Rodzaju 12
12
Powołanie Abrama
1I powiedział JHWH do Abrama:#12:1 Wydarzenia z życia Abrama, a potem Abrahama: Opuszcza Charan w wieku 75 lat (Rdz 12:4-5), gdy ma 86 lat, rodzi mu się Ismael (Rdz 16:3-4), gdy ma 100 lat, rodzi mu się Izaak (Rdz 21:5); gdy liczy sobie 137 lat, umiera Sara (Rdz 23:1), gdy ma 140 lat, Izaak poślubia Rebekę (Rdz 25:20), umiera w wieku 175 lat (Rdz 25:7). Imię Abram pojawia się w inskrypcji z Dilbat, a Abraham w egipskich tekstach złorzeczeń z XX-XIX w. p. Chr. Inne imiona patriarchów znane są z tekstów z Mari, z XVIII w. p. Chr. Wyjdź ze swojej ziemi i z [grona] swoich krewnych, i z domu swego ojca do ziemi, którą ci wskażę,#Dz 7:2-3; Hbr 11:8#12:1 Wg Szczepana, w Dz 7:4, Abraham wyszedł z Ur po śmierci Teracha, a nie – jak by to wynikało z tekstu – 60 lat przed jego śmiercią. Szczepan korzystał zatem z wariantu tekstowego zaświadczonego w PS, który podaje wiek stu czterdziestu pięciu lat. 2a uczynię z ciebie wielki naród i będę ci błogosławił, i rozsławię twoje imię, i staniesz się błogosławieństwem.#Rdz 13:14-17; 15:4-5; 17:1-14; 18:18; 22:16-18; 26:2-5; 28:13-15; 35:10-12#12:2 Tj. staniesz się przykładem błogosławieństwa. 3I będę błogosławił błogosławiącym tobie, a lekceważącego cię#12:3 Lub: pogardzającego tobą: lm w PS G Vg S GK i klk Mss; przykład częstego przyp. funkcjonowania lp w sensie zbiorowym. przeklnę, i będą błogosławione w tobie#12:3 i będą błogosławione w tobie, וְנִבְרְכוּ בְךָ (weniwrechu wecha), lub: i będą błogosławić sobie nawzajem, por. Rdz 22:18; 26:4. wszystkie plemiona ziemi.#Rdz 15:4; Ga 3:8
4I wyruszył Abram, jak mu polecił JHWH, i poszedł z nim Lot. A Abram miał siedemdziesiąt pięć lat, gdy wyszedł z Charanu. 5I wziął Abram Saraj, swoją żonę, i Lota, syna swego brata, i cały ich dobytek, który zgromadzili, i służbę,#Rdz 14:14#12:5 i służbę, נֶפֶשׁ (nefesz), tj. duszę: וְאֶת־הַנֶּפֶשׁ אֲשֶׁר־עָשׂוּ. której się dorobili w Charanie, i wyszli, aby pójść do ziemi Kanaan#12:5 Kanaan, כְּנַעַן (kena‘an), czyli: purpura, lazur l. nizina, Rdz 12:5L. – i przybyli do ziemi Kanaan.
6I przeszedł Abram tę ziemię#12:6 G dod.: na jej długość aż do, εἰς τὸ μῆκος αὐτῆς ἕως τοῦ. aż do miejscowości Sychem,#12:6 Sychem: rozwój miasta przypada na XIX w. p. Chr. Miasto znane z egipskich tekstów złorzeczeń oraz z inskrypcji z Khu-Sebek, z tego samego okresu. Nazwa miasta łączy się z czynnością objuczania zwierząt (Rdz 12:6L), może więc oznaczało targ? do dębu#12:6 dąb, אֵלוֹן, lub: terebint, wielowiekowe drzewo, jako znak rozpoznawczy terenu TgO; δρῦς G, o wydźwięku sakralnym; może zbiorowo: dąbrowa, por. אֵלוֹנֵי מֹרֶה w Pwt 11:30 i אֵלוֹן מְעוֹנְנִים w Sdz 9:37 z Rdz 18:1 (Rdz 12:6L). More,#12:6 More, מוֹרֶה (moreʰ), czyli: nauczyciel, stąd: Dąb nauczyciela (?), Rdz 12:6L. a w ziemi byli wówczas Kananejczycy.
7I ukazał się Abramowi JHWH i powiedział: Twemu nasieniu dam tę ziemię.#Dz 7:5; Ga 3:16 I zbudował tam ołtarz dla JHWH, który mu się ukazał.#Rdz 13:18; 22:9; 26:25; 33:20; 35:7; Wj 20:24
8Stamtąd przeniósł się ku górze na wschód od Betel#12:8 Betel: wykopaliska w Beitan (równoznaczne z Betel?) poświadczają istnienie dobrze prosperującego miasta kananejskiego w średniej epoce brązu (2000-1500 r. p. Chr.). Miasto było ufortyfikowane, z czterema bramami i murami o grubości3,5 m. i rozbił swój namiot. Betel było na zachodzie, a Aj na wschodzie. I zbudował tam ołtarz dla JHWH i wzywał imienia JHWH.#12:8 Lub: czcił imię JHWH. 9I wędrował Abram dalej, i dotarł#12:9 Zob. konstrukcja: וַיִּסַּע אַבְרָם הָלוֹךְ וְנָסוֹעַ הַנֶּגְבָּה, Rdz 12:9L. do Negebu.#12:9 Lub: na południe.
Abram w Egipcie
10A gdy nastał głód w tej ziemi, Abram zszedł#12:10 zszedł (jakby w dół); lub: udał się. do Egiptu, aby tam zatrzymać się [jako przychodzień], gdyż ciężki był głód w tej ziemi. 11A gdy zbliżał się, by wejść do Egiptu, powiedział do Saraj, swojej żony: Oto wiem, że jesteś kobietą piękną z wyglądu. 12Gdy zobaczą cię Egipcjanie, powiedzą: To jego żona! I zabiją mnie, a ciebie zostawią przy życiu. 13Mów więc, że jesteś moją siostrą,#Rdz 20:2; 26:7#12:13 siostrą: Rdz 12:13L. po to, by mi się dobrze wiodło ze względu na ciebie i aby dzięki tobie żyła moja dusza.
14Gdy Abram przybył do Egiptu, Egipcjanie zobaczyli, że ta kobieta jest bardzo piękna. 15A gdy ujrzeli ją książęta faraona, wychwalali ją przed faraonem, i zabrano tę kobietę do domu faraona. 16I ze względu na nią obchodził się dobrze z Abramem, tak że miał owce, bydło, osły, niewolników i niewolnice, oślice i wielbłądy.#12:16 Znaleziska poświadczają udomowienie wielbłądów już w III tys. p. Chr., Rdz 12:16L.
17Ale JHWH dotknął faraona i jego dom wielkimi#12:17 G dod.: i strasznymi, καὶ πονηροῖς. plagami z powodu Saraj, żony Abrama. 18Wezwał więc faraon Abrama i powiedział: Cóż to mi zrobiłeś? Dlaczego nie oznajmiłeś mi, że ona jest twoją żoną? 19Dlaczego powiedziałeś: Ona jest moją siostrą, tak że wziąłem ją sobie za żonę? A teraz – oto twoja żona.#12:19 G dod.: przed tobą, ἐναντίον σου. Weź [ją] i odejdź.
20I z powodu niego rozkazał faraon ludziom, aby odprawili#12:20 Lub: wypędzili. go wraz z jego żoną i wszystkim, co do niego należało.#12:20 G dod.: i Lot z nim, καὶ Λωτ μετ᾽ αὐτοῦ.
Pašlaik izvēlēts:
Rodzaju 12: SNPD4
Izceltais
Dalīties
Kopēt
Vai vēlies, lai tevis izceltie teksti tiktu saglabāti visās tavās ierīcēs? Reģistrējieties vai pierakstieties
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej