If you have would like a copy of this version please contact info@davarpartners.org

Punjabi New Testament, Revised 2020 ©2020, The Pakistan Bible Society (Text), Punjabi New Testament Revised 2020 Audio Bible ℗ 2021, Davar Partners International, Hosanna/Faith Comes by Hearing (Audio)

The Punjabi New Testament, Revised 2020

 Punjabi New Testament, Revised 2020   Revised Edition  Computer Typeset Edition.  Copyright©2020 by The Pakistan Bible Society  Revised Edition of Punjabi New Testament 1952 © British and Foreign Bible Society, used by permission. All rights reserved. The Punjabi New Testament text may be quoted in any form (written, visual, electronic or audio) up to and inclusive of five hundred (500) verses without express written permission of the publisher, provided the verses quoted do not amount to a complete book of the Bible nor do the verses quoted account for 25% of the total text of the work in which they are quoted. Notice of copyright must appear on the title of the copyright page of the work as follows: Scripture taken from the Punjabi New Testament, Revised 2020, Copyright©2020, by The Pakistan Bible Society. Used by Permission of The Pakistan Bible Society All rights reserved. For the use of text more than 25% of the work in which intended to quote, Please take prior permission. Cover design, Composed and typeset by the CAP Department of the Pakistan Bible Society  PAKISTAN BIBLE SOCIETY  LAHORE, PAKISTAN

تے اوہ ہفتے دے پہلے دِن مُنھ ہنیرے مصالیاں نُوں جیہڑے اوہناں تیار کِیتے سن نال لے کے قبر اُتّے آئِیاں۔ تے اوہناں پتّھر نُوں قبر توں رہڑیا ہویا ویکھیا۔ پر اندر وڑ کے خُداوند یِسُوع دی لاش نا ویکھی۔ تے ایویں ہویا جد اوہ ایس گلّے حَیران سن تے ویکھو دو بندے چمکن والے کپڑے پائے ہوئے اوہناں دے کول آکھلوتے۔ جد اوہ ڈر گِئیاں تے سِر زمین ولّ ہیٹھاں کِیتے۔ تَد اوہناں نیں اوہناں نُوں آکھیا پئی جِیوندے نُوں مویاں وِچ تُسی کیوں لَبّھدیاں ہو؟ اوہ ایتھے نئیں اے سگوں جی اُٹھیا اے۔ چیتا کرو پئی جد اوہ اجے گلِیل وِچ سی اوس تُہانوں کِس طرح آکھیا سی۔ ضرُور اے پئی اِبنِ آدم گُناہِیاں دے حوالے کِیتا جائے۔ تے صلِیب دِتّا جائے۔ تے ترِیجے دیہاڑے جی اُٹھے۔ تے اوہدیاں گلّاں اوہناں نُوں یاد آئِیاں۔ تے قبروں مُڑ کے اوہناں یارھاں نُوں تے ہور ساریاں نُوں اوہناں سبھناں گلّاں دی خبر دِتّی۔ جِنہاں رسُولاں نُوں ایہہ گلّاں آکھیاں اوہ مریم مگدلِینی تے یُوأنہ تے یعقُوب دی ماں مریم تے اوہناں دے نال دِیاں ہور زنانِیاں سن۔ پر ایہہ گلّاں اوہناں دے اگّے قِصّیاں وانگُوں معلُوم ہویاں تے اوہناں نیں اوہناں دا یقِین نا کِیتا۔ تَد پطرس اُٹھ کر قبر ولّ نَسّیا تے جھاتی ماری تے نِرا کفن ای کفن ویکھیا۔ تے حَیران ہو کے پئی کِیہ ہوگیا اے۔ اوہ اپنے گھر نُوں ٹُرگیا۔

تے ویکھو اوسے دِن اوہناں وِچوں دوجنے اِمّاؤس ناں دے اِک پِنڈ ولّ جاندے سن جیہڑا یرُوشلِیم توں سَتّ مِیل اے۔ تے اوہناں سارِیاں گلّاں دی بابت جیہڑیاں ہویاں سن آپو وِچ گلّ بات کر دے جاندے سن۔ تے اجیہا ہویا پئی جد اوہ گلّ بات تے پُچھ پاچھ کر دے سن۔ تے یِسُوع وی آپ نیڑے آ کے اوہناں دے نال ٹُر پیا۔ پر اوہناں دِیاں اَکھّیاں بند کِیتیاں ہویاں سن پئی اوہنوں نا سہانن۔ اوس اوہناں نُوں آکھیا ایہہ کِیہ گلّاں نیں جیہڑیاں تُسی آپو وِچ ٹُرے جاندے کر دے ہو؟ تے اوہ اُداس جیہے ہو کے کھلو گئے۔ تَد اِک نے جِہدا ناں کلِیُپاس سی جواب وِچ اوہنوں آکھیا۔ نِرا تُوں ای یرُوشلِیم وِچ اِک اوپرا ایں۔ جیہڑا نئیں جان دا۔ پئی ایہنی دِنیں اوتھے کِیہ ورت گیا اے؟ تے اوس اوہناں نُوں آکھیا کِیہ ورتیا ہے؟ اوہناں اوہنوں آکھیا یِسُوع ناصری دی بابت جیہڑا خُدا تے ساری قوم دے اگّے کمّ تے کلام وِچ قُدرت والا نبی سی۔ تے کِس طرح سردار کاہِناں تے ساڈے سرداراں قتل دے حُکم لئی اوہنوں پھڑا دِتّا۔ تے اوہنوں صلِیب دِتّی۔ پر سانُوں آس سی پئی ایہہ اوہو اے۔ جیہڑا اِسرائیل نُوں چُھٹکارا دے گا تے ایہناں سارِیاں گلّاں دے سِوا ایس حال گُذرے نُوں ہُن ترِیجا دِن جاندا اے۔ نالے ساڈے وِچوں کئی زنانِیاں سانُوں گھبرا رکھیا اے۔ جیہڑیاں بُہت سویرے قبر اُتّے گِئیاں۔ تے جد اوہدی لاش اوہناں نُوں نئیں لَبّھی تَد اوہ ایہہ آکھدیاں آئِیاں پئی اساں فرِشتیاں نُوں رویا وِچ ویکھیا۔ اوہناں آکھیا پئی اوہ جِیوندا اے۔ تے ساڈے نال دیاں وِچوں کئی اِک قبر اُتّے گئے۔ تے ٹھیک جِہیا زنانِیاں آکھیا سی سو ڈِٹّھا۔ پر اوہنوں نا ڈِٹّھا۔ تَد اوس اوہناں نُوں آکھیا۔ اَے بے عقلو نبیاں دِیاں گلّاں نُوں مَنّن وِچ سُست دِلو۔ ایہہ گلّ ضرُوری نئیں سی پئی مسِیح ایہناں ساریاں دُکھاں نُوں سہہ کے اپنے جلال وِچ داخل ہوئے؟ تے مُوسیٰ تے سارے نبیاں توں شُروع کر کے سارِیاں کِتاباں وِچ جِنّیاں گلّاں اوہدی بابت لِکھیاں ہویاں نیں اوہناں نُوں سمجھا دِتّیاں۔
تے جِس پِنڈ اوہناں جانا سی اوہ اوہدے نیڑے اَپڑ گئے۔ تے اوس اگّے وَدھن نُوں کِیتا۔ تَد اوہناں ایہہ آکھ کے زور دِتّا۔ پئی ساڈے نال رہو۔ کیوں جو شام ہو چلّی اے۔ تے ہُن دِن لَہہ گیا اے تے اوہ اوہناں دے نال رہن نُوں اندر گیا۔ تے جد اوہ اوہناں دے نال کھان بَیٹھا سی۔ ایویں ہویا پئی اوس روٹی لئی تے برکت دے کے توڑی تے اوہناں نُوں دین لگّا۔ تَد اوہناں دِیاں اَکھّیاں کُھل گِئیاں تے اوہناں اوہنوں سِہاتا۔ تے اوہ اوہناں دی نظر توں غائب ہوگیا۔ تَد اوہ آپو وِچ آکھن لگّے پئی جدوں اوہ وٹے ساڈے نال گلّاں کر دا تے کِتاباں دے بھید ساڈے لئی کھولدا سی؟ تدوں ساڈا دِل جوش نئیں سی مار دا؟ تے اوہ اوسے گھڑی اُٹھ کے یرُوشلِیم نُوں پرت گئے تے یارھاں نُوں تے اوہناں دیاں نال دیاں نُوں اکٹّھیاں ڈِٹّھا۔ اوہ پئے آکھدے سن۔ پئی خُداوند سَچّی مُچیّں جی اُٹھیا اے۔ تے شمعُون نُوں وکھالی دِتّی۔ تَد اوہناں اپنے راہ دا حال دسیا تے ایہہ وی پئی اوہ روٹی دے توڑن ویلے ساتھوں کِس طرح سہاتا گیا۔

اوہ ایہہ گلّاں پئے کر دے ای سن پئی اوہ آپ اوہناں دے وِچ آ کے کھلو گیا تے اوہناں نُوں آکھیا تُہاڈی سلامتی ہوئے۔ پر اوہ حَیران ہو کے تے خَوف کھا کے سمجھے۔ پئی اسی کِسے رُوح نُوں ویکھنے آں۔ تے اوس اوہناں نُوں آکھیا۔ تُسی کیوں گھبراؤندے ہو؟ تے کاہِنُوں تُہاڈے دِل وِچ شک پَیندا اے؟ ویکھو میرے ہتّھاں تے پیراں نُوں پئی مَیں ای آں۔ مَینُوں ہتّھ لاکے ویکھو۔ کیوں جو رُوح دا گوشت تے ہڈِّیاں نئیں ہوندیاں۔ جیویں میرے وِچ تُسی ویکھدے ہو۔ تے ایہہ آکھ کے اوہناں نُوں اپنے ہتّھ پَیر وکھائے۔ تے جد اجے خُوشی دے مارِیاں اوہناں نُوں یقِین نئیں سی آیا۔ تے اوہ تعجُّب پئے کر دے سن۔ اوس اوہناں نُوں آکھیا۔ تُہاڈے کول کُجھ کھان نُوں ایتھے اے؟ تَد اوہناں بُجھّی ہوئی مچّھی دا اِک ڈکرا دِتّا۔ تے اوس لے کے اوہناں دے سامھنے کھادا۔
تَد اوس اوہناں نُوں آکھیا ایہہ میرِیاں اوہ گلّاں نیں جیہڑیاں تُہاڈے نال ہوندیاں ہویاں مَیں تُہانوں آکھیاں پئی اوہناں سبھناں گلّاں دا پُورا ہونا ضرُور اے۔ جیہڑیاں مُوسیٰ دی توریت تے نبیاں دِیاں کِتاباں تے زبُوراں وِچ میری بارے لِکھیاں ہویاں نیں۔ تَد اوس اوہناں دا ذہن کھول دِتّا۔ پئی کِتاباں نُوں سمجھ لین۔ تے اوہناں نُوں آکھیا۔ ایویں لِکھیا اے۔ پئی مسِیح دُکھ جھلّے گا۔ تے ترِیجے دِہاڑے مُردیاں وِچوں جی اُٹھے گا۔ تے یرُوشلِیم توں شُروع کر کے سارِیاں قوماں وِچ تَوبہ تے گُناہاں دی مُعافی دی منادی اوہدے ناں اُتّے کِیتی جائے گی۔ تُسی ایہناں گلّاں دے گواہ ہو۔ تے ویکھو مَیں اپنے باپ دے وعدہ نُوں تُہاڈے اُتّے گھلّنا آں۔ پر تُسی شہر وِچ بَیٹھے رہو۔ جد تِیکر عالمِ بالا توں تُہانوں قُدرت دے لباس نا مِلے۔

تَد اوہ اوہناں نُوں شہروں باہر بَیت عَنِیاہ دے سامھنے لے گیا تے اپنے ہتّھ چُک کے اوہناں نُوں برکت دِتّی۔ تے ایویں ہویا پئی جد اوہناں نُوں برکت پیا دیندا سی۔ تے اوہ اوہناں توں وَکھ ہویا۔ تے اسمان اُتّے چُکیا گیا۔ تے اوہناں اوہنوں سجدہ کِیتا۔ تے بڑی خُوشی نال یرُوشلِیم نُوں مُڑے۔ تے ہر ویلے ہیکل وِچ خُدا دی حمد کر دے رہے۔

Geere nke a ntị لُوقا 24