Rodzaju 38

38
Juda i Tamar
1I stało się w tamtym czasie, że odszedł#38:1 odszedł, וַיֵּרֶד, tj. zszedł, co może sugerować podążanie ku obszarom nizinnym. Hebron jest jednym z najwyższych punktów w Kanaanie. Juda od swoich braci i przyłączył się do pewnego człowieka, Adullamity, imieniem Chira.#38:1 Chira, חִירָה (chiraʰ), czyli: skała (?), Rdz 38:1L. 2Tam Juda zobaczył córkę innego człowieka, Kananejczyka, któremu było na imię Szua,#38:2 Szua, שׁוּעַ (szua‘), czyli: rządca, Rdz 38:2L. i pojął ją [za żonę],#Rdz 24:3; 26:34-35; 28:1 i wszedł do niej. 3A ona poczęła i urodziła syna, i nadał mu imię Er.#38:3 Er, עֵר (‘er), czyli: obrońca. 4Następnie znów poczęła i urodziła syna, i nadała mu imię Onan.#38:4 Onan, אוֹנָן (’onan), czyli: żywotny. 5I [poczęła] raz jeszcze, i urodziła syna – i nadała mu imię Szela.#38:5 Szela, שֵׁלָה (szelaʰ), czyli: (1) cichy; (2) prośba. Przebywał#38:5 przebywał: wg G: przebywała, αὐτὴ δὲ ἦν. zaś w Kezibie, gdy go urodziła.
6Juda zaś wziął dla Era, swego pierworodnego, żonę, której było na imię Tamar.#38:6 Tamar, תָּמָר (tamar), czyli: palma. 7A był Er, pierworodny Judy, niegodziwy w oczach JHWH, dlatego uśmiercił go JHWH.
8Wtedy Juda powiedział do Onana: Wejdź do żony swojego brata i spełnij wobec niej obowiązek powinowatego, aby wzbudzić nasienie swemu bratu.#Mt 22:24-25; Łk 20:28 #38:8 We frg. mowa o lewiracie (od łac. levir, szwagier), zwyczajowym prawie ludów Wschodu, zobowiązującym do poślubienia wdowy po bracie w celu zapewnienia ciągłości rodu. Jako prawo ujmuje to Pwt 25:5-10; zob. też Rt 1:11-13 (Rdz 38:7L). 9Onan wiedział jednak, że nie będzie jego to nasienie, gdy więc wchodził do żony swego brata, upuszczał [swe nasienie] na ziemię, aby nie dać nasienia swemu bratu. 10Ale to, co czynił, było złe w oczach JHWH, dlatego uśmiercił również jego.
11Wtedy Juda powiedział do Tamar, swojej synowej: Zamieszkaj jako wdowa w domu swego ojca, aż podrośnie Szela, mój syn. Bo powiedział: Oby nie umarł również on, jak jego bracia. I poszła Tamar, i mieszkała w domu swego ojca.
12Upłynęło [potem] wiele dni i zmarła córka Szuy, żona Judy. Gdy Juda odbył po niej żałobę, ruszył [w górę] do Timny, do tych, którzy strzygli jego owce, on i Chira, jego przyjaciel z Adullam. 13I doniesiono Tamar: Oto twój teść idzie do Timny, aby strzyc swoje owce. 14Wtedy zdjęła z siebie szaty wdowy, zakryła się chustą i owinęła się, i usiadła u wejścia do Enaim,#38:14 Lub: u ujść źródeł, בְּפֶתַח עֵינַיִם. które [leży] przy drodze do Timny, bo widziała, że Szela dorósł, a nie dano mu jej za żonę.
15A gdy Juda ją zobaczył, uznał ją za nierządnicę, gdyż zakryła swą twarz. 16Zboczył więc ku niej przy drodze i powiedział: Pozwól, proszę, że wejdę do ciebie – bo nie wiedział, że jest ona jego synową. I odpowiedziała: Co mi dasz za to, że wejdziesz do mnie? 17I powiedział: Sam ci poślę małą kózkę ze stada. Ona na to: Tylko gdy dasz zastaw do czasu swego posłania. 18I zapytał: Co ma być zastawem, który mam ci dać? A ona powiedziała: Twoja pieczęć, plecionka#38:18 plecionka, פָּתִיל (patil), lub: sznur, (złoty) łańcuszek; wg G: naszyjnik, ὁρμίσκος. i laska, którą masz w swoim ręku. I dał jej, i wszedł do niej, i poczęła z niego. 19Potem wstała i odeszła, zdjęła też z siebie swoją zasłonę i przywdziała szaty swego wdowieństwa.
20I posłał Juda młodą kózkę za pośrednictwem swego przyjaciela z Adullam, aby odebrać zastaw z ręki tej kobiety, ale jej nie znalazł. 21I rozpytywał mężczyzn z jej miejsca: Gdzie jest ta kobieta świątynna#Pwt 23:17; Oz 4:14 #38:21 kobieta świątynna, קְדֵשָׁה (qedeszaʰ), lub: kapłanka, Rdz 38:21L. z Enaim przy drodze? Ci odpowiadali: Nie było tu kobiety świątynnej.
22Wrócił zatem do Judy i powiedział mu: Nie znalazłem jej, a też mężczyźni z tego miejsca powiedzieli: Nie było tu kobiety świątynnej. 23Wtedy Juda powiedział: Niech sobie to zatrzyma, abyśmy nie stali się pośmiewiskiem. Oto posłałem to koźlątko, lecz ty jej nie znalazłeś.
24Po upływie około trzech miesięcy doniesiono Judzie: Tamar, twoja synowa, dopuściła się nierządu, a przy tym też z nierządu poczęła. Wtedy Juda powiedział: Wyprowadźcie ją i spalcie!
25A gdy była ona wyprowadzana, posłała ona do swego teścia i [kazała] powiedzieć: Poczęłam ja z mężczyzny, do którego to należy. I dodała: Rozpoznaj, proszę, czyja to pieczęć, plecionki#38:25 plecionki, פְּתִילִים (petilim), lm; być może dla podkreślenia znaczenia; w G lp ὁρμίσκος, jak w Rdz 38:18. oraz laska?
26Juda rozpoznał je i powiedział: Jest sprawiedliwsza ode mnie, bo nie dałem jej mojemu synowi Szeli.#38:26 Względność w moralności, Rdz 38:26L. Potem już więcej jej nie poznał.
27I stało się w czasie jej porodu, że oto w jej łonie były bliźnięta. 28A przy jej porodzie, [jedno] wysunęło rękę. I wzięła położna, i przewiązała jego rękę szkarłatem, mówiąc: Ten wyszedł pierwszy. 29Ale stało się, gdy cofnął swą rękę, że oto wyszedł jego brat. I powiedziała: Jak ty sobie utorowałeś przejście? I [właśnie] nadano mu imię Peres.#Rt 4:18-22 #38:29 Peres, פָּרֶץ (perets), czyli: przejście, wyłom. 30A potem wyszedł jego brat, na którego ręce była nić szkarłatu – i nadano mu imię Zerach.#38:30 Zerach, זֶרַח (zerach), czyli: (1) szkarłatna nitka, od bab. i aram.; (2) błyszczący.

Valið núna:

Rodzaju 38: SNPD4

Áherslumerki

Deildu

Afrita

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in