هُدایا گۆن آکوبا گوَشت: ”من پُرواکێن هُدا آن. چُکّ و بَر کن و گێش بئیان بئے. چه تئو کئومے و کئومانی رُمبے پێدا بیت و بادشاه چه تئیی سْرێنا پێدا بنت. هما مُلک که من اِبراهێم و اِساکارا دات، ترا هم دئیانی و چه تئو و رند، تئیی نَسل و پَدرێچارا هم اے مُلکا دئیان.“