Habacuc 3
3
PENNOD III.
1Gweddi o eiddo Habacuc y prophwyd, ar fesur yr awdlau rhyddion: — #3:1 Neu, direol. Meddylir yn gyffredin mai nodwedd mesurau y gân a ddynodir: cân rydd yw, heb fod yn ôl y rheolau cyffredin.
2Arglwydd, clywais dy ymadrodd#3:2 Sef, yr hyn a draethodd yn y bennod gyntaf am ddyfodiad y Caldead i ddinystrio y wlad. ac ofnais;
Arglwydd, dy waith!
Yn nghanol y blyneddau adfywia ef,
Yn nghanol y blyneddau gwna ef yn eglur;
Mewn digofaint cofia drugaredd.
3Duw, o Teman y daethai,
A’r Sancteiddlan o fynydd Paran: Selah:
Gorchuddiodd y nefoedd ei ogoniant,
A’i ddysgleirdeb a lanwodd y ddaear;
4A’r llewyrch, fel goleuni yr ydoedd;
Pelydrau oeddent iddo oddiwrth ei law,
Ac yno yr oedd dirgelfan ei allu:
5Oddi ger ei fron y daeth y gair,#3:5 Sef y ddeddf: cyhoeddodd hi ar fynydd Sinai.
A daeth allan oleu tanllyd odditan ei draed:
6Safodd, a mesurodd y ddaear;
Edrychodd, a gwasgarodd genedloedd;
Ymholltodd hefyd fynyddau parhaus,
Crymodd bryniau yr oesoedd:
Llwybrau’r cynfyd oeddent iddo.#3:6 Tebyg oedd ei waith i’r hyn a wnaethai wrth greu y byd.
7Tan adfyd y gwelais bebyll Cusan,
Dychrynodd lleni gwlad Midian.
8Ai yn erbyn afonydd, Arglwydd,
Ai yn erbyn afonydd, y cynneuodd dy lid?
Ai yn erbyn y môr dy ddigofaint,
Pan farchogaist ar dy feirch,
Yn dy gerbydau o waredigaeth?
9Gan ddynoethi dynoethaist dy fwa,
Llenwaist â saethau dy wregys; Selah;
A holltaist â ffrydiau y ddaear.
10Gwelsant#3:10 Sef y mynyddoedd a’r dylif, a enwir yn y geiriau a ganlynant. di — crynodd y mynyddoedd,
Dylif dyfroedd a aeth heibio:
Dyrchafodd y dyfnder ei lef,
Yr uchelder, ei ddwylaw a gyfododd.
11Yr haul! y lleuad!
Hon a safodd, yntau a arosodd;
Er goleu i’th saethau a ehedent,
Er llewyrch i’th waewffon ddysglaer.
12Mewn digofaint y cerddaist trwy y wlad,#3:12 Cyfeiria at oresgyniad gwlad Canaan pan ddygwyd yr Israeliaid i feddiant o honi
Mewn digder y dyrnaist genedloedd;
13Daethost allan i waredu dy bobl,
I waredu dy rai eneiniog:
Tarawaist y pen o dŷ yr anwir,
Gan ddynoethi y sylfaen oedd hyd y gwddf;
14Trywanaist â’i ffyn ei hun ben ei faesdrefydd:
Daethant fel corwynt i’m gwasgaru;
Eu llawenydd oedd megys i fwyta y tlawd yn y dirgel:
15Rhodiaist trwy y môr â’th feirch,
Gan derfysgu dyfroedd cryfion.
16Pan glywais,#3:16 Yr un peth a feddylir ag y cyfeiria ato yn yr ail adnod. dychrynodd fy ymysgaroedd;
Wrth dy lef crynodd fy ngwefusau,
Pydredd a aeth trwy fy esgyrn;
Ac yn fy lle y crynaf,
O herwydd arosaf hyd ddydd yr adfyd,
Hyd esgyniad y bobl a ruthrant arnom.
17Dïau y ffigysbren ni flodeua,
Ac ni bydd cynnyrch ar y gwinwydd
Palla ffrwyth yr olewydden,
A’r meusydd, nid un a rydd gnwd;
Torir ymaith o’r gorlan y praidd,
Ac ni bydd eidion yn y beudŷ;
18Eto myfi — yn yr Arglwydd y llawenychaf,
Gorfoleddaf yn Nuw fy Ngwaredwr;
19Yr Arglwydd Dduw a fydd fy nerth,
A gwna fy nhraed fel eiddo’r ewigod,
Ac ar fy uchelderau y pâr i mi rodio.
I’r arweinydd ar y peiriannau tant.
ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖
Habacuc 3: CJO
គំនូសចំណាំ
ចែករំលែក
ចម្លង
ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល
Proffwydi ac Epistolau gan John Owen. Cafodd y testun ei ddigideiddio gan Gymdeithas y Beibl yn 2021.