Baverset oyo Eyebani Mpenza ewuti na Evvan 5

Kabola

Mon ceälkam tiʹjjid, što tõt, kååʹtt kooll muu saaʹnään da åskk suu, kååʹtt lij muu vuõlttääm, vuäǯǯ âʹǩǩpâjjsaž jieʹllem. Suu jeät suudu, pâi son lij piâssâm jaaʹmmjest jieʹllma.

Ko Isõs vuõiʹni suu liâššâm da tiõʹđi suu, što son leäi puõccâm juʹn kuuʹǩǩ ääiʹj, cieʹlǩi son suʹnne: «Täättak-a puârrned?»

Tij tuʹtǩǩeʹped Pââʹss ǩeeʹrj ǩeeʹrjtõõzzid da juʹrddveʹted, što kaunnveʹted tõin âʹǩǩpâjjsaž jieʹllem, da sami tõk tuõđšte muʹst. Tij jeäʹped täätt pueʹtted muu årra, što vuäǯǯčid jieʹllem.

Isõs cieʹlǩi suʹnne: «Kaggõõđ, vääʹld assjääd da väʹʒʒel.» Ååum tâʹles puârrni, ǩiõzzi assjees da aaʹlji väʹʒʒed. Leša tõt leäi pâʹsspeiʹvv.

De Isõs vaʹsttii da cieʹlǩi siʹjjid: «Mon ceälkam tiʹjjid, što Päʹrnn ij vueiʹt ni mâiʹd tuejjeed jiijjâs täättast, pâi tõn, mõõn son vuäinn, što mâiʹd Eʹččes tuejjad. Mâiʹd Eʹččes tuejjad, tõn Päʹrnn še tuejjad.