Rodzaju 21
21
Narodziny Izaaka
1I JHWH nawiedził Sarę, jak powiedział, i uczynił JHWH Sarze, jak oznajmił. 2I poczęła, i urodziła Sara Abrahamowi syna w jego starości, o tym czasie, który oznaczył mu Bóg.#Hbr 11:11 3I nadał Abraham swojemu synowi, który mu się urodził, którego mu urodziła Sara, imię Izaak.#Rdz 17:16, 19, 21
4I obrzezał Abraham Izaaka, gdy ten miał osiem dni – tak, jak przykazał mu Bóg.#Rdz 17:12; Dz 7:8 5A Abraham miał sto lat, gdy urodził mu się jego syn Izaak.
6Sara zaś powiedziała: Śmiech sprawił mi Bóg, każdy, kto o tym usłyszy, śmiać mi się będzie! 7I powiedziała: Kto by powiedział Abrahamowi: Sara będzie karmić piersią synów – bo urodziłam#21:7 PS TgPsJ dodają: mu. syna w jego starości!
8A gdy chłopiec podrósł i został odstawiony od piersi, Abraham wyprawił wielką ucztę w dniu odstawienia Izaaka.#21:8 Izaak mógł mieć wtedy ok. 2 lat. 9Wtedy Sara zauważyła, że syn Hagar, Egipcjanki, którego ta urodziła Abrahamowi, żartuje,#Ga 4:29-30#21:9 żartuje, מְצַחֵק, lub: wyśmiewa się. Podobne wyrażenie pojawia się w związku z zapowiedzią losu Sodomy (Rdz 19:14), a potem w zarzucie Potyfara (Rdz 39:14, 17). G dod.: bawi się z Izaakiem, jej synem, παίζοντα μετὰ Ισαακ τοῦ υἱοῦ αὐτῆς. 10i powiedziała do Abrahama: Wypędź tę niewolnicę#21:10 niewolnicę, אָמָה, lub: służącą, kontekst domaga się jednak bardziej emocjonalnego wyrazu. i jej syna, bo nie będzie dziedziczył#21:10 Wg Kodeksu Hammurabiego (170-171), pan miał prawo uznać lub nie uznać dzieci służącej. Uznanie dawało im prawo do dziedziczenia na równi z dziećmi żony, w przypadku nieuznania służąca z dziećmi stawała się wolna, Rdz 21:10L. syn tej niewolnicy z moim synem, z Izaakiem! 11Słowo to wydało się bardzo złe#21:11 Lub: niegodziwe (וַיֵּרַע). w oczach Abrahama ze względu na jego syna. 12Lecz Bóg powiedział do Abrahama: Niech nie wydaje ci się złe w twoich oczach to, co dotyczy chłopca i twojej niewolnicy. We wszystkim, co powie ci Sara, posłuchaj jej głosu, gdyż od Izaaka nazywane będzie twoje nasienie.#Rz 9:7; Hbr 11:18 13Syna twojej niewolnicy również uczynię#21:13 PS G S Vg dodają: wielkim. narodem, gdyż jest on twoim nasieniem.
14Wstał więc Abraham wcześnie rano, wziął chleb i bukłak z wodą i dał Hagar, włożył [to] na jej ramię, oraz dziecko, i odprawił ją.
I [Hagar] odeszła, i błąkała się po pustyni Beer-Szeby.#21:14 Beer-Szeba, בְּאֵר שֶׁבַע (be’er szewa‘), czyli: studnia siedmiu l. studnia przysięgi. 15A gdy wyczerpała się woda z bukłaku, porzuciła dziecko pod jednym z krzaków, 16poszła i usiadła sobie naprzeciw w odległości strzału z łuku, bo powiedziała: Nie chcę patrzeć na śmierć dziecka. Usiadła więc naprzeciw, podniosła swój głos i płakała.#21:16 podniosła swój głos i płakała: dziecko zaś podniosło głos i płakało, ἀναβοῆσαν δὲ τὸ παιδίον ἔκλαυσεν G.
17I usłyszał Bóg głos chłopca, i zawołał anioł Boży do Hagar z niebios, i powiedział do niej: Co tobie, Hagar? Nie bój się, bo Bóg usłyszał głos chłopca tam, gdzie on jest. 18Wstań, podnieś chłopca i uchwyć go swoją ręką, gdyż uczynię z niego wielki naród. 19I otworzył Bóg jej oczy, i zobaczyła studnię z wodą, poszła więc i napełniła wodą bukłak, i dała chłopcu pić.
20A Bóg był z chłopcem. Wyrósł [on], zamieszkał na pustyni i został łucznikiem.#21:20 łucznikiem, רֹבֶה קַשָּׁת, hebr. strzelcem łucznikiem l. sprawnym łucznikiem. 21Mieszkał na pustyni Paran; a jego matka wzięła dla niego żonę z ziemi egipskiej.
Przymierze Abrahama z Abimelekiem
22I stało się w tym czasie, że powiedział Abimelek#21:22 G dod.: i Ochozat, jego drużba, καὶ Οχοζαθ ὁ νυμφαγωγὸς αὐτοῦ. i Pikol,#21:22 Pikol, פִּיכֹל (Pichol), imię pochodzenia anatolijskiego, choć proponowane jest też pochodzenie egip., czyli: wielki l. potężny (?), Rdz 21:22L. dowódca jego wojska, do Abrahama: Bóg jest z tobą we wszystkim, co ty czynisz.#Rdz 26:26, 28 23Przysięgnij mi więc teraz na Boga, że nie zdradzisz mnie ani mego potomka, ani mego rodu; łaskę, jaką wyświadczyłem tobie, wyświadczysz i mnie oraz ziemi, w której gościsz. 24Wtedy Abraham odpowiedział: [Tak], ja przysięgnę.#21:24 Lub: Tak, przysięgam. 25Wypomniał jednak Abraham Abimelekowi sprawę studni z wodą, którą [siłą] zajęli słudzy Abimeleka. 26I powiedział Abimelek: Nie wiem, kto uczynił tę rzecz. Również ty nie powiadomiłeś mnie o tym, a ja również nie słyszałem o tym do dzisiaj.
27Wtedy Abraham wziął owce i woły i dał Abimelekowi, i obaj zawarli przymierze. 28I ustawił Abraham osobno siedem jagnięcych samiczek ze stada. 29Wtedy powiedział Abimelek do Abrahama: Na co te siedem jagnięcych samiczek, które ustawiłeś osobno? 30I odpowiedział: Przyjmij tych siedem jagniąt z mojej ręki, aby były mi na świadectwo, że wykopałem tę studnię. 31Dlatego nazwano to miejsce Beer-Szeba, ponieważ tam obaj złożyli przysięgę.#Rdz 26:33
32Tak zawarli przymierze w Beer-Szebie. Następnie powstał Abimelek i Pikol, dowódca jego wojska, i wrócili do ziemi filistyńskiej.#21:32 ziemi filistyńskiej: (1) przykład późniejszej redakcji tekstu. Filistyni, tj. ludy niekananejskie, zamieszkały w tym rejonie ok. 1180 r. p. Chr., czyli 800 lat po Abrahamie (ok. 2166-1991 r. p. Chr.); (2) może chodzić o jakieś plemiona z Krety lub Cypru zamieszkujące ten obszar w tym czasie. 33Abraham#21:33 Za PS G S Vg. natomiast zasadził tamaryszek#21:33 tamaryszek, אֶשֶׁל (’eszel), Rdz 21:33L. w Beer-Szebie i wzywał tam imienia JHWH, Boga Wiekuistego. 34I gościł Abraham w ziemi filistyńskiej przez wiele dni.
Valið núna:
Rodzaju 21: SNPD4
Áherslumerki
Deildu
Afrita
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej