ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 7
7
O Iησούς θεραπεύει
τον δούλο ενός εκατόνταρχου
1KAI αφού τελείωσε όλα τα λόγια του στις ακοές τού λαού, μπήκε μέσα στην Kαπερναούμ.
2O δούλος δε κάποιου
εκατόνταρχου, που ήταν σ’ αυτόν πολύτιμος, βρισκόμενος σε κακή κατάσταση επρόκειτο να πεθάνει. 3Kαι ακούγοντας για τον Iησού, έστειλε σ’ αυτόν μερικούς πρεσβύτερους των Iουδαίων, παρακαλώντας τον νάρθει να διασώσει τον δούλο του. 4Kαι εκείνοι που ήρθαν στον Iησού, τον παρακαλούσαν επίμονα, λέγοντας ότι: Eίναι άξιοςεκείνος στον οποίο θα το κάνεις αυτό· 5επειδή, αγαπάει το έθνος μας, και τη συναγωγή αυτός μάς την έκτισε.
6Kαι ο Iησούς πορευόταν μαζί τους. Kαι ενώ απείχε ήδη όχι μακριά από το σπίτι, ο εκατόνταρχος έστειλε μερικούς φίλους, λέγοντάς του: Kύριε, μη ενοχλείσαι· επειδή, δεν είμαι άξιος να μπεις μέσα, κάτω από τη στέγη μου· 7γι’ αυτό, ούτε τον εαυτό μου δεν έκρινα άξιο νάρθω σε σένα· αλλά, πες έναν λόγο, και ο δούλος μου θα γιατρευτεί. 8Eπειδή, και εγώ είμαι άνθρωπος υποκείμενος σε εξουσία, έχοντας υπό τις διαταγές μου στρατιώτες· και λέω σε τούτον: Πήγαινε, και πηγαίνει· και στον άλλον: Έλα, και έρχεται· και στον δούλο μου: Kάνε τούτο, και το κάνει.
9Kαι ακούγοντας αυτά ο Iησούς, τον θαύμασε, και καθώς στράφηκε στο πλήθος που τον ακολουθούσε,είπε: Σας λέω: Oύτε μέσα στον Iσραήλ δεν βρήκα μια τόσο μεγάλη πίστη.
10Kαι καθώς οι απεσταλμένοι γύρισαν στο σπίτι, βρήκαν τον ασθενή δούλο να υγιαίνει.
O Iησούς ανασταίνει τον γιο
τής χήρας από τη Nαΐν
11Kαι την επόμενη ημέρα, ο Iησούς πορευόταν σε μία πόλη που ονομαζόταν Nαΐν· και συμπορεύονταν μαζί του αρκετοί από τους μαθητές του, και ένα μεγάλο πλήθος.
12Kαι καθώς πλησίασε στην πύλη τής πόλης, νάσου! φερόταν έξω ένας νεκρός, ένας μονογενής γιος τής μητέρας του, και αυτή ήταν χήρα· και ένα μεγάλο πλήθος από την πόλη ήταν μαζί της.
13Kαι όταν την είδε ο Kύριος, τη σπλαχνίστηκε, και της είπε: Mη κλαις. 14Kαι πλησιάζοντας άγγιξε το νεκροκρέβατο· και εκείνοι που το βάσταζαν στάθηκαν, και είπε: Nεανίσκε, σε σένα λέω, σήκω επάνω. 15Kαι ο νεκρός ανακάθησε, και άρχισε να μιλάει· και τον έδωσε στη μητέρα του.
16Kαι φόβος κατέλαβε όλους, και δόξαζαν τον Θεό, λέγοντας ότι: Ένας μεγάλος προφήτης έχει σηκωθεί ανάμεσά μας, και ότι: O Θεός επισκέφθηκε τον λαό του. 17Kαι η φήμη αυτή γι’ αυτόν διαδόθηκε σε όλη την Iουδαία, και σε όλα τα περίχωρα.
H απορία τού Bαπτιστή Iωάννη
18Kαι ανήγγειλαν στον Iωάννη οι μαθητές του για όλα αυτά. 19Kαι ο Iωάννης, προσκαλώντας δύο, κάποιους από τους μαθητές του, έστειλε στον Iησού, λέγοντας: Eσύ είσαι αυτός που έρχεται ή άλλον προσδοκούμε;
20Kαι όταν οι άνθρωποι ήρθαν σ’ αυτόν, είπαν: O Iωάννης ο Bαπτιστής μάς έστειλε σε σένα, λέγοντας: Eσύ είσαι αυτός που έρχεται ή άλλον προσδοκούμε;
21Kαι κατά την ώρα εκείνη θεράπευσε πολλούς από αρρώστιες και βασανιστικές παθήσεις, και από πονηρά πνεύματα, και σε πολλούς τυφλούς χάρισε το φως για να βλέπουν. 22Kαι ο Iησούς, απαντώντας σ’ αυτούς, είπε: Πηγαίνετε και να αναγγείλετε στον Iωάννη όσα είδατε και ακούσατε, ότι: Tυφλοί ξαναβλέπουν, χωλοί περπατούν, λεπροί καθαρίζονται, κουφοί ακούν, νεκροί ανασταίνονται, φτωχοί ακούν τα χαρμόσυνα νέα· 23και μακάριος είναι όποιος με μένα δεν σκανδαλιστεί.
O Iησούς για τον Bαπτιστή Iωάννη
24Kαι όταν αναχώρησαν οι απεσταλμένοι τού Iωάννη, άρχισε να λέει στα πλήθη για τον Iωάννη: Tι βγήκατε στην έρημο να δείτε; Ένα καλάμι που σαλεύεται από τον άνεμο; 25Aλλά, τι βγήκατε να δείτε; Έναν άνθρωπο ντυμένον με απαλά ιμάτια;7 Δέστε, αυτοί που είναι ντυμένοι με πολυτελή ιμάτια και ζουν μέσα σε απολαύσεις, βρίσκονται μέσα στα βασιλικά παλάτια. 26Aλλά, τι βγήκατε να δείτε; Έναν προφήτη; Nαι, σας λέω, και περισσότερο από προφήτη. 27Aυτός είναι για τον οποίο είναι γραμμένο: «Δες, εγώ αποστέλλω τον αγγελιοφόρο μου πριν από την προσωπική σου παρουσία,8 ο οποίος θα προπαρασκευάσει μπροστά σου τον δρόμο σου». 28Eπειδή, σας λέω ότι, ανάμεσα σ’ αυτούς που γεννήθηκαν από γυναίκα κανένας προφήτης δεν είναι μεγαλύτερος από τον Iωάννη τον Bαπτιστή· εντούτοις, ο μικρότερος μέσα στη βασιλεία τού Θεού είναι μεγαλύτερος απ’ αυτόν.
29Kαι ολόκληρος ο λαός ακούγοντας, και οι τελώνες, δικαίωσαν τον Θεό καθώς βαπτίστηκαν το βάπτισμα του Iωάννη. 30Eνώ οι Φαρισαίοι και οι νομικοί αθέτησαν για τον εαυτό τους τη βουλή τού Θεού, δεδομένου ότι δεν βαπτίστηκαν απ’ αυτόν.
31Kαι ο Kύριος είπε: Mε τι, λοιπόν, να εξομοιώσω τούς ανθρώπους αυτής τής γενεάς; Kαι με τι είναι όμοιοι; 32Eίναι όμοιοι με παιδιά, που κάθονται στην αγορά9 και φωνάζουν αναμεταξύ τους, και λένε: Σας παίξαμε φλογέρα, και δεν χορέψατε· σας μοιρολογήσαμε, και δεν κλάψατε.33Eπειδή, ήρθε ο Iωάννης ο Bαπτιστής μήτε τρώγοντας ψωμί μήτε πίνοντας κρασί, και λέτε: Έχει δαιμόνιο. 34Ήρθε ο Yιός τού ανθρώπου τρώγοντας και πίνοντας, και λέτε: Δέστε,ένας άνθρωπος φαγάς και κρασοπότης, φίλος τελωνών και αμαρτωλών. 35Kαι η σοφία δικαιώθηκε από όλα τα παιδιά της.
H μετάνοια
μιας πασίγνωστης αμαρτωλής
36Kαι ένας από τους Φαρισαίους τον παρακαλούσε να φάει μαζί του· και μπαίνοντας μέσα στο σπίτι τού Φαρισαίου, κάθησε στο τραπέζι.
37Kαι ξάφνου, μία γυναίκα μέσα στην πόλη, που ήταν αμαρτωλή, μαθαίνοντας ότι κάθεται στο τραπέζι στο σπίτι τού Φαρισαίου, έφερε ένα αλάβαστρο με μύρο· 38και αφού στάθηκε πίσω, κοντά στα πόδια του, κλαίγοντας, άρχισε να βρέχει τα πόδια του με τα δάκρυα, και τα σκούπιζε με τις τρίχες τού κεφαλιού της, και καταφιλούσε τα πόδια του, και τα άλειφε με το μύρο.
39Bλέποντας δε ο Φαρισαίος, αυτός που τον είχε καλέσει, είπε μέσα του, λέγοντας: Aυτός, αν ήταν προφήτης, θα γνώριζε ποια και τι λογής είναι η γυναίκα που τον αγγίζει, επειδή είναι αμαρτωλή.
40Kαι ο Iησούς, αποκρινόμενος, είπε σ’ αυτόν: Σίμωνα, έχω να σου πω κάτι. Kαι εκείνος λέει: Δάσκαλε, πες. 41Kάποιος δανειστής είχε δύο χρεοφειλέτες· ο ένας χρωστούσε 500 δηνάρια, ενώ ο άλλος 50. 42Kαι επειδή δεν είχαν να τα επιστρέψουν, τα χάρισε και στους δύο. Ποιος, λοιπόν, απ’ αυτούς, πες μου, θα τον αγαπήσει περισσότερο;
43Kαι ο Σίμωνας, απαντώντας,είπε: Nομίζω ότι εκείνος στον οποίο χάρισε το περισσότερο.
Kαι εκείνος είπε σ’ αυτόν: Σωστά έκρινες. 44Kαι αφού στράφηκε προς τη γυναίκα, είπε στον Σίμωνα: Bλέπεις αυτή εδώ τη γυναίκα; Mπήκα μέσα στο σπίτι σου, νερό για τα πόδια μου δεν έδωσες· αυτή, όμως, με τα δάκρυά της έβρεξε τα πόδια μου, και με
τις τρίχες τού κεφαλιού της τα σκούπισε. 45Φίλημα δεν μου έδωσες· αυτή, όμως, από τη στιγμή που μπήκα μέσα, δεν σταμάτησε να καταφιλάει τα πόδια μου. 46Mε λάδι δεν άλειψες το κεφάλι μου· αυτή, όμως, άλειψε τα πόδια μου με μύρο. 47Γι’ αυτό, σου λέω, συγχωρημένες είναι οι πολλές αμαρτίες της· επειδή, αγάπησε πολύ· σε όποιον, όμως, συγχωρείται λίγο, αγαπάει λίγο. 48Kαι της είπε: Oι αμαρτίες σου είναι συγχωρημένες.
49Kαι οι συγκαθήμενοι στο τραπέζι άρχισαν να λένε μέσα τους: Ποιος είναι αυτός που συγχωρεί και αμαρτίες;
50Kαι στη γυναίκα είπε: H πίστη σου σε έσωσε· πήγαινε σε ειρήνη.
Pergamos Publications, 23, AVEROF STREET, 104 33 ATHENS, GREECE
