प्रेरितों के कम 27
27
पौलुस गी रोम च पेजया जाना
1जेसलै फिस्तुस राजपाल थमां ए तय ओया के अस चाजे थमां इतालिया जाचै, तां उनै पौलुस ते केछ बाकीं कैदीयें गी बी यूलियुस नां दे औगुस्तुस बादशाह दी पलटन दे एक सूबेदार दे अथ्थ सौंपी दिता। 2अद्र्मुत्तियुम शैर दे एक चाज उपर जेड़ा आसिया लाकें दे कंडै दी जगें गी जाने आला हा, चढ़ीयै असैं अपना सफर शुरू कित्ता, ते अरिस्तर्खुस नां दा थिस्सलुनीके शैर दा एक मकिदुनिया लाके दा वासी साड़े कन्ने हा। 3दुए देन असैं सैदा शैर च पूजे, ते यूलियुस ने पौलुस उपर कृपा करियै उसी मित्रें दे इत्थैं जाना दिता के ओसदा सत्कार कित्ता जा। 4उत्त्थुआं असैं पर्तियै सफर शुरू कित्ता। अवा वरोध ओनें दे कारन अस साइप्रस टापू दी आड़ च ओईयै गै; 5ते किलिकिया ते पंफूलिया लाके दे कंडै कोल दे समुंद्र चा ओदे ओई लूसिया लाके दे मूरा शैर च उतरे। 6उत्थें सूबेदार गी सिकन्दरिया शैर दा एक चाज इतालिया लाके च जंदा लबया, ते ओसने असेंगी ओस चाज उपर चाढ़ी दिता। 7जेलै अस मते देन तकर बलें-बलें चलीयै मुश्कल कन्ने कनिदुस शैर दे सामने पूजे, तां एस-आसतै के अवा असेंगी अगें बदन नेई दिंदी ही, अस सलमोन थमां ओईयै क्रेते टापू दी आड़ च चलै; 8ते ओदे कंडै-कंडै मुशकिल कन्ने चलीयै शोभ लंगरबारी नां दी एक जगा च पूजे, जिथुआं दा लसया शैर कोल हा।
पौलुस दी सलाह अनसुनी
9जेसलै मते देन बीती गै तां समुंदरी सफर च खतरा एस आसतै ओंदा हा के उपवास दे देन ऊन बीती गेदे हे। एस आसतै पौलुस ने उनेंगी ए आखीयै समझाया, 10“ए सज्जनो, मिकी ऐसा लगदा ऐ के एस सफर च प्रेशानी ते मता नकसान, नां सेर्फ माल ते चाज दा बरना साड़े प्राणें दा बी ओनें आला ऐ।” 11लेकन सूबेदार ने पौलुस दी गल्लें थमां कप्तान ते चाजे दे स्वामी दी गल्लें गी जादै मनया। 12ओ बंदरगाह ठणढु दे देन कटने आसतै ठीक नेई हा, एस आसतै मतें दा बिचार ए ओया के उत्त्थुआं दा चाज खोलियै जेकर कुसे रीति कन्ने ओई सके तां फिनिक्स बंदरगाह पूजियै उत्थें ठणढु दे देन कटचै। ए तां क्रेते नां दे टापू दा एक बंदरगाह ऐ जेड़ा दक्षिण करोंदी बखी ते चडदी करोंदी बखी गी खुलदा ऐ।
समुद्र च तफान
13जेसलै केछ-केछ दक्षिणी अवा चलना लगी, तां उनै सोचया के उनै जेसदी लोड़ ऐ ओ उनै कोल ही, एस लेई उनै लंगर चुकया ते कंडै-कंडै क्रेते दे कन्ने जाई लगे। 14लेकन थोड़ी देर बाद जमीन आली बखी दा बड़ी अंधी आई, जेड़ी यूरकुलिन आखी जंदी ऐ। 15जेसलै अंधी चाज उपर लगी ते ओ ओदे अगें रुकी नेई सकया, एस् आसतै असैं उसी रुडना दिता ते इसै चाली रुडदे-रुडदे चली गै। 16ओस बेलै कौदा नां दे एक निके जे टापू दी आड़ च रुडदे-रुडदे अस मुशकल कन्ने डोंगी गी काबू करी सके। 17पी किशती चलानें आलें उसी चुकियै मते तरीके लाईयै चाज गी थलै दा बनयां, ते सुरतिस दे रेत् दे उपर टिकने दे डर कन्ने पाले आला ते लेखा उतरीयै रुड़दे गै। 18जेसलै अस अंधी कन्ने मते उश्लदे ते तके खादे, तां दुए देन ओ चाज दा माल सुटना लगे; 19ते त्रिऐ देन उनै अपने अथ्थें कन्ने उनै चाज दा सारा समान सुट्टी दिता। 20जेसलै मते देन तकर नां सूरज, नां तारे लबे ते बड़ी अंधी चलदी रेई, ते खीरी च साड़ी बचने दी सारी आस जंदी रेई।
21जेसलै मते देन तकर पुखे दे रिये, तां पौलुस ने उन्दे बेच खड़ोईयै आखया, “ए लोको, चाईदा हा के तोस मेरी गल्ल मनियै क्रेते दीप चा नां चाज खोलदे ते नां ए प्रेशानी ओंदी ते नां ए आनी चुकदे। 22लेकन ऊन आंऊँ तुसेंगी समझाना ऐं के जिगरा रखो, किके थुआड़े बिचा कुसे दे प्राण दी आनी नेई ओग, लेकन सेर्फ चाज दी। 23किके परमेसर जेसदा आंऊँ ऐं, ते जेसदी सेवा करना ऐ, ओदे सोर्गदूत ने पिछली रातीं मेरे कोल आईयै आखया, 24ए पौलुस, मत डर! तुगी कैसर बादशाह दे अगें खड़ोना जरुरी ऐ। परमेसर ने सबनी गी जेड़े तेरे कन्ने सफर करा करदे न, क्रपा कन्ने जिंदड़ी दित्ती ऐ। 25एस आसतै, ए सज्जनो, जिगरा रखो; किके आंऊँ परमेसर उपर विश्वास करना ऐ, के जियां मेरे कन्ने गलाया ऐ, उयांगै ओग। 26लेकन असैं कुसे टापू उपर जाई टिकना ओग।”
चाज पजनां
27जेसलै चौदवीं रात आई, ते अस अद्रिया समुंद्र च पडका करदे हे, ते अध्दी राती दे कोल किशती चलाने आलें तजरबे कन्ने जानया के अस कुसे देश दे कोल पुज्जा करनयां न। 28थां लेने उपर उनेंगी पानी सेंती मीटर गैरा लबया, ते थुड़ा अगें जाईयै पी थाह लेई तां पंद्राह सताई मीटर गैरा लबया। 29जेसलै पत्थर आली जगा कन्ने टकराने दे डर कन्ने उनै चाजे दी पछाड़ी चार लंगर पाए, ते सबेरा ओनें दी आस करदे रे। 30लेकन जेसलै चलाने आले चाजे उपरा नसना चांदे हे, तां गल्लें कन्ने लंगर पाने दे बाने डोंगी समुंद्र च तुआरी दिती; 31तां पौलुस ने सूबेदार ते सपाईयें गी आखया, “जेकर ए चाज उपर नेई रे, तां तोस बी नेई बची सकदे।” 32ओस बेलै सपाईयें रस्से कटीयै डोंगी केरी दिती।
33जेसलै सबेरा ओनें पर हा, ओस बेलै पौलुस ने ए आखीयै, सबनी गी रुट्टी खाणे आसतै समझाया, “अज्ज चौदां देन ओए के तोस मेद करदे-करदे पुखे दे रे, ते केछ रुट्टी नेई खादी। 34एस आसतै तुसेंगी समझाना ऐ के केछ खाई लियो, जेस कन्ने तोस बची सको; किके थुआड़े बिचा कुसे दे सिरे दा एक बी बाल नेई किरग।” 35ए आखीयै ओसने रुट्टी लेईयै सारें दे अगें परमेसर दा शुकर कित्ता ते तोड़ीयै खाण लगया। 36ओस बेलै ओ सारे बी जिगरा करियै रुट्टी खाण लगे। 37अस सारे मिलीयै चाज उपर दो सौ छियतर मनुक्ख हे। 38जेसलै ओ रुट्टी खाईयै रजी गै, कनक गी समुंद्र च सुट्टीयै चाज गी हल्का करना लगे।
39जेसलै देन निकलया, तां उनै ओस देश गी नेई पनछानया, लेकन एक बसती दिखी जेसदा कंडा चौरस हा, ते वचार कित्ता के जेकर ओई सकै तां इसै उपर चाज गी टकाचे। 40एसकरी उनै लंगर गी खोलियै समुंद्र च शुड़ी दिता ते उसै बेलै पतवारें दे बंधन खोली दिते, ते अवा दे अगें अगलै पाल दे रस्से चढ़ीयै कंडै दी बखी चलया। 41लेकन दो समुंद्र दे रेत् आली जगा च पेईयै उनै चाज गी टकाया, ते गल्लें तका खाईयै दबोई गेई ते खिसकी नेई सकी; लेकन पछाड़ी लैरें दे जोर कन्ने पजना लगी। 42ओस बेलै सपाईयें दा ए वचार ओया के कैदीयें गी मारी देचै, ऐसा नेई ऊऐ के कोई तैरीयै नसे। 43लेकन सूबेदार ने पौलुस गी बचाने दी मरजी कन्ने उनेंगी एस वचार थमां रोकया ते ए आखया, के जेड़े तारी लाइ सकदे न, पैलैं कूदीयै कंडै उपर निकली जांन; 44ते बाकी कोई चाज दे टुकड़े उप्पर, ते कोई चाज दी बाकी चीजें दे सारे निकली जांन। एस रीति कन्ने सब कोई जमीन उपर सलामती कन्ने बची गै।
This work is licensed under Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 License.