Genesỳ 32:22-31
Genesỳ 32:22-31 La Bible en Malgache (MRV)
Dia lasa nialoha azy ireny zavatra nampanateriny ireny, fa izy dia mbola nitoetra teo amin’ny toby ihany tamin’io alina io. Dia nitsangana tamin’iny alina iny ihany izy ka nitondra ny vadiny roa sy ny mpanompovaviny roa ary ny zanany lahy iraika amby folo, dia nita tamin’ny fitàna tao Jaboka. Naka azy ireo izy, dia nampita azy tamin’ny renirano ary nampitainy koa ny fananany. Ary i Jakoba irery no sisa nitoetra teo. Dia nisy lehilahy iray nitolona taminy mandra-pahatongan’ny andro ho mazava ratsy. Rehefa hitan’ilay lehilahy fa tsy naharesy an’i Jakoba Izy dia nokapohiny ny foto-pen’i Jakoba ka nivika, tamin’izy nitolona Taminy iny. Dia hoy Izy: Avelao Aho handeha fa efa mazava ratsy ny andro. Fa hoy kosa i Jakoba: Tsy avelako handeha Ianao raha tsy tahinao aho. Ary hoy Izy taminy: Iza moa no anaranao? Dia hoy izy: Jakoba. Hoy indray Izy: Tsy hatao hoe Jakoba intsony ny anaranao fa Israely satria nitolona tamin’Andriamanitra sy tamin’ny olona ianao ka nahery. Dia nanontany i Jakoba hoe: Miangavy Anao aho, mba lazao izay anaranao! Ary hoy Izy: Nahoana no anontanianao ny anarako? Dia nitahy azy teo Izy. Ary ny anaran’izany toerana izany dia nataon’i Jakoba hoe Peniela fa hoy izy: Nahita an’Andriamanitra nifanatrika tamiko aho, nefa voavonjy ny aiko.
Genesỳ 32:22-31 Malagasy Bible (MG1865)
Ary dia lasa nialoha azy ireny zavatra nampanateriny ireny; fa izy mbola nitoetra teo amin'ny toby ihany tamin'iny alina iny. Dia nitsangana tamin 'iny alina iny ihany izy ka nitondra ny vadiny roa vavy sy ny ankizivaviny roa ary ny zananilahy iraika ambin'ny folo, dia nita tamin'ny fitàna tao Jaboka izy. Ary naka azy ireo izy, dia nampita azy tamin'ny renirano, ary nampita ny fananany koa izy. Dia Jakoba irery no sisa nitoetra teo; ary nisy lehilahy anankiray nitolona taminy ambara-pahazavaratsin'ny andro. Ary rehefa hitany fa tsy naharesy azy izy, dia notendreny ny foto-peny; ka dia nivika ny foto-pen'i Jakoba, raha mbola nitolona taminy Izy. Ary hoy Izy: Avelao Aho handeha, fa efa mazavaratsy ny andro. Fa hoy kosa Jakoba: Tsy havelako handeha Hianao, raha tsy tahinao aho. Ary hoy Izy taminy: Iza moa no anaranao? dia hoy izy: Jakoba. Ary hoy indray Izy: Tsy hatao hoe Jakoba intsony ny anaranao, fa Isiraely; satria efa nitolona tamin'Andriamanitra sy tamin'ny olona ianao ka nahery. Dia nanontany Jakoba ka nanao hoe: Masìna Hianao, lazao kely izay anaranao. Ary hoy Izy: Ahoana no anontanianao ny anarako? Dia nitahy azy teo Izy. Ary ny anaran'izany tany izany dia nataon'i Jakoba hoe Peniela; fa, hoy izy, efa nahita an'Andriamanitra nifanatrika tamiko aho, nefa voavonjy ny aiko.
Genesỳ 32:22-31 Malagasy Bible (MG1865)
Ary dia lasa nialoha azy ireny zavatra nampanateriny ireny; fa izy mbola nitoetra teo amin'ny toby ihany tamin'iny alina iny. Dia nitsangana tamin 'iny alina iny ihany izy ka nitondra ny vadiny roa vavy sy ny ankizivaviny roa ary ny zananilahy iraika ambin'ny folo, dia nita tamin'ny fitàna tao Jaboka izy. Ary naka azy ireo izy, dia nampita azy tamin'ny renirano, ary nampita ny fananany koa izy. Dia Jakoba irery no sisa nitoetra teo; ary nisy lehilahy anankiray nitolona taminy ambara-pahazavaratsin'ny andro. Ary rehefa hitany fa tsy naharesy azy izy, dia notendreny ny foto-peny; ka dia nivika ny foto-pen'i Jakoba, raha mbola nitolona taminy Izy. Ary hoy Izy: Avelao Aho handeha, fa efa mazavaratsy ny andro. Fa hoy kosa Jakoba: Tsy havelako handeha Hianao, raha tsy tahinao aho. Ary hoy Izy taminy: Iza moa no anaranao? dia hoy izy: Jakoba. Ary hoy indray Izy: Tsy hatao hoe Jakoba intsony ny anaranao, fa Isiraely; satria efa nitolona tamin'Andriamanitra sy tamin'ny olona ianao ka nahery. Dia nanontany Jakoba ka nanao hoe: Masìna Hianao, lazao kely izay anaranao. Ary hoy Izy: Ahoana no anontanianao ny anarako? Dia nitahy azy teo Izy. Ary ny anaran'izany tany izany dia nataon'i Jakoba hoe Peniela; fa, hoy izy, efa nahita an'Andriamanitra nifanatrika tamiko aho, nefa voavonjy ny aiko.
Genesỳ 32:22-31 La Bible en Malgache (MRV)
Dia lasa nialoha azy ireny zavatra nampanateriny ireny, fa izy dia mbola nitoetra teo amin’ny toby ihany tamin’io alina io. Dia nitsangana tamin’iny alina iny ihany izy ka nitondra ny vadiny roa sy ny mpanompovaviny roa ary ny zanany lahy iraika amby folo, dia nita tamin’ny fitàna tao Jaboka. Naka azy ireo izy, dia nampita azy tamin’ny renirano ary nampitainy koa ny fananany. Ary i Jakoba irery no sisa nitoetra teo. Dia nisy lehilahy iray nitolona taminy mandra-pahatongan’ny andro ho mazava ratsy. Rehefa hitan’ilay lehilahy fa tsy naharesy an’i Jakoba Izy dia nokapohiny ny foto-pen’i Jakoba ka nivika, tamin’izy nitolona Taminy iny. Dia hoy Izy: Avelao Aho handeha fa efa mazava ratsy ny andro. Fa hoy kosa i Jakoba: Tsy avelako handeha Ianao raha tsy tahinao aho. Ary hoy Izy taminy: Iza moa no anaranao? Dia hoy izy: Jakoba. Hoy indray Izy: Tsy hatao hoe Jakoba intsony ny anaranao fa Israely satria nitolona tamin’Andriamanitra sy tamin’ny olona ianao ka nahery. Dia nanontany i Jakoba hoe: Miangavy Anao aho, mba lazao izay anaranao! Ary hoy Izy: Nahoana no anontanianao ny anarako? Dia nitahy azy teo Izy. Ary ny anaran’izany toerana izany dia nataon’i Jakoba hoe Peniela fa hoy izy: Nahita an’Andriamanitra nifanatrika tamiko aho, nefa voavonjy ny aiko.
Genesỳ 32:22-31 Baiboly Protestanta Malagasy (MBP)
Ary dia lasa nialoha azy ireny zavatra nampanateriny ireny; fa izy mbola nitoetra teo amin’ny toby ihany tamin’iny alina iny. Dia nitsangana tamin’iny alina iny ihany izy ka nitondra ny vadiny roa vavy sy ny ankizivaviny roa ary ny zanani-lahy iraika ambin’ny folo, dia nita tamin’ny fitana tao Jaboka izy. Ary naka azy ireo izy, dia nampita azy tamin’ny renirano, ary nampita ny fananany koa izy. Dia Jakoba irery no sisa nitoetra teo; ary nisy lehilahy anankiray nitolona taminy ambara-pahazavaratsin’ny andro. Ary rehefa hitany fa tsy naharesy azy Izy, dia notendreny ny foto-peny; ka dia nivika ny foto-pen’i Jakoba, raha mbola nitolona taminy Izy. Ary hoy Izy: Avelao Aho handeha, fa efa mazavaratsy ny andro. Fa hoy kosa Jakoba: Tsy havelako handeha Hianao, raha tsy tahinao aho. Ary hoy Izy taminy: Iza moa no anaranao? dia hoy izy: Jakoba. Ary hoy indray Izy: Tsy hatao hoe Jakoba intsony ny anaranao, fa Isiraely; satria efa nitolona tamin’Andriamanitra sy tamin’ny olona hianao ka nahery. Dia nanontany Jakoba ka nanao hoe: Masìna Hianao, lazao kely izay anaranao. Ary hoy Izy: Ahoana no anontanianao ny anarako? Dia nitahy azy teo Izy. Ary ny anaran’izany tany izany dia nataon’i Jakoba hoe Peniela; fa, hoy izy, efa nahita an’Andriamanitra nifanatrika tamiko aho, nefa voavonjy ny aiko.
Genesỳ 32:22-31 DIEM PROTESTANTA (DIEM)
Dia nalefan’i Jakôba nialoha azy ny andiam-biby fa ny tenany kosa mbola nijanona tao an-toby tamin’iny alina iny. Tamin’iny alina iny ihany no niainga i Jakôba, ka naka ny vadiny roa sy ny mpanompovaviny roa ary ny zanany iraika ambin’ny folo, dia lasa nita teo amin’ny fitana an’i Jabôka. Nalainy ary nampitainy teo avokoa izay rehetra azy. I Jakôba irery no sisa nijanona ary nisy lehilahy nifampitolona taminy mandra-pahazava ratsy ny andro. Ary rehefa hitany fa tsy naharesy an’i Jakôba izy, dia nodoniny ny foto-pen’i Jakôba ka nipitsoka, raha izy mbola nifampitolona iny. Dia hoy izy hoe: –Avelao aho handeha fa efa mazava ratsy ny andro. Hoy kosa i Jakôba taminy: –Tsy havelako ianao, raha tsy tsofinao rano aho. Dia nanontany izy hoe: –Iza moa no anaranao? Ka hoy ny navaliny azy: –Jakôba. Dia nanohy ny teniny izy hoe: –Tsy hantsoina hoe Jakôba intsony ianao fa hatao hoe Israely, satria efa nitolona tamin’Andriamanitra sy tamin’ny olona ianao ka nandresy. Dia nanontany kosa i Jakôba hoe: –Mba lazao ahy, azafady, ny anaranao! Ary hoy izy hoe: –Ahoana no anontanianao ny anarako? Dia notsofiny rano teo i Jakôba. Ka hoy i Jakôba hoe: –Efa nahita an’Andriamanitra nifanatri-tava tamiko aho, nefa tsy maty fo aman’aina. Izany no niantsoany io toerana io hoe Peniela, na hoe Tavan’Andriamanitra.
Genesỳ 32:22-31 Baiboly Katolika (MBC)
Tamin’iny alina iny ihany dia nitsangana izy, nalainy ny vadiny roa sy ny ankiziny roa vavy ary ny zanany iraika ambin’ny folo lahy: dia nita tamin’ny fitàna tao Jabaoka izy. Nalainy ireo nampitainy ny rano, ary nampitainy koa ny fananany. Dia i Jakôba irery sisa nijanona teo, ary nisy lehilahy anankiray nitolona taminy, mandra-pahazava-ratsin’ny andro. Nony hitan-dralehilahy fa tsy naharesy azy izy, dia ny famavànin’ny feny no notendreny ka nivika terỳ ny foto-pen’i Jakôba nandritra ny nitolomany taminy. Dia hoy izy tamin’i Jakôba: «Avelao aho handeha, fa efa hazava ratsy ity ny andro.» Fa hoy i Jakôba: «Tsy avelako handeha ianao raha tsy efa nitso-drano ahy.» Dia hoy izy taminy: «Iza no anaranao?» Ary novaliany hoe: «Jakôba,» ka hoy izy: «Tsy hatao hoe Jakôba intsony ny anaranao; fa hatao hoe Israely; satria efa niady tamin’Andriamanitra sy tamin’olombelona ianao ka nahery.» Dia mba nanontany azy kosa i Jakôba nanao hoe: «Masìna ianao, mba ampahalalao ahy kely ny Anaranao.» Fa hoy izy: «Ahoana no anontanianao ny Anarako?» Dia nitso-drano azy teo izy. Ary nataon’i Jakôba hoe Fanoely ny anaran’io tany io, fa hoy izy: «Efa nahita an’Andriamanitra nifanatrika aho, nefa velona ihany ny aiko.» Nony niala teo Fanoely izy, dia indro hitany niposaka ny masoandro; nitolitsika anefa izy tamin’ny foto-peny.