Baverset oyo Eyebani Mpenza ewuti na Lúcas 9

Kabola

Agus dubhairt sé leo uilig: Má’s áil le h-aoinneach teacht mo dhiaidh-se, diúltadh sé é féin, agus tógadh sé a chros gach lá, agus leanadh sé mé.

Óir cibé ar mian leis a anam a shábháil, caillfidh sé é: óir an té a chaillfeas a anam ar mo shon-sa, sábhlóchaidh sé é.

Dubhairt Íosa leis: Aoinneach a chuireas a lámh leis an tseisrigh agus a bhíos ag amharc siar ina dhiaidh, ní fhóireann sé do ríoghacht Dé.

Óir cad é is feárrde duine, má ghnóthuigheann sé an domhan uilig, agus é féin a chailleamhaint agus a aimhleas féin a dhéanamh?

Óir an té a mbéidh náire air fúm-sa agus faoi mo bhriathra, béidh náire ar Mhac an Duine faoi-sean, nuair a thiocfas sé ina ghlóir agus i nglóir a Athar agus na naomh-aingeal.

Dubhairt Íosa leis: Tá plothógaí ag na sionnaigh, agus tá neadracha ag éanacha an aeir, acht ag Mac an Duine ní fhuil áit ar a leagfadh sé a cheann.

Agus dubhairt leo: Cibé a ghlacfas an leanbh seo i m’ainm-se, glacann sé mise, agus cibé a ghlacfas mise, glacann sé an té a chuir uaidh mé; óir an té ar lugha é eadraibh uilig, is é is mó.