henemana no sisa tsy tonga ny Paska, Jesosy dia tonga tao Betania, izay nitoeran'i Lazarosy, ilay natsangany tamin'ny maty. Dia nanao fanasana ho an'i Jesosy tao izy; ary Marta no nanompo; fa Lazarosy no anankiray tamin'izay niara-nipetraka nihinana taminy. Ary Maria, rehefa naka menaka manitra nisy narda sady tsara no saro-bidy, lanjan'iray livatra, dia nanosotra ny tongotr'i Jesosy sy namaoka ny tongony tamin'ny volondohany; ary feno ny hanitry ny menaka ny trano. Ary hoy Jodasy Iskariota, anankiray tamin'ny mpianany, ilay efa hamadika Azy: Nahoana io menaka io no tsy namidy denaria telon-jato ka nomena ny malahelo? Ary izy no nilaza izany, tsy noho ny fiahiany ny malahelo, fa satria mpangalatra izy sady nitondra ny kitapo ka naka izay tao anatiny. Dia hoy Jesosy: Avelao izy, mba hotehiriziny ho amin'ny andro hanamboarany Ahy halevina io. Fa ny malahelo dia etỳ aminareo mandrakariva; fa Izaho tsy mba ho etỳ aminareo mandrakariva. Ary ny vahoaka betsaka tamin'ny Jiosy nahalala fa teo Izy, dia tonga teo, nefa tsy noho Jesosy ihany, fa mba hahita an'i Lazarosy koa, ilay natsangany tamin'ny maty. Fa nihendry hahafaty an'i Lazarosy koa ny lohan'ny mpisorona, satria izy no nialan'ny maro tamin'ny Jiosy ka ninoany an'i Jesosy. Ary nony ampitson'iny ny vahoaka betsaka, izay tonga ho amin'ny andro firavoravoana, rehefa nahare fa hankany Jerosalema Jesosy, dia naka sampan-drofia ka nivoaka hitsena Azy sady niantso hoe: Hosana! Isaorana anie ny Mpanjakan'ny Isiraely, Ilay avy amin'ny anaran'i Jehovah (Sal. 118, 26). Ary Jesosy nahita zana-boriky anankiray, dia nitaingina azy, araka ny voasoratra hoe: Aza matahotra, ry Ziona zanakavavy; indro, avy ny Mpanjakanao mitaingina zana-boriky (Zak. 9. 9). Izany zavatra izany dia tsy fantatry ny mpianany tamin'ny voalohany; fa rehefa niditra tamin'ny voninahiny Jesosy, dia vao nahatsiaro izy fa voasoratra hilaza Azy izany zavatra izany, ary efa nataony taminy izany. Ary nanambara Azy ny vahoaka izay teny aminy, fony Izy niantso an'i Lazarosy hivoaka tamin'ny fasana ka nanangana azy tamin'ny maty. Ary izany koa no nitsenan'ny vahoaka Azy, satria efa reny fa nanao izany famantarana izany Izy. Ary tamin'izany ny Fariseo dia nifampilaza hoe: Hitanareo fa tsy mahefa na inona na inona akory ianareo; indro, efa lasa manaraka Azy avokoa izao tontolo izao.
Jôhany 12:1-19 La Bible en Malgache (MRV)
Rehefa henemana no sisa tsy hahatongavan’ny Paska, Jesosy, dia tonga tao Betania izay nitoeran’i Lazarosy, ilay natsangany tamin’ny maty. Nanao fanasana ho an’i Jesosy tao izy ireo; i Marta no nanompo; fa i Lazarosy no iray tamin’izay niara-nipetraka nihinana taminy. Ary rehefa naka menaka manitra nisy narda sady tsara no sarobidy, lanjana iray livatra, i Maria, dia nanosotra ny tongotr’i Jesosy sy namaoka ny tongony tamin’ny volon-dohany; koa feno ny hanitry ny menaka ny trano. Ary hoy i Jodasy iskariota, iray tamin’ny mpianany, dia ilay efa hamadika Azy: Nahoana io menaka io no tsy namidy denaria* telonjato ka nomena ny mahantra? Ary izy no nilaza izany, tsy noho ny fiahiany ny mahantra, fa noho izy mpangalatra sady izy koa no mpitondra ny kitapom-bola ka naka izay tao anatiny. Dia hoy Jesosy: Avelao izy mba hotehiriziny ho amin’ny andro hanamboarany Ahy halevina. Fa ny mahantra dia etỳ aminareo mandrakariva; fa Izaho tsy mba ho etỳ aminareo mandrakariva. Betsaka tamin’ny vahoaka Jiosy* no nahafantatra fa teo Jesosy, ary tonga teo ireo, nefa tsy noho Jesosy ihany fa mba hahita an’i Lazarosy koa, ilay natsangany tamin’ny maty. Fa nikendry hahafaty an’i Lazarosy koa ireo lehiben’ny mpisorona satria noho ny aminy no nialan’ny maro tamin’ny Jiosy ka ninoany an’i Jesosy. Ny ampitson’iny ny vahoaka betsaka, izay tonga ho amin’ny andro firavoravoana, rehefa nahare fa hankany Jerosalema Jesosy, dia naka sampan-drofia ka nivoaka hitsena Azy sady niantso hoe: Hosana*! Isaorana anie ny Mpanjakan’ny Israely, Ilay avy amin’ny anaran’NY TOMPO (Sal 118.26). Ary Jesosy nahita zana-boriky iray, dia nitaingina azy, araka ny voasoratra hoe: «Aza matahotra, ry Ziona* zanakavavy; indro, avy ny Mpanjakanao mitaingina zana-boriky» (Zak 9.9). Izany zavatra izany dia tsy fantatry ny mpianany tamin’ny voalohany; fa rehefa niditra tamin’ny voninahiny Jesosy, izay vao nahatsiaro izy ireo fa voasoratra hilaza Azy io zavatra io, sady efa nataony taminy izany. Ary nanambara Azy ny vahoaka izay teo Aminy, fony Izy niantso an’i Lazarosy hivoaka avy tao amin’ny fasana ka nanangana azy tamin’ny maty. Izany koa no nitsenan’ny vahoaka Azy satria efa reny fa nanao ilay famantarana iny Izy. Ary tamin’izany ny Fariseo* dia nifampilaza hoe: Hitanareo fa tsy mahefa na inona na inona akory ianareo; indro, lasa manaraka Azy avokoa izao tontolo izao.
Jôhany 12:1-19 Baiboly Protestanta Malagasy (MBP)
Ary rehefa henemana no sisa tsy tonga ny Paska, Jesosy dia tonga tao Betania, izay nitoeran’i Lazarosy, ilay natsangany tamin’ny maty. Dia nanao fanasana ho an’i Jesosy tao izy; ary Marta no nanompo; fa Lazarosy no anankiray tamin’izay niara-nipetraka nihinana taminy. Ary Maria, rehefa naka menaka manitra nisy narda sady tsara no saro-bidy, lanjan’iray livatra, dia nanosotra ny tongotr’i Jesosy sy namaoka ny tongony tamin’ny volon-dohany; ary feno ny hanitry ny menaka ny trano. Ary hoy Jodasy Iskariota, anankiray tamin’ny mpianany, ilay efa hamadika Azy: Nahoana io menaka io no tsy namidy denaria telon-jato ka nomena ny malahelo? Ary izy no nilaza izany, tsy noho ny fiahiany ny malahelo, fa satria mpangalatra izy sady nitondra ny kitapo ka naka izay tao anatiny. Dia hoy Jesosy: Avelao izy, mba hotehiriziny ho amin’ny andro hanamboarany Ahy halevina io. Fa ny malahelo dia etỳ aminareo mandrakariva; fa Izaho tsy mba ho etỳ aminareo mandrakariva. Ary ny vahoaka betsaka tamin’ny Jiosy nahalala fa teo Izy, dia tonga teo, nefa tsy noho Jesosy ihany, fa mba hahita an’i Lazarosy koa, ilay natsangany tamin’ny maty. Fa nihendry hahafaty an’i Lazarosy koa ny lohan’ny mpisorona, satria izy no nialan’ny maro tamin’ny Jiosy ka ninoany an’i Jesosy. ARY nony ampitson’iny ny vahoaka betsaka, izay tonga ho amin’ny andro firavoravoana, rehefa nahare fa hankany Jerosalema Jesosy, dia naka sampan-drofia ka nivoaka hitsena Azy sady niantso hoe: Hosana! Isaorana anie ny Mpanjakan’ny Isiraely, Ilay avy amin’ny anaran’i Jehovah (Sal. 118.26). Ary Jesosy nahita zana-boriky anankiray, dia nitaingina azy, araka ny voasoratra hoe: ,,Aza matahotra, ry Ziona zanakavavy; indro, avy ny Mpanjakanao mitaingina zana-boriky’’ (Zak. 9.9). Izany zavatra izany dia tsy fantatry ny mpianany tamin’ny voalohany; fa rehefa niditra tamin’ny voninahiny Jesosy, dia vao nahatsiaro izy fa voasoratra hilaza Azy izany zavatra izany, ary efa nataony taminy izany. Ary nanambara Azy ny vahoaka izay teny aminy, fony Izy niantso an’i Lazarosy hivoaka tamin’ny fasana ka nanangana azy tamin’ny maty. Ary izany koa no nitsenan’ny vahoaka Azy, satria efa reny fa nanao izany famantarana izany Izy. Ary tamin’izany ny Fariseo dia nifampilaza hoe: Hitanareo fa tsy mahefa na inona na inona akory hianareo; indro, efa lasa manaraka Azy avokoa izao tontolo izao.
Jôhany 12:1-19 DIEM PROTESTANTA (DIEM)
Enina andro talohan’ny Paska, dia tonga tao Betania ry i Jesoa, tao amin’izay nitoeran’i Lazara, ilay natsangany ho velona avy any amin’ny maty. Nanaovan’ny tao fanasana Izy; ary i Marta no nandroso sakafo, fa i Lazara kosa isan’izay niara-nihinana tamin’i Jesoa. Tamin’izay i Maria dia naka ilomanitra sarobidy, natao tamin’ny narda, lànjana ampahatelon-kilao. Nanosotra ny tongotr’i Jesoa izy, dia namaoka ny tongony tamin’ny volon-dohany ka heraka ny fofona mamerovero avy amin’ilay ilomanitra ny trano. Fa hoy i Jodasy Iskariôta, anankiray tamin’ny mpianatr’i Jesoa, ilay efa hanolotra Azy: –Nahoana iny ilomanitra iny no tsy namidy denàry telonjato homena ny mahantra? Tsy ny fiahiany ny mahantra anefa no nitenenany an’izany fa noho izy mpangalatra: mpitana ny kitapom-bola izy ary naka izay nalatsaka tao anatiny. Fa hoy i Jesoa: –Aoka re izy, ry Jodasy, fa ho fitsinjovana ny andro hamboarana Ahy halevina no anatontosany izany! Ny mahantra moa eto aminareo mandrakariva, fa Izaho tsy mba eto aminareo mandrakariva. Vahoaka maro tamin’ny Jiosy no nahalala fa tao Betania i Jesoa. Dia tonga tao ireo, tsy noho i Jesoa ihany fa mba hahita koa an’i Lazara, ilay natsangany ho velona avy any amin’ny maty. Ny lohandoha-mpisorona kosa dia tapa-kevitra hamono an’i Lazara koa, satria noho izy dia maro ny Jiosy niala tamin-dry zareo ka nino an’i Jesoa. Ny ampitson’iny, dia ren’ny vahoaka maro izay tonga hankalaza ny Paska fa ho avy ao Jerosalema i Jesoa. Dia naka sampan-drofia izy ireo, ka niainga hitsena Azy sady niantsoantso hoe: –Dera anie ho an’Andriamanitra! Hombàm-pitahiana amin’ny anaran’ny Tompo anie Ilay avy, ilay Mpanjakan’i Israely! I Jesoa kosa nahita zana-boriky anankiray, ka nitaingina azy, araka ny voalazan’ny Soratra Masina hoe: «Aza matahotra, ry mponina ao Tsiôna! Indro fa tonga ny Mpanjakanareo mitaingina zana-boriky!» Izany zavatra izany dia tsy azon’ny mpianany tamin’ny voalohany; fa rehefa nomen’Andriamanitra voninahitra i Jesoa, vao tsaroan’ny mpianany fa voalazan’ny Soratra Masina ny amin’i Jesoa izany sady nataon’ny olona taminy. Vavolombelona manambara an’i Jesoa ny vahoaka izay niaraka taminy fony Izy niantso an’i Lazara hiala tao am-pasana sy nanangana azy ho velona avy any amin’ny maty. Izany koa no nitsenan’ny vahoaka azy: efa ren’izy ireo manko ny nanaovan’i Jesoa izany famantarana izany. Tamin’izay ny Farisianina dia nifampilaza hoe: –Hitanareo fa tsy mahefa na inona na inona ianareo! Jereo fa lasa manaraka Azy avokoa izao tontolo izao.
Jôhany 12:1-19 Baiboly Katolika (MBC)
Nony henemana sisa tsy hahatongavan’ny Paka, dia tonga tany Betania i Jesoa tany amin’izay nitoeran’i Lazara, ilay natsangan’i Jesoa ho velona. Nanaovan’ny tao nahandro Izy, ka i Marta nampihinana, i Lazara isan’izay niara-nihinana taminy. Ary i Maria kosa naka diloilo manitra sarobidy lanjana iray livatra natao tamin’ny salohin’ny narda, dia nanosotra ny tongotr’i Jesoa sy namaoka ny tongony tamin’ny volon-dohany, ka nandraraka eran’ny trano ny hanitry ny diloilo. Tamin’izay hoy i Jodasy IsKariota, anankiray tamin’ny mpianany, ilay efa hamadika Azy hoe: «Tsy naleo re namidy denie telon-jato iny diloilo manitra iny ka nomena ny mahantra?» Tsy ny fiahiany ny mahantra anefa no nilazany an’izany, fa noho izy mpangalatra sy mpitana ny kitapom-bola, ary nifetsy izay nalatsaka tao anatiny. Ka hoy i Jesoa taminy: «Avelao izy hanao, fa nitahiry izany ho amin’ny andro handevenana Ahy. Fa ny mahantra dia hisy mandrakariva eto aminareo, ary Izaho kosa tsy mba ho eto aminareo lalandava.» Maro tamin’ny Jody no nahare hoe tao Betania i Jesoa, ka tonga tao, tsy noho i Jesoa ihany, fa mba hahita an’i Lazara ilay natsangany ho velona koa. Fa i Lazara koa dia efa notetehin’ny lehiben’ny mpisorona hovonoina, satria noho izy, dia maro ny olona niala tamin’ny Jody ka nino an’i Jesoa. Nony ampitso, dia ren’ny vahoaka be izay tonga hanao ny fety fa ho avy ao Jerosalema i Jesoa, ka naka sampan-drofia izy, dia nitsena Azy sy niantso hoe: «Hôzàna, hohasoavina anie Ilay avy, amin’ny Anaran’ny Tompo, sy Mpanjakan’i Israely. Ary i Jesoa nahita zana-boriky anankiray, dia nitaingina azy, araka ny voasoratra hoe: Aza matahotra, ry zanakavavin’i Siôna; Indro avy ny Mpanjakanao mitaingina zana-boriky.» Tamin’izay dia tsy mbola fantatry ny mpianany ny hevitr’izany, fa nony efa voasandratra tamin’ny voninahiny i Jesoa vao tsaroany fa sady voasoratra ny aminy izany no nataon’izy ireo taminy koa. Koa nanambara Azy ny vahoaka izay nanatrika ny fiantsoany an’i Lazara hivoaka tamin’ny fasana sy ny nananganany azy ho velona, ka ny nandrenesan’ny vahoaka be ny nanaovany an’izany fahagagana izany indrindra no niaviany hitsena Azy. Dia vaky ny Farisianina nifampilaza hoe: «Hitanareo fa tsy mahomby ianareo; indro fa mirohotra manaraka Azy avokoa izao tontolo izao.»