लूका 13
13
मन फेरो जां नाश उयो
1ओस बेलै केछ लोक आई पूजे, ते यीशु कन्ने ओ गलीलियें दे बारै च चर्चा करन लगी पे, जेड़े यरूशलेम चा आए दे हे, जिंदा खून पिलातुस ने उन्दी गै बलि कन्ने मलाई ओडया हा। 2ए गल्ल सुनीयै ओनें जबाब च आखया, “के तोस समझदे ओ के ए गलीली बाकी गलीलियें कोलां पापी हे के उन्दे उपर ऐसा दोख आया?” 3आऊँ थुआड़े कन्ने आखना ऐ के नेई; लेकन जेकर तोस मन नेई फेरगे तां तोस बी सारे इसै चाली नाश ओई जागे। 4जां, के तोस समझदे ओ के ओ ठारां जन जिन्दे उपर शीलोह दा गोम्मट कीरया, ते ओ दबोईयै मरी गै, यरूशलेम दे ते सारें रौनें आलें कोलां जादै पापी हे? 5आऊँ थुआड़े कन्ने आखना ऐं के नेई, लेकन जेकर तोस मन नेई फेरगे ओ तां तोस बी सारे इसै चाली नाश ओई जागे।
बगैर फल आला अंजीर दा बूट्टा
6“पी ओसने ए मसाल बी बोली, कुसे दे अंगुर दे बाग च अंजीर दा बूट्टा लगे दा हा: ते ओ ओदे च फल दिखने दी आस च आया, लेकन केछ बी नेई थुआ। 7पी ओनें बगीचे दे माली गी आखया, देख्ख, त्रैं बरें कोलां लेईयै आऊँ एस अंजीर दे बूट्टे च फल तुपने गी आया, लेकन केछ नेई थोया। इसी बडी सोट्ट के एनें जमीन गी ईयां रोकी रखा? 8ओनें उसी जबाब दिता, ए माल्क, एस साल बी रौना दे, के आऊँ एदे चौनी पासें गुढीयै ऐल पागा। 9जेकर ए अगें गी फलग तां खरा, नेई तां इसी बडी सुटना।”
कुबी जनांनी गी चंगा करना
10यहूदीयें दे बसां दे धयाड़ै यीशु एक प्रार्थनाकार च प्रचार करा दा हा। 11दिख्खो, उत्थें एक जनानी ही जिसी ठारें बरें थमां एक दोष्टआत्मा ने जकड़ीयै रखे दा हा ते ओ कुबी ओई गेदी ही ते कुसे चाली बी सीधी नेई ओई सकदी ही। 12यीशु ने उसी दिखियै बलाया ते आखया, “ए नारी, तू अपने रोग थमां मोक्त ओंई गेई ऐं। 13पी ओनें ओस उपर अथ्थ रखे; ते ओ फोरन सीधी ओई गेई ते परमेसर दी मैमा करन लगी। 14एसकरी के यीशु ने उसी यहूदीयें दे बसां दे देन ठीक कित्ता हा, प्रार्थनाकार दा प्रधान गुस्सै च ओईयै लोकें गी बोलन लगया, छें; देन न जिन्दे च कम्म करना चाईदा, मतलब ओनें धयाडें गै आईयै चंगे यो लेकन सब्त दे देन च नेई।” 15ए सुनीयै प्रभु ने जबाब दिता, “ए कपटीयों, के बसां दे धयाडै थुआड़े चा अर मनुक्ख अपने बैल या गदहे गी खड्डे चा खोलियै पानी पलाने नेई लेई जन्दा? 16ते के बाजब नेई हा, के ए जनानी जेड़ी अब्राहम दी बेटी ऐ, जिसी शतान ने ठारें बरें थमां बनियै रखे दा हा, एस बंधन कोलां बसां दे धयाडे़ इसी छोड़कना जरुरी नेई?” 17जेलै ओनें ए सारीयां गल्लां बोलियां, तां ओदे सारे वरोधी शरमिन्दा ओई गै, ते सारी पीड उनै मैमा दे कम्में कोलां जेड़े ओ करदा हां, खोश ओए।
सरयें दे दाने ते खमीर दी मसाल
18पी ओनें आखया, “परमेसर दा राज कुदै आला लेखा ऐ? ते आऊँ ओदा मलाप कुदै कन्ने करां? 19ओ सरयां दे दाने दे बराबर ऐ, जिसी कुसे मनुक्ख लेईयै अपने खेत्र च राया; ते ओ वदियै बूट्टा बनी गीया; ते अम्बर दे पैंछीयें ओदी डालीयें उपर अलड़े बनाए। 20ओनें पी आखया, आऊँ परमेसर दे राज गी कोदे साईं दसां? 21ओ खमीर आला लेखा ऐ, जिसी कुसे जनांनी ने लेईयै त्रै पसेरी आटे च मिलाया, ते सारा आटा खमीर ओई गीया।”
तंग दरबाजा
22यीशु शैर, शैर, ते ग्रां ग्रां च जाईयै शिखया दिन्दा यरूशलेम आली बखी जा दा हा। 23ते कुसे उसी पूछया, “ए प्रभु, के मुक्ति पाने आले थुड़े न?” ओनें उसी जबाब दिता, 24“तंग रास्ते थमां लंगने दी कोष्ट करो, किके आऊँ तुसेंगी आखना ऐं, के मते सारे जेड़े लंगना चांदे न, ते नेई लंगी सकगन। 25जेलै कर दा मालक उठीयै दरबाजा बंद करी दा उवै, ते तोस बार खडोईयै दरबाजा ठोरो ते आखो, ए प्रभु, साड़े लेई दरबाजा खोली दे, ते ओ जबाब दे, के आऊँ तुसेंगी नेई जांनदा, तोस कुथूऐं दे ओ? 26ओलै तोस बोलगे, असैं तेरे कन्ने खादा-पीता ते तोस साड़ी गलीयें च प्रचार कित्ता। 27लेकन ओ बोलग, आऊँ नेई जानदा के तोस कुथूऐं दे ओ। ए गन्दे कम करने आलयो, तोस मेरे थमां दूर ओई जाओ! 28उत्थें रोना ते दंद केलढ़नां ओग; जेलै तोस अब्राहम, ते इसहाक ते याकूब ते सारे पविखवक्तें गी परमेसर दे राज च बैठे दे, ते अपने आप गी बार कढे दे दिखगे; 29ते चडदी ते करोंदी बखी; ते उतर ते दक्षिण थमां लोक आईयै परमेसर दे राज बेच पोजन च शामल ओगन। 30ते दिख्खो, जेड़े पिछें न ओ पैले ओगन, ते जेड़े पैले न ओ पिछले ओगन।”
हेरोदेस दी दुश्मनी
31उसै बेलै, केछ फरीसियें आईयै उसी आखया, “इत्थूं दा निकलिऐ चली जा, किके हेरोदेस राजा तुगी मारना चांदा ऐ।” 32ओनें उनेंगी आखया, “जाईयै ओस लुम्बी गी बोली के देखमै अज्ज ते कल दोष्टआत्मायें गी कढीयै ते रोगियें गी चंगा करियै ते तरें धयाडें अपना कम्म पूरा करगा। 33तां बी मिगी अजकल ते परसों यरूशलेम गी जाना जरुरी ऐ, किके ओई नेई सकदा के कोई पविखवक्ता यरूशलेम दे बार मारया जा।”
यरूशलेम लेई वलाव
34“ए यरूशलेम! ए यरूशलेम दे लोकों! तोस जेड़ा पविखवक्तें गी मारी ओड़ना ऐं, ते जेड़े तेरे कोल पेजे गै उन्दे उपर पत्थर मारना ऐं। किनी बार मैं ए चाया, के जियां मुर्गी अपने बच्चें गी अपने पंखें च साम्बीयै रखदी ऐ, इसै चाली आऊँ बी तेरे बच्चें गी किट्ठा करां लेकन तो ए नेई चाया 35दिखो थुआड़ा कर थुआड़े लेई जुआडीयै छुडया जंदा ऐ, ते आऊँ तुसेंगी आखना ऐ के जेलै तकर तोस नेई आखगे, तन्न ऐ ओ, जेड़ा प्रभु दे नां कन्ने ओंदा ऐ ओस बेलै तकर तोस मिकी पी कदें बी नेई दिखगे।”
This work is licensed under Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 License.