Rodzaju 27
27
Jakub i błogosławieństwo Izaaka
1Gdy Izaak zestarzał się i pociemniały jego oczy, tak że nie [mogły] widzieć, przywołał Ezawa, swego starszego syna, i powiedział do niego: Mój synu! I odpowiedział mu: Oto jestem. 2Wtedy powiedział: Oto zestarzałem się, nie znam dnia mojej śmierci. 3Weź więc teraz, proszę, swój sprzęt, swój kołczan i swój łuk, wyjdź w pole, upoluj mi zwierzynę,#27:3 zwierzynę, צָיִד (tsaid). 4przyrządź mi jakiś przysmak, tak jak lubię, i przynieś mi, abym zjadł, bo chce ci pobłogosławić moja dusza, zanim umrę.
5A Rebeka słyszała, jak Izaak rozmawiał z Ezawem, swoim synem. I wyszedł Ezaw w pole, by upolować zwierzynę i przynieść.#27:5 G dod.: swojemu ojcu, τῷ πατρὶ αὐτοῦ. 6Tymczasem Rebeka powiedziała do Jakuba, swego syna: Oto usłyszałam, jak twój ojciec mówi Ezawowi, twemu bratu: 7Upoluj mi zwierzynę, przyrządź mi jakiś przysmak, abym zjadł i pobłogosławił ci wobec JHWH przed śmiercią. 8Teraz więc, mój synu, posłuchaj mego głosu, zgodnie z tym, co ja ci przykazuję. 9Idź do owiec i weź mi stamtąd dwa dobre koźlątka,#27:9 dwa dobre koźlątka, שְׁנֵי גְּדָיֵי עִזִּים טֹבִים. a przyrządzę z nich dla twego ojca [jeden] z tych przysmaków, tak jak lubi. 10Potem zaniesiesz go swojemu ojcu, spożyje go, aby pobłogosławić cię przed swoją śmiercią.
11Wtedy powiedział Jakub do Rebeki, swojej matki: Przecież Ezaw, mój brat, jest owłosiony, a ja jestem gładki. 12Może mój ojciec mnie pomaca i stanę się w jego oczach jak naśmiewca – i ściągnę na siebie przekleństwo, a nie błogosławieństwo.
13Wtedy powiedziała do niego jego matka: Niech na mnie spadnie przekleństwo, które miałoby spaść na ciebie, mój synu! Tylko posłuchaj mego głosu – i idź, weź mi!
14Wówczas poszedł i wziął, i przyniósł swej matce. A jego matka przyrządziła przysmak, tak jak lubił jego ojciec. 15Następnie wzięła Rebeka szaty Ezawa, swego starszego syna, najpiękniejsze, jakie miała w domu, i ubrała w nie Jakuba, swego młodszego syna. 16A skórkami koźląt okryła jego ręce i jego gładką szyję. 17Potem dała w rękę Jakuba, swego syna, przysmak i chleb, który przygotowała. 18A on przyszedł do swego ojca i powiedział: Mój ojcze! I odpowiedział: Oto jestem! Kim ty jesteś, mój synu? 19Wtedy powiedział Jakub do swojego ojca: To ja, Ezaw, twój pierworodny. Uczyniłem, jak mi poleciłeś. Wstań, proszę, usiądź i jedz z tego, co upolowałem, aby błogosławiła mi twoja dusza.
20I powiedział Izaak do swego syna: Cóż to, że tak się uwinąłeś, aby znaleźć, mój synu? I odpowiedział: JHWH, twój Bóg, sprawił, że tak się zdarzyło. 21I powiedział Izaak do Jakuba: Zbliż się, proszę, abym cię poczuł, mój synu, czy to ty jesteś moim synem Ezawem, czy nie. 22I zbliżył się Jakub do Izaaka, swego ojca, i poczuł go, i powiedział: Głos jest głosem Jakuba, ale ręce są rękami Ezawa. 23I nie rozpoznał go, gdyż jego ręce były owłosione jak ręce Ezawa, jego brata – i pobłogosławił go. 24Lecz zapytał: To ty jesteś moim synem Ezawem? A on odpowiedział: [Tak, to] ja! 25Więc powiedział: Podaj mi, bym jadł z tego, co upolował mój syn, po to, by błogosławiła ci moja dusza. I podał mu – i jadł. I przyniósł mu wina – i pił.
26I powiedział do niego Izaak, jego ojciec: Zbliż się, proszę, i pocałuj mnie, mój synu. 27Zbliżył się więc i pocałował go. A gdy poczuł woń jego szat, pobłogosławił go – i powiedział:
Zobacz! Woń mego syna –
jak woń pola,#27:27 PS i G dod.: pełnego. [które]
pobłogosławił JHWH.
28Niech ci Bóg udzieli z rosy niebios
i z żyzności ziemi,
i obfitości zboża i moszczu.
29Niech ci służą ludy
i niech ci się kłaniają narody.
Bądź panem swoich braci
i niech ci się kłaniają synowie
twojej matki.
Niech będzie przeklęty ten,
kto cię przeklina,
a błogosławiony ten, kto cię
błogosławi.#Rdz 12:3; Hbr 11:20
30A gdy Izaak skończył błogosławić Jakuba i Jakub ledwie wyszedł sprzed oblicza Izaaka, Ezaw, jego brat, wrócił z łowów. 31Również on przyrządził przysmak i przyniósł swojemu ojcu, i rzekł do swojego ojca: Niech wstanie mój ojciec i niech je z łowów swego syna, aby błogosławiła mi twoja dusza.
32I powiedział do niego Izaak, jego ojciec: Kim ty jesteś? I odpowiedział: Ja jestem twoim synem, twoim pierworodnym, Ezawem. 33I zadrżał Izaak drżeniem bardzo wielkim, i zapytał: Kim więc był ten, który upolował zwierzynę i przyniósł mi, a ja jadłem z [tego] wszystkiego, zanim przyszedłeś, i pobłogosławiłem go? I owszem, będzie on błogosławiony.
34Gdy Ezaw usłyszał słowa swego ojca, wybuchł wielkim i bardzo gorzkim płaczem i powiedział do swego ojca: Pobłogosław także mnie, mój ojcze! 35A on odpowiedział: Przyszedł podstępnie twój brat i wziął twoje błogosławieństwo. 36I powiedział: Czy nie słusznie nadano mu imię Jakub? Bo podszedł mnie już dwukrotnie. Wziął moje pierworództwo,#Rdz 25:29-34 a oto teraz wziął moje błogosławieństwo. I zapytał: Czy nie zachowałeś dla mnie błogosławieństwa?
37A Izaak odezwał się i powiedział do Ezawa: Oto ustanowiłem go panem nad tobą i dałem mu za sługi wszystkich jego braci, wsparłem go zbożem i moszczem, dla ciebie więc co mam zrobić, mój synu? 38I powiedział Ezaw do swego ojca: Czy tylko jedno błogosławieństwo masz, mój ojcze? Pobłogosław także mnie, mój ojcze!#27:38 G dod.: [i] gdy Izaak był przybity, κατανυχθέντος δὲ Ισαακ, por. Dz 2:37. I wzniósł Ezaw swój głos, i zapłakał.
39I odezwał się Izaak, jego ojciec, i powiedział do niego:
Oto [z dala] od urodzajnej ziemi
będzie twoja siedziba,
[z dala] od rosy niebieskiej z góry.
40Ze swego miecza będziesz żył
i swemu bratu będziesz służył,
lecz gdy się zniecierpliwisz,#27:40 Wg G: jeśli przemożesz, ἐὰν καθέλῃς.
zerwiesz jego jarzmo
ze swej szyi.#Rdz 36:8; 2Krl 8:20
41I zraził się Ezaw do Jakuba z powodu błogosławieństwa, którym go pobłogosławił ojciec, i powiedział Ezaw w swoim sercu: Zbliżają się dni żałoby po ojcu moim. Wtedy zabiję Jakuba, mego brata.
42Gdy Rebece doniesiono słowa Ezawa, jej starszego syna, posłała i przywołała Jakuba, swojego młodszego syna, i powiedziała do niego: Oto Ezaw, twój brat, chce się pocieszyć twoim [kosztem]#27:42 pocieszyć twoim [kosztem], מִתְנַחֵם לְךָ, idiom (?): zemścić na tobie, wg G: twój brat grozi ci, że cię zabije, ὁ ἀδελφός σου ἀπειλεῖ σοι τοῦ ἀποκτεῖναί σε. i chce cię zabić. 43Teraz więc, mój synu, posłuchaj mego głosu i wstań, uciekaj do Labana, mego brata, do Charanu. 44Zamieszkaj u niego na jakiś czas,#27:44 jakiś czas, יָמִים אֲחָדִים, lub: przez parę dni (chodzi o ich nieokreśloną liczbę). aż minie wzburzenie twego brata. 45Gdy przeminie gniew twego brata na ciebie i zapomni o tym, co mu uczyniłeś, poślę i wezmę cię stamtąd. Dlaczego miałabym tracić was obu w jednym dniu?
46I powiedziała Rebeka do Izaaka: Obrzydło mi moje życie z powodu córek Cheta. Jeśli weźmie Jakub żonę z córek Cheta, jak te#27:46 z córek Cheta, jak te: brak w G. spośród córek tej ziemi, to po co miałabym żyć?
Valið núna:
Rodzaju 27: SNPD4
Áherslumerki
Deildu
Afrita
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej