Lyfr y Psalmau 4
4
1Gwrando pan alwyf, Arglwydd Rhi,
Duw fy nghyfiawnder ydwyt Ti;
O’m cyfyngderau rhoist fi ’n rhydd:
Yn rasol gwrando ’m gweddi brudd.
2Chwi, feibion dynion, O pa hyd
Y trowch fy mawl yn warth i gyd?
Yr hoffwch wagedd i’w fwynhâu,
Gan adu ’r gwir, a cheisio ’r gau?
3Gwybyddwch hyn, i’r Arglwydd Cun
Neillduo ’r duwiol iddo ’i Hun;
Ei drysor prïod yw mewn bri;
Pan alwyf, Duw a wrendy ’m cri.
4Ofnwch yr Ior, na phechwch mwy,
Na wawdiwch neb o’i saint yn hwy;
I siarad â’ch calonnau ewch
Y nos i’ch gwely, a distêwch.
5Aberthwch ebyrth uniawn pêr,
Offrymmau cyfiawn i Dduw Ner;
Ac yn ei Enw mawr di‐lyth
Poed gobaith eich calonnau byth.
YR AIL RAN
6Llawer a dd’wedant, “Pwy ’n ddi‐brin
A ddengys in’ ddaioni?”
Duw, dyrcha arnom lewyrch hedd,
Goleuni ’th wedd boed inni.
7Amlhêist eu hŷd a’u gwin, a llon
Y gwneist eu calon iddynt;
Ond llonnach gwneist fy mron fy hun
Na bron yr un o honynt.
8Mi rôf fy mhen i lawr mewn hedd,
Gan orwedd mewn hun dawel;
Ti ’n unig, Arglwydd, oddi fry,
A gedwi ’m tŷ ’n ddïogel.
Valið núna:
Lyfr y Psalmau 4: SC1850
Áherslumerki
Deildu
Afrita
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Y Psallwyr gan y Parch. Morris Williams (Nicander). Cyhoeddwyd gan H. Hughes, Llundain 1850. Cafodd y testun ei ddigideiddio gan Gymdeithas y Beibl yn 2021.