Malagasy - Roman Catholic Version 2010 (NT) Drama based on text Malagasy Catholic Bible 2003

<div class="version vid814 iso6393plt" data-vid="814" data-iso6393="plt">
 <div class="book bkHEB">
 <div class="chapter ch11" data-usfm="HEB.11">
 <div class="label">11</div><div class="s">Ny finoan&#8217;ireo razana tokony halaina tahaka</div><div class="p"> 1Ary ny finoana no santatry ny zavatra antenaina, sy porofon&#8217;ny zavatra tsy hita. 2Nanam-pinoana ny ntaolo ka izany no nahatsara laza azy. 3Ny finoana no ahafantarantsika fa ny tenin&#8217;Andriamanitra no namoronana izao tontolo izao, fa tsy mba zavatra hita no nanaovana izao zava-miseho izao.</div><div class="p"> 4Ny finoana no nanoloran&#8217;i Abela tamin&#8217;Andriamanitra sorona tsaratsara kokoa noho ny an&#8217;i Kaina, sy nilazana azy hoe marina, fa nankatoavin&#8217;Andriamanitra ny fanatitra nataony; ary noho izany ihany koa, na dia maty aza izy, dia mbola miteny ihany.</div><div class="p"> 5Ny finoana no namindrana an&#8217;i En&#244;ka tsy hiharan&#8217;ny fahafatesana, ka tsy hita intsony izy fa nafindran&#8217;Andriamanitra, ary talohan&#8217;ny namindrana azy dia voalaza fa nankasitrahin&#8217;Andriamanitra izy. 6Raha tsy misy finoana, dia tsy misy ahazoana sitraka amin&#8217;Andriamanitra koa: satria izay manatona an&#8217;Andriamanitra dia tsy maintsy hino fa misy Izy, sady mamaly soa izay mitady Azy.</div><div class="p"> 7Ny finoana no nandrafetan&#8217;i N&#244;e ny sambo fiara hamonjena ny fianakaviany, fa natahotra izy nony efa nilazan&#8217;Andriamanitra ny zavatra mbola tsy hita; ary izany no nanamelohany an&#8217;izao tontolo izao sy nahatongavany ho mpandova ny fahamarinana izay azo amin&#8217;ny finoana.</div><div class="p"> 8Ny finoana no naneken&#8217;i Abrahama ny fiantsoan&#8217;Andriamanitra azy, handeha ho any amin&#8217;ny tany izay horaisiny ho lova, ka niainga izy nefa tsy fantany akory izay halehany. 9Ny finoana no nitoerany tany amin&#8217;ny tany nampanantenaina toy ny any an-tany fivahiniana, tranolay no nitoerany; toy izany koa i Isaaka sy i Jak&#244;ba izay mpandova izany teny nampanantenaina izany koa; 10fa nanantena ilay tan&#224;na mafy orina manana an&#8217;Andriamanitra ho Tompo-marika sy ho mpanao izy. 11Ny finoana koa no nahazoan&#8217;i Sar&#224; hery hanana anaka, na dia efa antitra tsy tokony hiteraka intsony aza izy, satria nino izy fa mahatoky Ilay nampanantena. 12Koa dia taranaka maro toy ny kintana eny an-danitra, sy tsy hita isa hoatra ny fasika eny amoron-dranomasina no avy amin&#8217;ny olona anankiray izay efa toy ny maty.</div><div class="p"> 13Ireo rehetra ireo dia maty tamin&#8217;ny finoana, nefa tsy mbola nahazo ny nampanantenaina, fa nahatazana azy lavitra fotsiny, dia niarahaba azy tamin-karavoana sy fiekena hoe: vahiny sy mpivahiny izy no et&#7923; an-tany. 14Manambara mazava izay milaza izany fa mitady tanindrazana honenany izy. 15Ary raha ny tany nialany no heveriny amin&#8217;izany dia ho azony atao ny miverina any indray; 16fa tany tsara lavitra no iriny, dia ny lanitra izany. Ka noho Andriamanitra efa namboatra tan&#224;na ho azy, dia tsy menatra Izy hantsoiny hoe: Andriamanitr&#8217;izy ireo.</div><div class="p"> 17Ny finoana no nanoloran&#8217;i Abrahama an&#8217;i Isaaka ho sorona, raha nozahan-toetra izy. Dia izy izay nandray ny teny fampanantenana, 18sy nilazana hoe: Avy amin&#8217;i Isaaka no hiavian&#8217;ny taranakao; eny, natolony io zanany lahitokana io; 19satria ninoany fa na dia maty aza izy dia hain&#8217;Andriamanitra atsangana, ka dia noraisiny indray ny zanany, ary tandindon-javatra izany#11,19 Tandindon-javatra izany, tandindon&#8217;i Jesoa Kristy sy ny hitsanganany ho velona avy any amin&#8217;ny maty..</div><div class="p"> 20Ny finoana no nitsofan&#8217;i Isaaka rano an&#8217;i Jak&#244;ba sy i Esao ny amin&#8217;ny zavatra ho avy. 21Ny finoana no nitsofan&#8217;i Jak&#244;ba rano ny zanak&#8217;i Josefa roa lahy, rehefa ho faty izy, sy nivavahany niankina tamin&#8217;ny loha tehiny. 22Ny finoana no nilazan&#8217;i Josefa ny hialan&#8217;ny zanak&#8217;i Israely, rehefa ho faty izy, sy nanafarany ny amin&#8217;ny taolam-balony.</div><div class="p"> 23Ny finoana no nanafenan-drainy aman-drenin&#8217;i M&#244;izy azy telo volana, nony efa teraka izy, satria hitany fa zaza tsara tarehy izy, ary tsy natahorany ny didin&#8217;ny mpanjaka. 24Ny finoana no namoizan&#8217;i M&#244;izy ny anarana hoe zanaky ny zanakavavin&#8217;i Fara&#244;na, nony efa lehibe izy, 25fa naleony miaraka ory amin&#8217;ny vahoakan&#8217;Andriamanitra toy izay miarana amin&#8217;ny hafaliana mandalon&#8217;ny fahotana; 26nataony harena be lavitra noho ny zava-tsoan&#8217;i Ejipta ny fijalian&#8217;i Kristy, satria nijery ny valisoa izy. 27Ny finoana no nialany tany Ejipta, tsy aman-tahotra ny fahatezeran&#8217;ny mpanjaka akory, fa nijoro toy ny mahita ilay tsy fahita izy. 28Ny finoana no nanaovany ny Paka sy ny famafazan-dra mba tsy ho tratr&#8217;ilay nandringana ny lahy matoa, ny zanak&#8217;i Israely.</div><div class="p"> 29Ny finoana no nit&#224;n&#8217;izy ireo ny ranomasina Mena, toy ny mandeha an-tanety; nony mba nanaraka kosa ny tera-tany Ejiptianina, dia saforan&#8217;ny rano. 30Ny finoana no nampirodana ny mandan&#8217;i Jerik&#244;, rehefa nohodidinina hafitoana. 31Ny finoana no tsy nahafatesan-dRahaba vehivavy janga niaraka tamin&#8217;ny fahavalo, satria nandray ny tily tamim-pihavanana izy.</div><div class="p"> 32Ary inona koa no holazaiko? Tsy ho ampy ny andro hilazako ny amin&#8217;i Jede&#244;na, i Bar&#224;ka, i Sams&#244;na, i Jefte, i Davida, i Samoela, mbamin&#8217;ny mpaminany: 33fa noho ny finoana koa izy ireo dia nandresy fanjakana maro, niasa ara-drariny, nahazo ny nampanantenaina, nanakombona ny vavan&#8217;ny liona, 34namono ny herin&#8217;ny afo, afaka tamin&#8217;ny lelan&#8217;ny sabatra, nositranina tamin&#8217;ny aretina, nampiseho herim-po tamin&#8217;ny ady, nampandositra ny miaramilan&#8217;ny fahavalo; 35nandraisan&#8217;ny vehivavy ny zanany maty voatsangana ho velona. Ny sasany nampijaliana ho faty, nefa tsy nety nanao izay hahafahany, mba hahazoany fitsanganan-ko velona tsaratsara kokoa; 36ny sasany niaritra fanesoana sy kapoka ary gadra mbamin&#8217;ny tranomaizina; 37notoraham-bato izy, notsofaina, nalaim-panahy, novonoina tamin&#8217;ny sabatra, nirenireny nitady hoditr&#8217;ondry sy hoditr&#8217;osy, tsy nanana na inona na inona, nenjehina, nampahor&#238;na, 38nefa tsy mendrika ho nitoerany akory izao tontolo izao, nirenireny tany an&#8217;efitra izy, sy tany an-tendrombohitra, ary tany an-johy mbamin&#8217;ny tany an-dava-tany. 39Na dia nankalazaina noho ny finoana aza anefa izy rehetra ireo, dia tsy nisy nahazo ny nampanantenaina, 40fa isika no namboaran&#8217;Andriamanitra zavatra tsaratsara kokoa, ka tsy tonga amin&#8217;ny fahatanterahana ireo raha tsy efa mby eo koa isika.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Baiboly Katolika © La Société Biblique Malgache, 2003.

Ary ny finoana no santatry ny zavatra antenaina, sy porofon’ny zavatra tsy hita. Nanam-pinoana ny ntaolo ka izany no nahatsara laza azy. Ny finoana no ahafantarantsika fa ny tenin’Andriamanitra no namoronana izao tontolo izao, fa tsy mba zavatra hita no nanaovana izao zava-miseho izao.
Ny finoana no nanoloran’i Abela tamin’Andriamanitra sorona tsaratsara kokoa noho ny an’i Kaina, sy nilazana azy hoe marina, fa nankatoavin’Andriamanitra ny fanatitra nataony; ary noho izany ihany koa, na dia maty aza izy, dia mbola miteny ihany.
Ny finoana no namindrana an’i Enôka tsy hiharan’ny fahafatesana, ka tsy hita intsony izy fa nafindran’Andriamanitra, ary talohan’ny namindrana azy dia voalaza fa nankasitrahin’Andriamanitra izy. Raha tsy misy finoana, dia tsy misy ahazoana sitraka amin’Andriamanitra koa: satria izay manatona an’Andriamanitra dia tsy maintsy hino fa misy Izy, sady mamaly soa izay mitady Azy.
Ny finoana no nandrafetan’i Nôe ny sambo fiara hamonjena ny fianakaviany, fa natahotra izy nony efa nilazan’Andriamanitra ny zavatra mbola tsy hita; ary izany no nanamelohany an’izao tontolo izao sy nahatongavany ho mpandova ny fahamarinana izay azo amin’ny finoana.
Ny finoana no naneken’i Abrahama ny fiantsoan’Andriamanitra azy, handeha ho any amin’ny tany izay horaisiny ho lova, ka niainga izy nefa tsy fantany akory izay halehany. Ny finoana no nitoerany tany amin’ny tany nampanantenaina toy ny any an-tany fivahiniana, tranolay no nitoerany; toy izany koa i Isaaka sy i Jakôba izay mpandova izany teny nampanantenaina izany koa; fa nanantena ilay tanàna mafy orina manana an’Andriamanitra ho Tompo-marika sy ho mpanao izy. Ny finoana koa no nahazoan’i Sarà hery hanana anaka, na dia efa antitra tsy tokony hiteraka intsony aza izy, satria nino izy fa mahatoky Ilay nampanantena. Koa dia taranaka maro toy ny kintana eny an-danitra, sy tsy hita isa hoatra ny fasika eny amoron-dranomasina no avy amin’ny olona anankiray izay efa toy ny maty.
Ireo rehetra ireo dia maty tamin’ny finoana, nefa tsy mbola nahazo ny nampanantenaina, fa nahatazana azy lavitra fotsiny, dia niarahaba azy tamin-karavoana sy fiekena hoe: vahiny sy mpivahiny izy no etỳ an-tany. Manambara mazava izay milaza izany fa mitady tanindrazana honenany izy. Ary raha ny tany nialany no heveriny amin’izany dia ho azony atao ny miverina any indray; fa tany tsara lavitra no iriny, dia ny lanitra izany. Ka noho Andriamanitra efa namboatra tanàna ho azy, dia tsy menatra Izy hantsoiny hoe: Andriamanitr’izy ireo.
Ny finoana no nanoloran’i Abrahama an’i Isaaka ho sorona, raha nozahan-toetra izy. Dia izy izay nandray ny teny fampanantenana, sy nilazana hoe: Avy amin’i Isaaka no hiavian’ny taranakao; eny, natolony io zanany lahitokana io; satria ninoany fa na dia maty aza izy dia hain’Andriamanitra atsangana, ka dia noraisiny indray ny zanany, ary tandindon-javatra izany.
Ny finoana no nitsofan’i Isaaka rano an’i Jakôba sy i Esao ny amin’ny zavatra ho avy. Ny finoana no nitsofan’i Jakôba rano ny zanak’i Josefa roa lahy, rehefa ho faty izy, sy nivavahany niankina tamin’ny loha tehiny. Ny finoana no nilazan’i Josefa ny hialan’ny zanak’i Israely, rehefa ho faty izy, sy nanafarany ny amin’ny taolam-balony.
Ny finoana no nanafenan-drainy aman-drenin’i Môizy azy telo volana, nony efa teraka izy, satria hitany fa zaza tsara tarehy izy, ary tsy natahorany ny didin’ny mpanjaka. Ny finoana no namoizan’i Môizy ny anarana hoe zanaky ny zanakavavin’i Faraôna, nony efa lehibe izy, fa naleony miaraka ory amin’ny vahoakan’Andriamanitra toy izay miarana amin’ny hafaliana mandalon’ny fahotana; nataony harena be lavitra noho ny zava-tsoan’i Ejipta ny fijalian’i Kristy, satria nijery ny valisoa izy. Ny finoana no nialany tany Ejipta, tsy aman-tahotra ny fahatezeran’ny mpanjaka akory, fa nijoro toy ny mahita ilay tsy fahita izy. Ny finoana no nanaovany ny Paka sy ny famafazan-dra mba tsy ho tratr’ilay nandringana ny lahy matoa, ny zanak’i Israely.
Ny finoana no nitàn’izy ireo ny ranomasina Mena, toy ny mandeha an-tanety; nony mba nanaraka kosa ny tera-tany Ejiptianina, dia saforan’ny rano. Ny finoana no nampirodana ny mandan’i Jerikô, rehefa nohodidinina hafitoana. Ny finoana no tsy nahafatesan-dRahaba vehivavy janga niaraka tamin’ny fahavalo, satria nandray ny tily tamim-pihavanana izy.
Ary inona koa no holazaiko? Tsy ho ampy ny andro hilazako ny amin’i Jedeôna, i Baràka, i Samsôna, i Jefte, i Davida, i Samoela, mbamin’ny mpaminany: fa noho ny finoana koa izy ireo dia nandresy fanjakana maro, niasa ara-drariny, nahazo ny nampanantenaina, nanakombona ny vavan’ny liona, namono ny herin’ny afo, afaka tamin’ny lelan’ny sabatra, nositranina tamin’ny aretina, nampiseho herim-po tamin’ny ady, nampandositra ny miaramilan’ny fahavalo; nandraisan’ny vehivavy ny zanany maty voatsangana ho velona. Ny sasany nampijaliana ho faty, nefa tsy nety nanao izay hahafahany, mba hahazoany fitsanganan-ko velona tsaratsara kokoa; ny sasany niaritra fanesoana sy kapoka ary gadra mbamin’ny tranomaizina; notoraham-bato izy, notsofaina, nalaim-panahy, novonoina tamin’ny sabatra, nirenireny nitady hoditr’ondry sy hoditr’osy, tsy nanana na inona na inona, nenjehina, nampahorîna, nefa tsy mendrika ho nitoerany akory izao tontolo izao, nirenireny tany an’efitra izy, sy tany an-tendrombohitra, ary tany an-johy mbamin’ny tany an-dava-tany. Na dia nankalazaina noho ny finoana aza anefa izy rehetra ireo, dia tsy nisy nahazo ny nampanantenaina, fa isika no namboaran’Andriamanitra zavatra tsaratsara kokoa, ka tsy tonga amin’ny fahatanterahana ireo raha tsy efa mby eo koa isika.

Mihaino ny Hebrio 11