Genesỳ 8:1-22
Genesỳ 8:1-22 Baiboly Protestanta Malagasy (MBP)
Ary Andriamanitra nahatsiaro an’i Noa mbamin’ny bibi-dia rehetra ary ny biby fiompy rehetra, izay niara-nitoetra taminy tao anatin’ny sambo-fiara; ary Andriamanitra nampandeha rivotra eran’ny tany, ka dia nihena ny rano. Ary tampina ny loharanon’ny lalina sy ny varavaran’ny lanitra, ka nitsahatra ilay ranonorana nivatravatra avy tany an-danitra. Ary nihena niandalana niala tamin’ny tany ny rano; ary rehefa afaka dimam-polo amby zato andro, dia efa nihena ny rano. Dia nipetraka teo amin’ny tendrombohitra any Ararata ny sambo-fiara tamin’ny andro fahafito ambin’ny folo tamin’ny volana fahafito. Ary ny rano dia mbola nihena niandalana hatramin’ny volana fahafolo; tamin’ny andro voalohany tamin’ny volana fahafolo dia niseho ny tampon’ny tendrombohitra. Ary rehefa afaka efa-polo andro, dia novohan’i Noa ny varavarankelin’ny sambo-fiara izay efa nataony. Dia namoaka goaika anankiray izy, ary niverimberina mandra-paharìtry ny rano tamin’ny tany iny. Dia namoaka voromailala anankiray izay teo aminy izy, hizahany na efa kely ny rano tambonin’ny tany, na tsia. Fa tsy hitan’ilay voromailala izay hipetrahan’ny faladiany, dia niverina tamin’i Noa tao anatin’ny sambo-fiara izy, satria mbola nisy rano tambonin’ny tany rehetra; ary Noa naninjitra ny tànany ka nandray sy nampiditra azy ho ao aminy tao anatin’ny sambo-fiara. Ary mbola niandry hafitoana koa izy; dia namoaka ilay voromailala tamin’ny sambo-fiara indray izy. Dia niditra teo aminy ilay voromailala nony hariva ny andro; ary, indro, nisy ravin’oliva maitso teo am-bavany; izany no nahafantaran’i Noa fa efa kely ny rano tambonin’ny tany. Ary mbola niandry hafitoana indray izy, dia namoaka ilay voromailala; ary tsy niverina teo aminy intsony iny. ARY tamin’ny andro voalohany tamin’ny volana voalohany tamin’ny taona fahiraika amby enin-jato, dia ritra ny rano teo ambonin’ny tany; ary nanaisotra ny tafon’ny sambo-fiara Noa ka nijery, ary, indro, efa maina ny tany. Ary tamin’ny andro fahafito amby roa-polo tamin’ny volana faharoa, dia maina ny tany. Ary Andriamanitra dia niteny tamin’i Noa ka nanao hoe: Mivoaha amin’ny sambo-fiara hianao sy ny vadinao aman-janakao ary ny vinantonaovavy miaraka aminao. Ary ny zavamanan-aina rehetra, izay eo aminao, avy tamin’ny nofo rehetra, dia ny vorona sy ny biby fiompy sy ny biby rehetra izay mandady na mikisaka amin’ny tany, dia ento mivoaka miaraka aminao; ary aoka hiteraka be eny ambonin’ny tany sy ho maro anaka ary hihabetsaka eny ambonin’ny tany ireny. Dia nivoaka Noa mbamin’ny vadiny aman-janany ary ny vinantonivavy niaraka taminy. Ny zavamanan-aina rehetra sy ny biby rehetra izay mandady na mikisaka ary ny vorona rehetra mbamin’izay rehetra mihetsiketsika eny ambonin’ny tany dia samy nivoaka avy tao amin’ny sambo-fiara araka ny karazany. Ary Noa dia nanorina alitara ho an’i Jehovah; ary ny biby madio rehetra sy ny vorona madio rehetra dia nanalany ka nataony fanatitra odorana teo ambonin’ny alitara. Dia nandre ny hanitra ankasitrahana Jehovah, ka hoy Izy tam-pony: Tsy mba hanozona ny tany intsony noho ny amin’ny olona Aho; fa ny fisainan’ny fon’ny olona dia ratsy hatramin’ny fahazazany; ary tsy mba handringana ny velona rehetra intsony Aho tahaka izay nataoko. Raha mbola maharitra koa ny tany, dia tsy hanam-pitsaharana ny taom-pamafazana sy ny taom-pijinjana, ary ny hatsiaka sy ny hafanana ary ny fahavaratra sy ny ririnina, ary ny andro sy ny alina.
Genesỳ 8:1-22 Malagasy Bible (MG1865)
Ary Andriamanitra nahatsiaro an'i Noa mbamin'ny bibi-dia rehetra ary ny biby fiompy rehetra, izay niara-nitoetra taminy tao anatin'ny sambo-fiara; ary Andriamanitra nampandeha rivotra eran'ny tany, ka dia nihena ny rano. Ary tampina ny loharanon'ny lalina sy ny varavaran'ny lanitra, ka nitsahatra ilay ranonorana nivatravatra avy tany an-danitra. Ary nihena niandalana niala tamin'ny tany ny rano; ary rehefa afaka dimam-polo amby zato andro, dia efa nihena ny rano. Dia nipetraka teo amin'ny tendrombohitra any Ararata ny sambo-fiara tamin'ny andro fahafito ambin'ny folo tamin'ny volana fahafito. Ary ny rano dia mbola nihena niandalana hatramin'ny volana fahafolo; tamin'ny andro voalohany tamin'ny volana fahafolo dia niseho ny tampon'ny tendrombohitra. Ary rehefa afaka efa-polo andro, dia novohan'i Noa ny varavarankelin'ny sambo-fiara izay efa nataony. Dia namoaka goaika anankiray izy, ary niverimberina mandra-paharitry ny rano tamin'ny tany iny. Dia namoaka voromailala anankiray izay teo aminy izy, hizahany na efa kely ny rano tambonin'ny tany, na tsia. Fa tsy hitan'ilay voromailala izay hipetrahan'ny faladiany, dia niverina tamin'i Noa tao anatin'ny sambo-fiara izy, satria mbola nisy rano tambonin'ny tany rehetra; ary Noa naninjitra ny tànany ka nandray sy nampiditra azy ho ao aminy tao anatin'ny sambo-fiara. Ary mbola niandry hafitoana koa izy; dia namoaka ilay voromailala tamin'ny sambo-fiara indray izy. Dia niditra teo aminy ilay voromailala nony hariva ny andro; ary, indro, nisy ravin'oliva maitso teo am-bavany; izany no nahafantaran'i Noa fa efa kely ny rano tambonin'ny tany. Ary mbola niandry hafitoana indray izy, dia namoaka ilay voromailala; ary tsy niverina teo aminy intsony iny. Ary tamin'ny andro voalohany tamin'ny volana voalohany tamin'ny taona fahiraika amby enin-jato, dia ritra ny rano teo ambonin'ny tany; ary nanaisotra ny tafon'ny sambo-fiara Noa ka nijery, ary, indro, efa maina ny tany. Ary tamin'ny andro fahafito amby roa-polo tamin'ny volana faharoa, dia maina ny tany. Ary Andriamanitra dia niteny tamin'i Noa ka nanao hoe: Mivoaha amin'ny sambo-fiara ianao sy ny vadinao aman-janakao ary ny vinantonao vavy miaraka aminao. Ary ny zava-manan'aina rehetra, izay eo aminao, avy tamin'ny nofo rehetra, dia ny vorona sy ny biby fiompy sy ny biby rehetra izay mandady na mikisaka amin'ny tany, dia ento mivoaka miaraka aminao; ary aoka hiteraka be eny ambonin'ny tany sy ho maro anaka ary hihabetsaka eny ambonin'ny tany ireny. Dia nivoaka Noa mbamin'ny vadiny aman-janany ary ny vinantonivavy niaraka taminy; Ny zava-manan'aina rehetra sy ny biby rehetra izay mandady na mikisaka ary ny vorona rehetra mbamin'izay rehetra mihetsiketsika eny ambonin'ny tany dia samy nivoaka avy tao amin'ny sambo-fiara araka ny karazany. Ary Noa dia nanorina alitara ho an'i Jehovah; ary ny biby madio rehetra sy ny vorona madio rehetra dia nanalany ka nataony fanatitra odorana teo ambonin'ny alitara. Dia nandre ny hanitra ankasitrahana Jehovah, ka hoy Izy tam-pony: Tsy mba hanozona ny tany intsony noho ny amin'ny olona Aho; fa ny fisainan'ny fon'ny olona dia ratsy hatramin'ny fahazazany; ary tsy mba handringana ny velona rehetra intsony Aho tahaka izay nataoko. Raha mbola maharitra koa ny tany, dia tsy hanam-pitsaharana ny taom-pamafazana sy ny taom-pijinjana, ary ny hatsiaka sy ny hafanana ary ny fahavaratra sy ny ririnina,ary ny andro sy ny alina.
Genesỳ 8:1-22 La Bible en Malgache (MRV)
Ary Andriamanitra nahatsiaro an’i Noa mbamin’ny bibidia rehetra ary ny biby fiompy rehetra izay niara-nitoetra taminy tao anatin’ny sambofiara; ary Andriamanitra nampandalo rivotra nanerana ny tany ka nihena ny rano. Ary tampina ireo loharanon’ny lalina sy ny varavaran’ny lanitra ka nitsahatra ilay ranonorana nivatravatra avy tany an-danitra. Dia niala niandalana tamin’ny tany ny rano; nony afaka dimampolo amby zato andro dia efa nihena ny rano. Dia nipetraka teo amin’ny tendrombohitra any Ararata ny sambofiara tamin’ny andro fahafito amby folo tamin’ny volana fahafito. Nefa ny rano dia mbola nihena niandalana hatramin’ny volana fahafolo; koa tamin’ny andro voalohany tamin’ny volana fahafolo dia niseho ny tampon’ny tendrombohitra. Rehefa afaka efapolo andro dia novohan’i Noa ny varavarankelin’ny sambofiara izay nataony. Dia namoaka goaika iray izy, ary niverimberina izy iny mandra-paharìtra ny rano tamin’ny tany. Dia namoaka voromailala iray izay teo aminy izy, hahitany na efa kely ny rano tetỳ ambonin’ny tany na tsia. Nefa tsy hitan’ilay voromailala izay hipetrahan’ny faladiany ka niverina tany amin’i Noa tao anatin’ny sambofiara izy satria mbola nisy rano teo ambonin’ny tany manontolo. Ary nanatsotra ny tanany i Noa ka nandray azy izy ary nampiditra azy ho ao aminy tao anatin’ny sambofiara. Mbola niandry hafitoana koa izy dia navoakany tao amin’ny sambofiara indray ilay voromailala. Dia niditra teo aminy ilay voromailala nony hariva ny andro ary indro, nisy ravin’oliva maitso teo am-bavany! Izany no nahafantaran’i Noa fa efa kely ny rano teny ambonin’ny tany. Ary mbola niandry hafitoana indray izy dia namoaka ilay voromailala. Tsy niverina teo aminy intsony anefa iny. Tamin’ny andro voalohany tamin’ny volana voalohany tamin’ny taona fahiraika sy eninjato dia ritra ny rano teny ambonin’ny tany. Ary nanaisotra ny tafon’ny sambofiara i Noa ka nijery ary indro, efa maina ny tany. Tamin’ny andro fahafito amby roapolo tamin’ny volana faharoa dia maina ny tany. Ary Andriamanitra niteny tamin’i Noa hoe: Mivoaha avy ao amin’ny sambofiara ianao sy ny vady aman-janakao ary ny vinantovavinao miaraka aminao. Ary ny zavamananaina rehetra izay miaraka aminao, avy tamin’ny nofo rehetra, dia ny vorona, ny biby fiompy, ny biby rehetra izay mandady na mikisaka amin’ny tany, dia avoahy miaraka aminao, ary aoka hiteraka betsaka eny ambonin’ny tany sy ho maro anaka ary hitombo isa eny ambonin’ny tany ireny. Dia nivoaka avy tao i Noa sy ny vady aman-janany ary ny vinantovaviny niaraka taminy. Ny zavamananaina rehetra sy ny biby rehetra izay mandady na mikisaka ary ny vorona rehetra mbamin’izay rehetra mihetsiketsika eny ambonin’ny tany isan-tsokajiny dia samy nivoaka avy tao amin’ny sambofiara. Dia nanorina alitara ho an’NY TOMPO i Noa; nanalany natao fanatitra dorana manontolo teo ambonin’ny alitara ny biby madio rehetra sy ny vorona madio rehetra. Dia nandre ny hanitra ankasitrahana NY TOMPO ka hoy Izy tao am-pony: Tsy mba hanozona ny tany intsony noho ny amin’ny olona Aho; fa izay foronin’ny fon’ny olona dia ratsy hatramin’ny fahazazany; ary tsy mba handringana ny velona rehetra intsony tahaka izay nataoko teo Aho. Raha mbola maharitra koa ny tany dia tsy hanam-pitsaharana ny fotoam-pamafazana sy ny fotoam-pijinjana, ny hatsiaka sy ny hafanana, ny fahavaratra sy ny ririnina ary ny andro sy ny alina.
Genesỳ 8:1-22 Baiboly Protestanta Malagasy (MBP)
Ary Andriamanitra nahatsiaro an’i Noa mbamin’ny bibi-dia rehetra ary ny biby fiompy rehetra, izay niara-nitoetra taminy tao anatin’ny sambo-fiara; ary Andriamanitra nampandeha rivotra eran’ny tany, ka dia nihena ny rano. Ary tampina ny loharanon’ny lalina sy ny varavaran’ny lanitra, ka nitsahatra ilay ranonorana nivatravatra avy tany an-danitra. Ary nihena niandalana niala tamin’ny tany ny rano; ary rehefa afaka dimam-polo amby zato andro, dia efa nihena ny rano. Dia nipetraka teo amin’ny tendrombohitra any Ararata ny sambo-fiara tamin’ny andro fahafito ambin’ny folo tamin’ny volana fahafito. Ary ny rano dia mbola nihena niandalana hatramin’ny volana fahafolo; tamin’ny andro voalohany tamin’ny volana fahafolo dia niseho ny tampon’ny tendrombohitra. Ary rehefa afaka efa-polo andro, dia novohan’i Noa ny varavarankelin’ny sambo-fiara izay efa nataony. Dia namoaka goaika anankiray izy, ary niverimberina mandra-paharìtry ny rano tamin’ny tany iny. Dia namoaka voromailala anankiray izay teo aminy izy, hizahany na efa kely ny rano tambonin’ny tany, na tsia. Fa tsy hitan’ilay voromailala izay hipetrahan’ny faladiany, dia niverina tamin’i Noa tao anatin’ny sambo-fiara izy, satria mbola nisy rano tambonin’ny tany rehetra; ary Noa naninjitra ny tànany ka nandray sy nampiditra azy ho ao aminy tao anatin’ny sambo-fiara. Ary mbola niandry hafitoana koa izy; dia namoaka ilay voromailala tamin’ny sambo-fiara indray izy. Dia niditra teo aminy ilay voromailala nony hariva ny andro; ary, indro, nisy ravin’oliva maitso teo am-bavany; izany no nahafantaran’i Noa fa efa kely ny rano tambonin’ny tany. Ary mbola niandry hafitoana indray izy, dia namoaka ilay voromailala; ary tsy niverina teo aminy intsony iny. ARY tamin’ny andro voalohany tamin’ny volana voalohany tamin’ny taona fahiraika amby enin-jato, dia ritra ny rano teo ambonin’ny tany; ary nanaisotra ny tafon’ny sambo-fiara Noa ka nijery, ary, indro, efa maina ny tany. Ary tamin’ny andro fahafito amby roa-polo tamin’ny volana faharoa, dia maina ny tany. Ary Andriamanitra dia niteny tamin’i Noa ka nanao hoe: Mivoaha amin’ny sambo-fiara hianao sy ny vadinao aman-janakao ary ny vinantonaovavy miaraka aminao. Ary ny zavamanan-aina rehetra, izay eo aminao, avy tamin’ny nofo rehetra, dia ny vorona sy ny biby fiompy sy ny biby rehetra izay mandady na mikisaka amin’ny tany, dia ento mivoaka miaraka aminao; ary aoka hiteraka be eny ambonin’ny tany sy ho maro anaka ary hihabetsaka eny ambonin’ny tany ireny. Dia nivoaka Noa mbamin’ny vadiny aman-janany ary ny vinantonivavy niaraka taminy. Ny zavamanan-aina rehetra sy ny biby rehetra izay mandady na mikisaka ary ny vorona rehetra mbamin’izay rehetra mihetsiketsika eny ambonin’ny tany dia samy nivoaka avy tao amin’ny sambo-fiara araka ny karazany. Ary Noa dia nanorina alitara ho an’i Jehovah; ary ny biby madio rehetra sy ny vorona madio rehetra dia nanalany ka nataony fanatitra odorana teo ambonin’ny alitara. Dia nandre ny hanitra ankasitrahana Jehovah, ka hoy Izy tam-pony: Tsy mba hanozona ny tany intsony noho ny amin’ny olona Aho; fa ny fisainan’ny fon’ny olona dia ratsy hatramin’ny fahazazany; ary tsy mba handringana ny velona rehetra intsony Aho tahaka izay nataoko. Raha mbola maharitra koa ny tany, dia tsy hanam-pitsaharana ny taom-pamafazana sy ny taom-pijinjana, ary ny hatsiaka sy ny hafanana ary ny fahavaratra sy ny ririnina, ary ny andro sy ny alina.
Genesỳ 8:1-22 DIEM PROTESTANTA (DIEM)
Rehefa afaka izany, dia notsarovan’Andriamanitra i Noà sy ny bibidia rehetra ary ny biby fiompy rehetra izay niaraka taminy tao anatin’ny sambofiara; ka nampandalo rivo-mahery teny ambonin’ny tany Izy, dia niharîtra ny rano. Nihidy ny loharano niboiboika avy any ambanin’ny tany sy ny varavaran’ny lanitra, ary nitsahatra ny ranonorana. Niala tsikelikely ny rano teny ambonin’ny tany, ary nihena nony afaka 150 andro. Ary tamin’ny volana fahafito, andro faha-17, dia niantsona teo an-tendrombohitr’i Ararata ny sambofiara. Dia mbola nihena hatrany ihany ny rano hatramin’ny volana fahafolo. Ka tamin’ny andro voalohan’ny volana fahafolo, dia tazana ny tampon’ireo tendrombohitra. Nony afaka efapolo andro, dia novohan’i Noà ny varavarankelin’ny sambofiara izay nataony. Dia nandefa goaika anankiray izy, nefa niverimberina nivoaka sy niditra io mandra-paharîtran’ny rano teny ambonin’ny tany. Dia nandefa voromahailala iray koa izy mba hahitany na efa nihena ny rano teny ambonin’ny tany na tsia. Kanefa tsy nahita izay hametrahany ny tongony ilay voromahailala, ka niverina tany amin’i Noà teny an-tsambofiara, satria mbola feno rano tambonin’ny tany tontolo. Dia naninjitra ny tanany i Noà ka nandray ilay voromahailala ary nampiditra azy tao anaty sambofiara. Mbola niandry herinandro izy vao nandefa ilay voromahailala fanindroany. Fa niverina tany amin’i Noà ilay voromahailala, nony hariva, ka hita nitondra ravin’ôliva maitso teny am-bavany. Dia fantatr’i Noà tamin’izany fa efa nihena ny rano tambonin’ny tany. Dia mbola niandry herinandro indray izy vao nandefa ilay voromahailala izay tsy niverina intsony kosa. Fa tamin’ny andro voalohan’ny volana voalohany, nony feno 601 taona i Noà, dia ritra ny rano teo ambonin’ny tany. Nesorin’i Noà ny tafon’ny sambofiara ka hitany fa efa maina ny velaran’ny tany. Ary fony andro fahafito amby roapolo tamin’ny volana faharoa dia maina tanteraka ny tany. Dia hoy Andriamanitra tamin’i Noà: «Mivoaha tao amin’ny sambofiara ianao sy ny vadinao ary ireo zanakalahinao mbamin’ireo vinantovavinao. Avoahy koa ireo biby rehetra niaraka taminao, dia ny karazam-borona rehetra, ny biby rehetra isan-karazany na kely na lehibe, ary aoka hiparitaka eny ambonin’ny tany ireny, ka hitombo eny.» Dia nivoaka avy tao amin’ny sambofiara i Noà sy ny vadiny sy ireo zanany lahy ary ireo vinantovaviny. Avy eo dia nivoaka koa ireo biby rehetra sy ireo voro-manidina, ary ireo bibikely mihetsiketsika rehetra eny ambonin’ny tany araka ny karazany avy. Dia nanangana alitara ho an’ny TOMPO i Noà, ka naka tamin’ireo biby fiompy sy voro-manidina madio rehetra ary nanolotra azy ho sorona dorana manontolo ho an’ny Tompo teo amin’ny alitara. Ary nony ren’ny TOMPO ilay hanitra ankasitrahiny, dia hoy IZY anakampo hoe: «Tsy mba hanozona ny tany intsony Aho noho ny amin’ny olombelona. Eny, manomboka amin’ny fahatanorany, dia mirona ho amin’ny ratsy ny fon’ny olombelona; koa tsy hamely ny miaina rehetra intsony toy izay nataoko Aho. Raha mbola tany koa ny tany, dia tsy hanam-pitsaharana mihitsy ny famafazana sy ny fijinjana, ny hafanana sy ny hatsiaka, ny fahavaratra sy ny ririnina, ary ny andro sy ny alina.»
Genesỳ 8:1-22 Baiboly Katolika (MBC)
Ary Andriamanitra nahatsiaro an’i Nôe sy ny biby ary ny biby fiompy rehetra izay niaraka taminy tao an-tsambo fiara; ary Andriamanitra nandefa rivotra tamin’ny tany ary nihena ny rano; nikatona ny loharanon’ny hantsana sy ny vavahadin-dranon’ny lanitra; ary nitsahatra tsy nilatsaka avy any an-danitra ny ranonorana. Nisintona tsikelikely teo ambonin’ny tany ny rano nandroso nihemotra, ka nony afaka dimampolo amby zato andro, dia nietry izy. Ary tamin’ny volana fahafito, andro fahafito ambin’ny folon’ny volana, dia niantsona teo ambonin’ny tendrombohitra Ararata ny sambo fiara. Nihena niandalandalana ny rano, hatramin’ny volana fahafolo, ary tamin’ny andro voalohan’ny volana fahafolo dia niseho ny tampon-tendrombohitra. Nony afaka efapolo andro, i Nôe dia namoha ny varavarankely nataony tamin’ny sambo fiara, ka nandefa ny goaika izay lasa nivoaka nefa niverimberina teo, mandra-mpaharîtra ny rano tambonin’ny tany. Ny voromahailala indray no nalefany hiala teo aminy, hahitany na efa nihena ny rano tambonin’ny tany na tsia. Tsy nahita izay hipetrahan’ny faladiany anefa ny voromahailala, ka niverina nankeo amin’i Nôe teo amin’ny sambo fiara, fa mbola nisy rano hatraiza hatraiza tambonin’ny tany. Dia naninjitra ny tanany izy ka nandray azy sy nampiditra azy ho ao aminy, ao anatin’ny sambo fiara. Mbola niandry hafitoana indray izy, vao nandefa fanindroany ny voromahailala ho any ivelan’ny sambo fiara. Ary niverina nankeo aminy ny voromahailala nony harivariva, ary indro ravin’ôliva nilenodenoka anankiray teny am-bavany, ka fantatr’i Nôe fa efa tsy voasaron’ny rano intsony ny tany. Mbola niandry hafitoana indray izy dia nandefa ny voromahailala ary tsy niverina nankeo aminy intsony izy. Tamin’ny taona faharaika amby enin-jato, tamin’ny volana voalohany, andro voalohan’ny volana, dia ritra ny rano teo ambonin’ny tany. Nesorin’i Nôe ny tafon’ny sambo fiara, dia nijery izy, ka hitany fa efa maina ny vohon’ny tany. Ary tamin’ny volana faharoa, andro fahafito amby roapolon’ny volana, dia maina ny tany. Ary tamin’izay dia niteny tamin’i Nôe Andriamanitra nanao hoe: «Mivoaha amin’ny sambo fiara ianao sy ny vadinao, ny zanakao lahy sy ny vinantovavinao miaraka aminao. Ento mivoaka miaraka aminao koa ny biby rehetra isan-karazany izay ao aminao, na vorona, na biby fiompy, ary ny biby rehetra mikisaka amin’ny tany: aoka hiely amin’ny tany ireny, ka ho maro anaka sy hihabetsaka eny ambonin’ny tany.» Dia nivoaka i Nôe, izy sy ny zanany sy ny vadiny sy ny vinantovaviny. Ary nivoaka avy tao an-tsambo fiara ny biby rehetra, ny biby mikisaka rehetra mbamin’ny vorona rehetra, dia izao zava-mihetsiketsika rehetra eto ambonin’ny tany izao, samy araka ny karazany avy. Ary i Nôe dia nanorina ôtely ho an’i Iaveh, ka naka tamin’ny biby madio rehetra mbamin’ny vorona madio rehetra, dia nanolotra sorona dorana teo ambony ôtely. Dia nandre hanitra mahafinaritra i Iaveh, ka i Iaveh nanao anakampo hoe: «Tsy hanozona intsony ny tany Aho noho ny olona; fa ratsy hatramin’ny fahatanorany ny fisainan’ny fon’ny olombelona; ary tsy mba hamono ny zavatra manana aina rehetra toy izay nataoko izay intsony Aho. Amin’izao sisa izao, raha mbola maharitra koa ny tany, dia tsy ho tapaka ny famafazana sy ny fijinjana, ny hatsiaka sy ny hafanàna, ny fahavaratra sy ny ririnina, ary ny andro sy ny alina.»