मत्ती 5
5
पहाडमि येशूको उपदेस
(लूका ६:२०-२३)
1जब येशूले मान्सनको भिड धेक्यो, उन डाङा तिर गया। जब उन सिकाउनाइलाइ बस्या, उनरा शिष्या उनरा वाँ आया। 2येशूले उनलाइ सिकाउन सुरु अर्यो,
धन्यको बचन
3“धन्य हुन जो परमेश्वरको आबश्यकता महसुस अद्दाहान,
क्याकि स्वर्गको राज्य तिनरोइ हो।
4धन्य हुन जो सोक अद्दाहान,
क्याकि तिननलाइ परमेश्वरले सान्त्वना दिन्या हुन।
5धन्य हुन जो नम्र छन,
क्याकि परमेश्वरले तिननमि आफ्नो बाचा पुरा अर्याउन्या हुन।
6धन्य हुन जो धार्मिक भइबर बाँच्च चाहानाहान,
क्याकि परमेश्वरले तिननलाइ सन्तुष्ट पाड्या हुन।
7धन्य हुन जो दयालु छन,
क्याकि परमेश्वर तिनरि निउति दयालु हुन्या हुन।
8धन्य हुन जइको हृदय सुद्द छ,
क्याकि तिननले परमेश्वरलाइ धेक्द्या हुन।
9धन्य हुन जो मेलमिलाप अराउनाहान,
क्याकि तिननलाइ परमेश्वरका चेलाचेली भणिन्या हो।
10धन्य हुन जो धार्मि भइबर बाँच्या हुनाले सताइय्या छन,
क्याकि स्वर्गको राज्य तिनरोइ हो।”
11“धन्य हो तमन, जब मान्सनले मेरा निउति तमरो बदिनाम अद्दाहन रे सताउनाहान, रे झुटि बोलिबर तमरा बिरुद्दमि खराब कुरणी भण्नाहान क्याकि तमन मेरा शिष्या हौ। 12तइ बेला तमन रमा रे भौत खुशी हो, क्याकि स्वर्गमि तमरो इनाम ठुलो हुन्या हो। क्याकि इसेरि तमन भण्ना अगाडी रन्या अगमबक्तालाइ तिननले सताइराइथ्यो।”
नुन रे ज्योति
(मर्क ९:५०; लूका १४:३४-३५)
13“तमन यइ संसारका मान्सनकिलाइ नुन जसाइ हौ। तर यदि नुनले आफ्नो स्वाद हरायो भण्या, तमनले यइलाइ क्याले आजी नुन्यो बनाउन्या हो? त्यो त बाइर खित्तु रे मान्सनका गोडाले कचाउट्टु बाहिक और केइ कामको हुनइन। 14तमन पुराइ संसारकिलाइ ज्योति जसाइ हौ। डाङामि बसालिया सहर लुक्द सक्दैन। 15मान्सनले बत्ति बालिबर भाँडाले त छोप्दाइन, तर उच्चा ठाउँमि राख्दाहान, रे घरमि हुन्या सबकि निउति तइले उजालो दिन्छ। 16यिसेरी तमरो ज्योति मान्सनका अगाडी चम्कउ, रे तिननले तमरा निका काम धेकुन, रे स्वर्गमि हुन्या तमरा पिताको महिमा अरुन्।”
कानुनलाइ माण्नु
17“इसो जन सोचौ कि म मोशाको कानुन रे अगमबक्तानले लेख्या लेखोटलाइ रद्द अद्दाइ आया हु। म तिनलाइ रद्द अद्दाइ होइन तर पुरा अद्दाइ आया हु। 18क्याकि म साँच्चि तमनलाइ भण्नउ, जबसम्म अग्गासा रे धर्ति टलिबर जानइन, तब सम्म सब कुरणी पुरा नभइ कसइ किसिमले परमेश्वरको कानुन बठेइ एक मान्तर कि एक थोपलो लगइ हराउन्या होइन। 19तब जइले यिन आज्ञामी हइ सब भण्न्ना नानोलाइ माण्नइन, रे और मान्सलाइ लगइ तसोइ अद्दाइ सिकाउछ, स्वर्गका राज्यमि त्यो सब भण्न्ना नानो भणिन्या हो। तर जो तिन आज्ञा माणलो रे और मान्सनलाइ लगइ त्यो अद्द सिकालो, स्वर्गका राज्यमि त्यो सबहै माहान भणिन्या हो। 20म तमनलाइ भण्नउ, तम मोशाको कानुन सिकाउन्यावाला रे फरिसि मान्सनको समुह भण्न्ना नीकेरि कानुन पालन अरन्छौ भण्या तमन स्वर्गको राज्यमि पस्स पाउन्या हौ।”
रिस रे हत्या
21“तमनले सुणिराइछौ कि परमेश्वरले हामरा पुर्खालाइ यिसो भणिरइथ्यो कि तुइले हत्या जन अरेइ, रे जइले हत्या अरन्छ त्यो दण्डको भागि हुन्या हो। 22तर म तमनलाइ भण्नउ कि जइले लगइ कसइसित रिस अरन्छ, तिननले पंचायतमि दण्ड पाउन्या हुन, रे जइले कसइलाइ काम नलाग्द्या भणन्छ, तिननले यहुदि महासभामि दण्ड पाउन्या हुन। तर जइले कसइलाइ तु मुर्ख भणन्छ, तिननले नरकका आगामी दण्ड पाउन्या हुन। 23तबइकिलाइ तुइले मन्दिरका बेदिमि आफ्नो भेटी चढाउनज्या तुसित कोइ रिसाया तुलाइ याद आयो भण्या, 24तेरो भेटी तसइ बेदिका अगाडी छाड, रे जा। पइल्ली तइसित मिलाप अर, रे तइ पछा आइबर आफ्नो भेटी चढा। 25तेरा बिरोधी सित अदालत जानज्या बटाइनि मिलाप अरिहाल नतित तेरा बिरोधिले तुलाइ न्यायधिशका हातमि बुजाइदेलो रे न्यायधिशले अधिकारीका हातमि बुजाइदेलो, रे तु झेल पड्डया हइ। 26साँच्चि म तमनलाइ भण्नउ, तमनले बाचा अर्या सब कुरणी नतिरनज्याँ सम्म झेल बठेइ छाडिन्या हौनु।”
व्यभिचार
27“तमनले यो आज्ञा सुणिराइछौ कि तुइले व्यभिचार जन अरेइ। 28तर म तमनलाइ भण्नउ कि जइले कसइ स्वानिलाइ खराब इच्छाले हेरन्छ, तइले पइल्ली बठेइ आफना मनइनि तइसित व्यभिचार अरिसक्या हुन्छ। 29यदि तमरो दाइन आँखो पाप अद्दया परीक्षामि पणन्छ भण्या तइलाइ निकलिबर खितदिय, क्याकि तेरो पुराइ शरीर नरकमि खितिनु भण्न्ना बरु तेरा अंगमी हइ एक अंग नहुनु तेरा निउति निको छ। 30यदि तमरो दाइन हात पाप अद्दाइ परीक्षामि पणन्छ भण्या तइलाइ काटीबर खितदिय। क्याकि तेरो पुराइ शरीर नरकमि जाना भण्न्ना बरु तेरा अंगमी हइ एक अंग नहुनु तुकिलाइ भौत निको हो।”
छोडपत्र
31“तमनले यो आज्ञा सुणिराइछौ, जइले आफनी स्वानी छाड्दिन्छ, तइले उइलाइ छोडपत्र लेख्देउ। 32म तमनलाइ भण्नउ, जइले आफनी स्वानिलाइ व्यभिचारका उइले बाहिक और उइले छाडन्छ, तइले उइलाइ व्यभिचारि बनाउछ, रे जइले छाडेइ स्वानी सित ब्या अरलो, तइले व्यभिचार अद्द्या हो।”
कसम रे सत्य
33“आजी तमनले सुणिराइछौ कि परमेश्वरले हामरा पुर्खालाइ यिसो भणिरइथ्यो, तुइले झुटि कसम जनखाएइ, तर परमेश्वरकि निउती अरिया भाकल तु पुरा अर। 34तर म तमनलाइ भण्नउ, कसम खानाइ जन खा। स्वर्गका नाउँमि कसम जन खा, क्याकि त्यो परमेश्वरको सिंहासन हो, 35न त धर्तिको, क्याकि ताँ उन आफना खुट्टा राख्दाहान, न त यरुशलेम सहरको, क्याकि त्यो माहाराजाको सहर हो। 36आफना शिरको कसम जन खा, क्याकि तुइले एक रौ लाइ सेतो न कालो बनाउन सकन्छइ। 37तमनले भण्या बचन ‘हो’ भण्या ‘हो’ ‘होइन’ भण्या ‘होइन’ हुनु पणन्छ। यिन भण्न्ना बड्ता त सैतान बठेइ आउन्या हो।”
बदला
(लूका ६:२७-३६)
38“तमनले यो आज्ञा सुणिराइछौ, ‘आँखाको सट्टामी आँखा, रे दाँतका सट्टामी दाँत।’ 39तर म तमनलाइ भण्नउ, दुष्ट मान्सनले तमनसित अर्या खराब कामको बदला जन लिय। जइले तेरा दाइने गलामि थप्पडी हाणलो, तइलाइ अर्खो गला लगइ थापी दिय। 40यदि कसइ मान्सले मुद्दा हालिबर तेरो लत्ता लैन्या दाबि अरन्छ भण्या, तइलाइ तेरो पिछौरो लगइ दिइदे। 41यदि एक सिपाइले तुलाइ एक कोस जानाइ कर लाउन्छ भण्या, उइसित दुइ कोस सम्म जाइदे। 42तुसित माग्दाहान भण्या दे, रे तुसित कर्ज माग्द्यालाइ नइ जन भणइ।”
माहान आज्ञा
(लूका ६:२७-२८)
43“तमनले यो आज्ञा सुणिराइछौ, ‘तेरा पडौसिलाइ प्रेम अर, रे तेरा दुश्मनलाइ हेला अर।’ 44तर म तमनलाइ भण्नउ, आफना शत्तुरलाइ प्रेम अर, रे तमलाइ सताउन्याकि निउति प्रार्थना अर, 45रे तमन स्वर्गमि हुन्या आफना पिताका चेला-चेली हुन्या हौ। उनले दुष्ट रे निका दुयइ मान्सनलाइ सुर्यको तातो दिनाहान, रे धर्मि रे पापी दुयइ मान्सनलाइ बर्सा दिनाहान। 46क्याकि यदि तमनसित प्रेम अद्द्यालाइ मान्तर प्रेम अरन्छौ भण्या, परमेश्वरले तमनलाइ तइको इनाम दिन्या होइन। क्याकि कर उठाउन्याले लगइ तसोइ अरन्छ। 47यदि तमनले आफना भाइनलाइ मान्तरइ ढोग अरन्छौ भण्या, तमन और मान्सनले भण्न्ना बड्ता केइ अर्यानु। गैर-यहुदि जइले परमेश्वरको कानुन माण्नाइन्न, उननले तसो अद्दहान। 48तबइकिलाइ तमनले सदाइ ठीक काम अददु पणन्छ, जसो तमरा स्वर्गमि हुन्या पिताले सदाइ ठीक अददाहान।”
Valið núna:
मत्ती 5: DTYNT
Áherslumerki
Deildu
Afrita
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Dotyali (डोटेली) New Testament, by The Love Fellowship is licensed under Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 License.