1 Mpanjaka 8:22-43

Hizara

1 Mpanjaka 8:22-43 Malagasy Bible (MG1865)

Ary Solomona nitsangana teo anoloan ny alitaran'i Jehovah teo anatrehan'ny fiangonana, dia ny Isiraely rehetra, ka namelatra ny tànany nanandrify ny lanitra ary nanao hoe. Ry Jehovah, Andriamanitry ny Isiraely ô. tsy misy Andriamanitra tahaka Anao na amin'ny lanitra ambony na amin'ny tany ambany, Izay mitandrina ny fanekenao sy ny famindram-ponao ho an'ny mpanomponao izay mandeha eo anatrehanao amin'ny fony rehetra, sady efa nahatanteraka tamin'i Davida raiko mpanomponao ilay nolazainao taminy, fa nolazain'ny vavanao izany dia notanterahin'ny tananao tahaka ny amin'izao anio izao. Koa tanteraho amin'i Davida raiko mpanomponao, Jehovah, Andriamanitry ny Isiraely ô. ilay nolazainao taminy hoe: Tsy ho diso zanakalahy eo anatrehako ianao hipetraka amin'ny seza fiandrianan'ny Isiraely, raha ny zanakao mitandrina ny alehany handehanany eo anatrehako tahaka ny nandehananao teo anatrehako. Koa ankehitriny ry Andriamanitry ny Isiraely ô, mifona aminao aho, aoka ho tò anie ny teninao, izay nolazainao tamin'i Davida raiko mpanomponao. Andriamanitra va dia honina etỳ an-tany tokoa? He! ny lanitra, ary ny lanitry ny lanitra aza tsy omby Anao, koa mainka fa ity trano nataoko ity! Koa atreho ny fivavaka sy ny fifonan'ny mpanomponao, Jehovah Andriamanitro ô, mba hohenoinao ny fitarainana sy ny fivavaka izay ataon'ny mpanomponao eto anatrehanao anio, mba hihiratan'ny masonao andro aman'alina amin'ity trano ity, dia amin'ny fitoerana nolazainao hoe: Ho ao ny anarako hihainoanao ny vavaka izay ataon'ny mpanomponao manatrika ity fitoerana ity. Ary henoy ny fifonan'ny mpanomponao sy ny Isiraely olonao, raha mivavaka manatrika ity fitoerana ity izy; dia mihainoa any an-danitra fonenanao Hianao; eny, mihainoa ka mamelà heloka. Raha misy olona manota amin'ny namany, ary ampianianiny, ka tonga hianiana eo anoloan'ny alitaranao amin'ity trano ity izy, dia mihainoa any an-danitra Hianao, ka manaova, ary mitsarà ny mpanomponao, hanameloka ny ratsy fanahy ka hampitsingerina ny nataony ho amin'ny lohany, ary hanamarina ny marina kosa ka hanome azy araka ny fahamarinany. Raha resy eo anoloan'ny fahavalo ny Isiraely olonao noho ny nanotany taminao, ary miverina aminao sy manaiky ny anaranao indray ka mivavaka sy mifona aminao eto amin'ity trano ity izy, dia mihainoa any an-danitra Hianao, ka mamelà ny fahotan'ny Isiraely olonao, ary ampodio amin'ny tany nomenao ny razany izy. Raha mihantona ny andro ka tsy misy ranonorana noho ny nanotan'ny olona taminao, ka mivavaka manatrika ity fitoerana ity izy ka manaiky ny anaranao sady miala amin'ny fahotany, satria ampahorinao, dia mihainoa any an-danitra Hianao, ka mamelà ny fahotan'ny mpanomponao, dia ny Isiraely olonao satria atoronao azy ny lalana tsara izay tokony halehany, ary mandatsaha ranonorana amin'ny taninao, izay nomenao ho lovan'ny olonao. Raha misy mosary amin'ny tany, na areti-mandringana, na mainan'ny rivotra ny vary, na maty fotsy, na misy valala sy sompanga, na misy fahavalo manao fahirano azy ao amin'ny taniny, dia ao amin'ny tanànany, na inona fahoriana, na inona aretina, izay vavaka rehetra sy fifonana rehetra ataon'olona, na ny Isiraely olonao rehetra, izay samy mahalala ny fahorian'ny fony avy, ka mamelatra ny tànany manatrika ity trano ity izy dia mihainoa any an-danitra fonenanao Hianao, ka mamelà heloka, ary manaova, ka omeo ny olonao araka ny alehany rehetra, fa fantatrao ny fony (fa Hianao dia Hianao irery ihany no mahalala ny fon'ny zanak'olombelona rehetra), mba hatahorany Anao amin'Izay andro rehetra hiainany etỳ amin'ny tany nomenao ny razanay. Ary henoy koa ny vahiny izay tsy isan'ny Isiraely olonao, fa tonga avy any amin'ny tany lavitra noho ny amin'ny anaranao izy (fa ho reny ny anaranao lehibe sy ny tananao mahery ary ny sandrinao ahinjitra), koa raha avy izy ka mivavaka manatrika ity trano ity, dia mihainoa any an-danitra fonenanao Hianao, ka manaova araka izay rehetra iantsoan'ny vahiny Anao, mba ho fantatry ny firenena rehetra ambonin'ny tany ny anaranao hatahorany Anao tahaka ny ataon'ny Isiraely olonao ihany, ary mba ho fantany fa ny anaranao no efa nantsoina tamin'ity trano nataoko ity.

1 Mpanjaka 8:22-43 La Bible en Malgache (MRV)

Ary nijoro teo anoloan’ny alitaran’NY TOMPO teo anatrehan’ny fiangonana, dia ny Israely rehetra, i Solomona sady namelatra ny tanany nanandrify ny lanitra no niteny hoe: Ry TOMPO, Andriamanitry ny Israely ô, tsy misy andriamanitra tahaka Anao na any amin’ny lanitra ambony na etỳ amin’ny tany ambany, izay mitandrina ny fanekena sy ny famindrampo ho an’ny mpanomponao izay mandeha eo anatrehanao amin’ny fony manontolo, sady efa nanatanteraka tamin’i Davida raiko mpanomponao ilay nolazainao taminy; fa nolazain’ny vavanao izany dia notanterahin’ny tananao tahaka ny amin’izao anio izao. Ankehitriny, ry TOMPO, Andriamanitry ny Israely ô, tanteraho amin’i Davida mpanomponao ilay nolazainao taminy hoe: Tsy ho diso zanakalahy eo anatrehako, izay hipetraka eo amin’ny sezafiandrianan’ny Israely ianao, raha mitandrina ny alehany ny zanakao ka mandeha eo anatrehako tahaka ny nandehananao teo anatrehako. Koa ankehitriny, ry Andriamanitry ny Israely ô, mifona aminao aho, aoka ho to anie ny teninao izay nolazainao tamin’i Davida raiko mpanomponao. Andriamanitra va honina etỳ an-tany tokoa? E, ny lanitra ary ny lanitry ny lanitra aza tsy omby Anao, koa mainka fa ity trano naoriko ity! Koa atreho ny vavaka sy ny fifonan’ny mpanomponao, ry TOMPO Andriamanitro ô, mba hohenoinao ny fitarainana sy ny vavaka izay ataon’ny mpanomponao eto anatrehanao anio. Aoka hihiratra andro aman’alina amin’ity trano ity ny masonao, dia amin’ny toerana nolazainao hoe: Ao no hisy ny anarako, mba hihainoanao ny vavaka izay ataon’ny mpanomponao izay manatrika ity toerana ity. Koa henoy ny fifonan’ny mpanomponao sy ny Israely olonao rehefa mivavaka manatrika ity toerana ity izy; dia mihainoa any an-danitra fonenanao Ianao; eny, mihainoa ka mamelà heloka. Raha misy olona manota amin’ny namany ka asaina mianiana, ary tonga hianiana eo anoloan’ny alitaranao amin’ity trano ity izy, dia mihainoa any an-danitra Ianao ka mihetseha ary tsarao ny mpanomponao, mba hanamelohana ny ratsy fanahy ka hampitsingerina ny nataony ho amin’ny lohany ary hanamarina ny marina kosa ka hanome azy araka ny fahamarinany. Raha resy eo anoloan’ny fahavalo ny Israely olonao noho ny nanotany taminao ary miverina aminao sy manaiky ny anaranao indray ka mivavaka sy mifona Aminao eto amin’ity trano ity izy, dia mihainoa any an-danitra Ianao ka mamelà ny fahotan’ny Israely olonao, ary ampodio amin’ny tany nomenao ny razany izy. Raha mihantona ny andro ka tsy misy ranonorana noho ny nanotan’ny olona Taminao, nefa mivavaka manatrika ity toerana ity izy ary manaiky ny anaranao sady miala amin’ny fahotany, satria ampahorinao, dia mihainoa any an-danitra Ianao ka mamelà ny fahotan’ny mpanomponao, dia ny Israely olonao, satria atoronao azy ny lalana tsara izay tokony halehany ary mandatsaha ranonorana amin’ny taninao izay nomenao ho lovan’ny olonao. Raha misy mosary amin’ny tany, na areti-mandringana, na mainan’ny hafanana ny vary, na maty fotsy, na koa misy valala sy sompanga, na misy fahavalo manao fahirano azy ao amin’ny taniny, dia ao amin’ny tanànany, ka na inona fahoriana, na inona aretina, izay vavaka rehetra sy fifonana rehetra ataon’ny olona rehetra, na ny Israely olonao rehetra, izay samy mahalala ny fahorian’ny fony avy ka mamelatra ny tanany manatrika ity trano ity izy, dia mihainoa any an-danitra fonenanao Ianao ka mamelà heloka, ary mihetseha ka omeo araka ny alehany rehetra ny olona; fa fantatrao ny fony, fa Ianao dia Ianao irery ihany no mahalala ny fon’ny zanak’olombelona rehetra, mba hatahorany Anao amin’izay andro rehetra iainany etỳ amin’ny tany nomenao ny razanay. Henoy koa ny vahiny izay tsy isan’ny Israely olonao, fa tonga avy any amin’ny tany lavitra noho ny amin’ny anaranao izy, satria ho reny ny anaranao lehibe sy ny tananao mahery ary ny sandrinao natsotra; koa raha avy izy ka mivavaka manatrika ity trano ity dia mihainoa any an-danitra fonenanao Ianao ka manaova araka izay rehetra iantsoan’ny vahiny Anao, mba ho fantatry ny firenena rehetra ambonin’ny tany ny anaranao, hatahorany Anao tahaka ny ataon’ny Israely olonao ihany, ary mba ho fantany fa ny anaranao no antsoina eto amin’ity trano naoriko ity.

1 Mpanjaka 8:22-43 Baiboly Protestanta Malagasy (MBP)

Ary Solomona nitsangana teo anoloan’ny alitaran’i Jehovah teo anatrehan’ny fiangonana, dia ny Isiraely rehetra, ka namelatra ny tànany nanandrify ny lanitra ary nanao hoe: Ry Jehovah, Andriamanitry ny Isiraely ô, tsy misy Andriamanitra tahaka Anao na amin’ny lanitra ambony na amin’ny tany ambany, Izay mitandrina ny fanekenao sy ny famindramponao ho an’ny mpanomponao izay mandeha eo anatrehanao amin’ny fony rehetra, sady efa nahatanteraka tamin’i Davida raiko mpanomponao ilay nolazainao taminy; fa nolazain’ny vavanao izany, dia notanterahin’ny tànanao tahaka ny amin’izao anio izao. Koa tanteraho amin’i Davida raiko mpanomponao, Jehovah, Andriamanitry ny Isiraely ô, ilay nolazainao taminy hoe: Tsy ho diso zanakalahy eo anatrehako hianao hipetraka amin’ny seza fiandrianan’ny Isiraely, raha ny zanakao mitandrina ny alehany, handehanany eo anatrehako tahaka ny nandehananao teo anatrehako. Koa ankehitriny, ry Andriamanitry ny Isiraely ô, mifona aminao aho, aoka ho to anie ny teninao, izay nolazainao tamin’i Davida raiko mpanomponao. Andriamanitra va dia honina etỳ an-tany tokoa? He! ny lanitra, ary ny lanitry ny lanitra aza tsy omby Anao, koa mainka fa ity trano nataoko ity! Koa atreho ny fivavaka sy ny fifonan’ny mpanomponao, Jehovah Andriamanitro ô, mba hohenoinao ny fitarainana sy ny fivavaka izay ataon’ny mpanomponao eto anatrehanao anio, mba hihiratan’ny masonao andro aman-alina amin’ity trano ity, dia amin’ny fitoerana nolazainao hoe: Ho ao ny anarako–hihainoanao ny vavaka izay ataon’ny mpanomponao manatrika ity fitoerana ity. Ary henoy ny fifonan’ny mpanomponao sy ny Isiraely olonao, raha mivavaka manatrika ity fitoerana ity izy; dia mihainoa any an-danitra fonenanao Hianao; eny, mihainoa, ka mamelà heloka. Raha misy olona manota amin’ny namany, ary ampianianiny, ka tonga hianiana eo anoloan’ny alitaranao amin’ity trano ity izy, dia mihainoa any an-danitra Hianao, ka manaova, ary mitsarà ny mpanomponao, hanameloka ny ratsy fanahy ka hampitsingerina ny nataony ho amin’ny lohany, ary hanamarina ny marina kosa ka hanome azy araka ny fahamarinany. Raha resy eo anoloan’ny fahavalo ny Isiraely olonao noho ny nanotany taminao, ary miverina aminao sy manaiky ny anaranao indray ka mivavaka sy mifona aminao eto amin’ity trano ity izy, dia mihainoa any an-danitra Hianao, ka mamelà ny fahotan’ny Isiraely olonao, ary ampodio amin’ny tany nomenao ny razany izy. Raha mihantona ny andro ka tsy misy ranonorana noho ny nanotan’ny olona taminao, ka mivavaka manatrika ity fitoerana ity izy ka manaiky ny anaranao sady miala amin’ny fahotany, satria ampahorinao, dia mihainoa any an-danitra Hianao, ka mamelà ny fahotan’ny mpanomponao, dia ny Isiraely olonao, satria atoronao azy ny làlana tsara izay tokony halehany, ary mandatsaha ranonorana amin’ny taninao, izay nomenao ho lovan’ny olonao. Raha misy mosary amin’ny tany, na areti-mandringana, na mainan’ny rivotra ny vary, na maty fotsy, na misy valala sy sompanga, na misy fahavalo manao fahirano azy ao amin’ny taniny, dia ao amin’ny tanànany, na inona fahoriana, na inona aretina, izay vavaka rehetra sy fifonana rehetra ataon’olona, na ny Isiraely olonao rehetra, izay samy mahalala ny fahorian’ny fony avy, ka mamelatra ny tànany manatrika ity trano ity izy,– dia mihainoa any an-danitra fonenanao Hianao, ka mamelà heloka, ary manaova, ka omeo ny olonao araka ny alehany rehetra, fa fantatrao ny fony (fa Hianao dia Hianao irery ihany no mahalala ny fon’ny zanak’olombelona rehetra), mba hatahorany Anao amin’izay andro rehetra hiainany etỳ amin’ny tany nomenao ny razanay. Ary henoy koa ny vahiny izay tsy isan’ny Isiraely olonao, fa tonga avy any amin’ny tany lavitra noho ny amin’ny anaranao izy (fa ho reny ny anaranao lehibe sy ny tànanao mahery ary ny sandrinao ahinjitra),– koa raha avy izy ka mivavaka manatrika ity trano ity, dia mihainoa any an-danitra fonenanao Hianao, ka manaova araka izay rehetra iantsoan’ny vahiny Anao, mba ho fantatry ny firenena rehetra ambonin’ny tany ny anaranao, hatahorany Anao tahaka ny ataon’ny Isiraely olonao ihany, ary mba ho fantany fa ny anaranao no efa nantsoina tamin’ity trano nataoko ity.

1 Mpanjaka 8:22-43 DIEM PROTESTANTA (DIEM)

Dia nitsangana teo anoloan’ny alitaran’ny TOMPO sady nanatrika ny Israelita rehetra tafangona i Salômôna, ka nanandra-tanana nanandrify ny lanitra ary nivavaka hoe: «Ry TOMPO Andriamanitr’i Israely ô, tsy misy Andriamanitra tahaka Anao, na any an-danitra ambony, na etỳ an-tany ambany. Tandrovinao hatrany ny fanekempihavananao sy ny fitiavanao amin’ireo mpanomponao izay mizotra eo anatrehanao amin’ny fony manontolo. Efa notanterahinao tamin’i Davida raiko sady mpanomponao ny zavatra nampanantenainao azy; eny, izay voalazanao dia notontosainao, araka izao hita anio izao. Koa ankehitriny, ry TOMPO Andriamanitr’i Israely ô, mba tanteraho hanambinana an’i Davida raiko sady mpanomponao ilay fampanantenana nataonao taminy, fony Ianao nilaza hoe: ‹Raha mitandrina fitondrantena ireo taranakao, ka mizotra eo anatrehako toy ny nataonao, dia tsy ho diso zanakalahy amin’ireo ianao noho ny amiko, dia zanakalahy izay hanjaka handimby anao eo amin’ny sezafiandrianan’i Israely.› Ankehitriny àry, ry Andriamanitr’i Israely ô, ho to anie ny fampanantenana voalazanao tamin’i Davida raiko sady mpanomponao! «Nefa hety honina marina etỳ an-tany ve Ianao, Andriamanitra ô? Indro ny lanitra, na dia midadasika tokoa aza, tsy omby Anao; koa mainka fa ity tempoly izay nataoko ity. Na izany aza, ry TOMPO Andriamanitro ô, mba atreho ny vavaka amam-pifonako; eny, mba henoy ny antso sy ny vavaka izay ataoko eto anatrehanao anio. Aoka hojerenao amin-kamorampo andro aman’alina ity tempoly ity, dia ilay toerana nolazainao fa hampitoeranao ny voninahitrao. Koa mba henoy ny vavaka izay ataoko, rehefa mitodika amin’ity toerana ity aho. Mba henoy ny fifonako sy ny an’ilay Israely vahoakanao, rehefa mivavaka mitodika amin’ity toerana ity izahay. Mba mihainoa any an-danitra toeram-ponenanao Ianao; eny, mihainoa anay ka mamelà ny helokay. «Mety hisy olona manota amin’ny namany, ka asaina manao fianianana ombàm-piozonana. Rehefa tonga hanao izany eto anoloan’ny alitaranao amin’ity tempolinao ity izy, dia mba mihainoa avy any an-danitra Ianao, TOMPO ô, ka midira an-tsehatra hitsara ireo mpanomponao ireo; dia sazio ny olo-meloka ary atsingereno aminy ny ratsy nataony, fa ambarao ho marina kosa ny olo-marina ka valio soa araka ny fahamarinany. «Mety ho resim-pahavalo ny Israelita vahoakanao noho ny nanotany taminao. Rehefa miverina aminao izy ka midera ny anaranao ary mivavaka sy mifona aminao eto amin’ity tempoly ity, dia mba mihainoa avy any an-danitra Ianao, TOMPO ô, ka mamelà ny fahotany ary mamerena azy indray amin’ny tany izay nomenao ny razany. «Mety koa hikatona ny lanitra ka tsy misy ny orana noho ny nanotan’ny Israelita taminao. Rehefa mivavaka mitodika amin’ity toerana ity izy ka midera ny anaranao sady miala amin’ny fahotany satria nampahorinao, dia mba mihainoa avy any an-danitra Ianao, TOMPO ô, ka hamela ny fahotan’ireo mpanomponao, izany hoe ny Israelita vahoakanao; dia hampianarinao azy anie ny fitondrantena tsara izay tokony hizorany ary handatsahanao ranonorana ity taninao izay efa nomenao ho fananan’ny vahoakanao ity. «Mety hisy mosary eto amin’ity tany ity na areti-mandringana, mety ho mainan’ny rivotra na ho lo am-potony ny vary, na koa hisy andiam-balala sy sompanga tonga; mety hisy fahavalo manao fahirano ireo Israelita ao amin’ny tanàna anankiray, na koa hipoitra ny fahoriana aman’areti-mifindra isan-karazany. Rehefa ny olona tsirairay na ny Israelita vahoakanao no samy mahatsapa ny fahoriam-pony, ka manandra-tanana mitodika amin’ity trano ity ary manao vavaka amam-pifonana isan-karazany, dia mba mihainoa avy any an-danitra toeram-ponenanao Ianao, TOMPO ô, ka mamelà heloka azy; ary midira an-tsehatra Ianao ka araka ny sori-dalana rehetra nizorany anie no samy hamalianao azy avy, satria fantatrao ny fony; eny, Ianao dia Ianao irery ihany no mahalala ny fon’ny olombelona rehetra. Izany no hataonao amin’ny Israelita, dia ny mba hanajany Anao mandritra ny andro rehetra hiainany eto amin’ity tany nomenao ny razanay ity. «Mety hisy ny vahiny izay tsy anisan’ny Israelita vahoakanao; kanefa niainga avy any an-tany lavitra izy hankatỳ noho ny aminao, satria nandre ny lazanao lehibe sy ny fiarovanao mahery ary ny fahefana ampiharinao. Rehefa tonga hivavaka mitodika amin’ity tempoly ity izy, dia mba mihainoa avy any an-danitra toeram-ponenanao Ianao, TOMPO ô, ka manaova araka izay rehetra angatahiny. Izany no hahalalan’ny firenena rehetra ambonin’ny tany Anao sy hanajany Anao tahaka ny ataon’ny Israelita vahoakanao ary hiekeny fa ny anaranao no efa nantsoina tamin’ity trano naoriko ity.

1 Mpanjaka 8:22-43 Baiboly Katolika (MBC)

Dia tao anoloan’ny ôtelin’i Iaveh i Salômôna, nanatrika ny fiangonan’i Israely rehetra sy nanandratra ny tanany mankany an-danitra ka nanao hoe: Ry Iaveh Andriamanitr’i Israely ô, tsy misy Andriamanitra tahaka Anao, na amin’ny lanitra ambony na amin’ny tany ambany, fa Ianao mitandrina ny fanekenao amam-pamindram-ponao, amin’ny mpanomponao, izay mandeha eo anatrehanao amin’ny fony tokoa, araka ny efa nanatanterahanao ny voalazanao tamin’i Davida raiko mpanomponao; fa notanterahin’ny tananao izay voalazan’ny vavanao, araka izao hita anio izao. Koa ankehitriny, ry Iaveh Andriamanitr’i Israely ô, noho ny fankasitrahanao an’i Davida raiko mpanomponao, dia tanteraho izay voalazanao taminy hoe: Tsy ho lany taranaka hipetraka eo amin’ny seza fiandrianan’i Israely eo anatrehako, ianao, raha mitandrina ny lalany ny zanakao, ka mandeha eo anatrehako, toy ny nandehananao teo anatrehako. Koa ankehitriny, ry Andriamanitr’i Israely, dia aoka ho tanteraka anie ny teny nataonao tamin’i Davida raiko mpanomponao. Fa moa dia marina va fa monina eto an-tany Andriamanitra? Indro, ny lanitra sy ny lanitry ny lanitra aza, tsy omby Anao, koa mainka fa ity trano nataoko ity! Kanefa, ry Iaveh Andriamanitra ô, tsimbino ny vavaka amam-pifonan’ny mpanomponao, henoy ny fiantsoam-pifaliana sy ny fangatahana ataon’ny mpanomponao eo anatrehanao anio; ka ataovy mihiratra andro aman’alina amin’ity trano ity anie ny masonao, dia amin’ny fitoerana izay nilazanao hoe: Ho ao ny Anarako; ka henoy ny vavaka ataon’ny mpanomponao amin’ity fitoerana ity. Henoy ny fifonan’ny mpanomponao sy i Israely vahoakanao, raha mivavaka amin’ity fitoerana ity izy; mihainoa any amin’ny fitoeram-ponenanao any an-danitra, mihainoa, ka mamelà heloka. Raha misy olona manota amin’ny namany, ka asaina manao fianianana izy, ary tonga hianiana eto anoloan’ny ôtelinao amin’ity trano ity, dia mihainoa azy any an-danitra, ary manefà, dia mitsarà ny mpanomponao, manameloka izay meloka, mampitsingerina amin’ny lohany ny nataony, manambara ny tsy manan-tsiny ho marina sy mamaly azy araka ny tsy fananany tsiny. Nony resin’ny fahavalony i Israely vahoakanao noho izy nanota taminao, raha miverina aminao sy manome voninahitra ny Anaranao izy, ka manao fivavahana sy fifonana aminao eto amin’ity trano ity, dia mihainoa azy Ianao any an-danitra, ka avelao ny fahotan’i Israely vahoakanao ary ampodio amin’ny tany nomenao ny razany izy. Nony mihantona ny andro ka tsy milatsaka ny orana, noho ny nataon’izy ireo taminao, raha mivavaka aminao eto amin’ity fitoerana ity izy, sy manome voninahitra ny Anaranao, sady miala amin’ny fahotany, fa nampahorinao, dia mihainoa azy Ianao any an-danitra ka avelao ny fahotan’ny mpanomponao sy i Israely vahoakanao sady manoroa azy ny lalana tsara tsy maintsy alehany, ary alatsaho ny ranonorana amin’ny tany nomenao ny vahoakanao ho lovany. Raha misy mosary amin’ny tany, na misy pesta, na misy aretim-bary, na niela, na valala, na kasily, na avy izay hanaovan’ny fahavalo fahirano azy amin’ny taniny, amin’ny vavahadiny, na hisian’ny loza aman’aretina, na inona na inona izy, raha manao fivavahana sy fifonana ny olona na iza na iza sy i Israely rehetra vahoakanao, sady samy miaiky ny ferin’ny fony ka mamela-tanana manandrify ity trano ity, mihainoa any an-danitra any amin’ny fitoeran’ny fonenanao, ka mamelà heloka azy, tanteraho ka valio araka ny lalany rehetra avy izy, fa Ianao mahalala ny fony, Ianao irery no mahalala ny fon’ny zanak’olombelona rehetra, mba hatahorana Anao amin’ny andro rehetra hiainany etỳ ambonin’ny tany nomenao ny razany. Ny amin’ny vahiny, izay tsy isan’i Israely vahoakanao fa avy any an-tany lavitra, noho ny amin’ny Anaranao, fa ho ren’ny olona ny Anaranao be voninahitra sy ny tananao mahery ary ny sandrinao mihenjana, ka ho avy hivavaka eto amin’ity trano ity izy, dia mihainoa any an-danitra any amin’ny fitoeran’ny fonenanao, ka araka izay rehetra hangatahin’ny vahiny aminao no aoka hataonao aminy, mba ho fantatry ny olona rehetra amin’ny tany ny Anaranao, ka hatahorany Anao, tahaka an’i Israely vahoakanao, ary hahalalany fa antsoina amin’ity trano nataoko ity ny Anaranao.