SATRIA maro no efa nanoratra nandahatra tantara ny amin’ny zavatra izay efa tanteraka tamintsika tokoa araka izay efa noraisintsika natolotry ny vavolombelona izay sady nahita maso no efa mpitory ny teny hatramin’ny voalohany: dia sitrako koa, rehefa nofotorako tsara ny zavatra rehetra hatramin’ny niandohany, ny hanoratra izany aminao araka ny filaharany, ry Teofilo tsara indrindra, mba hahafantaranao tsara fa mafy orina ny teny izay nampianarina anao.
TAMIN’ny andron’i Heroda, mpanjakan’i Jodia, nisy mpisorona anankiray atao hoe Zakaria, isan’ny antokon’i Abia; ary ny vadiny dia avy tamin’ny taranak’i Arona, Elizabeta no anarany. Ary samy marina teo anatrehan’Andriamanitra izy mivady sady nitondra tena tsy nanan-tsiny araka ny didy sy ny fitsipika rehetra nomen’ny Tompo. Ary tsy nanan-janaka izy, fa momba Elizabeta; ary samy efa antitra izy mivady.
Ary nony nanao raharaham-pisoronana teo anatrehan’Andriamanitra Zakaria araka ny fifandimbasan’ny antokony, araka ny fanao amin’ny fisoronana, dia anjarany araka ny filokana ny hiditra ao amin’ny tempolin’ny Tompo ka handoro ditin-kazo manitra. Ary ny vahoaka rehetra nitoetra teo ivelany nivavaka tamin’ny ora fandoroana ny ditin-kazo manitra. Ary nisy anjelin’ny Tompo niseho taminy teo an-kavananan’ny alitara fandoroana ny ditin-kazo manitra. Ary nony nahita azy Zakaria, dia taitra loatra izy ka raiki-tahotra. Fa hoy ilay anjely taminy: Aza matahotra, ry Zakaria; fa efa nohenoina ny fangatahanao, ka Elizabeta vadinao dia hiteraka zazalahy aminao, ary Jaona no hataonao anarany. Ary ho faly sy ho ravoravo hianao; ary maro no hifaly amin’ny hahaterahany. Fa ho lehibe eo anatrehan’ny Tompo izy ary tsy hisotro divay na toaka sady hofenoina ny Fanahy Masina hatrany an-kibon-dreniny aza. Ary maro amin’ny Zanak’Isiraely no hampodiny amin’i Jehovah Andriamaniny. Ary izy handeha eo alohany amin’ny fanahy sy ny herin’i Elia mba hampody ny fon’ny ray ho amin’ny zanaka, ary ny tsy manoa ho amin’ny fahendren’ny marina, hamboatra firenena voaomana ho an’ny Tompo (Mal. 3.23, 24).
Ary hoy Zakaria tamin’ilay anjely: Inona no hahafantarako izany? fa izaho efa antitra, ary efa antitra koa ny vadiko. Ary ilay anjely namaly ka nanao taminy hoe: Izaho no Gabriela, izay mitsangana eo anatrehan’Andriamanitra; ary nirahina hiteny aminao aho ka hilaza aminao izany teny mahafaly izany. Koa, indro, ho moana hianao ka tsy hahay miteny ambara-pahatongan’ny andro hisehoan’izany zavatra izany, ho valin’ny tsy ninoanao ny teniko, izay ho tanteraka amin’ny fotoany.
Ary ny olona dia niandry an’i Zakaria ka gaga noho izy naharitra ela tao amin’ny tempoly. Kanjo rehefa nivoaka izy, dia tsy nahay niteny taminy; ary dia fantatry ny olona fa efa nahita fahitana tao amin’ny tempoly izy; ary izy nanao baikon’ny moana taminy, ary dia mbola moana ihany.
Ary rehefa tapitra ny andro nanaovany fanompoam-pivavahana, dia lasa nody tany an-tranony izy.