Ary nanonofy izy roa lahy indray alina, dia ilay mpitondra kapoaka sy ilay mpanao mofon’ny mpanjakan’i Egypta, izay nifatotra tao amin’ny trano-maizina, ka samy nanana ny nofiny araka ny hevitry ny nofiny avy. Ary Josefa nankao aminy nony maraina ny andro ka nahita azy, fa, indreo, nalahelo tarehy izy. Dia nanontanian’i Josefa ny tandapan’i Farao izay niara-nifatotra taminy tao an-tranon’ny tompony, ka hoy izy: Nahoana no malahelo tarehy izato hianareo ankehitriny? Ary hoy izy roa lahy taminy: Nanonofy izahay, ka tsy misy mahalaza ny heviny. Dia hoy Josefa taminy: Tsy avy amin’Andriamanitra va ny filazana ny hevitry ny nofy? Masìna hianareo, lazao amiko izany.
Dia nambaran’ny lehiben’ny mpitondra kapoaka tamin’i Josefa ny nofiny, ka hoy izy taminy: Nofiko fa indro, hono, nisy tahom-boaloboka teo anatrehako; ary ilay tahom-boaloboka nisampana telo, ka nony nitsimoka izy, dia niposaka ny voniny, ary ny sampahony nahavanona voaloboka masaka. Ary teny an-tànako ny kapoakan’i Farao; dia nalaiko ny voaloboka ka nofiazako ho ao amin’ny kapoakan’i Farao, dia natolotro teo an-tànan’i Farao ny kapoaka.
Ary hoy Josefa taminy: Izao no heviny: Ny sampany telo dia hateloana. Ato anatin’ny hateloana dia hasandratr’i Farao hianao ka hampodiny ho ao amin’ilay nipetrahanao; dia hanolotra ny kapoakan’i Farao ho eo an-tànany hianao tahaka ilay fanao fahiny, fony hianao mpitondra kapoakany. Fa mba tsarovy aho, rehefa mahita soa hianao, ka trarantitra hianao, iantrao aho, dia lazao amin’i Farao aho, ka avoahy amin’ity trano ity; fa nangalarina mihitsy avy tany amin’ny tanin’ny Hebreo aho, ary atỳ koa tsy mba nanao izay tokony ho nanaovany ahy eto amin’ity lavaka ity aho.
Ary rehefa hitan’ny lehiben’ny mpanao mofo fa tsara ny filazana ny hevitry ny nofy, dia hoy izy tamin’i Josefa: Izaho koa nanonofy, ka, indro, niloloha karaba telo feno mofo fotsy aho; ary teo anatin’ny karaba ambony indrindra dia nisy ny fihinan’i Farao samy hafa karazana rehetra fanaon’ny mpanao mofo; ary nohanin’ny vorona teo anatin’ny karaba izay nololohaviko izany.
Dia namaly Josefa ka nanao hoe: Izao kosa no heviny. Ny karaba telo dia hateloana. Ato anatin’ny hateloana dia hasandratr’i Farao ho afaka aminao ny lohanao, (ka hahantony amin’ny hazo hianao) dia hohanin’ny vorona ny nofonao.