Ary nisy Jentily sasany anisan’izay niakatra hivavaka tamin’ny andro fety, nanatona an’i Filipo, izay avy tany Betsaidan’i Galilea, ka nihanta taminy nanao hoe: «Tompoko, mba te hahita an’i Jesoa izahay.» Dia lasa i Filipo nilaza tamin’i Andre ka dia i Andre sy i Filipo no niara-nilaza tamin’i Jesoa. Ary namaly azy i Jesoa, ka nanao hoe: «Tonga ny fotoana hanomezam-boninahitra ny Zanak’olona. Lazaiko marina dia marina aminareo fa raha tsy maty ny voam-bary nafafy tamin’ny tany, dia mitoetra foana izy; fa raha maty kosa izy, dia mahavokatra be. Izay tia ny ainy no hahavery azy; fa izay mankahala ny ainy amin’izao fiainana izao no hitahiry azy ho amin’ny fiainana mandrakizay; Raha misy manompo Ahy, dia aoka izy hanaraka Ahy, ary izay itoerako no hitoeran’ny mpanompoko koa. Raha misy manompo Ahy, dia homen’ny Raiko voninahitra izy. Ankehitriny, mitebiteby ny fanahiko, ka inona re no holazaiko? Raiko ô, vonjeo Aho ho afaka amin’ity ora ity. Nefa izao indrindra no nahatongavako ho amin’izao ora izao. Raiko ô, omeo voninahitra ny Anaranao.»
Tamin’izay dia nisy feo avy tany an-danitra nanao hoe: «Efa nomeko voninahitra Izy,» ary nahare izany ny vahoaka izay teo, dia nanao hoe: «Kotro-baratra izany,» fa hoy kosa ny sasany hoe: «Anjely niteny taminy izay.» Dia hoy i Jesoa hoe: «Tsy ho Ahy izany feo izany, fa ho anareo. Ankehitriny dia tonga ny fitsarana an’izao tontolo izao; ankehitriny ny mpanapaka an’izao tontolo izao no horoahina. Ary Izaho rehefa tafasandratra hiala amin’ny tany, dia hitarika ny olona rehetra hanatona Ahy.»
(Ny nolazainy tamin’izany dia ny karazam-pahafatesana tokony hahafatesany). Ka hoy ny vahoaka namaly Azy: «Efa renay tamin’ny Lalàna fa maharitra mandrakizay i Kristy, ka ahoana no lazainao hoe: ‹Tsy maintsy hasandratra ny Zanak’olona?› Iza moa izany Zanak’olona izany?» Dia hoy i Jesoa taminy: «Kely foana sisa hitoeran’ny mazava eto aminareo, ka mandehana dieny mbola eo aminareo ny mazava, fandrao tratry ny haizina ianareo, satria izay mandeha amin’ny haizina dia tsy mahalala izay alehany akory. Minoa ny fahazavana dieny mbola eo aminareo ny fahazavana, mba ho zanaky ny fahazavana ianareo.» Nony voalazan’i Jesoa izany, dia lasa Izy niery azy ireo.
Na dia betsaka aza ny fahagagana nataony teo imason’izy ireo, dia tsy nino Azy izy, mba hahatanteraka ny tenin’i Izaia mpaminany manao hoe: «Tompo ô, iza moa no nino izay teny nampilazaina anay, ary zovy no nampisehoana ny sandrin’ny Tompo?» Izany no tsy nahazoan’izy ireo nino, sady hoy koa i Izaia: «Efa nohajambainy ny masony, ary nohamafisiny ny fony, fandrao mahita ny masony ka hahafantatra ny fony, dia hibebaka izy, ka sao sitraniko.» I Izaia no nilaza izany dia nahita ny voninahitry ny Tompo izy, ka nanambara Azy.
Kanefa na eo aza izany, dia maro ihany na hatramin’ny loholona aza no nino Azy, saingy tsy nampiseho ny finoany izy ireo noho ny Farisianina, fandrao dia roahiny amin’ny sinagoga, satria naleony ny voninahitra avy amin’ny olona toy izay ny voninahitra avy amin’Andriamanitra. Ary niantso i Jesoa nanao hoe: «Izay mino Ahy, dia tsy Izaho no inoany, fa Izay naniraka Ahy; ary izay mahita Ahy, dia mahita Izay naniraka Ahy. Tonga amin’izao tontolo izao ho fahazavana Aho, mba tsy hitoetra ao anatin’ny maizina izay rehetra mino Ahy. Ary raha misy mandre ny teniko, ka tsy mitandrina azy, dia tsy mitsara azy Aho; satria tsy hitsara izao tontolo izao no nahatongavako fa hamonjy azy. Izay manamavo Ahy ka tsy mandray ny teniko, misy izay hitsara azy: dia ny teny voalazako no hitsara azy amin’ny farandro, satria tsy niteny ho Ahy Aho, fa ny Ray izay naniraka Ahy no nandidy izay tsy maintsy lazaiko sy ampianariko. Ary fantatro fa ny didiny no fiainana mandrakizay. Koa ny zavatra lazaiko àry dia lazaiko araka ny voalazan’ny Ray tamiko.»
App Baiboly
Baiboly App ho an'ny Ankizy
