©New Life Computer Institute ℗ 2020 Hosanna

Moudadan Chetty NLCI (NT) Drama

Moudadan Chetty NLCI (NT) Non-Drama

ஏசும் தன்ன சிஷ்யம்மாரு எல்லாருங்கூடி எருசலேமின அரியெ எத்தத்தெ ஆத்து ஹளத்தாப்பங்ங, ஒலிவமலெத அரியெ இப்பா பெத்பகே ஹளா பாடாக பந்தட்டு தன்ன சிஷ்யம்மாராளெ இப்புறினகூடெ, “நிங்களநேரெ முந்தாக இப்பா பாடாக ஹோயிவா; அல்லி ஒந்து களுதெயும், அதன மறியும் கெட்டி ஹைக்கிப்புது காணக்கெ; அதன அளுத்து நன்னப்படெ கொண்டுபரிவா. ஏரிங்ஙி நிங்களகூடெ ஏனாக அதன அளுத்தண்டு ஹோப்புது ஹளி கேட்டங்ங, இது நங்கள எஜமானங்ங ஆவிசெ உட்டு ஹளி ஹளிவா; ஆக்க ஆகதென்னெ அதன ஹளாயிச்சுபுடுரு” ஹளி ஹளிட்டு ஆக்கள ஹளாச்சுபுட்டாங். பொளிச்சப்பாடிமாரு ஹளிதா வாக்கு நிவர்த்தி ஆப்பத்தெ பேக்காயிற்றெ இதொக்க சம்போசித்து. பொளிச்சப்பாடி ஹளிது ஏன ஹளிங்ங,
“சியோன் மகளாகூடெ ஹளிவா! இத்தோல! நிங்கள ராஜாவு நிங்களப்படெ பந்நீனெ;
அவங் சாந்தசொபாவ உள்ளாவனாயிற்றெ களுதெமேலெ ஹத்திகுளுது பந்நீனெ, களுதெமறிமேலெ ஹத்திகுளுது பந்நீனெ.”
சிஷ்யம்மாரு ஹோயிட்டு, ஏசு ஹளிதா ஹாற தென்னெ கீது, களுதெதும், மறிதும் கொண்டுபந்தட்டு, அதனமேலெ ஆக்கள துணித ஹோசிரு; அம்மங்ங ஏசு களுதெமறிதமேலெ ஹத்தி குளுதாங். கொறே ஆள்க்காரு, ஆக்கள துணித பட்டெகூடி ஹாசிரு; பேறெ கொறச்சு ஆள்க்காரு மரந்த சொப்பின முருத்தட்டு பட்டெகூடி பரத்தி ஹைக்கிரு. ஏசின முந்தாகும், ஹிந்தாகும் நெடிவாக்க ஒக்க,
“தாவீதின மங்ஙங்ங ஓசன்னா! எஜமானனாயிப்பா தெய்வத ஹெசறாளெ பொப்பாவங்ங பெகுமான உட்டாட்டெ,
சொர்க்கதாளெ இப்பா தெய்வாகும் ஓசன்னா”
ஹளி ஆர்த்துரு. ஏசு எருசலேமிக பந்து எத்ததாப்பங்ங, ஆ பட்டணக்காரு எல்லாரும் அந்தபுட்டு, “இது ஏற, ஏறாயிக்கு?” ஹளி தம்மெலெ தம்மெலெ கூட்டகூடிண்டித்துரு. அம்மங்ங ஆ கூட்டதாளெ இத்தாக்க, “இவங் கலிலாளெ இப்பா நசரெத்து பாடந்த பந்தா ஏசு ஹளா பொளிச்சப்பாடி ஆப்புது” ஹளி ஹளிரு.


அந்த்தெ ஏசு எருசலேம் அம்பலத ஒளெயெ ஹோதாங்; அம்மங்ங அம்பலத ஒளெயெ ஹரெக்கெ சாதனங்ஙளு மாறிண்டித்தாக்க, பொடிசிண்டித்தாக்க எல்லாரினும் கண்டு, ஆக்கள ஹொறெயெ ஓடிசிபுட்டாங்; ரோமாக்காறா ஹணத பகராக அம்பல ஹணமாயிற்றெ மாற்றி கொடாக்கள மேசெதும், புறாவு மாறாக்கள கசகாலினும் மறிச்சு ஹைக்கிதாங். “நன்ன அம்பல பிரார்த்தனெ கீவா சலஆப்புது ஹளி தெய்வத புஸ்தகதாளெ எளிதி ஹடதெயல்லோ! எந்நங்ங நிங்க அதன கள்ளம்மாரு உணுப்பா சலத ஹாற மாடியுட்டுறல்லோ!” ஹளி ஹளிதாங். அம்மங்ங குருடம்மாரும், குண்ட்டம்மாரும் அம்பலதாளெ இத்தா ஏசினப்படெ ஹோதுரு; ஏசு ஆக்கள எல்லாரினும் சுகமாடிதாங். ஏசு இந்த்தல அல்புதங்ஙளு கீவுதனும், “தாவீதின மங்ஙங்ங ஓசன்னா!” ஹளி சிண்டமக்க அம்பலதாளெ பாடிண்டிப்புதனும் ஒக்க தொட்டபூஜாரிமாரும், வேதபண்டிதம்மாரும் கண்டு அரிசஹத்திட்டு, “ஈக்க ஏன ஹளீரெ ஹளி, நினங்ங கேட்டாதே?” ஹளி ஏசினகூடெ கேட்டுரு. அதங்ங ஏசு “கேட்டாதெ கேட்டாதெ
‘மக்களகொண்டும்,
சிப்பி மக்களகொண்டும் பாடி புகழ்த்தத்தெ மாடிதெ’
ஹளி தெய்வத புஸ்தகதாளெ எளிதிப்புதன நிங்க இதுவரெ பாசிபில்லே?” ஹளி கேட்டாங். எந்தட்டு ஏசு ஆக்களபுட்டு, பட்டணந்த ஹொறெயெ கடது பெத்தானியா ஹளா சலாக ஹோயி அந்து சந்தெக அல்லி தங்கிதாங்.


பொளாப்செரெ எருசலேமிக திரிச்சு பொப்பதாப்பங்ங, ஏசிக ஹொட்டெஹசி உட்டாத்து. அம்மங்ங பட்டெயாளெ ஒந்து அத்திமரத கண்டட்டு, அதன அரியெ ஹோயி நோடதாப்பங்ங, அதனமேலெ எலெ அல்லாதெ பேறெ ஒந்நனும் காணாத்துதுகொண்டு, ஏசு மரதகூடெ, “இனி ஒரிக்கிலும் நின்னமேலெ காயெ ஹிடியாதெ ஹோட்டெ” ஹளி ஹளிதாங்; அம்மங்ங, ஆ அத்திமர ஆகதென்னெ ஒணங்ஙிண்டு ஹோத்து. சிஷ்யம்மாரு அது கண்டட்டு, “ஈ அத்திமர ஈசு பெட்டெந்நு ஒணங்ஙிண்டு ஹோத்தல்லோ!” ஹளி ஆச்சரியபட்டுரு. அம்மங்ங ஏசு ஆக்களகூடெ, “நிங்க சம்செபடாதெ கண்டு, நம்பிக்கெயோடெ இத்தங்ங, ஈ அத்திமராக நா கீதாஹாற தென்னெ நிங்காகும் கீயக்கெ; அதுமாத்ற அல்ல, ஈ மலெதகூடெ, ‘நீ இல்லிந்த எளகி ஹோயி கடலாளெ பூளு’ ஹளி ஹளித்துட்டிங்ஙி, அந்த்தெ தென்னெ சம்போசுகு ஹளி ஒறப்பாயிற்றெ ஹளுதாப்புது. அதே ஹாற நிங்க தெய்வதகூடெ பிரார்த்தனெ கீவங்ங நம்பிக்கெயோடெ ஏனொக்க கேட்டீரெயோ, அதொக்க நிங்காக கிட்டுகு” ஹளி ஹளிதாங்.


ஏசு அம்பலத ஒளெயெபந்தட்டு உபதேச கீதண்டிப்பங்ங, தொட்டபூஜாரிமாரும், ஜனங்ஙளா மூப்பம்மாரும் ஏசினப்படெ பந்தட்டு, “நீ ஏது அதிகாரதாளெ இதொக்க கீவுது? ஏற நினங்ங ஈ அதிகார தந்துது?” ஹளி கேட்டுரு. அம்மங்ங ஏசு ஆக்களகூடெ, “செரி, நிங்களகூடெ நானும் ஒந்து காரெ கேளக்கெ; நிங்க நனங்ங உத்தர ஹளிவா; அம்மங்ங, நா ஏது அதிகாரதாளெ இதொக்க கீவுது ஹளி நிங்களகூடெ ஹளக்கெ. ஜனங்ஙளிக ஸ்நானகர்ம கீதுகொடத்துள்ளா அதிகார, யோவானிக தெய்வ கொட்டுதோ? அல்லா மனுஷம்மாரு கொட்டுதோ? நனங்ங உத்தர ஹளிவா” ஹளி கேட்டாங்; அதங்ங ஆக்க யோவானிக, தெய்வ அதிகார கொட்டுத்து ஹளி ஹளிதங்ங, “ஹிந்தெ நிங்க அவன நம்பாத்துது ஏக்க?” ஹளி கேளுவாங். மனுஷம்மாரு கொட்டா அதிகாரதாளெ ஆப்புது ஹளி ஹளிங்ங, ஜனங்ஙளிக அஞ்சத்தெ வேண்டிபொக்கு; ஏனாக ஹளிங்ங, எல்லாரும் யோவானின பொளிச்சப்பாடி ஹளி ஹளீரல்லோ ஹளி ஆக்க தம்மெலெ சிந்திசிட்டு, ஏசினகூடெ, “நங்காக கொத்தில்லெ” ஹளி ஹளிரு; அம்மங்ங ஏசு, “இஞ்ஞே அதிகாரதாளெ ஆப்புது இதொக்க கீவுது ஹளி நானும் நிங்களகூடெ ஹளத்தெபற்ற” ஹளி ஹளிதாங்.

“நா நிங்களகூடெ ஒந்து காரெ ஹளக்கெ; நிங்க ஏன பிஜாரிசீரெ ஹளி அறியக்கெயல்லோ? ஒந்து பாடதாளெ ஒப்பங்ங எருடு மக்க இத்துரு; அவங், தன்ன தொட்ட மங்ஙனகூடெ, ‘மங்ஙா நீ இந்து நங்கள முந்திரி தோட்டாக ஹோயி கெலசகீயி’ ஹளி ஹளிதாங். அவங் ‘நனங்ங பற்ற’ ஹளி ஹளிதாங்; எந்நங்ஙும் கொறச்சுநேர களிவங்ங அவங்ங பயங்கர மனசங்கட உட்டாத்து; எந்தட்டு அவங் மனசுமாறி முந்திரி தோட்டாக கெலசகீவத்தெ ஹோதாங். அப்பாங் சிண்ட மங்ஙனகூடெயும் ‘முந்திரிதோட்டாளெ ஹோயி கெலசகீயி மங்ஙா’ ஹளி ஹளித்தாங்; அதங்ங அவங் ‘அதங்ஙேன அப்பா நா ஈகதென்னெ ஹோக்கெ’ ஹளி ஹளிதாங்; அவங் அந்த்தெ ஹளிட்டும் ஹோயிபில்லெ. ஈக்க இப்புறாளெ ஏற அப்பன இஷ்டப்பிரகார கீதாவாங்” ஹளி கேட்டாங்; அதங்ங ஆக்க, “தொட்டாவனாப்புது” ஹளி ஹளிரு; அம்மங்ங ஏசு, “நிகுதி பிரிப்பாக்களும், பேசித்தர கீவாக்களும் நிங்களகாட்டிலி முச்செ தெய்வராஜெக ஹோயிண்டித்தீரெ ஹளி நா நிங்களகூடெ ஒறப்பாயிற்றெ ஹளுதாப்புது. எந்த்தெ ஹளிங்ங, யோவானு ஒள்ளெ பட்டெ காட்டிதப்பத்தெ பேக்காயி நிங்களப்படெ பந்தட்டும் நிங்க அவன நம்பிப்பில்லெ; எந்நங்ங நிகுதி பிரிப்பாக்களும், பேசித்தர கீது நெடிவா ஆள்க்காரும் அவன நம்பிரு, ஆக்கள கண்டட்டுங்கூடி நிங்க மனசுதிரிஞிப்புதும் இல்லெ; அவன நம்பிப்புதும் இல்லெ” ஹளி ஹளிதாங்.


எந்தட்டு ஏசு ஆக்களகூடெ, ஒந்து கதெமூல செல காரெ கூட்டகூடத்தெ கூடிதாங்; எந்த்தெ ஹளிங்ங, “ஒப்பாங் ஒந்து முந்திரிதோட்ட நட்டு உட்டுமாடிட்டு, அதன சுத்தூடும் பேலி கெட்டிட்டு, முந்திரிச்சாறு ஹுளிவத்தெ ஒந்து கல்லுதொட்டியும் மாடிதாங்; காவலு கெடெவத்தெ ஒந்து சாவிடியும் ஹைக்கிதாங்; எந்தட்டு அதன, செல பாட்டக்காறிக பாட்டாக கொட்டட்டு தூரதேசாக ஹோதாங். முந்திரி பறிப்பா சமெ ஆப்பங்ங, ஆ மொதலாளி, தனங்ஙுள்ளா பாட்டபங்கு பொடிசிண்டு பொப்பத்தெபேக்காயி, தன்ன கெலசகாறா பாட்டக்காறப்படெ ஹளாய்ச்சுபுட்டாங். அம்மங்ங பாட்டக்காரு, மொதலாளி ஹளாய்ச்சா கெலசகாறா ஹிடுத்தட்டு, ஆக்களாளெ ஒப்பன ஹுயிதுரு; இஞ்ஞொப்பன கொந்துரு; ஒப்பனமேலெ கல்லெருதுரு. அம்மங்ங ஆ மொதலாளி, ஹிந்திகும் நேரத்தெ ஹளாயிச்சுதன காட்டிலும் தும்ப கெலசகாறா ஹளாய்ச்சாங்; ஆ பாட்டக்காரு, ஆக்களும் அந்த்தெ தென்னெ கீதுரு. கடெசிக ஆ மொதலாளி ‘நன்ன மங்ஙனாதங்ஙும் மதிப்புரு’ ஹளி பிஜாரிசிட்டு, தன்ன மங்ஙன ஹளாய்ச்சுபுட்டாங். ஆ பாட்டக்காரு மொதலாளித மங்ஙன கண்டட்டு, ‘இவனாப்புது ஈ சொத்துமொதுலிக ஒக்க ஒடமஸ்த்தாங், பரிவா! பரிவா! இவன கொந்நங்ங, இதொக்க நங்காக தென்னெ எத்தக்கெ’ ஹளி ஹளிரு. எந்தட்டு, அவன ஹிடுத்து முந்திரிதோட்டத ஹொறெயெ கொண்டு ஹோயி கொந்து எருதுரு. அந்த்தெ இப்பங்ங, முந்திரிதோட்டத மொதலாளி பொப்பங்ங, ஆ பாட்டக்காறா ஏன கீவாங்?” ஹளி ஏசு கேட்டாங். அதங்ங ஆக்க, “ஆ துஷ்டம்மாரா ஹிடுத்து தம்மகர்ம இல்லாதெ உபதரிசி, கொந்தட்டு, சமெ சமேக, ஒயித்தாயி பாட்ட தப்பத்தெ ஏற முந்தாக பந்தீரெயோ ஆக்களகையி முந்திரிதோட்டத ஏல்சிகொடுவாங்” ஹளி ஹளிரு. எந்தட்டு ஏசு ஆக்களகூடெ,
“மெனெ கெட்டாக்க, பேட ஹளி ஒதுக்கிதா கல்லுதென்னெ, மெனெ கெட்டத்துள்ளா பிரதான மூலெக்கல்லாத்து;
அது தெய்வதகொண்டு சம்போசித்து; அது நங்கள எல்லாரின கண்ணிகும் ஆச்சரியமாயிற்றெ ஹடதெ
ஹளிட்டுள்ளா வாக்கின நிங்க ஒரிக்கிலும் தெய்வத புஸ்தகதாளெ பாசிபில்லே? அதுகொண்டு தெய்வராஜெ நிங்காக கிட்ட; தெய்வராஜெக ஏற்றா ஹாற நெடிவா ஜாதிக்காறிக தெய்வ அதன கொடுகு ஹளி நா ஒறப்பாயிற்றெ ஹளுதாப்புது. ஆ கல்லாமேலெ ஏவங் ஹோயி பித்தீனெயோ, அவங் தெறிச்சண்டு ஹோப்பாங்; அதுமாத்தற அல்ல, ஆ கல்லு ஏறனமேலெ பித்தாதெயோ, அவனும் சதங்ஙிண்டு ஹோப்பாங்” ஹளி ஹளிதாங். அம்மங்ங தொட்டபூஜாரிமாரும், பரீசம்மாரும் ஏசு ஹளிதா கதெ ஒக்க கேட்டட்டு, ஈ கதெயாளெ இவங் நங்களபற்றி ஆப்புது ஹளுது ஹளி மனசிலுமாடிட்டு, ஏசின ஹிடுத்து கொண்டுஹோப்பத்தெ நோடிண்டித்துரு; எந்நங்ங ஜனங்ஙளு எல்லாரும் ஏசின பொளிச்சப்பாடி ஹளி பிஜாருசா ஹேதினாளெ, ஆக்க ஜனங்ஙளிக அஞ்சிண்டித்துரு.

Geere nke a ntị மத்தாயி 21