២ ធីម៉ូថេ 1:7-12 ដ្បិតព្រះ‌ជាម្ចាស់ពុំបានប្រទានឲ្យយើងមានវិញ្ញាណដែលនាំឲ្យខ្លាចទេ គឺព្រះអង្គប្រទានឲ្យយើងទទួលវិញ្ញាណដែលផ្ដល់កម្លាំង សេចក្ដីស្រឡាញ់ និងចិត្តធ្ងន់។ ដូច្នេះ មិនត្រូវខ្មាសនឹងផ្ដល់ | ព្រះគម្ពីរភាសាខ្មែរបច្ចុប្បន្ន ២០០៥ (គខប)

២ ធីម៉ូថេ 1:7-12 គខប

ដ្បិតព្រះ‌ជាម្ចាស់ពុំបានប្រទានឲ្យយើងមានវិញ្ញាណដែលនាំឲ្យខ្លាចទេ គឺព្រះអង្គប្រទានឲ្យយើងទទួលវិញ្ញាណដែលផ្ដល់កម្លាំង សេចក្ដីស្រឡាញ់ និងចិត្តធ្ងន់។ ដូច្នេះ មិនត្រូវខ្មាសនឹងផ្ដល់សក្ខីភាពអំពីព្រះ‌អម្ចាស់របស់យើង ឬខ្មាសនឹងខ្ញុំជាប់ឃុំ‌ឃាំង ព្រោះតែព្រះអង្គនោះឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ អ្នកត្រូវតែរង‌ទុក្ខវេទនារួមជាមួយខ្ញុំ សម្រាប់ដំណឹង‌ល្អ* ដោយពឹងផ្អែកលើឫទ្ធា‌នុភាពរបស់ព្រះ‌ជាម្ចាស់។ ព្រះអង្គហ្នឹងហើយ ដែលបានសង្គ្រោះយើង និងបានត្រាស់ហៅយើងឲ្យមកធ្វើជាប្រជា‌រាស្ត្រដ៏វិសុទ្ធ*របស់ព្រះអង្គ ។ ព្រះអង្គត្រាស់ហៅយើងដូច្នេះ មិនមែនមកពីអំពើដែលយើងបានប្រព្រឹត្តនោះទេ គឺស្របតាមគម្រោង‌ការ និងស្របតាមព្រះ‌គុណ ដែលព្រះអង្គបានប្រទានមកយើង ក្នុងអង្គព្រះគ្រិស្ត‌យេស៊ូ តាំងពីមុនកាលសម័យទាំងអស់មកម៉្លេះ។ ឥឡូវនេះ ព្រះអង្គបានសម្តែងឲ្យយើងស្គាល់ព្រះ‌គុណរបស់ព្រះអង្គ ដោយព្រះគ្រិស្ត‌យេស៊ូជាព្រះ‌សង្គ្រោះរបស់យើងយាងមកក្នុងលោកនេះ ។ ព្រះ‌គ្រិស្តបានបំបាត់អំណាចនៃសេចក្ដីស្លាប់ ព្រមទាំងបំភ្លឺយើងឲ្យស្គាល់ជីវិតអមតៈដោយ‌សារដំណឹង‌ល្អ*។ ព្រះ‌ជាម្ចាស់បានតែង‌តាំងខ្ញុំឲ្យប្រកាសដំណឹង‌ល្អនេះ ក្នុងឋានៈជាសាវ័ក និងជាគ្រូអប់រំ។ ហេតុនេះហើយបានជាខ្ញុំរង‌ទុក្ខលំបាកទាំងនេះ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំមិនខ្មាសឡើយ ដ្បិតខ្ញុំដឹងថា ខ្ញុំបានជឿលើព្រះអង្គណា ហើយខ្ញុំក៏ជឿជាក់ថា ព្រះអង្គនោះមានឫទ្ធា‌នុភាពនឹងរក្សាអ្វីៗ ដែលព្រះអង្គផ្ញើទុកនឹងខ្ញុំ ឲ្យបានគង់‌វង្ស រហូតដល់ថ្ងៃព្រះអង្គយាងមក។

អាន ២ ធីម៉ូថេ 1

ស្ដាប់នូវ ២ ធីម៉ូថេ 1