Genesỳ 3
3
Noroahina avy tao an-jaridainan’i Hedena ny lehilahy sy ny vadiny
1Ary ny bibilava no fetsy indrindra, tamin’ny bibidia rehetra nataon’ny TOMPO Andriamanitra. Hoy izy tamin-dravehivavy:
–Marina ve fa noraran’Andriamanitra tsy hihinana ny voan’ny hazo rehetra ao an-jaridaina ianareo#3.1 Ny bibilava: ampit Apôk 12.9; 20.2. ?
2Dia namaly ny bibilava ravehivavy hoe:
–Azonay hanina ihany ireo voankazo ao an-jaridaina, 3afa-tsy ny voan’ny hazo eo afovoan’ny zaridaina izay efa nandraran’Andriamanitra anay tsy hohanina na hokasihina akory, fandrao mahafaty anay.
4Hoy kosa ny bibilava taminy:
–Tsy ho faty tsy akory ianareo! 5Saingy fantatr’Andriamanitra fa amin’ny andro hihinananareo azy dia hahiratra ny masonareo, ary ho tonga tahaka an’Andriamanitra ianareo ka hahalala ny tsara sy ny ratsy.
6Ary hitan-dravehivavy fa maha te hihinana ny voan’ilay hazo sady mahasarika ny maso no mampitsiriritra hahazoana fahiratan-tsaina. Dia nitoazany ny voany ka nohaniny; ary nomeny koa ny vadiny izay niaraka taminy ka nihinana. 7Dia nahiratra ny mason’izy mivady ka fantany fa mitanjaka izy. Ary nanjaitra ravin’aviavy izy roa ka nataony sikina ho azy.
8Ary nony hariva, rehefa nitsoka ny rivotra, dia nandre ny feon’ny TOMPO Andriamanitra nitsangantsangana tao an-jaridaina ralehilahy sy ny vadiny ka niery ny tavany tao anaty hazo. 9Niantso an-dralehilahy ny TOMPO Andriamanitra ka nanao taminy hoe:
–Aiza moa ianao?
10Dia namaly izy hoe:
–Nandre ny feonao tao an-jaridaina aho, dia natahotra fa mitanjaka, koa dia niery.
11Fa hoy ny TOMPO hoe:
–Iza no nampahafantatra anao fa mitanjaka ianao? Moa nihinananao va ny voan’ny hazo izay norarako tsy hohaninao?
12Dia namaly ralehilahy hoe:
–Ny vehivavy izay nomenao ho namako no nanome ahy ny voan’io hazo io, ka dia nihinana aho.
13Ary hoy ny TOMPO Andriamanitra tamin-dravehivavy:
–Nahoana ianao no nanao izany?
Fa namaly kosa ravehivavy hoe:
–Voafitaky ny bibilava aho ka nihinana#3.13 Ampit 2Kôr 11.31; 1Tim 2.14..
14Dia hoy ny TOMPO Andriamanitra tamin’ny bibilava:
–Satria nanao izany ianao, dia ozoniko. Amin’ny biby fiompy sy ny bibidia rehetra, dia ianao ihany no handeha amin’ny kibonao, sady hihinana vovo-tany amin’ny andro rehetra hiainanao. 15Hampifankahalaiko ianao sy ny vehivavy, ary ny taranakao sy ny taranany. Ny tarana-behivavy no hanorotoro ny lohanao, ary ianao kosa hanorotoro ny ombalahitongotry ny taranany#3.15 Ampit Apôk 12.17..
16Avy eo dia hoy ny TOMPO Andriamanitra tamin-dravehivavy:
–Hampitomboiko ny fanaintainanao rehefa bevohòka ianao, ary fahoriana no hiterahanao ny zanakao; ny vadinao no hifatraran’ny fanirianao, nefa izy no hifehy anao.
17Farany ralehilahy na i Adama dia nilazan’ny TOMPO Andriamanitra hoe:
–Satria nihaino ny feom-badinao ianao ka nihinana tamin’ny voan-kazo izay efa nandrarako anao tsy hohanina,
dia voaozona ny tany noho ny fahadisoanao;
tsy maintsy hiasa mafy ianao
mba hahazoanao hanina
mandritra ny andro rehetra hiainanao.
18Fa tsilo sy songosongo
no hovokarin’ny tany ho anao;
ary anana no hohaninao#3.18 And 17-18: ampit Heb 6.8..
19Ny hatsembohan’ny tavanao
no hihinananao hanina
mandra-piverinao amin’ny tany
izay nanalana anao.
Fa vovo-tany ianao,
ka hiverina ho vovo-tany.
20Ary ralehilahy nanao ny anaran’ny vadiny hoe Eva, izany hoe Aina, satria izy no renin’ny olombelona rehetra. 21Ary ny TOMPO Andriamanitra nanamboatra akanjo hoditra ho an’i Adama sy ny vadiny ka nampiakanjo azy. 22Dia hoy ny TOMPO Andriamanitra hoe: «Indro ny olombelona fa efa tonga tahaka ny iray amintsika momba ny fahalalana ny tsara sy ny ratsy; koa ankehitriny, aoka izy tsy haninjitra ny tanany haka ny voan’ny hazon’aina ka hihinana amin’izany, dia ho velona mandrakizay#3.22 Jereo Apôk 22.14.!» 23Noho izany, dia noroahin’ny TOMPO Andriamanitra hiala tao an-jaridainan’i Hedena ny olombelona mba handeha hiasa ny tany izay nanalàna azy. 24Rehefa avy nandroaka ny olombelona Izy, dia nametraka teo atsinanan’ny zaridaina ireo kerobima, izay mitondra sabatra misy lelafo midedadeda mba hiambina ny lalana mankany amin’ny hazon’aina.
Dikanteny Iombonana Eto Madagasikara © Malagasy Bible Society, 2004.
