Asa 28:1-16
Asa 28:1-16 DIEM PROTESTANTA (DIEM)
Voavonjy teo àry izahay vao nahalala fa hay i Malta no iantsoana ilay nosy. Be ny soa nataon’ny tompontany anay: noraisiny tsara izahay rehetra, ka namelomany afo nidonaka be hamindroanay, satria nilatsaka ny ranonorana ary namirifiry ny hatsiaka. Nahatsimpon-kitay iray trotroana i Paoly ary natohony teo amin’ny afo; kanjo nisy menarana nivoaka tampoka avy ao, azon’ny hafanana, ka niantsampy niraikitra tamin’ny tanany. Nony hitan’ny tompontany kosa ny bibilava niraviravy teny amin’ny tanan’i Paoly, dia nifampiresaka ry zareo hoe: –Tena mpamono olona raha io lehilahy io; anarany foana no voavonjy tamin’ny ranomasina izy, saingy tsy navelan’ny fitsaran’Andriamanitra ho velona. Fa nakifik’i Paoly tao amin’ny afo ilay biby, ary ny tenan’i Paoly dia tsy naninona tsy naninona. Nampoizin’ny olona hivonto na hikarapoka ho faty tampoka izy. Niandry ela ihany ry zareo ka nony nahita azy tsy naninon-tsy naninona, dia niova hevitra tanteraka, ka namerimberina hoe: «Isan’ireo andriamanitra io!» Teo akaikin’ilay toerana, dia nisy sahan’ilay natao hoe Pòbly, lehiben’io nosy io. Nandray anay tamim-pitiavana tokoa izy ka nampiantrano anay mandritra ny telo andro. Nandamaka teo am-pandriana ny rain’i Pòbly fa sady voan’ny tazo no nivalan-dra. Nitsidika azy i Paoly, dia nivavaka sy nametra-tanana taminy, ka nahasitrana azy. Nony vita izany, dia nanatona koa ny marary sasany teo amin’ny nosy ka sitrana. Tsy tambo ny fanomezana natolotry ny tompontany ho anay; ary nony niondrana indray izahay, dia novatsîny izay zavatra ilainay. Nony afaka telo volana, dia niondrana izahay tamin’ilay sambo anankiray nijanona tao amin’izany nosy izany nandritra ny ririnina. Sambo avy any Aleksandria izy io ary nantsoina hoe «Diôskory». Tody tao Sirakoza izahay ary nitoetra telo andro tao. Avy eo izahay, dia nanara-morona ka tafapaka hatrany Reziôma. Nifofofofo ny rivotra avy any atsimo ny ampitson’iny, ka dia tratranay indroa andro ny seranan’i Potioly. Tao amin’io tanàna io dia nahitanay havana iray finoana izay niangavy anay hitoetra ao aminy mandritra ny fito andro. Dia toy izany no nandrosoanay nankany Rôma. Efa nahazo vaovao momba anay ny havana iray finoana tao Rôma, ka tamy nitsena anay hatreny an-Tsenan’i Apio sy hatreny Antranotelombahiny. Nony nahita azy rehetra i Paoly, dia velom-pisaorana an’Andriamanitra sady nahazo toky. Rehefa tonga tao Rôma izahay, dia nahazo lalana hitoetra mitokana i Paoly, saingy miaraka amina miaramila anankiray miambina azy.
Asa 28:1-16 Malagasy Bible (MG1865)
Ary rehefa voavonjy izahay, vao fantatray fa Melita no anaran'ilay nosy. Ary tsy kely ny soa nasehon'ny tompon-tany taminay; fa namelona afo izy ka nandray tsara anay rehetra, satria nilatsaka tamin'izay ny ranonorana, sady nangatsiaka ny andro. Dia namory kitay hazo iray trotroana Paoly ka nanohoka izany teo amin'ny afo; ary nisy menarana nivoaka avy tamin'ny afo ka niraikitra tamin'ny tànany. Ary raha hitan'ny tompon-tany ny biby niraikitra tamin'ny tànany, dia niresaka hoe izy: Mpamono olona tokoa io lehilahy io, ka na dia voavonjy tamin'ny ranomasina aza izy, tsy avelan'ny todin'aina ho velona. Fa nakifiny ho eo amin'ny afo ilay biby, ka tsy nisy naninona izy na dia kely akory aza. Ary ny olona kosa nanampo azy hivonto, na hikarapoka ho faty tampoka; fa rehefa niandry ela izy ka nahita fa tsy nisy na inona na inona nanjo an'i Paoly, dia niova saina izy ka nanao hoe: andriamanitra io. Ary teo akaikin'io dia nisy sahan'i Popilo, mpanapaka ny nosy, izay nandray anay ka nampiantrano anay tsara hateloana. Ary nararin'ny tazo sady nivalan-drà ny rain'i Popilo; ary Paoly niditra teo aminy ka nivavaka sady nametra-tanana taminy, dia nahasitrana azy. Ary rehefa vita izany, dia tonga koa ny sasany izay narary teo amin'ny nosy, ka dia sitrana. Ary voninahitra be no nomen'ny olona anay; ary rehefa handeha izahay, dia novatsiany tsara. Ary rehefa afaka telo volana, dia niondrana izahay tamin'ny sambon'Aleksandria, izay efa nandany ny ririnina teo amin'izany nosy izany sady nisy sarin'ny Zaza Kambana. Ary rehefa nitody tany Syrakosa izahay, dia nitoetra teo hateloana. Ary nony niala teo izahay, dia nisompirana nankany Regioma; ary rehefa afaka indray andro, dia nifofofofo avy any atsimo ny rivotra, koa nony ampitso dia tonga tao Potioly izahay; tao no nahitanay ny rahalahy sasany, ary izy niangavy anay hitoetra tao aminy hafitoana. Ary toy izany no nandrosoanay nankany Roma. Ary nony nahare ny dianay ny rahalahy tany, dia tonga izy nitsena anay hatrany amin'ny Tsenan'Apio sy ny Tranombahiny Telo; raha nahita azy Paoly, dia nisaotra an'Andriamanitra izy ka nahazo toky. Ary rehefa tonga tany Roma izahay, Paoly dia navelany hitoetra mitokana teo amin'ny miaramila anankiray izay niambina azy.
Asa 28:1-16 La Bible en Malgache (MRV)
Efa tonga soa amantsara izahay vao nahalala fa i Malta no anaran’ilay nosy. Naneho fitiavana manokana taminay ny tompon-tany; namelona afo izy ka nandray tsara anay rehetra satria nilatsaka ny ranonorana tamin’izay sady nangatsiaka ny andro. Dia namory kitay hazo iray trotroana i Paoly ka nanohoka izany teo amin’ny afo; ary nisy menarana nivoaka avy tamin’ny afo ka niraikitra tamin’ny tanany. Rehefa hitan’ny tompon-tany ny biby niraikitra tamin’ny tanany dia nifampiresaka izy ireo hoe: Mpamono olona tokoa io lehilahy io, koa na dia voavonjy tamin’ny ranomasina aza izy dia tsy avelan’ny todin’aina ho velona. Fa nakifik’i Paoly ho eo amin’ny afo ilay biby ka tsy naninona izy na dia kely akory aza. Nanampo azy hivonto, na hiankarapoka ho faty tampoka ny olona; nefa rehefa niandry ela izy ireo ka nahita fa tsy nisy na inona na inona nanjo an’i Paoly dia niova hevitra izy ka nilaza fa andriamanitra io. Teo akaiky teo dia nisy sahan’i Poplio, tomponandraikitra voalohany teo amin’ny nosy, izay nandray anay sady nampiantrano anay tsara nandritra ny telo andro. Nararin’ny tazo sady nivalan-dra ny rain’i Poplio; niditra tao aminy i Paoly dia nivavaka sady nametra-tanana taminy ka nahasitrana azy. Rehefa vita izay dia tonga koa ny sasany izay narary teo amin’ny nosy dia sitrana koa ireo. Ary voninahitra be no nomen’ny olona anay ka rehefa handeha izahay dia novatsiany tsara. Rehefa afaka telo volana dia niondrana tamin’ny sambo iray izay efa nandany ny ririnina teo amin’izany nosy izany izahay; sambon’i Aleksandria io ary nisy sarin’i Dioskiora. Nitody tany Sirakosa izahay ary nijanona tao nandritra ny telo andro. Nony niala teo izahay dia nanaraka ny morontsiraka ary tonga tany Regioma; ny ampitso anefa dia nifofofofo avy any atsimo ny rivotra ka ny afaka ampitso dia tonga tao Potioly izahay; Tao no nahitanay rahalahy izay niangavy anay hijanona herinandro teo aminy. Izany no nahatongavanay tany Roma; Nony nahare ny dianay ireo rahalahy tany dia tonga nitsena anay hatrany amin’ny Tsenan’i Apio sy ny Tranom-bahiny Telo. Raha nahita azy ireo i Paoly dia nisaotra an’Andriamanitra sady nahazo hery. Rehefa tonga tany Roma izahay dia navela hitoetra mitokana teo amin’ny miaramila iray izay niambina azy i Paoly.
Asa 28:1-16 Baiboly Protestanta Malagasy (MBP)
Ary rehefa voavonjy izahay, vao fantatray fa Melita no anaran’ilay nosy. Ary tsy kely ny soa nasehon’ny tompon-tany taminay; fa namelona afo izy ka nandray tsara anay rehetra, satria nilatsaka tamin’izay ny ranonorana, sady nangatsiaka ny andro. Dia namory kitay hazo iray trotroana Paoly ka nanohoka izany teo amin’ny afo; ary nisy menarana nivoaka avy tamin’ny afo ka niraikitra tamin’ny tànany. Ary raha hitan’ny tompon-tany ny biby niraikitra tamin’ny tànany, dia niresaka hoe izy: Mpamono olona tokoa io lehilahy io, ka na dia voavonjy tamin’ny ranomasina aza izy, tsy avelan’ny todin’aina ho velona. Fa nakifiny ho eo amin’ny afo ilay biby, ka tsy nisy naninona izy na dia kely akory aza. Ary ny olona kosa nanampo azy hivonto, na hikarapoka ho faty tampoka; fa rehefa niandry ela izy ka nahita fa tsy nisy na inona na inona nanjo an’i Paoly, dia niova saina izy ka nanao hoe: ,andriamanitra io.’ Ary teo akaikin’io dia nisy sahan’i Poplio, mpanapaka ny nosy, izay nandray anay ka nampiantrano anay tsara hateloana. Ary nararin’ny tazo sady nivalan-dra ny rain’i Poplio; ary Paoly niditra teo aminy ka nivavaka sady nametra-tànana taminy, dia nahasitrana azy. Ary rehefa vita izany, dia tonga koa ny sasany izay narary teo amin’ny nosy, ka dia sitrana. Ary voninahitra be no nomen’ny olona anay; ary rehefa handeha izahay, dia novatsiany tsara. Ary rehefa afaka telo volana, dia niondrana izahay tamin’ny sambon’Aleksandria, izay efa nandany ny ririnina teo amin’izany nosy izany sady nisy sarin’ny Zaza Kambana. Ary rehefa nitody tany Syrakosa izahay, dia nitoetra teo hateloana. Ary nony niala teo izahay, dia nisompirana nankany Regioma ary rehefa afaka indray andro, dia nifofofofo avy any atsimo ny rivotra, koa nony ampitso dia tonga tao Potioly izahay; tao no nahitanay ny rahalahy sasany, ary izy niangavy anay hitoetra tao aminy hafitoana. Ary toy izany no nandrosoanay nankany Roma. Ary nony nahare ny dianay ny rahalahy tany, dia tonga izy nitsena anay hatrany amin’ny Tsenan’Apio sy ny Tranombahiny Telo; raha nahita azy Paoly, dia nisaotra an’Andriamanitra izy ka nahazo toky. ARY rehefa tonga tany Roma izahay, Paoly dia navelany hitoetra mitokana teo amin’ny miaramila anankiray izay niambina azy.
Asa 28:1-16 DIEM PROTESTANTA (DIEM)
Voavonjy teo àry izahay vao nahalala fa hay i Malta no iantsoana ilay nosy. Be ny soa nataon’ny tompontany anay: noraisiny tsara izahay rehetra, ka namelomany afo nidonaka be hamindroanay, satria nilatsaka ny ranonorana ary namirifiry ny hatsiaka. Nahatsimpon-kitay iray trotroana i Paoly ary natohony teo amin’ny afo; kanjo nisy menarana nivoaka tampoka avy ao, azon’ny hafanana, ka niantsampy niraikitra tamin’ny tanany. Nony hitan’ny tompontany kosa ny bibilava niraviravy teny amin’ny tanan’i Paoly, dia nifampiresaka ry zareo hoe: –Tena mpamono olona raha io lehilahy io; anarany foana no voavonjy tamin’ny ranomasina izy, saingy tsy navelan’ny fitsaran’Andriamanitra ho velona. Fa nakifik’i Paoly tao amin’ny afo ilay biby, ary ny tenan’i Paoly dia tsy naninona tsy naninona. Nampoizin’ny olona hivonto na hikarapoka ho faty tampoka izy. Niandry ela ihany ry zareo ka nony nahita azy tsy naninon-tsy naninona, dia niova hevitra tanteraka, ka namerimberina hoe: «Isan’ireo andriamanitra io!» Teo akaikin’ilay toerana, dia nisy sahan’ilay natao hoe Pòbly, lehiben’io nosy io. Nandray anay tamim-pitiavana tokoa izy ka nampiantrano anay mandritra ny telo andro. Nandamaka teo am-pandriana ny rain’i Pòbly fa sady voan’ny tazo no nivalan-dra. Nitsidika azy i Paoly, dia nivavaka sy nametra-tanana taminy, ka nahasitrana azy. Nony vita izany, dia nanatona koa ny marary sasany teo amin’ny nosy ka sitrana. Tsy tambo ny fanomezana natolotry ny tompontany ho anay; ary nony niondrana indray izahay, dia novatsîny izay zavatra ilainay. Nony afaka telo volana, dia niondrana izahay tamin’ilay sambo anankiray nijanona tao amin’izany nosy izany nandritra ny ririnina. Sambo avy any Aleksandria izy io ary nantsoina hoe «Diôskory». Tody tao Sirakoza izahay ary nitoetra telo andro tao. Avy eo izahay, dia nanara-morona ka tafapaka hatrany Reziôma. Nifofofofo ny rivotra avy any atsimo ny ampitson’iny, ka dia tratranay indroa andro ny seranan’i Potioly. Tao amin’io tanàna io dia nahitanay havana iray finoana izay niangavy anay hitoetra ao aminy mandritra ny fito andro. Dia toy izany no nandrosoanay nankany Rôma. Efa nahazo vaovao momba anay ny havana iray finoana tao Rôma, ka tamy nitsena anay hatreny an-Tsenan’i Apio sy hatreny Antranotelombahiny. Nony nahita azy rehetra i Paoly, dia velom-pisaorana an’Andriamanitra sady nahazo toky. Rehefa tonga tao Rôma izahay, dia nahazo lalana hitoetra mitokana i Paoly, saingy miaraka amina miaramila anankiray miambina azy.
Asa 28:1-16 Baiboly Katolika (MBC)
Efa voavonjy izahay vao nahalala fa Malta no anaran’ny nosy. Be tokoa ny soa nataon’ny tompon-tany taminay: noraisiny tsara avokoa izahay rehetra; namelona afo hamindroanay izy, fa sady avy ny orana no nangatsiaka ny andro. Dia mba nanangona kitay hazo iray trotroana koa i Paoly; kanjo nony nanohoka izany teo amin’ny afo, dia indrỳ nisy menarana anankiray voasinton’ny hafanana, ka niantsampy tamin’ny tanany. Nony nahita ity bibilava niraviravy tamin’ny tanany ry zareo tompon-tany, dia nifampilaza hoe: «Tena mpamono olona mihitsy io lehilahy io, fa na afaka tamin’ny ranomasina aza, tsy avelan’ny fahamarinan’Andriamanitra ho velona intsony.» Nakifik’i Paoly tamin’ny afo anefa ilay biby, sady tsy nampaninona azy kely akory. Niandry ihany ny tompon-tany izay hahita azy mivonto, na hiankapoka maty tampoka; nefa nony hitany fa tsy naninon-tsy naninona akory izy, dia niova indray ny heviny, ka vaky nilaza hoe: «Isan’ny andriamanitra io.» Tao akaikinay, dia nisy sahan’i Pobliosy mpanapaka ny nosy, izay nandray sy nampiantrano anay tsara hateloana. Nasian’ny tazo sy ny fivalanan-dra ny rain’i Pobliosy, ka nihonaka teo am-pandriana. Lasa namangy azy tao i Paoly, dia nanao fivavahana sy nametra-tanana taminy ka nahasitrana azy. Nandre izany ny marary rehetra tao amin’ny nosy, dia mba nanatona koa, ka sitrana avokoa. Nony hiala tao izahay, dia nomen’ny olona voninahitra lehibe, sy novatsiany izay rehetra ilainay. Nony afaka telo volana, dia niondrana izahay tamin’ny sambon’i Aleksandria, izay efa nandany ny ririnina tamin’izany nosy izany, sy nisy ny sarin’ny Diôskôra ho famantarana azy. Nony tody tao Sirakoza izahay, dia nijanona tao hateloana. Avy ao dia nanara-tsisina izahay ka tonga tao Rejiô; ary ny ampitso, nisy rivotra nifofofofo avy any atsimo, ka indroa andro dia tonga tany Pozôly izahay. Tao no nahitanay havana iray finoana sasany, izay niangavy taminay mba hitoetra ao aminy hafitoana; raha efa izany dia nandroso ho any Rôma izahay. Vao nandre anay tonga ny tao an-tanàna, dia tamy nitsena anay hatrany an-tsenan’i Apiosa sy Tranombahinitelo. Nony nahita azy ireo i Paoly dia nisaotra an’Andriamanitra sady nahazo toky erỳ. Rehefa tonga tany Rôma izahay, dia nahazo nitoetra nitokana i Paoly, fa miaramila iray no niambina azy.