I Versetti Biblici più popolari da Matthew Lefi 24

Condividi

Canys cenedl á gyfyd yn erbyn cenedl; a theyrnas yn erbyn teyrnas; a bydd newynau a heintiau, a daiargrynfëydd mewn amrai fànau. Eto nid yw y pethau hyn ond dechreuad gofidiau. Canys hwy á’ch traddodant i arteithiau, ac i angeu, a chwi á gasêir gàn bob cenedl o’m hachos i. Yna y meglir llawer, ac y bradychant eu gilydd, ac y casâant eu gilydd. A geubroffwydi lawer á gyfodant, ac á hudant lawer. Ac erwydd yr amlâa drygioni, cariad y rhan fwyaf á oera. Ond y neb á barâo hyd y diwedd, a fydd cadwedig. A’r efengyl hon am y Teyrnasiad á gyhoeddir drwy yr holl fyd, èr hysbysrwydd i bob cenedl. Ac yna y daw y diwedd.

Canys cenedl á gyfyd yn erbyn cenedl; a theyrnas yn erbyn teyrnas; a bydd newynau a heintiau, a daiargrynfëydd mewn amrai fànau. Eto nid yw y pethau hyn ond dechreuad gofidiau. Canys hwy á’ch traddodant i arteithiau, ac i angeu, a chwi á gasêir gàn bob cenedl o’m hachos i. Yna y meglir llawer, ac y bradychant eu gilydd, ac y casâant eu gilydd. A geubroffwydi lawer á gyfodant, ac á hudant lawer. Ac erwydd yr amlâa drygioni, cariad y rhan fwyaf á oera. Ond y neb á barâo hyd y diwedd, a fydd cadwedig. A’r efengyl hon am y Teyrnasiad á gyhoeddir drwy yr holl fyd, èr hysbysrwydd i bob cenedl. Ac yna y daw y diwedd.

Fel yr oedd efe yn eistedd àr Fynydd yr Oleẅwydd, ei ddysgyblion á’i cyfarchasant ef o’r neilldu, gàn ddywedyd, Dywed i ni pa bryd y dygwydd hyn; a pha beth fydd arwydd dy ddyfodiad, a dybeniad y cyflwr hwn? Iesu gàn ateb, á ddywedodd wrthynt, Gochelwch rhag i neb eich hudo chwi; canys llawer á gymerant arnynt fy nodwedd i, gàn ddywedyd, Myfi yw y Messia, ac á hudant lawer. Na, chwi, á gewch glywed am ryfeloedd, a sôn am ryfeloedd; ond gwelwch na chyffröer chwi: oblegid rhaid i’r pethau hyn oll ddygwydd; ond nid yw y diwedd eto.

Canys cenedl á gyfyd yn erbyn cenedl; a theyrnas yn erbyn teyrnas; a bydd newynau a heintiau, a daiargrynfëydd mewn amrai fànau. Eto nid yw y pethau hyn ond dechreuad gofidiau. Canys hwy á’ch traddodant i arteithiau, ac i angeu, a chwi á gasêir gàn bob cenedl o’m hachos i. Yna y meglir llawer, ac y bradychant eu gilydd, ac y casâant eu gilydd. A geubroffwydi lawer á gyfodant, ac á hudant lawer. Ac erwydd yr amlâa drygioni, cariad y rhan fwyaf á oera. Ond y neb á barâo hyd y diwedd, a fydd cadwedig. A’r efengyl hon am y Teyrnasiad á gyhoeddir drwy yr holl fyd, èr hysbysrwydd i bob cenedl. Ac yna y daw y diwedd.

Dysgwch yn awr gyffelybiaeth oddwrth y ffigysbren. Pan fyddo ei gangenau yn dyner, a’i ddail yn tòri allan, gwyddoch bod yr haf yn agos. Yr un modd, pan weloch yr holl bethau hyn, gwybyddwch ei fod ef yn agos, ïe wrth y drws. Yn wir, meddaf i chwi, nid â y genedlaeth hon heibio, hyd oni ddygwyddo yr holl bethau hyn. Nef a daiar á ballant, ond fy ngeiriau i ni phallant byth. Ond am y dydd hwnw, a’r awr hòno, ni ŵyr neb, hyd yn nod yr angylion, ond y Tad yn unig.

Fel yr oedd efe yn eistedd àr Fynydd yr Oleẅwydd, ei ddysgyblion á’i cyfarchasant ef o’r neilldu, gàn ddywedyd, Dywed i ni pa bryd y dygwydd hyn; a pha beth fydd arwydd dy ddyfodiad, a dybeniad y cyflwr hwn? Iesu gàn ateb, á ddywedodd wrthynt, Gochelwch rhag i neb eich hudo chwi; canys llawer á gymerant arnynt fy nodwedd i, gàn ddywedyd, Myfi yw y Messia, ac á hudant lawer. Na, chwi, á gewch glywed am ryfeloedd, a sôn am ryfeloedd; ond gwelwch na chyffröer chwi: oblegid rhaid i’r pethau hyn oll ddygwydd; ond nid yw y diwedd eto.

Canys cenedl á gyfyd yn erbyn cenedl; a theyrnas yn erbyn teyrnas; a bydd newynau a heintiau, a daiargrynfëydd mewn amrai fànau. Eto nid yw y pethau hyn ond dechreuad gofidiau. Canys hwy á’ch traddodant i arteithiau, ac i angeu, a chwi á gasêir gàn bob cenedl o’m hachos i. Yna y meglir llawer, ac y bradychant eu gilydd, ac y casâant eu gilydd. A geubroffwydi lawer á gyfodant, ac á hudant lawer. Ac erwydd yr amlâa drygioni, cariad y rhan fwyaf á oera. Ond y neb á barâo hyd y diwedd, a fydd cadwedig. A’r efengyl hon am y Teyrnasiad á gyhoeddir drwy yr holl fyd, èr hysbysrwydd i bob cenedl. Ac yna y daw y diwedd.

Fel yr oedd efe yn eistedd àr Fynydd yr Oleẅwydd, ei ddysgyblion á’i cyfarchasant ef o’r neilldu, gàn ddywedyd, Dywed i ni pa bryd y dygwydd hyn; a pha beth fydd arwydd dy ddyfodiad, a dybeniad y cyflwr hwn? Iesu gàn ateb, á ddywedodd wrthynt, Gochelwch rhag i neb eich hudo chwi; canys llawer á gymerant arnynt fy nodwedd i, gàn ddywedyd, Myfi yw y Messia, ac á hudant lawer. Na, chwi, á gewch glywed am ryfeloedd, a sôn am ryfeloedd; ond gwelwch na chyffröer chwi: oblegid rhaid i’r pethau hyn oll ddygwydd; ond nid yw y diwedd eto.

Gwyliwch, gàn hyny, gàn na wyddoch pa awr y daw eich Meistr. Dir genych pe gwybuasai gŵr y tŷ pa amser o’r nos y daethai y lleidr, y gwyliasai, a ni adawsai iddo dòri i fewn iddei dŷ. Byddwch chwithau, gàn hyny, bob amser yn barod; canys daw Mab y Dyn àr awr na byddoch yn ei ddysgwyl ef.

Gwyliwch, gàn hyny, gàn na wyddoch pa awr y daw eich Meistr. Dir genych pe gwybuasai gŵr y tŷ pa amser o’r nos y daethai y lleidr, y gwyliasai, a ni adawsai iddo dòri i fewn iddei dŷ. Byddwch chwithau, gàn hyny, bob amser yn barod; canys daw Mab y Dyn àr awr na byddoch yn ei ddysgwyl ef.

Dysgwch yn awr gyffelybiaeth oddwrth y ffigysbren. Pan fyddo ei gangenau yn dyner, a’i ddail yn tòri allan, gwyddoch bod yr haf yn agos. Yr un modd, pan weloch yr holl bethau hyn, gwybyddwch ei fod ef yn agos, ïe wrth y drws. Yn wir, meddaf i chwi, nid â y genedlaeth hon heibio, hyd oni ddygwyddo yr holl bethau hyn. Nef a daiar á ballant, ond fy ngeiriau i ni phallant byth. Ond am y dydd hwnw, a’r awr hòno, ni ŵyr neb, hyd yn nod yr angylion, ond y Tad yn unig.

Os dywed neb wrthych y pryd hyny, Wele! y mae y Messia yma, neu y mae efe acw, na chredwch: canys geu‐Fessiäau, a geu‐broffwydi á gyfodant, y rhai á wnant arwyddion mawrion a rhyfeddodau, nes hudo pe dichonadwy, yr etholedigion eu hunain. Cofiwch i mi eich rhybyddio chwi. – Am hyny, os dywedant, Y mae efe yn y diffeithwch nac ewch allan. Y mae efe yn yr ystafell, na chredwch. Canys bydd dyfodiad Mab y Dyn fel y fellten, yr hon á dỳr allan o’r dwyrain ac á dywyna hyd y gorllewin. Canys llebynag y byddo y gelain, yno yr ymgasgl yr eryrod.

A’r hyn á fu yn amser Nöa, á fydd hefyd yn nyfodiad Mab y Dyn. Canys fel yn y dyddiau o flaen y dylif, ïe hyd y dydd yr aeth Nöa i fewn i’r arch, yr oeddynt yn bwyta, ac yn yfed, ac yn priodi, a nid oeddynt yn drygdybio dim, nes y daeth y dylif a’u hysgubo hwynt oll ymaith: felly y bydd yn nyfodiad Mab y Dyn. Dau fyddant yn y maes; un á gymerir, a’r llall á adewir. Dwy fyddant yn malu mewn melin; un á gymerir, a’r llall á adewir.