Nisy lehilahy anankiray atao hoe Nikôdema, anisan’ny antokom-pivavahana Farisianina ary manampahefana teo amin’ny Jiosy. Nanatona an’i Jesoa izy indray alina ary niteny taminy hoe:
–Mpampianatra ô, fantatray fa Mpampianatra nirahin’Andriamanitra Ianao; satria tsy misy olona mahavita ireo famantarana ataonao ireo, raha tsy ombàn’Andriamanitra.
Fa novalian’i Jesoa hoe:
–Lazaiko marina dia marina aminao fa raha tsy ateraka indray ny olona, dia tsy afa-mahita ny Fanjakàn’Andriamanitra.
Dia hoy i Nikôdema taminy:
–Hataon’ny olona ahoana no hateraka indray rehefa antitra? Moa afa-miverina any an-kibon-dreniny ve izy ka hateraka fanindroany?
Ka novalian’i Jesoa hoe:
–Lazaiko marina dia marina aminao fa raha tsy ateraky ny rano sy ny Fanahy Masina ny olona, dia tsy afa-miditra ao amin’ny Fanjakàn’Andriamanitra. Izay ateraky ny olombelona, dia olombelona; izay ateraky ny Fanahy Masina, dia fanahy. Aza gaga ianao raha nilazako hoe: «Tsy maintsy ateraka indray ianareo.» Ny rivotra dia mitsoka amin’izay tiany, ary renao ny feony nefa tsy fantatrao izay iaviany na izay alehany: tahaka izany izay rehetra ateraky ny Fanahy Masina.
Dia niteny tamin’i Jesoa i Nikôdema nanao hoe:
–Hatao ahoana no hahatonga izany?
Ka izao no navalin’i Jesoa azy:
–Mpampianatra eto amin’i Israely ianao, ka tsy mahalala izany ve? Lazaiko marina dia marina aminao fa izay fantatray no lazainay ary izay hitanay no ijoroanay ho vavolombelona, nefa tsy raisinareo izany fijoroanay ho vavolombelona izany. Raha nilaza taminareo ny zavatra etỳ an-tany Aho, dia tsy inoanareo; ka ahoana no hinoanareo Ahy, raha milaza aminareo ny zavatra any an-danitra Aho? Ary tsy nisy niakatra any an-danitra afa-tsy Ilay nidina avy tany an-danitra, dia ny Zanak’olona. Ary tahaka ny nanandratan’i Mosesy ny bibilava varahina tany an-taniefitra no tsy maintsy hanandratana ny Zanak’olona mba ho velona aina mandrakizay izay rehetra mino Azy. Eny, notiavin’Andriamanitra fatratra izao tontolo izao, ka nomeny ny Zanany lahitokana, mba tsy ho very izay rehetra mino Azy fa ho velona aina mandrakizay. Andriamanitra manko tsy naniraka ny Zanany ho eto amin’izao tontolo izao, mba hanameloka an’izao tontolo izao, fa mba hamonjy an’izao tontolo izao amin’ny alalany. Izay mino ny Zanaka dia tsy helohina; fa izay tsy mino koa dia efa voaheloka rahateo, noho izy tsy nino ny Zanaka lahitokan’Andriamanitra. Ary izao no anton’ny fanamelohana: efa tonga tamin’izao tontolo izao ny fahazavana, nefa naleon’ny olona ny haizina toy izay ny fahazavana, satria ratsy ny asany. Fa izay rehetra manao ratsy dia mankahala ny fahazavana sady tsy manatona ny fahazavana, fandrao hita miharihary ny asa ratsiny. Izay manao ny marina kosa dia manatona ny fahazavana, mba hiseho fa notontosaina araka an’Andriamanitra ny asany.
Taorian’izany, dia nankany amin’ny faritany Jodea i Jesoa mbamin’ny mpianany; ary niara-nitoetra tamin’izy ireo tany Izy sady nanao batisa ny olona. I Jôhany koa nanao batisa ny olona tao Enôna akaikin’i Salîma, fa be rano tao; nanatona an’i Jôhany ny olona ka nataony batisa fa tsy mbola naiditra am-ponja izy.
Tamin’izay dia nisy fifandiran’ny mpianatr’i Jôhany tamina Jiosy anankiray ny amin’ny fomba fidiovana; ary nankany amin’i Jôhany ireo mpianany ka nilaza taminy hoe:
–Mpampianatra ô, Ilay niaraka taminao teny andafy atsinanan’ny ony Jôrdàna sady nijoroanao ho vavolombelona iny anie ka manao batisa ary hatonin’ny olona rehetra.
Fa izao kosa no navalin’i Jôhany:
–Tsy misy olona afaka mandray na inona na inona, raha tsy nomen’Andriamanitra azy izany. Ianareo mihitsy no vavolombeloko fony aho nilaza hoe: «Tsy izaho no ilay Mesia, fa nirahina hialoha Azy aho.» Izay manana ny ampakarina no mpampakatra; fa ny sakaizan’ny mpampakatra dia mipetraka eo anilan’ny mpampakatra sy mihaino azy ary faly tokoa mandre ny feony. Izany hafaliana izany no efa tanteraka amiko ankehitriny. Izy tsy maintsy mitombo, fa izaho kosa tsy maintsy mihena.
–Ilay avy any ambony dia ambonin’ny olona rehetra; fa izay avy amin’ny tany dia avy amin’ny tany, ka ny zavatra momba ny etỳ an-tany no lazainy. Ilay avy any an-danitra no ambonin’ny olona rehetra; ka izay efa hitany sy reny no ijoroany ho vavolombelona, saingy tsy misy olona mandray izany fijoroany ho vavolombelona izany. Izay mandray ny fijoroany ho vavolombelona dia manamarina fa azo antoka Andriamanitra. Ilay nirahin’Andriamanitra manko no milaza ny tenin’Andriamanitra, satria tsy misy fetrany no anomezan’Andriamanitra Azy ny Fanahy Masina. Ny Ray dia fatra-pitia ny Zanaka, ary efa nametraka ny zavatra rehetra eo am-pelatanany. Izay mino ny Zanaka no velona aina mandrakizay; fa izay tsy mino ny Zanaka dia tsy ho velona aina, fa itoeran’ny hatezeran’Andriamanitra.
App Baiboly
Baiboly App ho an'ny Ankizy
